یاران و همراهان عزیز
با سپاس از دعوت شما و با یادی از آزاد زنان و مردان دربند زندانهای جمهوری اسلامی؛ نخست برای همگی شما شرکت کنندگان در این گردهمائی گفتگویی پربار را آرزو مندیم و در پاسخگوئی به پرسش های در پیش روی این مرحله از جنبش دمکراسی خواهی مردم ایران خواهان موفقیتیم.
بی شک جای شادمانی ست که جنبش جمهوری خواهان دمکراتیک لائیک ایران پس از پشت سر گذاشتن پر فراز نشیب مبارزات اخیر توده ها برای تحقق حقوق اساسی جمهور مردم ایران بر پایه مضامین جهان شمول حقوق بشری، بار دیگر گردهمایی خود را بر پا می کند.
جنبش جمهوری خواهان دمکراتیک لائیک ایران به درستی به عنوان بخشی از میراث تلاش های خستگی ناپذیر یک قرنه جامعه، جهت دست یابی به دمکراسی اجتماعی و برابرحقوقی به ویژه در دورانی که این جدال و پیکار با آزمون نوینی دست به گریبان است، با درک روشنی از نقش روشنگرانه خود در برابر هم زیستی میان سنت و تجدد همواره ایستادگی کرده و با تکیه بر درک دمکراتیک وسیع خود در بیان نیازهای توده های متکثر محروم و تهی دست به گونه ای برجسته در برابر قدرقدرتی ولایت فقیهی و نظام ضددمکراتیک جمهوری اسلامی به مبارزه بپردازد و از این رهگذز حقانیت خود را به عنوان یکی از جدی ترین نیروهای دمکرات، لائیک و مخالف با سلطه موجود برای بازگشت قدرت به دست مردم و نهادهای منتخب و آزادشان به داوری جامعه بگذارد.
گردهمائی چهادم در دورانی شکل می گیرد:
که در اثر اجرای سیاست های خفقان زا و سرکوب گر دولت هزاران نفر از کنش گران جنبش های اجتماعی معترض به نابسامانی های ناشی از بحران حاکم داخلی همراه با تحریم های تحکیمی بین المللی منتج از سیاست تنش زای خارجی رژیم، دست گیر شده و تحت شکنجه در زندان های مخوف این رژیم به سر می برند.
در زمانی که بار سنگین گرانی های گزاف همراه با تورم فزاینده بر دوش مردم سنگینی می کند و در شرایطی که به دنبال موج اعدام ها و محکومیت های بلند مدت در بیدادگاه های رژیم به موازات با گسترش پیگرد و ارعاب توسط نیروهای امنیتی منجر به فروکش جنبش های اعتراضی شده و جنبش اجتماعی زنان، کارگران و دانشجویان به دنبال این سرکوب ها با رکود و فروکش روبروست.
در اوضاعی که گستره خفقان و سرکوب از طیف کنش گران جنبش های اجتماعی و معترضین پا فراتر گذاشته و دانشگاهیان، وکلا، حقوق دانان، نویسندگان، روزنامه نگاران، معلمان، هنرمندان، فعالان فرهنگی و اجتماعی و حقوق بشری را در کام خود کشیده است. بر این اقدامات موج اعدام های گروهی و روزانه افزوده می شود و سرکوب ملت های ایران ابعاد جغرافیائی نوینی را از سبلان تا دریای عمان به خود می گیرد.
از یک سو تجربه قیام جوانان در اعتراض علیه تخلف و تقلب در انتخابات ۲۲ خرداد ماه ۸۸ و به دنبال آن برآمد جنبش اعتراضی توده ها و سرکوب خونین آنها به دست رژیم آزمون دیگری شد از ماهیت حاکمیت موجود و تاییدی براین آموخته که برای کسب دمکراسی، توسعه آزادی و حقوق اساسی شهروندی گریزی نیست مگر گذار از تغییر بنیادین مناسبات حاکم که در گرو برچیدن آن خواهد شد. از سوی دیگر ناکامی این جنبش و سرکوب سریع و شکست مرحله ای آن، جای خالی نیروئی سازمان یافته و هماهنگ از مخالفین را که مجهز به برنامه و خواست های مشخص برای این تغییر باشد و به عنوان بدیلی اجتماعی، آشکار ساخت.
گرچه جنبش اعتراضی ۸۸ گره گشای همکاری های نوینی در میان نیروهای متنوع و متکثر مخالف با نظام شد، اما نیروهای مخالف روی هم رفته از انسجام و یک پارچگی لازم برپایه ی همرایئ همه گانی جهت دفاع و پشتیبانی و نیز مداخله در مبارزات بهره مند نبود. به رغم همکاری های مشترک هنوز عوامل و مسائل گوناگونی بر سر راه این نیروها همچون گذشته قرار دارند که می توانند هنوز زمینه ساز ماندگاری، پراکندگی و ناتوانی های کنونی باشند.
طرح و بحث این عوامل و بررسی این گونه مشکلات فارغ از محدودیت های گروهی؛ و هم چنین پژوهش و راه یابی برای چیرگی برآنها در راستای وحدتی مبتنی بر یک برنامه سیاسی واقع بینانه متکی بر نیازهای موجود جامعه می تواند گام موثری در جهت پیکریابی نیروی منسجم و فراگیر مخالفین جمهوری خواه، دمکرات، لائیک باشد.
از این رو ٬شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران٬ برگزاری گردهمائی چهارم جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران را گامی سنجیده به این سو ارزیابی کرده و موفقیت این نشست سراسری را در راه یابی و گزینش راه کارهای موثر برای همکاری و وحدتی پایدار و با برنامه آرزو مندیم
ما خود را با حرکت از منافع بلاواسطه زحمتکشان و اقشار تهی دست در این فرایند دمکراسی خواهی و دمکراسی سازی با شما در پیوندی ناگسستنی می دانیم و برگزاری این گردهمائی، خاصه در آستانه ۳۲ مین سال روز انقلاب مردم علیه استبداد سلطنتی و استقرار دمکراسی در ایران را که در اثر سازش ناتوان و کورکورانه مدعیان دمکراسی و آزادی ناکام ماند و تلاش تاریخی مردم را مقهور دین باوران کهنه اندیش نمود.
باشد که دریافتن سرحلقه نوین آزادی خواهی و دمکراسی طلبی پیروز باشید.
آینده از آن آزادگان ست.
شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران
جامعه رنگین کمان
