در تاریخ هر کشور و ملتی روزهائی مهم و خاطره ساز وجود دارد که گاه یاد آور پیروزی ی مساعی و تلاش مردم در مبارزات آن ملت علیه مظالم و نامردمیهای جباران و زورگویان خودی و بیگانه است، و گاه ناکامی و شکست آن مردم را تداعی می کند. از این روی این چنین روزها را باید به دو دسته تقسیم کرد: روزهای شیرین و روزهای تلخ؛ یا روزهای خوب و روزهای بد.
بی شک میهن ما ایران با قدمت تاریخی اش و با تمدن درازمدتش؛ و با توجه به محل جغرافیائی خاک و زمینش، سهم بیشتری از این موهبت و یا مذلت را به دوش می کشد. در بعضی زمانها به علت برخورداری از وجود زمامداران دانا و دلیر، هم ملت درگذار زندگانی در رفاه و خوشی می زیسته است؛ و هم دولت در برابر دشمنان و زورگویان پیروز میدان بوده است. برعکس، در بعضی مقاطع تاریخی بازنده بوده و بخشهائی از سرزمین و دارائی و اموالش را به تاراج و یغما برده اند؛ و جان و هستی جوانانش نیز به فنا رفته است.
شوربختانه در غالب اوقات و در بیشتر حوادث، جابران و جباران و سنگدلانی که با ما ستیزیده اند، همزبان، همکیش و هممیهن نیز بوده اند.
بررسی این گونه وقایع که در حافظه ی تاریخ ثبت است، مستلزم مراجعه به کتابهای تاریخ است و بیانش در اینجا مناسبتی ندارد؛ و نیت و هدف بیان وقایع آن دوران ها نیست. زیرا آنگونه حوادث حاصل یک روز و دو روز نبوده و اغلب نشانی از تاریخ دقیق آن نیز وجود ندارد. به طور مثال کسی نمی داند کدام روز اسکندر مقدونی به ایرن یورش آورد؛ و یا نظامیّه بغداد در چه روزی افتتاح شد. اما دراین زمان و دوران جدید، خوشبختانه چیزی از یاد نمی رود و حوادث در غبار فراموشی گم نمی شوند. روزها معین، سرداران و قهرمانان شناخته شده و مسائل به گونه ای آشکار حل شده اند.
یکی از این روزهای خوب و شیرین در قرن بیستم برای ملت ایران، روز ۲۹ اسفند ماه سال ۱۳۲۹ خورشیدی است که یاد آور واقعه ای بسیار مهم و افتخار آمیز به نام ملی شدن ثروت و صنعت نفت ایران است.
در روز ۲۹ اسفند ماه سال ۱۳۲۹ خورشیدی مجلس سنای آن زمان لایحه قانون ملی شدن نفت کشور را که از سوی فراکسیون جبهه ملی ایران به مجلس شورای ملی پیشنهاد شده و قبلاً از تصویب آن مجلس گذشته بود به اتفاق آرا تصویب کرد و ملی شدن نفت ایران جنبه قانونی گرفت.
با آنکه نمایندگان مجلس شورای ملی و سنا در آن هنگام مجموعه ای بودند از ملی گرایان، فئودالها، راستگرایان و پیروان حزب باد، در برابر دفاع منطقی و استدلالی رهبر نهضت ملی ایران «دکتر محمد مصدق رئیس کمسیون نفت مجلس شورا» از لایحه، همه تسلیم شدند و یک پارچه به ملی شدن نفت ایران رأی مثبت دادند؛ البته شاه نیز ناچار به توشیح مصوبات مجلسین شد.
آری نفت ایران از چنگ بریتانیای کبیر در آمد و استعمار و استثمار انگلستان بر ایران پایان یافت. مردم ایران در سراسر کشور در آن روز و روزهای بعد غرق شادی و شادمانی شدند؛ و چنین روزی نیک و شیرین، از آن هنگام در تاریخ ما جاودانه گشت.
بدبختانه این شادکامی دیری نپائید و حدود دو سال و چند ماه بعد غارتگران با کودتای انگلیسی- امریکائی ۲۸ مرداد ماه دولت ملی را برانداختند؛ و دولت کودتا با قرارداد ننگ آوری نفت کشور را تحویل کنسرسیومی از غارتگران جدید داد.
اما غارت کنسرسیوم نیز پایان یافت؛ و سرانجام منابع زیرزمینی کشور به تصاحب ملت درآمد و روز ۲۹ اسفند در تاریخ ایران ثبت شد.
ما اعضای سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج کشور به مناسبت سالگرد روز ۲۹ اسفند ماه، ضمن تجلیل و تکریم از تلاش اندیشمندانه و دلیرانه رهبر فقید خود دکتر محمد مصدق و دیگر همکاران میهن پرستش در آن برهه تاریخی؛ و زنده نگه داشتن یاد آنان، در مقابل ملت بزرگ و شریف ایران سر تعظیم فرود می آوریم؛ و اتفاق ملی شدن نفت در این روز خجسته و تاریخی را که نشانه پیروزی مردم بر اهریمن ستم و استعمار بوده است، به تمام هممیهنان در ایران و دیگر کشورها؛ و نیز به مردمانی که به پیروی از آن اندیشه از زیر بار استعمار و استثمار رها شدند شادباش می گوئیم.
هیات اجرائی سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
مهندس کامبیز قائم مقام ـ مهندس بهمن مبشری – دکتر همایون مهمنش
بیست و هفتم اسفند ۱۳۹۰ برابر هفدهم مارس ۲۰۱۲
info@iranazad.info
http://www.iranazad.info/
