کورش زعیم
جشن بزرگ یلدا یا زادروز ایزدمهر، نخستین پیامبر ایران، را که هزاران سال پیش یکتا پرستی را به جهانیان آموخت به همه هم میهنان و نیز به همه مسیحیان جهان که آیین زادروز حضرت عیسی مسیح را بهمین ترتیب و با همین باورها و آیین های ایرانی جشن می گیرند شادباش می گویم.
آیینی که ما را در اوج سختی ها به امید و انتظار پدیدار شدن امام زمان برای نجات انسانها از اهریمنی ها می خواند. این سرچشمه امید، از آیین مهر به آیین های دیگر جهان هم وارد شد و انسانها را به تلاش بیشتر و پایداری و بردباری در برابر سختی ها و پلیدی ها و خشونت ها فراخواند. این باور به ما نوید میداد که خداوند آفریده خود را بی امید رها نکرده و اینکه امید نیرومندترین ابزار مبارزه است.
هرچند در درازنای تاریخ بارها فرصت طلبان از این باور ایرانی چند هزارساله برای هدفهای دنیوی ضد ارزشی خود بهره برداری کرده اند و می کنند، ولی برای مردم بزرگمنش ایران زمین، این باور سرچشمه قدرت درونی و امید به آینده است. اکنون زمانی است که ملت ایران به این قدرت درونی نیاز دارد تا در ستیز با اهریمنی ها پیروز گردد.
داریوش بزرگ از چنین روزی می ترسید که گفت: "در کشور من نه دروغ، نه خشکسالی و نه دشمن پای ننهد." امروز، دروغ چنان در تاروپود حاکمیت کشور نهادینه شده که راستگویی جرم شناخته می شود. همه راستگویان یا در زندان و یا در خطر زندان هستند و دروغگویان بر کرسی قدرت. دو سال است خشکسالی کشور را فرا گرفته و ترس آن می رود که برای سالها ادامه یابد. رودخانه ها و دریاچه هایمان خشک می شوند، کشاورزیمان فروریخته، جنگل هایمان به آتش کشیده شده اند، پرندگان از کشورمان می گریزند و نیازمندی مردم ما به بیگانگان حتا برای خوراک روزانه به واقعیت پیوسته است. دشمن در سراسر مرزهای ایران کمین کرده، عوامل دشمن در درون حاکمیت کشور رخنه نموده، خشونت های هدایت شده درونمرزی رو به افزایش نهاده و کشور به سوی فروپاشی کشانده می شود.
در این جشن بزرگ ایرانی، همگی هم سوگند شویم که همراه و همبسته فرمان داریوش را به اجرا بکشانیم و بار دیگر میهنمان را از چنگ دروغ و دشمن رها سازیم.
جامعه رنگین کمان
۲۹ آذر ۱۳۸۹
