“در جامعه اى که حقوق افراد تضمین نشود و تفکیک قوا وجود نداشته باشد، قانون اساسى وجود ندارد”. جناب آقاى حاج سید جوادى، شما که به ابن کلام معتقد بودید، پس چرا در رفرندام “نه یک کلمه بیش و نه یک کلمه کم” جمهورى اسلامى شرکت کردید و در شب قبل از رفراندوم اعلامیه دادید که ” خودتان در رفراندوم شرکت میکنید و دیگران را هم دعوت به شرکت نمودید”؟ مگر تمامى نیروهاى پیشرو روشنفکرى و دمکرات آزاده که جمهورى دمکراتیک میخواستند، شرکت در رفراندوم را تحریم ننموده بودند؟ اولا چرا به چیزى راى دادید که خود هم نمیدانستید چیست؟ دوما چرا از دیگران دعوت نمودید که به چیزى راى دهند که حتى خودتان هم نمیدانستید که چیست. حتما کتاب ولایت فقیه آیت الله را نخوانده بودید که ده سال قبل از رفراندوم انتشار یافته بود و به وضوح نوع جمهورى اسلامى را که در راسش ولایت فقیه بود شرح داده بود؟ مگر نه اینکه وظیفه یک روشنفکر در وحله اول آگاه کردن خود است؟ اگر هم خوانده بودید و میدانستید که جمهورى اسلامى چیست، پس دیگر این مقالات چه صیغه ایست؟ حال که آب رفته را بجوى نمیتوان برگردان، آیا در سى و شش سال گذشته فرصت کافى نداشتید که مسله را حداقل براى خودتان تحلیل کنید و از اشتباه کرده از مردم عذر خواهى کنید، همانطور که شیر مردان آزاده اى مثل دکتر ملکى کردند؟ آیا سى و شش سال براى تحلیلش کافى نبوده و یا غرورتان بهتان اجازه نداد که اعتراف به اشتباه کنید؟ مگر نه اینکه جسارت و شجاعت یک شخص با انتقاد از خود به اوج میرسد و محبوبیتش صد چندان میشود، همچنان که دکتر ملکى با انتقاد از خود به اوج محبوبیت رسید. پس چه فرقى هست بین شما …که نه شهامت انتقاد از خود را دارد و نه تحمل شنیدن انتقاد دیگران؟
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
