گروه های کرد علاوه بر قومگرائی و در تائید آن ، دست به تاریخ سازیهای بازاری و بنجول نیز میزنند که حتی مرغ پخته به خنده میافتد ! در حالیکه برای خروج از تحت اشغال بودن و زیستن در کشور مادر، اگر کردها به تاریخ واقعی اشغال این مناطق رجوع کنند ، مشروعیت منطقی بیشتری به بیان و درخواست خود برای پایان این وضعیت دشوار خواهند داد . گویا این قسمت های کرد نشین بر اثر شکست شاه اسماعیل در جنگ با ترکان عثمانی از سرزمین باستانی خود جدا شده اند . با توجه به اینکه قرن ها مردم این بخش های جدا شده ، آداب و رسوم و فرهنگ سرزمین مادر را حفظ کرده اند ، طبیعی است پایان اشغال این بخش ها آنها را خوشبخت تر خواهد نمود . بخصوص که از طرف واحدهای ساخته شده با اکثریت عرب یا ترک ، تلاش چندانی برای روابط انسانی تر با آنها نشده است . مصیبت های گروه موسوم به ” ایزدی ها ” که افکار و فرهنگ اصیل ایرانی را رها نکرده اند نمونه خوبی است . این مردم برای نجات از قتل وعام های بیشتر بخاطر زیستن تحت رژیم ها ی عرب ، خود را یزیدی نامیده اند تادر مقابل سنی ها و همچنین شیعه های عرب ، ایرانی بحساب نیایند !!! این چاره اندیشی عجیب و غریب عمق مشگل زیستن با عطر و نشان فرهنگ ایرانی در میان اعراب مسلمان را نشان میدهد . در غیر اینصورت شاید ، این مردم نیزکه قرن ها تحت اشغال هستند، بار ها آنطور که در این قرن صدام کردها را قتل وعام کرد شهید میشدند . در واقع ایزدی ها ، ویترین عمق فاجعه زیستن تحت اشغال و فکرو بکر برای بقا ، هستند . بهمین جهت اگر این سرزمین ها ، حداقل بخشی بصورت کنفدراسیون به سرزمین مادر بپیوندند ، روانشناسی تحت اشغال بودن احتمالا از ساکنین این بخش ها دور خواهد شد . برای مشروعیت این کار ، انتخاب روش مبارزه بسیار اساسی است . روش مبارزه شیطانی یعنی با خو ن ، خونریزی و در دام تاجران مرک و اسلحه افتادن ویا انتخاب روش انسانی با درخواست های منطقی و رعایت حقوق دیگران . در تاریخ بشری قوم ها مرز نمیشناختند ، زیرا سرزمین قومی وجود نداشت و نمیتوانست داشته باشد ، چون مانع حرکت و بقا بشر میشد . در آنصورت شاید اکنون من و شمائی نمیتوانست وجود داشته باشد !
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
