نامۀ سرگشاده به خانم کارلا برونی سرکوزی، بانوی اول کشور فرانسه

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید :

نعمت آزرم                                

شجاعت اخلاقی و اقدام انسانی شما برای نجات جان خانم سکینه محمدی آشتیانی از مجازات وحشیانۀ سنگسار در تهران را تحسین می کنم. این سپاسمندی همچنین از سوی شاعران، نویسندگان و فرهیختگانی است که عمری به پاس آزادی و برابری با دو دیکتاتوری سلطنتی و دینی در میهنم ایران، به بهای اعدام، زندان، شکنجه و تبعید جنگیده اند و حکایت همچنان باقی است…

خانم سرکوزی!
من به عنوان یک ایرانی از واکنش بیشرمانۀ آن روزنامه و تارنمای وابسته به جمهوری اسلامی نسبت به شما شرمنده ام. و همزمان احساس می کنم که شما این برخورد نکوهیده را در پیوند با فرهنگ ملی ایران نخواهید دید: فرهنگی که – از استوره تا تاریخ – در کنار اهورامزدا، ایزد بانوانی همچون آناهیتا داشته است و جشن مهرگان در ایران به عنوان دومین جشن ملی در پیوند با میترا، به معنای نوکردن پیمان با مهربانی است…
خانم سرکوزی!
آنها که به شما ناسزا گفته اند، روزنامه نگار نیستند، بازجویان وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران هستند. روزنامه نگاران مستقل، در زندان ها هستند…
خانم سرکوزی!
داوری مردم ایران در بارۀ اقدام شایستۀ خودتان را از زبان شخصیت هایی مانند منصور اسانلو، از رهبران سندیکاهای مستقل کارگری و حشمت طبرزدی از پیشگامان جنبش دانشجویی بشنوید که به همراه دیگر همبندان شان: رسول بداغی، مجید توکلی، رضا رفیعی و … از دل شکنجه گاه های جمهوری اسلامی، موضع انسانی شما را ستوده اند…
خانم سرکوزی!
اکنون سال هاست که کانون نویسندگان ایران، در تهران حتا اجازۀ برگزاری نشست خصوصی و انتخابات داخلی خودش را ندارد و مثلث جنبش زنان، دانشجویان و کارگران در ایران پیوسته سرکوب می شوند، اما جنبش شهروندی برای استقرار آزادی و برابری در میهن ما اکنون فراگیر شده است…
خانم سرکوزی!
مردم میهن ما در این مبارزۀ مدنی، شایستۀ حمایت های معنوی آزاد اندیشان در سراسر جهان اند و باشد که مفهوم این جملۀ شما در خطاب به خانم سکینه محمدی آشتیانی، در زبان شخصیت ها و نهادهای دمکراتیک فرانسه و جهان، نسبت به همۀ زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران تکرار شود: " از همان جایی که هستید، و از قعر سلولتان بدانید که همسر من تقاضای آزادی شما را دنبال می کند و فرانسه هرگز شما را رها نخواهد کرد."
سپاسمندی و احترامات مجدد مرا بپذیرید.

 رئیس انجمن قلم ایران در تبعید
                                    
  Nemat.azarm@gmail.com
  پاریس، دهم سپتامبر ۲۰۱۰
* فرانسوی این متن برای خانم کارلا برونی و نیز برای روزنامه های فرانسوی زبان فرستاده شده است.  
 

مطالب مرتبط با این موضوع :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Layer-17-copy

تمامی حقوق این وبسایت در اختیار مجموعه رنگین کمان بوده و استفاده از محتوای آن تنها با درج منبع امکان پذیر می باشد.