اپوزیسیون حقیقی نظام جمهوری اسلامی هیچ چاره ای جز این ندارد که وجود و حضور خود را از عناصر دوزیستی سیاسی رها سازد . همزیستی اپوزیسیون با واسطه ها، دلالها و دوزیستیان سیاسی که به هر دلیل حقیقی و یا کاذب حادث امده ،نقش و نقش افرینی انرا نفی نموده و از ان نیرویی وامانده در صحنه و میدان مبارزات ساخته است. نیروی دوزیستی عملا در همه گفتمانهای کلان اپوزیسیون حقیقی حضور داشته و در بیشتر مواقع قادر به تعیین مسیر ان میگردد. ما نمونه ای از طرح گفتمان را سراغ نمی یابیم که توسط این نیروی پراکنده و اما در هر جای و مکان بوده به موازی سازی در تقلیل دادخواهی و یا از میان تهی منجر نگردد. به تصور من مقاله زیر مدخلیست بر یک اسیب شناسی و درک و دریافت چرایی های بیشمار. با سپاس از دکتر فرهنگ قاسمی در گشایش چنین بحثی . س.ملکوتی
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو