از شما بابت نظرتان سپاسگزارم دوست گرامی. ابتدا خدمت تان عرض کنم که به نظر من جامعه دموکراتیک به روشنفکر چندان احتیاجی ندارد. در چنین جامعه ای، مردم خود بار تفکر را بر دوش می کشند. مشکل ما در حال حاضر عدم توجه به تفکر و تجزیه و تحلیل مسائل سیاسی-اجتماعی به دلیل استبداد معرفتی-سیاسی است. اینجاست که نقش روشنفکر برجسته می شود، که هم مزایا و هم مشکلات خود را به همراه می آورد. درباره نقش روشنفکران و تاریخ روشنفکری در ایران کتاب و مقاله بسیار نوشته شده، که شما را به آنها ارجاع می دهم (برای مثال، آدمیت، کامروا، میرسپاسی، عظیمی). درباره موضع خودم، دقیقا متوجه مفهوم سوال شما نشدم. اگر منظور شما موضع سیاسی بنده است، من جمهوری خواه سکولار هستم. به نیروهای ملی اقبال دارم اما عضو جبهه ملی نیستم. با زندگی جنسی مردم هم کاری ندارم که معتقدم به خوشان مربوط است. نسخه پیچ اخلاق هم نیستم. اما معتقدم رفتاری که بر جامعه تاثیر بگذارد خود به خود از حیطه فردی خارج می شود، و باید در چارچوب اجتماعی و نه به عنوان اختیار فردی به آن نگاه کرد. امیدوارم منظور شما برآورده شده باشد.
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
