آرش صبحی
من نمیدانم که چند درصد ازایرانیان بدانند که مزار این بزرگمرد دوران ناصری که با فرمان ناصرالدین شاه وبا توطئه چند تن از میرزاها وعمامه داران درباری چون حاج میرزا آقاسی وحاجب الدوله و… درفین کاشان خونش تاریخ ایران را رنگین نمود در کجاست ؟ براستی هرگزاین پرسش بسیار مهم دراذهان مردم ایران که هزاروچهارصدسال است که برای کشته شدن امام حسین وعلی وامام رضا و… برسروسینه میزنند وبرای سالروز تولد یا مرگشان درتقویم این مملکت تعطیلات فراوان بچشم میخورد
اصلا" به این موضوع اندیشیده اند که مزار یکی ازبزرگترین شخصیتهای ترقی خواه این سرزمین بنام میرزا تقی خان امیرکبیرکه درچنان دوران تاریکی دارالفنون را بنیاد نهاد درکجا قراردارد؟ درعصری که ملایان ساخت مدرسه را حرام میشمردند.
درعصری که میرزا حسن رشدیه برای ساخت مدرسه و تحصیل علوم جدیده محارب وضد دین و نامسلمان شمرده میشده وحکم ارتداد هم برای او صادر میشود. درعصری که ملایان زنگ مدرسه را بدلیل شباهت با زنگ کلیسای عیسوی حرام اعلام کرده بودند و باید بجای زنگ از بوق وشیپوراستفاده میشد. درچنین عصری که تاریکی برگستره کشور مستولی بوده، بنیان گذاری دارالفون یعنی اعلام جنگ تمام عیار با مشتی ملای مفت خور وعافیت طلب که حاصل آن اتفاقی بود که درفین کاشان رخ داد، ونسل ما دردهه های پایانی قرن بیستم ((بهمن ۱۳۵۷)) بدلیل عدم شناخت تاریخ کشورمان آن فریب بزرگ را باور کردیم تا به امروز داریم تاوان آنرا می پردازیم. وهمراه با نسل ما دو نسل دیگر در آتشی سوخت ودارد میسوزد که نسل ما هیزم بیار آن بود.
بااحتمال قریب به یقین شاید بسیاری ازهموطنان گرانقدرمان ندانند که این شخصیت بزرگ واحتمالا" بی بدیل در عصرناصری پس ازاینکه بفرمان ناصرالدین شاه درفین کاشان بقتل رسید درچه مکانی بخاک سپرده شده است؟!!
تعجبی هم ندارد. به این دلیل که درکشوری که مردمش ازتاریخ خودبی اطلاع باشد همان برسرش میرود که خمینی را درماه ببیند وبا چشم وگوش بسته فریاد روح منی خمینی سربدهد وآن به سرش بیاید که نزدیک به سی ودوسال است دارد تاوانش را پس میدهد.
غصه هم نباید بخوریم چون بسیارند کسانیکه مثل من و شما هستند، اما اینکه چرا چنین است وچنین بوده جای تاسف فراوان دارد
میرزا تقی خان امیر کبیر صدراعظم ایران در زمان ناصر الدین شاه که با دسیسه های یک سری وطن فروش وطماع که هیچ متاعی بجز مردم فریبی وعقب نگه داشتن جامعه ومردم نداشتند وندارند ونخواهند داشت ، در حمام فین کاشان به قتل رسید، ودرعراق ودرشهر کربلا به خاک سپرده شده است.
این که چرا او راشبانه وبطورمخفی به کربلا میبرند وبخاک می سپرند، برای هرایرانی میهن دوستی میتواند یک سوال با اهمیت وکلیدی باشد. اما وقتی به چند وچون آن می اندیشم، به این نتیجه میرسم که بازهم ملایان وتوطئه گران آنروزی که امروز ماهیت وسرشت پلیدشان را در کلیت وشکل نظام جمهوری اسلامی مشاهده میکنیم وبالغ برسی ویک سال واندیست که داریم ظلم وجور وخباثت وکشتارگری وفرهنگ ستیزی و ضدایرانی بودن شان را با گوشت وپوست واستخوان لمس میکنیم، قطعا" با قدرتی که درآنزمان داشته اند، با این دسیسه که بجز بودن اسمی از امیرکبیر دراین سرزمین چیزی وجود نداشته باشد، کالبد بی جان یک چنین شخصیتی را به کربلا میفرستند وبخاک می سپرند تا مبادا مزارش تبدیل به یک میعادگاه و نمادی برای مقابله با ارتجاع وفساد درنزد ایرانیان بشود.
چگونگی اینکه درآنزمان با توجه به تنگناهای شدید ارتباطی ونبود راههای مناسب وامکانات لازم جهت اینگونه اقدامات بویژه حمل جسد یک شخصیت مطرح سیاسی آنهم بفاصله ای کوتاه به عراق منتقل میگردد سئوالهای فراوانی وجود دارد که شاید پاسخ دادن به آن چندان سهل وآسان نباشد، اما ازیک منظرمیتوان به اهمیت این جابجائی پی برد که درحکومتی چون حکومت قاجاربخصوص دردوران زعامت ناصرالدین شاه برکشوری عقب مانده وفقیرکه معتقد بوده {{ نوکرهائی میخواهد که نتوانند بین کلم و بروکسل تشخیص قائل شوند}} آقایان به اصطلاح علما وروحانیون با همراهی فراشان درباری ونوکرانی ازجنسی که قبله عالم طلب میکرده، دست به چه اقداماتی زده تا این جابجائی صورت بپذیرد وکالبد این مرد بزرگ به عراق منتقل شود!!
درنظربگیریم که طی سی ویک سال گذشته چند میلیون ایرانی بمنظورمثلا" زیارت عتبات وعالیات وبوسیدن ضریح امامان مدفون درآن سرزمین بکشورعراق رفت وآمد داشته اند. حال اگرازهمین جمعیت میلیونی و … سئوال شود که آیا سری هم به مزار مردی چون میرزا تقی خان امیرکبیر زده ای، با قاطعیت میتوان تصورنمود که ازخیل این جماعت … حتی یک درصدشان هم نمیدانند که مزار چنین شخصیتی درآن کشور قراردارد، اما حاضرند که برای زیارت قبرامام حسین وتقی و نقی و فلان وبهمان به کربلا بروند وبا بمبهای کنار جاده ای و چه و چه تکه تکه بشوند. شما را بخدا قسم خودمان به قضاوت بنشینیم وازخودمان بپرسیم که چرا باید امیرکبیرمان در عراق مدفون باشد، ودرمقابل شاهد باشیم که با ثروتهای ملی مان که متعلق به این ملت است، برای شخصی چون روح الله خمینی که همه چیز این کشوررابه قهقرا برد وسنگ بنای یک حکومت ضد ایرانی را گذاشت چه گنبد وبارگاهی میسازند، تا گروهی احمق ونادان وغافل از حقایق هم بروند وآنرا زیارت کنند.
نگارنده بعنوان یک ایرانی بخش بزرگی ازاین عقب ماندگی وغفلت ملی – تاریخی را درزمره نقاط ضعف نظام گذشته میدانم که جای حرف بسیار دارد. خوب بیاد دارم که دردوران قبل از فتنه ویرانگرخمینی خود بعنوان یک نوجوان وبعدا" جوان با اینکه هیچ رابطه ای با مذهب نداشتم، ولی درماه محرمبه مسجد وحسینیه محله میرفتیم تا برای شهادت امام حسین ، مخصوصا"تاسوعا وعاشورا برسر وسینه بزنیم. باید اذعان نمائیم که غافل بودیم. باید اعتراض و اعتراف کنیم که متاسفانه درنظام پادشاهی پیشین هیچگاه تاریخ ما آنطورکه لازم بود، هیچگاه جوانان ونوجوانان آن دوران با تاریخ کشورشان آشنا نبودند. بیاد دارم که در دوران دبستان ودبیرستان نمره دروس دینی حداقل ۱۲ بود. اما نمره قبولی تاریخ را هفت قائل شده بودند! این تفاوت بیانگرچیست؟ بیان این واقعیت است که خمینی بیاید وبا یک دروغ بزرگ یک ملت را بگروگان بگیرد وکشورمان را اشغال نماید.
نسل من از روشنفکرش گرفته تا بی فکر وتاریک فکرش براین واقعیت مهرتائید میگذارند ، آنطور که شایسته بود وباید بما میگفتند ومیفهماندند، عمل نکردند. نه از مزارامیر کبیروچگونگی آن خبرداشتیم ونه حتی ازمکان کعبه واقعی مان مزار کورش کبیرمطلع. براستی چقدر باید برای این کارها هزینه میشد؟؟ چنددرصد نوجوانان وجوانان آن زمان نام مازیار وبابک خرم دین ویعقوب لیث صفار و…را شنیده بودند یا درکتابهای درسی شان خوانده بودند؟؟
تاریخ شناسی باید از چه زمانی شکل بگیرد؟ حال که این مصیبت ملی و فتنه خانمانسوز خمینی گریبان مان را گرفت و چنین تاوان سنگینی را پرداختیم، به این واقعیت پی برده ایم که بایستی نام کورش و داریوش وامیرکبیر ونادر شاه ودیگر خادمین این مرز وبوم وخدمات شان از همان کلاس اول دبستان تا مقطع دکترادرکتب درسی گنجانده میشد، تا فردی چون روح الله خمینی به همان سادگی که همگی بیاد داریم فریبمان ندهد وچهره منحوسش را درماه جستجو نکنیم.
البته من تا حالا به عراق نرفته ام، ولی به هر حال برخود واجب دیدم تا بعنوان یک ایرانی که دم از عشق به وطن می زنم با نگارش این مقال هموطنانم را متوجهاین مهم بنمایم که سرنوشت این مرد بزرگ پس از مرگ چه شد؟
