آنچه باعث ماندگاری مصدق بزرگ پس از سالیان سال شده است شخصیت، اخلاق گرایی و صلابت در تحقق آرمانهای ملی است. تلاش های او از آزادی مطبوعات تا خارج کردن ایران از زیر سلطه استثمارگران بر کسی پوشیده نیست، اما آنچه او را جاودانه کرد تنها ملی کردن صنعت نفت ایران نبود، بلکه منش محمد مصدق بود. مهمترین مصالح برای او مردم بودند. هرچند که شهریار شهر سنگستان تنها ماند ولی امروز پس از گذشت بیش از یک قرن از سالروز تولدش، وی اسطوره ی ملی و بخشی از تاریخ ایران زمین است که نه تنها متعلق به حزب و گروه خاصی بلکه متعلق به تمام ایرانیان است و یادش را گرامی میدارند و راهش را ارج مینهیم. هر چند که او دیگر در میان ما نیست ولی روح او در کالبد ایران دمیده شده است و راه او جاودانه و سخنانش آن چنان به روز است که گویی ما سالیان سال به گرد خود چرخیدیم و هنوز در خانه نخست به سر می بریم. شاید امروز مدعی هستیم که به رشد نسبی رسیده ایم تا آزادی، استقلال و حکومت قانون را فریاد میکنیم. شاید جبر زمانه این چنین بوده که او صد سال زود تر به دنیا آید و ما او را در کنار خود نبینیم.
خلاصه بگویم؛ او نه حزبی داشت و نه متعلق به حزبی بود…
بهتر بگویم؛ او از مردم بود و مردم را از خود می دانست…
و با هم بگویم؛ او از ماست و به امید روزی که ما هم خود را از او بدانیم…
مصدقی بیندیشیم، مصدقی رفتار کنیم و مصدقی کردار…
تشکل سبز وین