تأکیدی مجدد بر ضرورت رعایت حق دمکراتیک

آقای بهرام عزیز با عرض سلام هر چند من مخاطب شما نیستم، اما شاید با خواندن کامنت من، مرقومه خود را قلمی کرده اید. دوست نادیده عزیز، یا شما متوجه عرض بنده نشده اید یا اینکه من خوب توضیح نداده ام. بحث بر سر عملکرد آقای رضا پهلوی نیست. بحث بر سر این هم نیست که شاهان و شیخان « صنف کارگر» را « همواره مورد ستم» قرار داده اند. بی شک، تا نظام طبقاتی پابرجاست، حتی اگر دولت رفاه هم تشکیل شود، باز فاصله طبقاتی بین فرادستان و فرودستان وجود خواهد داشت. در دولت های رفاه نیز « صنف کارگر» مورد ستم واقع خواهد شد. رضا پهلوی که خیلی دور است، از او نزدیکتر به کارگران و زحمتکشان هم، کم نیستند که نه پولشان را برای کمک هزینه به آنها می دهند و نه حتی یک روز کار کرده اند. دوست عزیز، طبیعی است که در یک نظام طبقاتی حتماً مبارزه خواهد بود و کارگران و زحمتکشان هم حق دارند مبارزه عملی و نظری و سیاسی بکنند، از جمله علیه رضا پهلوی. بحث بر سر دمکراسی است و حق آزادی بیان. من باور ندارم که رضا پهلوی نمی تواند به کارگران و زحمتکشان و هر قشر دیگری از جامعه ایران پیام ندهد و برای همراهی آنها با خودش تلاش نکند. همینطور که دیگران می کنند. این مردم هستند، از جمله؛ کارگران و زحمتکشان که تشخیص خواهند داد بسوی آقای رضا پهلوی گرایش پیدا خواهند کرد یا بسوی کس یا کسان دیگری. این چهار عزیز و همینطور دهها عزیز دیگر می توانند در نقد پیام رضا پهلوی، انگیزه خوانی هم بکنند، اما نمی توانند که بگویند که رضا پهلوی نباید اعلامیه بدهد. آنهم به نمایندگی از سوی کارگران و زحمتکشان ایران. اگر خواست این عزیزان غیر دمکراتیک است، نمایندگی شان که اصلاً واقعیت ندارد. در میان همین کارگران و زحمتکشان هم هستند کسانی که آرزوی بازگشت نظام شاهنشاهی را دارند. درست است که آمار قابل اتکائی وجود ندارد، اما بسیاری از قرائن بدلیل عملکرد جمهوری اسلامی، این واقعیت را نشان می دهد. پس بیآئیم دمکراسی را محترم بشماریم تا مبارزه و تلاش هامان برای برقراری عدالت اجتماعی جدی تر شود. هیچ توسعه اقتصادی بدون توسعه سیاسی و بالعکس، امکان پذیر نیست. فراموش نکنیم که نقض حقوق دمکراتیک دیگران، معمولاً از دورترین شروع می شود. امام را فراموش نکرده ایم که از سرکوب سران رژیم گذشته شروع کرد و امروز نخست وزیر نظامش، آقای موسوی در حصر خانگی است. بقیه ماجرا را خودتان بهتر از من میدانید. اگر دمکراسی و قانونمندی حاکم نباشد، هر کسی از جمله همین آقایان عزیز و مبارز نیز می توانند از دورترین شروع کنند و بعد…. برایتان آرزوی سلامت و تندرستی می کنم و با پوزش از طولانی شدن یادداشت.