همکاران عزیزم
شما که روزنامه نگاری را انتخاب کرده اید نیک از تقابل قدرت با حقیقت آگاهید. می دانید که کار روزنامه نگار جستجوی حقیقت و آگاه کردن همگان از آنست. باز می دانید که کار بس مهم برقرار کردن جریان آزاد اطلاعات و نیز جریان آزاد اندیشه ها، با روزنامه نگار است.
ملموس ترین و تعیین کننده ترین تقابل حقیقت با قدرت، تقابل قلم با سانسورها و عوامل و ابزار مرگ آوری است که قدرت بکار می گیرد. بدین سان، کسی که روزنامه نگاری را برمی گزیند، از آغاز می داند کاری بس خطرناک را برگزیده است. روزنامه نگاری در همه جای جهان، خطرناک است. اما در کشورهای استبدادزده، روزنامه نگاری که نخواهد قلم را به خدمت قدرت درآورد، انتخاب دومی بعمل آورده است و آن، زیستن در رﮊیم ترور است. قدرت خودکامه، با سانسور ها که برقرار می کند، جستن حقیقت را فرو رفتن در کام مرگ می گرداند. از این رو، روزنامه نگاری در جامعه استبداد زده، گشودن افق استقلال و آزادی بر روی انسان می شود.
در حقیقت، بدون برقرارکردن سانسور حقیقت و تبدیل کردن دروغ به زبان رسمی و همگانی، هیچ استبدادی برقرار کردنی نیست. بیهوده نیست که هربار که استبدادیان کودتا می کنند، این کار را با تعطیل مطبوعات آغاز می کنند. تاباندن نور حقیقت به تاریک خانه ای که استبداد جامعه را در آن زندانی می کند، کاری پهلوانی است. و از آنجا که تعطیل این کار باقی گذاشتن جامعه در تاریک خانه و زیست در تاریکی استبداد مرگ آور است، گاه مهاجرت ضرورت پیدا می کند. ضرورت پیدا می کند بدین خاطر که مهاجرت آزادگانی که در خدمت حق و حقیقت می مانند، همواره از عوامل پیروزی بوده است و هست. بشرط آنکه همچنان در خدمت یافتن و اظهار حقیقت و برقرار کردن دو جریان آزاد اطلاعات و اندیشه ها بمانیم.
اعتصاب شما جز اظهار عزم استوار برماندن در خدمت جستجوی حقیقت و برقرار کردن دو جریان آزاد نمی تواند و نباید باشد. بدین خاطر به شما تبریک می گویم. امیدوارم قدر استقلال و آزادی خود را بمثابه انسان و انسانی که زندگی سخت اما سراسر شرف و افتخار را برگزیده است، می دانید و در زندگی جز جانب حق و حقیقت را نمی گیرید.
همکار شما ابوالحسن بنی صدر
31 اردیبهشت 1389 برابر 21 مه 2010
