احمد تقوایی
• هدف از انتشار این فراخوان چیست؟ ایا با انتشار چنین فراخوانی می خواهند درخواست تغییر سیاست هسته ای رژیم و بستن نیروگاه اتمی بوشهر را جایگزین درخواست کنونی جنبش سبز مبنی بر آزادی بی قید و شرط آقایان موسوی و کروبی سازند؟ …
چند روز پیش فراخوانی (فراخوان به مخالفت فعال با سیاست اتمی جمهوری اسلامی – اخبار امروز) برای «مخالفت فعال» با سیاست اتمی ایران با امضای گروهی از فعالین سیاسی خارج از کشور متشر شد که انگیزه ی نویسندگان آن هرچه باشد، می تواند به تقویت یک نظریه انحرافی یاری رساند.
نویسندگان فراخوان با اشاره به رویدادهای غم انگیز ژاپن، خواستار تجدید نظر در سیاست های دولت ایران شده و افزوده اند که:
«در همین روز‌های گذشته آژانس بین‌المللی انرژی اتمی یک بار دیگر اعلام کرد که نمی‌تواند غیرنظامی بودن پروژه‌های اتمی جمهوری اسلامی را تضمین کند. ناشفاف بودن این پروژه‌ها، توجیه‌ناپذیر بودن آنها به لحاظ اقتصادی و مدارکی که در اختیار آژانس قرار گرفته، این ادعای رژیم را که فقط در پی استفاده صلح‌آمیز از انرژی اتمی است، با شک جدی مواجه کرده است. رژیم به جای این که به سیاست شفاف‌سازی رو آورد، بیشتر پرده‌پوشی و ماجراجویی می‌کند و با این کار زیان‌های اقتصادی و سیاسی عظیمی را به کشور تحمیل می‌کند. این سیاست بر نقش نظامیان در اقتصاد و سیاست ایران می‌افزاید و سود سرشاری را نصیب بخشی از بازار می‌کند که کانا‌ل‌های وارداتی خاص را در اختیار دارند. سیاست اتمی جمهوری اسلامی باعث تشدید اختناق و گسترش بی‌عدالتی می‌شود. این سیاست به مسابقه تسلیحاتی در منطقه دامن زده است، چیزی که علیه منافع مردم منطقه و همزیستی صلح‌آمیز است.»
نویسندگان بیانیه در پایان نوشته، مردم و نیروهای دمکراتیک در داخل و خارج از کشور را به مقابله ی جدی تر با سیاست های اتمی جمهوری اسلامی فرا می خوانند.
به باور من، در خواست درخواست نویسندگان و امضاگنندگان فراخوان مبنی بر سازمان دادن «مقابله جدی‌تری با سیاست‌های اتمی جمهوری اسلامی» در شرائط کنونی، درخواستی نادرست و انحرافی است. این درخواست همسویی نااگاهانه با سیاست های دولت نتنیاهو در اسرائیل و سیاست مداران جنگ طلب امریکا همچون بولتون است. چنین نظریه ای هر اینه به استراتژی کنونی نیروهای سیاسی در داخل و خارج از کشور تحول یابد، موضوع انرژی هسته ای ایران را از نو به محور گفتمان های سیاسی در ایران و خاورمیانه مبدل خواهد ساخت.
هدف از انتشار این فراخوان چیست؟ ایا با انتشار چنین فراخوانی می خواهند درخواست تغییر سیاست هسته ای رژیم و بستن نیروگاه اتمی بوشهر را جایگزین درخواست کنونی جنبش سبز مبنی بر آزادی بی قید و شرط آقایان موسوی و کروبی سازند؟ آیا می خواهند به مردم ایران هشدار دهند که درخواست های حقوق بشری را کنار نهاده و تغییر سیاست هسته ای جمهوری اسلامی را در کانون مبارزه ی خویش قرار دهند؟ و یا شاید انگیزه و تمایل شان این باشد که به دولت های خارجی گوشزد کنند که مبادا موضوع انرژی هسته ای اِیران را از یاد ببرند!
اگر هدف نویسندگان فراخوان استفاده از سانحه اتمی ژاپن برای نشان دادن خطرات استفاده از راکتورهای اتمی بود، چرا بخش بزرگی از بیانیه توجه خود را به موضوع سلاح های اتمی و مباحث مربوط به آن اختصاص داده اند؟
بنا به گفته معروف هرسخن جایی و هر نکته زمانی دارد. برای سالیان دراز نیروهای دمکراتیک خواهان محوری شدن موضوع آزادی و حقوق بشر در سیاست های بین المللی نسبت به ایران بوده اند و اکنون که تحت تاثیر جنبش سبز و جنبش های دمکراسی در خاورمیانه و شمال افریقا، چنین امری به تحقق پیوسته و حتی در پیام نوروزی دولت اوباما نیز به روشنی منعکس شده است؛ تلاش دوستان امضا کننده ی فراخوان دراین است گه باردیگر چرخ تاریخ را به عقب برگردانند و آزادی و حقوق بشر را از کانون گفتمان بین المللی درباره ی ایران، با موضوع انرژی هسته ای جایگزین کنند. این کار گامی به پس و انحرافی است.
باور من این است که در شرائط کنونی، دمکراسی خواهان ایران و بویژه ایرانیان خارج از کشور باید همچنان بر محوری بودن موضوع دمکراسی و آزادی به عنوان بغرنج اساسی جامعه ایران پافشاری کنند و از درغلطیدن به دام نیروهای دست راستی چون نتنیاهو و بولتن های جهان برای تبددیل موضوع خاورمیانه به موضوع اتمی ایران دوری جویند.
جامعه رنگین کمان
