پیام سازمان جمهوری خواهان ایران
به سومین همایش اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران
همزمان با مبارزه برای آزاد سازی فضای سیاسی و عقب راندن حاکمان، مبارزهٔ برای دمکراتیک سازی نیز باید سامان بیابد تا حاکمیت صندوق رای در فضایی با ثبات و در سایهٔ نظم اجتماعی ممکن و میّسر شود…
دوستان اتحاد برای سکولار دمکراسی در ایران درودهای گرم سازمان جمهوریخواهان ایران را بپذیرید.
همایش سوم شما در شرایطی برگزار میشود که میهنمان ایران دوران سرنوشت سازی را تجربه میکند. حاکمان جمهوری اسلامی به رهبری آقای خامنهای از هیچ ترفندی برای حفظ بقای خود دریغ نمیکنند. در داخل کشور سرکوب جنبش سبز، دستگیری، زندان، شکنجه و اعدام فعالان سیاسی و مدنی، حصر آقایان موسوی و کروبی، و خانم رهنورد، ترازنامهٔ سیاست داخلی حکومت است. گرانی سرسام آور تنگناهای اقتصادی باور نکردنی بمردم ایران به ویژه طبقات و اقشار مزد بگیر تحمیل کرده است. در زمینه سیاست خارجی نیز ماجراجویی های حکومت به ویژه در زمینه مناقشه هسته ای ایران را در در تقابل با جامعه جهانی قرار داده است و حاصلی جز انزوای بی حد و حصر سیاسی تحریم اقتصادی خطر حمله نظامی و گستردن سایه شوم فروپاشی و تجزیه نداشته است.
حال باید دید که در برابر سیاست سرکوب، وعلیرغم بی عملی کسانی که با سیاست صبر و انتظار اصلاح رفتار رهبر را آرزو میکنند، نیروهای آزادی خواه و ایراندوست چه راهبردی را میباید پیشه کنند و چه گفتمانی را عرضه نمایند؟ خوشبختانه بیلان حکومت مذهبی و دخالت تمام گرایانه آن در وجوه زندگی فردی و اجتماعی، گفتمان دمکراسی مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشر ، و جدائی دین از حکومت را به عنوان نظامی که مخالف هر نوع تبعیض میان شهروندان است را برای مردم ایران جذاب کرده است. اما گسترش و پذیرش چنین گفتمانی چالش سترگی را در برابر آزادیخواهان ملی قرار داده است. زیرا باید هشیار بود مبادا دمکراسی خواهی با سیاست ها، پروژه ها، و آلترناتیوهایی شناسایی و همسنگ شود که تغییر نظام را از کشورهای خارجی طلب میکند، و بدین سان در چشم مردم ایران، آزادی خواهی مترادف بی وطنی تلقی شده، به اسم مبارزه برای آزادی، فروپاشی نظم اجتماعی و جنگ داخلی به مردم عرضه شود.
پس چالش ما ینست که چگونه میتوان مبارزه سیاسی مدنی گسترده ای برای آزاد سازی فضای سیاسی یعنی رسیدن به آزادی زندانیان سیاسی ، آزادی احزاب، و آزادی رسانه ها سازمان داد تا به روش مسالمت آمیز حکومت را به تمکین واداشت، و در عین حال مراقب بود تا نظم اجتماعی بر هم نریزد، و گذر از دولت سرکوبکر به یک دولت دمکراتیک و قدرتمند با بروز هرج و مرج، دچار وقفه نشود.
شاید اهمیت جنبش سبز که ما نیز خود را بخشی از آن میدانیم در اصالت ملی آن از یک طرف ، و رویکرد مسالمت آمیز آن از طرف دیگر است. جنبش سبز بازگفت مبارزات حق طلبانه مردم ایران در رنگین کمان آرا و عقاید گوناگون است. جایی است که منقدان و مخالفان نظام زیر شعار رای من کو هم سرنوشت میشوند. اما سرکوب شدید فعالان جنبش سبز و تجربه انتخابات مجلس نهم ضرورت سازمان یابی جنبش را از اهمیت ویژه برخوردار کرده است.
در ایران امروز ما دموکراسی خواهی و سر آغاز دموکراسی سازی مترادف با برگزاری انتخابات آزاد بر فراز قانون اساسی و حاکمیت حقیقی وحقوقی صندوق رای در مقابل حاکمیت نهاد ولایت فقیه است. ۳۰ سال تجربه و کارنامه نظام حاکم و ولایت فقیه که حتی روسای جمهور همین نظام نیز از دست آن امان نداشته اند بروشنی ناهم خوانی و ناهم زیستی این نهاد با هر گونه نظام جمهوری حتی در همان محدوده ناقص و تبعیض آلود آن را به محک همگان گذارده است. انتخابات آزاد بازتاب خواست شهروندی تمام ایرانیان با تعلقات فکری متفاوت برای باز کردن این گره است. این مطالبه چالشی برای هواداران حکومت نیز میباشد که خود را به رأی مردم بگذارند و مشروعیت خود را با رجوع به آرای عمومی به دست آورند.
ما برای پیشبرد چنین جنبش مدنی سیاسی همهٔ ایرانیان را به تشکیل یک “شورای هماهنگی برای پیشبرد انتخابات آزاد” که متشکل از نمایندگان سازمانها وشخصیت های سیاسی و مدنی است دعوت میکنیم. این شورا وظیفه دارد تا سازماندهی گفتگوی ملی برای دمکراسی و انتخابات آزاد را پیش برده، به هماهنگ کردن مبارزه برای تحقق پیش شرط های انتخابات آزاد و آزاد سازی فضای سیاسی دست یازد و در جلب پشتیبانی نهادها، شخصیت ها و سازمانهای بین المللی از انتخابات آزاد در ایران بکوشد. این کارزار یا کمپین برای انتخابات آزاد محور اصلی دست یابی به مهمترین حق شهروندان برای شرکت در سرنوشت سیاسی است نه راست و چپ میشناسد و نه مذهبی یا سکولار. فرادستی این راهبرد که مبارزهٔ مردمی ومسالمت آمیز در داخل ایران را محور قرار میدهد بهترین پادزهر برای راه حلهایی است که علنأ یا به طور ضمنی تغییر رژیم را از خارجی میخواهند.
اما همزمان با مبارزه برای آزاد سازی فضای سیاسی و عقب راندن حاکمان، مبارزهٔ برای دمکراتیک سازی نیز باید سامان بیابد تا حاکمیت صندوق رای در فضایی با ثبات و در سایهٔ نظم اجتماعی ممکن و میّسر شود. و این همانا ساختن و بافتن ائتلافی از جمهوریخواهان است که بر سر مهمترین مسائل دولت مقتدر دمکراتیک همچون سازماندهی دستگاه اداری، سیاست خارجی بر اساس منافع ملی، رفع تبعیض به ویژه از زنان، چارچوب اقتصادی، و خلاصه مسائل اساسی دولت سازی به توافق برسند، و بدیل انتخاباتی مناسبی را شکل دهند. سازمان جمهوری خوان آمادگی گفتگو در این دو زمینه را اعلام میکند.
با آرزوی موفقیت برای همایش شما
۲۹ ژوئن ۲۰۱۲
سازمان جمهوریخواهان ایران