تعدادی از نمایندگان پارلمان نروژ، محمد صدیق کبودوند، زندانی سیاسی ایرانی کرد را به عنوان کاندیدای دریافت جایزه صلح نوبل به کمیته اهداکننده این جایزه معرفی کرده اند.
درخواست برای معرفی آقای کبودوند به عنوان کاندیدای دریافت جایزه صلح نوبل برای نخستین بار در دسامبر سال گذشته میلادی از سوی خانواده اش مطرح شد. پس از اعلام این درخواست گروهی از فعالان حقوق بشر از خواست خانواده اقای کبودوند حمایت کردند.
این گروه، کمپین حمایت از کاندیداتوری محمد صدیق کبودوند برای جایزه صلح نوبل را تشکیل دادند و مدارک فعالیت های آقای کبودوند را برای تعدادی از برندگان سابق جایزه صلح نوبل، بیش از ۱۸۰ نماینده پارلمان نروژ و همچنین افرادی در سطوح بالای سیاسی، اساتید حقوق سیاسی و حقوق بین الملل که در شرایطی هستند که می توانند شخصی را برای دریافت این جایزه معرفی کنند، ارسال کردند.
آقای کبودوند در سال ۱۳۸۶ بازداشت شد. او یک سال بعد در دادگاه انقلاب تهران به جرم نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی از طریق تشکیل "سازمان حقوق بشر کردستان" و فعالیت در آن به ۱۱ سال حبس محکوم شد و هم اکنون در زندان اوین تهران محبوس است.
آکسل هارگن، یکی از نماینده پارلمان نروژ و از اعضای حزب سوسیالیست چپ که در ارسال نام آقای کبودوند به کمیته جایزه صلح نوبل همکاری داشت، در گفت و گو با بی بی سی فارسی گفت: "اهمیت این قضیه در این است که فرصتی در اختیار ما می گذارد که به وضعیت کردها بیشتر توجه کنیم."
آقای هارگن همچنین گفت: "البته در درجه اول مهم است که بتوانیم به خود کبودوند به عنوان یک روزنامه نگار که اکنون گرفتار مشکل بزرگی است کمک کنیم. و ممکن است بتوانیم فعال تر به کمک او بشتابیم چون فکر می کنم در حال حاضر تعداد بیشتری از مردم، روزنامه نگاران، رسانه ها و سیاستمداران از وضعیت دشوار او آگاه می شوند. اما درکنار آن فرصتی برای تمرکز بر وضعیت عمومی کردها نیز به دست می آید."
گلاله شرفکندی یکی از اعضای کمپین حمایت از کاندیداتوری محمد صدیق کبود وند برای جایزه صلح نوبل هم گفت: "۱۲ دسامبر سال ۲۰۱۰ خانواده محمد صدیق کبودوند نامه ای نوشتند و از کسانی از جمله دالای لاما، نلسون ماندلا، آنگ سان سوچی، شیریون عبادی و باراک اوباما خواستند تا توجهی به وضعیت کبودوند کرده و او را کاندید جایزه صلح نوبل سال ۲۰۱۱ بکنند. ما چند تن از فعالان حقوق بشر خارج از کشور فکر کردیم که باید صدای خانواده آقای کبودوند را به گوش جهانیان برسانیم."
خانم شرفکندی در ادامه گفت: "یکی از جرم هایی که آقای کبودوند به آنها محکوم شده است تاسیس سازمان حقوق بشر کردستان و تبلیغ علیه نظام است. وقتی می گویند تبلیغ علیه نظام یعنی مواردی که در پرونده او لحاظ شده، از جمله نامه هایی که آقای کبودوند برای کوفی عنان، دبیر کل وقت سازمان ملل متحد، ارسال کرده و گزارشاتی که درباره نقض حقوق بشر به ویژه در کردستان داده است. همگی این موارد را به عنوان جرم برای ایشان حساب کرده اند. این مواردی که با قانون اساسی خود ایران مطابقت ندارد و در تضاد است مواردی هستند که ما هم به آنها استناد کرده ایم."
او در ادامه افزود: "از آنجا که در سال ۲۰۰۳ خانم شیرین عبادی به عنوان یک ایرانی برنده جایزه صلح نوبل شد ما بر کرد بودن آقای کبودوند تاکید می کنیم که شانس اش را برای دریافت جایزه بیشتر کنیم."
در ماه های گذشته خانواده آقای کبودوند و بسیاری از فعالان حقوق بشر بارها نسبت به وضعیت سلامت جسمی او هشدار داده اند.
پریناز حسنی، همسر محمد صدیق کبودوند در رابطه با آخرین وضعیت او به بی بی سی فارسی گفت: "طی دو سال گذشته سه بار سکته ناقص قلبی ومغزی داشته است. آبان ماه در نیمه شب بیهوش و به بهداری زندان منتقل شد. به مدت بیست دقیقه یک قسمت از بدنش کاملا از کار می افتد ولمس می شود و حتی دیدش را هم از دست می دهد."
خانم حسنی در ادامه گفت: "گزارش پزشکی که ایشان را ملاقات کردند این بود که او باید بستری شود و دریچه های رگ قلبش باید عمل شود. همچنین پروستات ایشان هم باید سریعا مورد عمل قرار بگیرد. متاسفانه تا کنون هیچ جوابی از دادستانی دریافت نکرده ایم و آنها هیچ اقدامی در این رابطه انجام نداده اند."
همسر محمد صدیق کبودوند یادآوری کرد که در یک سال گذشته ملاقات آنها تنها به صورت کابینی بوده و هیچ ملاقات حضوری نداشتند. پریناز حسنی همچنین گفت که چهار سال از بازداشت همسرش می گذرد و او در این چهار سال حتی یک بار هم موفق به استفاده از مرخصی نشده است.
سال گذشته لیو شیاباو، فعالی سیاسی مخالف دولت چین به عنوان برنده جایزه صلح نوبل انتخاب شد که به علت اینکه در چین زندانی بود، نتوانست در مراسم اهدای جایزه شرکت کند.
جامعه رنگین کمان
