مهرداد درویش پور
در پی گقتگوی ایرج ادیبزاده از رادیو زمانه با من تحت نام "حقوق بشر فدای مذاکرات هستهای نشود" (که در آستانه نشست گروه ۵+۱ با نمایندگان جمهوری اسلامی در استانبول در روزهای ۲۱ و ۲۲ ژانویه صورت گرفت) کیهان شریعتمداری ضمن نقل گوشه هایی از این گفتگو با نوشتن متنی تحت عنوان "اینجوری مذاکره کنید" ( روزنامه کیهان، شماره ۱۹٨۵۰ به تاریخ ۷/۱۱/٨۹، صفحه ۲ (اخبار کشور) ضمن بد و بیراه گویی همیشگی خود وحشت خود را از پیشنهاد ارائه شده به مقامات غربی در این گفتگو به نمایش گذاشته است.
کیهان شریعتمداری با اشاره به این گفتگو مینوسد: "رادیو تحت حمایت سرویس اطلاعاتی هلند به کشورهای غربی رهنمود داد که اگر نمی توانند در مذاکرات هسته ای از عهده ایران بربیایند سراغ موضوع حقوق بشر بروند.
مهرداد درویش پور در گفت وگو با رادیو زمانه با اشاره به این که غربی ها بیشتر به دنبال منافع خودشان هستند تا دفاع از حقوق بشر، گفته است: «معمولاسیاست کشورها این بوده است که مسئله حقوق بشر اگر نگوییم کاملا قربانی شود، دست کم به حاشیه رانده شده و به نوعی در نظر گرفته نشود تا مبادا به روند مذاکرات هسته ای لطمه وارد کند».
وی در ادامه با اشاره به این که اکنون این سیاست تغییر کرده درباره علت آن می گوید غربی ها دریافته اند امتیازگیری در بحث هسته ای دشوار شده است. درویش پور سپس در قالب رهنمودی به غربی ها می گوید: «این واقعیت است که کشورهای غربی در درجه اول به مصالح اقتصادی، دیپلماتیک و ژئوپلیتیک خودشان می اندیشند. بنابراین تا آن گاه که احساس کنند کم توجهی شان به مسئله حقوق بشر با واکنش قدرتمند طرفداران حقوق بشر روبرو نمی شود، برای این که این امر باعث نشود که مناسبات اقتصادی، دیپلماتیک و ژئوپلیتیک شان خدشه دار شود، به این بی اعتنایی خود ادامه می دهند. مقاومت جمهوری اسلامی ایران بر سر مسئله هسته ای به این منجر شده است که اتفاقا مسئله حقوق بشر بیشتر مورد توجه قرار گیرد».
این همکار سیانیوز در این گفت وگو از کاترین اشتون بابت تلاش طرح موضوع حقوق بشر در مذاکرات با ایران تجلیل کرده است. این در حالی است که درمذاکرات اسلامبول نه فقط بحث حقوق بشر مطرح نشده بلکه طرف های غربی از هرگونه امتیازگیری از ایران ناامید شده اند تا آنجا که یک سناتور آمریکایی بعد از پایان بی نتیجه مذاکرات با کنایه ای تلخ به خانم کاترین اشتون تسلیت گفت".
در بررسی واکنش کیهان شریعتمداری به این گفتگو از دشنام ها، تهمت ها و ابتذال در ژورنالیسم در بازتاب اخبار که بگذریم، چند نکته قابل مکث به چشم می خورد. نخست آن که گویا رسانه های حکومتی تصمیم گرفته اند فشار تبلیغاتی علیه من را افزایش دهند. تنها چند روز پیش از آغاز سال نو میلادی بود که سمیای جمهوری اسلامی ایران در برنامه "شبکه خبر" از من به همراه چند تن دیگر از فعالان سیاسی به عنوان چهره های "ضد انقلابی" که در حمایت از "فتنه" جنبش سبز در خارج از کشور نقش مهمی داشته اند یاد کرده و تصاویری از گقتگوها با رسانه های فارسی زبان همچون تلویزیون بی بی سی را به نمایش گذاشته است. اکنون در فاصله کمتر از یک ماه کیهان شریعتمداری نیز تنها به دلیل گفتگو با رادیو زمانه مرا همکار"سیانیوز" (منظور رادیو زمانه است) خوانده است!
اما مهمتر از این گونه بد وبیراه گویی و تهمت زدن ها که پیش از این نیز بارها صورت گرفته است، به نظر می رسد این گونه "خط دهی" به مسئولان اروپایی در تاکید بر حقوق بشر در مذاکرات هسته ای است که به کیهانیان گران آمده و حساسیت آنان را برانگیخته است. سران حکومت به خوبی میدانند اگر تهدید به حمله نظامی می تواند قدرت رژیم را در بهره برداری از احساسات ناسیونالیستی مردم افزایش دهد، تاکید بر حقوق بشر آن را سخت در موقعیت دفاعی قرار میدهد و بهترین سیاست در اعمال فشار بر جمهوری اسلامی حتی در زمینه مذاکرات هسته ای است.
دیگر آن که کیهان با دروغ بافی گویا فراموش کرده است که استقبال من از واکنش خانم اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه ی اروپا در درخواست آزادی جعفر پناهی و لغو احکام زندان، مربوط به انتشار بیانیه ایشان پیش از شروع مذاکرات هسته ای بوده است و نه از نتایج مذاکرات استانبول که تنها پیش گویان می توانند پیش از برگزاری نشست نسبت به نتایج آن واکنش نشان دهند!
و سرانجام کیهان با رجز خوانی های همیشگی خود می خواهد چنین وانمود کند تلاش فعالان حقوق بشر و اپوزیسیون ایرانی در تشویق غربیان در اعتراض به نقض حقوق بشر در ایران بی ثمر است و از اینرو تاکید میکند که در جریان مذاکرات استانبول حتی به موضوع حقوق بشر اشاره هم نشده است و اینرا نشان بیهودگی این سیاست میداند. اما از شانس بد کیهان همین دیروز کاترین اشتون در جدید ترین بیانیه خود تداوم اعدام ها را محکوم کرده است و خواستار توقف آن شده است! ما ضمن استقبال از این موضع از مراجع بین المللی و اتحادیه اروپا میخواهیم با بایکوت سیاسی و دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران، فشار برای توقف اعدام ها و آزادی زندانیان سیاسی را افزایش دهند.
کلام آخر آن که مشاطه گران نظام به گونه ای "خستگی ناپذیر" با خط دادن به رهبران حکومت، تبرئه آنان و کرنش در برابر نمادهای اقتدار از یکسو و تحقیر و تخریب مخالفان از سوی دیگر سهم خود در حفظ نظام استبدادی حاکم را ایفا می کنند. ما آزادیخواهان و فعالان حقوق بشر نیز به سهم خود میکوشیم با "خط دهی" به مجامع بین المللی و مردم ایران و جهان در دفاع از حقوق بشر، گواه زنده بودن وجدان به بند کشیده یک ملت شویم تا جهانیان بدانند که مردم را میتوان سرکوب نمود اما اراده معطوف به آزادی را نمیتوان در هم شکست! خیزش و انقلاب و بانگ آزادیخواهی در کشورهای عربی در این روزها گویا قلم بدستان کیهان را وحشت زده کرده است که در پس رجز خوانی ها از خود بپرسند پس از بن علی در تونس و استعفای دولت مصر اکنون نوبت کیست؟
جامعه رنگین کمان