سلامت زندانیان عقیدتی در دستان مقامات رسمی ایران است
یک سال پس از آغاز کارزار گسترده سرکوب تظاهرات‌های اعتراضی به انتخاب مورد مناقشه محمود احمدی نژاد، همچنان صدها زندانی در شرایط غیر انسانی و تحقیر آمیز، در زندان‌های ایران نگاهداری می‌شوند. و ابتدایی ترین حقوق آنها از جمله بهره‌مند شدن از درمان پزشکی مناسب پایمال می‌شود. عفو بین‌المللی و گزارشگران بدون مرز دو سازمان مدافع حقوق بشر اعتراض خود را به وضعیت نگاهداری این زندانیان که اغلب از نظر جسمی و روحی به شدت بیمار هستند،اعلام می‌کنند. هر دو سازمان بر این باورند که محرومیت از درمان پزشکی تحمیل شده بر زندانیان با هدف اعمال فشار بیشتر بر زندانیان و خانواده‌های آنها انجام می‌گیرد.
" ما بار دیگر زندان کردن خودسرانه زندانیان عقیدتی و همچنین بدرفتاری با آنها را محکوم می کنیم. مقامات مسئول ایران باید به فوریت و بدون قید و شرط همه‌ی کسانی را که تنها به علت فعالیت مطبوعاتی و یا استفاده مسالمت آمیز از حقوق خود در عرصه آزادی بیان، تشکیل انجمن و یا شرکت در تجمعات، بازداشت شده‌اند، آزاد کنند."
از یک سال پیش اطلاعات جمع آوری شده از خانواده‌ها و اغلب انتشار یافته در رسانه‌های رسمی موید این امر است که تعداد بسیاری از زندانیان عقیدتی در زندان‌های سراسر کشور از جمله دو زندان اوین و رجایی شهر قربانی عارضه های مختلف و یا حتا حمله قلبی شده‌اند. وضعیت سلامت بسیاری از این زندانیان رو به وخامت گذاشته است. علیرغم فوریت درمانی که تنها در خارج از زندان امکان پذیر است، اما مسئولان اجرایی بر خلاف نظر پزشکان زندان، با انتقال آنها به بیمارستان مخالفت می‌کنند.
عفو بین‌المللی و گزارشگران بدون مرز در این باره اعلام می‌کنند " مقامات رسمی ایران مسئول سلامت و امنیت همه کسانی هستند که در زندان نگاهداری می‌شوند. آنها باید دسترسی به درمان پزشکی مناسب و در صورت نیاز در خارج از زندانها را برای زندانیان فراهم آورند. مقامات ایران نمی‌توانند سلامت زندانیان را به بازی گرفته و سپس اعلام کنند نسبت به وخامت وضعیت سلامت آنها مسئولیتی ندارند."
آیین نامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور که "برای نگهداری متهمان تحت قرار و محکومان به حبس" در "کلیه امور زندانها" قابل اجراست، مسئولان زندان را مکلف به تامین احتیاج‌های درمانی و بهداشتی محکومان کرده است. از جمله مواد ١٠٢ و ١٠٣ این آیین نامه تاکید دارد که " بهداری موسسه یا زندان مکلف است دست‌کم ماهی یکبار نسبت به تست پزشکی کلیه محکومان اقدام نماید." و بر " موارد ضروری خروج محکوم از زندان برای معالجه" تاکید کرده است. همین آئین نامه قاضی ناظر را از جمله مسئول " وضع محکومان بیمار صعب‌العلاج یا غیرقابل علاج " می‌داند.
بنا بر میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که ایران یکی از امضا کنندگان آن است، محروم کردن از درمان پزشکی می‌تواند نقض ممنوعیت شکنجه و رفتار ظالمانه ، ضد انسانی و یا تحقیر آمیز محسوب شود. میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حق همگان را برای بهره‌مند شدن از امکانات بهینه پزشکی تضمین می‌کند. علاوه بر آنکه مجموعه موازین در باره رفتار با بازداشت شدگان و زندانیان تصویب شده از سوی نهادهای سازمان ملل برای بیمارانی که نیاز به درمان ویژه دارند انتقال به اماکن نگاهداری ویژه و یا به بیمارستان‌ها را پیش بینی کرده اند.
عفو بین‌الملل و گزارشگران بدون مرز خواهان آزادی همه زندانیان سیاسی در ایران هستند و مقامات قضایی ایران را فرا می‌خوانند که دادگاه‌های زندانیان عقیدتی بلاتکلیف را بنا بر مهلت تعیین شده در قوانین و بدون صدور حکم اعدام و در تطابق با موازین منصفانه بین‌المللی برگزار کنند.
عفو بین‌الملل و گزارشگران بدون مرز از مقامات جمهوری اسلامی ایران می‌خواهد با درمان پزشکی برای همه زندانیان عقیدتی از جمله زندانیان نامبرده در لیست ذیل موافقت کند.
شیوا نظرآهاری ، مسعود باستانی، آیت‌الله سیدحسین کاظمینی بروجردی، امیر خسرو دلیرستانی، رحیم غلامی،کوهیار گودرزی،نادرکریمی جونی، منصور اسانلو،محمد صدیق کبودوند، مسعود لواسانی، مجتبی لطفی،مهدی محمودیان، سعید متین پور، ابوالفضل عابدینی نصر، حامد روحی نژاد، عیسی سحرخیز، علی صارمی،هنگامه شهیدی،بهروز توکلی، مجید توکلیٰ بهروز جاوید تهرانی، احمد زیدآبادی و….
