گرایش ضد تبعیض ـ جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران
اسفند ماه ۱۳۸۹
صد سال از روشن شدن اولین اخگر مبارزه نوین زنان جهان برای کسب حقوق برابر و نبرد با تبعیض جنسیتی می گذرد. شعله ای که با جانفشانی ده ها کارگر و زحمتکش زن در جنگل زورگوئی و حق کشی وستم گری افکنده شد، امروز به همت میلیون ها زن و مرد آزاده و برابری خواه و مدافع حقوق اساسی و مسلم انسان ها ، به آتش سرکش جهانی مبدل گشته است که ستم و بهره کشی جنسیتی را در هر گوشه از دنیا به چالش می کشد.
در ایران نیز آغاز روشنگری و مبارزه زنان برای حضور در زندگی اجتماعی به قبل از انقلاب مشروطیت در صد سال قبل بر می گردد .در تمام این سال های طولانی با زحمت، همت و کار میلیون ها زن توانا و مدبر هرگز هیچ عرصه اجتماعی ، تولیدی و سیاسی از حضور موثر و کارساز زنان خالی نبوده است.
امروز در شرایطی که اسلام ارتجاعی و ارتجاع طالبانی وخشونت طلب در ایران، با تمام توان در صدد پس زدن و به عقب راندن زنان هستند، شادا که زنان با استواری و مقاومت و در پیش گرفتن حرکت های هوشیارانه، واقع گرایانه، نرمش پذیر و پیگیر، در همه عرصه های علمی، اجتماعی، ورزشی و هنری، اقتصادی و سیاسی حضوری برجسته تر و موثر تر دارند.
زنان ایران با ایجاد تشکل های مستقل و انعطاف پذیری در مقابل حجاب اجباری در واقع ارتجاع سخت سر را در حاکمیت دور زدند و توانستند آنها را حتی در حوزه های دینی به انزوا بکشند. بطوری که با همه تلاشی که واپسگرا ترین نیروهای سیاه در حاکمیت بخرج دادند، نتوانستند از صعود زنان به مدارج عالی علمی و اجرائی کشور جلوگیری کنند.
این موفقیت های بزرگ زنان کشورمان که با خوردن خون دل وتحمل تمام ظلم وتوهین ها و ذن و گمان ها بدست آمدند، می بایست به تغییر بنیادین قوانین تبعیض آمیز و به تجدید نظر در شریعت متروک ، پوسیده، غیر قابل اجرا و عقب مانده بیانجامند که غیر از این، دستاوردهای زنان همواره با خطر مسخ و نابودی روبرو هستند.
در دوسال گذشته که جنبش آزادی و برابری خواهی مردم میهنمان مرزهای حاکمیت استبدادی را در نوردیده است و بدنبال طرحی نو برای مناسبات سیاسی ـ اجتماعی در کشورمان می باشد، هستند کسانی که این توهم را می پراکنند که با بازگشت به " دوران طلائی خمینی " پس از انقلاب بهمن، زنان می توانند به حقوق خود برسند! این در واقع به باد دادن تمام آن دستاوردها و امکاناتی است که زنان در جامعه ما به بهای پایداری و برغم شکنجه ها و تجاوزها واعدام ها در سی سال اخیر بدست آورده اند و یک عقب گرد ارتجاعی ـ تاریخی است.
پیش رفت واقعی کوبیدن به دیوار ترک خورده تاریک اندیشی و تعصب گرائی کور و فرو ریختن تتمه های جمود فکری است. حضور گسترده تر در همه جا و هر جائی که زنان را از آن منع می کنند، تساوی خواهی و برابری طلبی در محیط خانه تا محل کار و تحصیل ، تشکیل و گسترش تشکل های مستقل زنان ، افشای تبعیض ها و سازماندهی اعتراض ها به بی عدالتی ها، مقابله فکری و نظری با تعصب مذهبی و عقب ماندگی های فرهنگی. تکیه بر آزاد اندیشی و فرهنگ مدارا با پشتوانه احترام ژرف و محکمی که فرهنگ ایرانی برای زن قائل است، همراه با نرمش های بجا و ندادن بهانه به ارتجاع، روش های هستند که زن ایرانی را در مبارزه برای آزادی ، برابری کامل ، قانونی و تضمین شده پیروز خواهند ساخت.
جامعه رنگین کمان
