مصدق

مصدق مرد بزرگی بود که کوتاه قدی همچون شاه نه نتوانست او را برتابد. خود شاه قربانی خودش شد. حسادت شاه کودکانه و حتا بچگانه بود. بدبختی ملتهایی همچون ما نه نداشتن مردانی بزرگ است بلکه نداشتند مردانی بی حسد و کینه است. اما شاید می بایست اسلام با تمام قد در ایران روی کار آید تا پلشتی پاک شود. اسلام با تمام قد و با شمشیر عریان آمد و کشت و شرف و انسانیت و خرد و ملیت را درو کرد . مرغزاری از کشته گان پشته شده بر جای گذاشت. مردم ایران باید از خود بپرسند چرا مسلمانند!!! این پرسشی بود که مصدق نمیز می کرد. او در ضمیر ناخودآگاهش و حتا آگاهش می دانست که اسلام آدمخوار در کمین است ولی شاه ایران اسلامپناه بود. و دیدیم که چگونه بر خاک ذلت افتاد.