روشنگری: بسترسازی برای تغییر

دوستِ گرامی، جنابِ آقای قاسمی با سپاس از شما بابتِ این مطلبِ خوب، و با تاکید بر اینکه آنچه شما دربارهِ آپوزیسیونِ جمهوری اسلامی فرمودید عمدتا صادق می باشد، ذکرِ دو نکته را ضروری می دانم. یکی اینکه آنچه به عنوانِ «میزانِ مشارکت» در «انتخابات» منتشر شده و امروز موافق و مخالف به آن استناد می کنند، به طورِ عمده از رسانه های رسمیِ جمهوری اسلامی به درآمده، که به هیچ وجه قابلِ اعتماد نیست. بنابراین، مشخص نمی شود که میزانِ رای-دهندگان و رای-ندهندگان در واقع چقدر بوده است. شواهد نشان می دهد که مشارکت بسیار کمتر از دورهِ قبل بوده، و حتی گزارشهای افرادِ نزدیک به نظام یا طرفدارِ رای دادن در روزِ رای-گیری هم نشان می دهد که زیاد شلوغ نبوده. منتهی اینکه چطور در نهایت ۷۲ درصد اعلام می شود را باید گفت: «اللهُ اعلم!» لذا صحیح این است که ما هم در دامِ این تبلیغاتِ منفی نیفتیم. ما نمی توانیم به طورِ قطع میزانِ مشارکت را تعیین کنیم، اما شایسته است که زیاد به آمارِ جمهوری اسلامی هم اعتماد نکنیم. نکتهِ دیگر اینکه آنها که رای ندادند یا به دلخواه و به زور دادند، بسیاری شان جدا به رژیم اعتقاد ندارند و آن را نمی خواهند. آنها هر کدامِ به دلایلی کاری را کردند که کردند، و این از سرِ وجدِ به تغییر بوده که این کار را کرده اند. لذا، به دور از جهت-گیری های حزبی و جریانی، من فکر می کنم بخشِ عظیمی از جامعه – که بنده و شما هم جزِ آن باشیم – خواهانِ تغییر هستند، و این امتیازی برای تغییرخواهان است. حال اینکه جمهوری اسلامی همه چیز را به سودِ خود مصادره می کند نباید ما را ناامید کند. این از اول هم قابلِ پیش-بینی بود که ج ا این کار را خواهد کرد، منتهی به طریقی دیگر که اکثرِ ما پیش-بینی نکرده بودیم چنین کرد. لذا ما باید به فعالیتِ خود ادامه دهیم. می بینیم که تا اینجای کار هم بسیار مفید بوده است. اصولا هنگامی که بر اصول بایستیم و مدام روشنگری کنیم، بستر برای تغییر ایجاد می شود. نقشِ خود را در تغییری که صورت گرفته – بدونِ اغراق و با آگاهی نسبت به عواملِ دیگر – دستِ کم نگیریم. با آرزوی بهروزی برای شما. ارادتمند رضا پرچی زاده