خباروگزارشات کارگری11اردیبهشت1394(1مه2015)
گرامی باد اول ماه مه روزهمبستگی جهانی کارگران
زنده باد گفتگو و همکاری مشترک تشکل های مستقل کارگری وفعالین کارگری
گسترده باد پیوند فعالین کارگری مستقل با سازمان دهندگان اعتراضات کارگران،معلمان و..
– پیام اتحادیه آزاد کارگران ایران بر علیه فاشیسم خانه کارگر به کارگران و مردم شریف افغانستان
– راهپیمایی کارگران کارخانه سامان کاشی بروجرد بمناسبت روزاول ماه مه درسطح شهر
– برگزاری مراسم روز جهانی کارگر در محل انجمن صنفی کارگران خبازی های سنندج
– برگزاری روز جهانی کارگر در دفترسندیکای خبازان سقز
– گرامیداشت روز جهانی کارگر در مریوان
– احضار شیث امانی به اداره اطلاعات سنندج – احضار و بازداشت فعالین کارگری را قویا محکوم میکنیم
– در محکومیت موج جدید بازداشت فعالین کارگری در آستانه اول ماه مه روز جهانی کارگر
– محکومیت بازداشت فعالین کارگری در آستانه اول ماه مه در ایران ازجانب5سندیکای فرانسه!
– برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران:
تداوم آزار فعالان سندیکایی پیش از روز جهانی کارگر در ایران
– جعفر عظیم زاده به دفترپیگیری وزارت اطلاعات احضار و مورد بازجوئی قرار گرفت
– پیام محمد جراحی از زندان مرکزی تبریزبه مناسبت یازدهم اردیبهشت روزجهانی کارگر
– رضا رخشان: با وجود بی تفاوتی اکثریت کارگران در ایران،روز جهانی کارگر مبارک
– حقوق کارگران در پیچ و خم جیب کارفرمایان
– جان باختن یکی از کارگران مصدوم پالایشگاه شازند درروزاول ماه مه
– یورش پلیس ترکیه به تظاهرات روز کارگر در استانبول
پیام اتحادیه آزاد کارگران ایران بر علیه فاشیسم خانه کارگر به کارگران و مردم شریف افغانستان
امروز یازدهم اردیبهشت ماه، دم خروس خانه کارگر از میان دستان محجوب و خانه کارگر بیرون زد. شعار برجسته روز جهانی کارگر این مزدوران سرمایه چنین بود “کارفرما حیا کن افغانی را رها کن”.
برای ما کارگران ایران، کارگران افغانی عزیزترین انسانها و هم طبقه های هایمان هستند.
عزیزان، مطمئن باشید و بدانید ما کارگران ایران علیه این مزدوران سرمایه و کارخانه دارانی از قبیل محجوب و صادقی و خانه کارگر و مجموعه اراذل و اوباشی هستیم که در سایه دولت و تدبیر و امید سرمایه داران فرصتی برای ابراز وجود پیدا کرده اند.
اینان در آخرین لحظه های مرگ و نابودی شان، پرچم تحمیل فقر و فلاکت و انزجار طایفه ای و ملی را بر علیه طبقه کارگر بدست گرفته اند.
عزیزان، از شعار فاشیستی امروز مراسم خانه کارگر و مزدورانش نه تنها نباید رنجی بر تن رنجور شما عزیزان بنشیند بلکه باید بدانید راهپیمائی امروز خانه کارگر در اوج واخوردگی و شکست این جریان فاشیستی رقم خورد.
اینان چنان وحشت زده و درمانده اند که راهپیمائی امروز را کودتاگرانه به پیش بردند و این راهپیمائی را بدون اطلاع قبلی ما کارگران از نقطه شروع و مسیر راهپیمائی، از درب لانه فسادشان در مکان خانه کارگر در خیابان ابوریحان به سمت نماز جمعه که فاصله کوتاهی با هم دارند سازمان دادند و اسم آنرا راهپیمائی کارگران ایران به مناسبت روز جهانی کارگر نام نهادند.
اما شما هم طبقه ای هایمان باید بدانید که خواست میلیونها کارگر ایرانی در قطعنانه 7 تشکل مستقل کارگری ایران بیان شده است.
بدانید که این قطعنامه در تجمع کارگری (علیرغم سرکوب و بگیر و ببند) که در مقابل مجلس شورای اسلامی در روز هشتم اردیبهشت ماه با هماهنگی اتحادیه آزاد کارگران ایران برگزار گردید قرائت شد و پس از تائید آن از سوی کارگران شرکت کننده در تجمع، رسما به مجلس شورای اسلامی تحویل گردید.
ما در اتحادیه ازاد کارگران ایران این قطعنامه را به پیوست این بیانیه بار دیگر منتشر و بدینوسیله همبستگی خود را با شما کارگران مهاجر افغانستانی در ایران و کل طبقه کارگر این کشور و همه کارگران جهان اعلام میکنیم.
زنده باد همبستگی کارگران جهان، زنده باد اتحاد و به هم پیوستگی کارگران ایران با کارگران افغانستان
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 11 اردیبهشت ماه 1394
راهپیمایی کارگران کارخانه سامان کاشی بروجرد بمناسبت روزاول ماه مه درسطح شهر
بنا به گزارش دریافتی ازشاهدان عینی،صبح روز11اردیبهشت،بیش از200کارگرکارخانه کاشی بروجرد همچون روزهای گذشته درمقابل فرمانداری تجمع کردند وسپس درسطح شهردست به راهپیمایی زدند.
درپیشاپیش این راهپیمایی پلاکارد- نان شب کارگران سامان کاشی خرج ویلاهای شمال- به چشم می خورد.
درهمین رابطه:
ادامه تجمعات اعتراضی کارگران کارخانه سامان کاشی
بیش از صد نفر از کارگران کارخانه سامان کاشی با تجمع در مقابل فرمانداری ویژه شهرستان بروجرد خواستار پیگیری و مطالبه حقوق خود شدند.
به گزارش 10اردیبهشت بازتاب بروجرد ، از خیابان نیروگاه که عبور می کردی به جمعیتی می رسی که پلاکارد هایی را به ماشین ها و عابران نشان می دادند ، پلاکارهایی مثل ، 7 ماه بدون حقوق و…….، خود را به آنها رساندم و موضوع را پرسیدم که بسیاری از آنها دور تا دور مرا گرفتند و گویا دل پر دردی داشتند که بدنبال کسی می گشتند که درد و دل خود را بازگو کنند ، شاید کمی از آلامشان کم شود.
یکی از آنها به عنوان نماینده جلو آمد و گفت خبرنگاری ، گفتم بله ، انگار تمام دنیا را به او داده باشند شروع کرد به صحبت کردن ، از دل پری که از بی ارزشی کارگران برای اصحاب قدرت و ثروت داشت گفت ، از دوگانگی در برخورد و ندادن حق و حقوق خود و هم قطارانش گفت .
دفترچه های بیمه تامین اجتماعی خانواده اش همراهش بود ، گفت از پائیز سال گذشته تا کنون حق بیمه آنها را واریز نکرده اند و با کوچکترین بیماری در خانواده با مشکلی جدی برخورد می کنیم.
خلاصه گفت و گفت : تا امروز بیش از 7 ماه است که حقوق نگرفته ام و برای دخل و خرج زندگی مجبورم رو به کارهای دیگری بیاورم.
یکی دیگر از کارگران که جوان هم بود با لحنی آرام و صمیمی گفت : ما قشری هستیم که در چارچوب قانون مطالبات خود را دنبال می کنیم و از نمایندگان شهر که روزی برای جمع کردن آراء دست ما را می بوسیدند و خود را خدمتگزار قشر کارگر می دانستند انتظار داریم که وضعیت نا به سامان سامان کاشی را مدیریت و با برخورد انقلابی نگذارند هر کس با خرید این کارخانه سرنوشت چند هزار خانواده را در این شهر مورد هجمه قرار دهد و با بهانه های واهی همچون عدم فروش محصولات اقدام به اخراج نیروی کار نماید و خانواده های ما را دچار ترس و اضطراب روزانه کند.
این کارگر جوان در بخش دیگری از درد و دل های خود که از عمق نگاهش می توان نگرانی های درونیش را دید ،با صدایی بلندتر که نشان از بی عدالتی ها داشت ، بیان کرد : همه کارگران شبانه روز در حال تولید و صادر نمودن محصولات کارخانه سامان کاشی هستیم ، حال اگر این محصولات به فروش نمی رسد چرا باید به صورت شبانه روزی تولید انجام شود و در صورت فروش ، این پول ها در کجا صرف می شود ، چرا که بیش از 7 ماه است که ما حقوق نگرفته ایم و این را مسئولین امر می بایست بررسی کنند.
کارگر دیگری خود را از بین جمعیت به من رساند و گفت : مشکل اصلی در شهر ما وابستگی شدید مابین اصحاب قدرت و ثروت با برخی مسئولین است که اکنون موجب آن شده تا حرف ما که پائین ترین قشر جامعه هستیم به جایی نرسد.
شنیده ها حاکی از فروپاشی و افزایش پدیده طلاق در بین خانواده های کارگران سامان کاشی داشته که خود به یک معضل جدید تبدیل می گردد.
شنیده شده برخی از صاحبان کارخانه های شهرستان برای دریافت وام های کلان اقدام به اخراج یا طرح موضوعاتی همچون نبود مواد اولیه ، کاهش فروش یا طرح توسعه نموده و از این اهرم در جهت ایجاد فشار بر مسئولین و اخذ وام های کلان و در نهایت سرمایه گذاری این مبالغ در جاهای دیگری همچون ساخت شهرک های مسکونی و … در شهرهای مختلف نموده اند.
برگزاری مراسم روز جهانی کارگر در محل انجمن صنفی کارگران خبازی های سنندج
به گزارش 10اردیبهشت انجمن صنفی کارگران خبازی های سنندج وحومه، عصر روز پنجشنبه مورخ دهم اردیبهشت با حضور جمعی از کارگران خباز مراسمی در گرامیداشت روز جهانی کارگر برگزار گردید در این مراسم ابتدا یکی از کارگران به تشریح وضعیت اقتصادی جهان و بحران کنونی پرداخت در ادامه، تاثیرات این بحران اقتصادی بر اقتصاد کشور و تاثیرات منفی این وضعیت نامطلوب روی معیشت کارگران سخنانی ایراد کرد سپس با نگاهی اجمالی به اعتراض کارگران، معلمان و پرستاران جوانب این اعتراضات را مورد بررسی قرار داد در پایان قطعنامه ای که توسط خبازان سنندج و مریوان و معلمان مریوان بمناسبت این روز تنظیم شده بود قرات گردید که با استقبال کارگران روبرو گشت. این مراسم با پخش شیرینی در میان شادی و نشاط کارگران به اتمام رسید.
برگزاری روز جهانی کارگر در دفترسندیکای خبازان سقز
به گزارش رسیده در تاریخ ١٠ اردیبهشت ماه ١٣٩۴ روز جهانی کارگر در محل دفتر سندیکا خبازان سقز برگزار گردید. در این مراسم رییس سندیکا محمد احمد پور در باره اوضاع معیشتی کارگران و افزایش ١٧ درصدی دستمزد، اتحاد و همبستگی طبقاتی کارگران و پیگیری مطالبات کارگری صحبت کرد، سپس محمد عبدی پور از اعضای سندیکای خبازان سقز و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در باره اوضاع فلاکت بار طبقه کارگر در ایران و دستمزد های چند ین برابر زیر خط فقر، ضرورت اتحاد و همبستگی طبقاتی کارگران ،فاصله طبقاتی در ایران، بیمه تامین اجتماعی، حقوق معوقه کارگران و هشدار این موضوع که عوامل سرمایه داری می خواهند با رخنه به جنبش کارگری با ایجاد تفرقه و دو دستگی از صفوف متحد ما جلو گیری کنند ، صحبت کرد.
در ادامه این مراسم دو قطعه شعر قرائت شد . این مراسم با استقبال حاضرین روبرو شد و در ساعت ٧ و سی دقیقه پایان یافت .
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تسکل های کارگری
11 اردیبهشت1394
گرامیداشت روز جهانی کارگر در مریوان
دریافتی:روز پنجشنبه 10 اردیبهشت ماه جمعی از کارگران و فعالان کارگری شهر مریوان در گرامیداشت روز جهانی دست به فعالیت تبلیغی زدند.
کارگران و فعالین کارگری در آستانه اول ماه مه، در کوره پزخانه اطراف منطقه “بیه که ره” در شهرک صنعتی و نانوایی های مریوان اقدام به توزیع شیرینی همراه با تراکت نمودند و بیانیه اول ماه مه را در جمع کارگران مناطق مورد اشاره قرائت کردند.
احضار شیث امانی به اداره اطلاعات سنندج – احضار و بازداشت فعالین کارگری را قویا محکوم میکنیم
شیث امانی از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران بعد از ظهر امروز دهم اردیبهشت ماه به اداره اطلاعات شهر سنندج احضار و بیش از 5 ساعت مورد بازجوئی قرار گرفت.
در این بازجوئی مامورین امنیتی با غیر قانونی خواندن اتحادیه آزاد کارگران ایران و تجمعاتی که توسط اتحادیه برگزار میشود سعی کردند شیث امانی را از تلاش برای برگزاری مراسم اول ماه مه روز جهانی کارگر و شرکت در آن برحذر کنند. شیث امانی نیز با اشاره به حداقل مزد خفت بار 712 هزار تومانی و شرایط مصیبت بار معیشتی که بر میلیونها خانواده کارگری تحمیل شده است برگزاری تجمعات اعتراضی، منجمله برگزاری مراسم روز جهانی کارگر و شرکت در آنرا حق کارگران دانست.
امروز احضار شیث امانی در حالی صورت گرفت، که طی روزهای گذشته مامورین امنیتی با بازداشت داوود رضوی، پدرام نصراللهی، ابراهیم مددی، عثمان اسماعیلی، محمود صالحی و احضار خالد حیسنی و جعفر عظیم زاده تلاش کردند تا به هر وسیله ممکن، مانع برپائی هرگونه مراسمی از سوی کارگران به مناسبت روز جهانی کارگر بشوند. با اینحال تا همین امروز (دهم اردیبهشت) کارگران عضو و مرتبط با اتحادیه آزاد کارگران ایران با برگزاری تجمع اعتراضی در روز هشتم اردیبهشت در مقابل مجلس و اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد تهران در روز نهم اردیبهشت با حضور در پایانه اتوبوسرانی آزادی، مراسم مستقلانه روز جهانی کارگر را برگزار کردند.
بی تردید، احضار و بازداشتهای گسترده فعالین کارگری در شهرهای تهران، سقز و سنندج در آخرین روزهای منتهی به اول ماه مه نتیجه ترس و وحشت سرمایه داری حاکم بر ایران از نهادینه شدن این روز به مثابه نقطه اتکائی برای اتحاد کارگران و بروز اعتراضات وسیع و بزرگ کارگری است.
ما با محکوم کردن احضار و بازداشت فعالین کارگری در طول روزهای گذشته و بازداشت رضا امجدی، کورش بخشنده، حامد محمود نژاد، نظام صادقی ، ریبوارعبدالهی، فواد و آرام زندی، منیژه صادقی و صدور احکام سنگین زندان بر علیه جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی که طی دو ماه گذشته صورت گرفته است. اعلام میداریم دست بردن سرمایه داری حاکم بر ایران به چنین بازداشتهای گسترده ای نه تنها هیچ تاثیری در کاهش اعتراضات کارگری نخواهد داشت بلکه با تداوم وضعیت مصیبت بار کنونی دیری نخواهد پائید که میلیونها کارگر از جنوب تا شمال و غرب و شرق کشور متحدانه دست به اعتراضات زیر و رو کننده ای خواهند زد و هیچ نیروی سرکوبی را یارای مقابله با خشم فرو خفته آنان نخواهد بود.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با هشدار به تداوم و گسترش هر روزه سرکوب اعتراضات کارگری، بازداشت، احضار و تعقیب قضائی فعالین کارگری، مصرانه خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه کارگران دربند و پایان دادن به سرکوب اعتراضات کارگری است و بدینوسیله از عموم کارگران در سراسر کشور میخواهد تا با برگزاری آزادانه و مستقلانه مراسم روز جهانی کارگر در مقابل هر گونه محدودیت و ممنوعیتی نسبت به برگزاری مراسم این روز ایستادگی کنند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – دهم اردیبهشت ماه 1394
اطلاعیه شماره ۴۶ کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد
در محکومیت موج جدید بازداشت فعالین کارگری در آستانه اول ماه مه روز جهانی کارگر
کارگران ، تشکلهای کارگری ، انسان‌های شریف و آزاده
همانگونه که مطلع هستید از چند ماه پیش فشار بر فعالین کارگری و مخصوصا فعالین کارگری عضو کمیته هماهنگی در شهر سنندج افزایش یافته است ، در ادامه این فشار‌ها و بازداشت‌ها در ۲ روز گذشته محمود صالحی و پدرام نصراللهی از فعالین کارگری عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری در شهرهای سقز و سنندج و همینطور عثمان اسماعیلی فعال کارگری و سخنگوی کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد در شهر سقز و داوود رضوی و ابراهیم مددی از اعضا سندیکای واحد در شهر تهران از سوی ماموران امنیتی بازداشت شدند و بسیاری دیگر از فعالین کارگری در شهرهای مختلف احضار ، تهدید و یا مورد بازجویی قرار گرفتند
کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد ضمن محکومیت تهدید ، احضار و بازداشت فعالین کارگری در شهرهای مختلف از جمله بازداشتی‌های اخیر سنندج ، سقز و تهران خواستار آزادی بدون قید و شرط تمامی کارگران زندانی و فعالین کارگری زندانی است ، باید به عرض برسانیم تا زمانی که فقر ، ظلم و استثمار وجود دارد صفوف اعتراضی کارگران و فعالین کارگری هر روزه مستحکم تر و متحد تر میگردد و احضار ، تهدید ، بازداشت و زندانی کردن فعالین کارگری و کارگران پیشرو جنبش کارگری ایران را مرعوب نخواهد کرد.
کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد
شماره تماس با سخنگوی کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد، عثمان اسماعیلی :
09182842451
دهم اردیبهشت ۱۳۹۴
محکومیت بازداشت فعالین کارگری در آستانه اول ماه مه در ایران ازجانب5سندیکای فرانسه!
بازداشت های خودسرانه در آستانه اول ماه مه در ایران !
روزچهارشنبه27آوریل2015،سندیکالیستها و فعالان جنبش کارگری بطور همزمان در چندین شهر ایران دستگیر شدند. تنها هدف این اقدام جلوگیری از برگزاری مراسم اول ماه مه ، روز بسیار سمبلیک دفاع از حقوق و همبستگی بین المللی کارگران می باشد. ماموران امنیتی مدارک، وسائل و کامپیوترهای آنان را با خود بردند. در میان دستگیر شدگان آقایان محمود صالحی، عثمان اسماعیلی ، داود رضوی و ابراهیم مددی به چشم میخورند.
باید خاطر نشان شد که از زمان انتخاب آقای روحانی ، و بر خلف قولهای او دائر بر “اعتدال”، سرکوب فعالن جنبشهای اجتماعی و بخصوص سندیکالیستها از پیش هم شدیدتر شده است . این دستگیریها دلیل دیگری بر اثبات این مدعاست .
ما ، اعضای سندیکاهای زیر ، این دستگیریها را به شدت محکوم کرده و خواهان آزادی بی درنگ آنها هستیم .
پاریس اول ماه مه2015
CFDT : Philippe Réau preau@cfdt.fr + 33 6 48 36 03 93
CGT : Ozlem Yildirim o.yildirim@cgt.fr + 33 1 55 82 82 83
FSU : Michelle Olivier michelle.olivier@snuipp.fr + 33 6 15 62 15 10
Solidaires : Alain Baron contact@solidaires.org + 33 1 58 39 30 20
UNSA : Emilie Trigo emilie.trigo@unsa.org + 33 6 21 40 16 50
ترجمه و پخش از :
همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – فرانسه
اتحاد بین المللی درحمایت از کارگران در ایران – پاریس
برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران:
تداوم آزار فعالان سندیکایی پیش از روز جهانی کارگر در ایران
پاریس ـ ژنو، 30 آوریل 2015 (10 اردیبهشت 1394) ـ در آستانه روز جهانی کارگر سال 2015 (11 اردیبهشت 1394)، برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر (فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر ـ سازمان جهانی مبارزه با شکنجه) و جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران (LDDHI) آزار مداوم فعالان سندیکایی را در ایران محکوم می کنند.
در دو روز گذشته، چندین فعال برجسته مستقل سندیکایی در ایران دستگیر شده اند: آقایان محمود صالحی، عضو بنیانگذار انجمن صنفی خبازان شهر سقز و عثمان اسماعیلی، سخنگوی کمیته دفاع از فعالان کارگری زندانی در مهاباد، هر دو در روز 8 اردیبهشت دستگیر شدند؛ آقای پدرام نصراللهی، عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری در روز 9 اردیبهشت در سنندج دستگیر شد؛ آقایان ابراهیم مددی، نایب رییس، و داود رضوی، عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، صبح زود روز 9 اردیبهشت در تهران دستگیر شدند و گویا در بند 209 وزارت اطلاعات در زندان اوین زندانی هستند.
از سوی دیگر، آقای جعفر عظیم زاده، دبیر هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، روز 9 اردیبهشت به وزارت اطلاعات احضار شد و پس از چند ساعت بازجویی در باره «قطعنامه مشترک تشکل های مستقل کارگری به مناسبت اول ماه مه 2015» و گردهمایی بزرگی که این اتحادیه روز 8 اردیبهشت در جلوی مجلس برگزار کرد، آزاد شد. در این گردهمایی، که چند صد معلم بازنشسته نیز به آن پیوستند، شرکت کنندگان خواسته های مطرح شده در قطعنامه را بازگو کردند و پس از این که یکی از برگزارکنندگان آن را خواند، به طور رسمی آن را به مجلس تحویل دادند.
دستگیری ها در پی بیانیه هایی که شماری از تشکل های مستقل در هفته گذشته منتشر و در آنها مشکلات و خواسته هایشان را مطرح کردند رخ داده است. در «قطعنامه مشترک تشکل های مستقل کارگری به مناسبت اول ماه مه 2015» که دارای 17 ماده است و هفت گروه آن را امضا کرده اند، این اتحادیه ها به ویژه خواسته های زیر را خطاب به دولت مطرح کرده اند:
– افزایش حداقل مزد دولتی برای سال جاری به میزان تقریبا چهار برابر برای تامین هزینه زندگی و مقابله با خط فقر؛
– حذف ممنوعیت ها و محدودیت ها در ایجاد تشکل های مستقل کارگری؛
– آزادی بی قید و شرط اعتصاب، اعتراض، راهپیمائی، گردهمایی، اندیشه و بیان، احزاب و مطبوعات؛
– تامین امنیت شغلی، قرار گرفتن کلیه کارگران تحت پوشش کامل قانون کار؛
– بالابردنِ استانداردهای ایمنی که کارفرمایان باید برای کارگران تامین کنند؛
– لغو فوری تمام قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان و برابری کامل و بی قید و شرط حقوق زنان و مردان؛
– لغو مجازات اعدام و شلاق؛
– لغو کامل کار کودکان؛
– آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی و کارگران زندانی و خاتمه دادن به پیگردهای قضایی علیه آنها؛ و
– اعلام اول ماه مه روز جهانی کارگر به عنوان تعطیل رسمی و لغو هر گونه ممنوعیت و محدودیت برگزاری مراسم این روز.
در عین حال که دستگیری های اخیر به قصد جلوگیری از برگزاری آزادانه و مستقل جشن های اول ماه مه انجام شده است، فعالان سندیکایی و اتحادیه های مستقل طی سال گذشته نیز، به طور عمده به خاطر اعتراض ها و اعتصاب های رو به رشد در کارخانه ها و واحدهای مختلف در سراسر کشور، زیر فشار شدیدی قرار داشته اند. بنا به بعضی از گزارش ها، در سال گذشته بیش از 360 اعتصاب، تظاهرات و اعتراض های دیگر در سال گذشته علیه اخراج ها و با خواسته های پرداخت به موقع مزدها، افزایش دستمزدها و بهبود در قراردادها و شرایط کاری رخ داده است.
مسؤولان شماری از فعالان کارگری را بارها در چند ماه گذشته احضار و تعدادی از آنها را دستگیر کرده اند. بعضی از آنها پس از یکی دو ماه آزاد شده اند و احتمالا به زودی محاکمه خواهند شد. در این گونه موارد، فعالان سندیکایی اغلب با اتهام هایی همچون «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «اهانت به رهبری» روبرو شده اند.
لینک متن کامل:
https://mail.google.com/mail/u/0/#inbox/14d0bde3ca6c8506
جعفر عظیم زاده به دفترپیگیری وزارت اطلاعات احضار و مورد بازجوئی قرار گرفت
جعفر عظیم زاده که بدنبال احضار دفتر پیگیری وزارت اطلاعات ساعت 17 دیروز در این نهاد حاضر شده بود، پس از 5 ساعت بازجوئی آزاد شد.
در این بازجوئی، مامورین امنیتی در رابطه با قطعنامه مشترک تشکلهای کارگری و تجمع کارگری در مقابل مجلس به مناسبت اول ماه مه، جعفر عظیم زاده را متهم به تجمع و ارائه قطعنامه مشترک غیر قانونی کردند که وی ضمن دفاع از تجمع در مقابل مجلس و سنت طبقه کارگر در عمل متحدانه به مناسبت اول ماه در رابطه با قطعنامه، اتهام غیر قانونی بودن این گونه فعالیتها را رد کرد و بر حق کارگران در دفاع از زندگی و معیشت شان تاکید نمود.
جعفر عظیم زاده دیروز در حالی به مدت 5 ساعت و با اعلام احتمال تشکیل پرونده دیگری بر علیه اش، مورد بازجوئی قرار گرفت که به جرم فراخوان سال گذشته اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت روز جهانی کارگر و دیگر فعالیتهایش در دادگاه بدوی در شعبه 15 دادگاه انقلاب تهران، به شش سال زندان محکوم شده است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران، با محکوم کردن احضار جعفر عظیم زاده و بازداشت فعالین کارگری در طول روزهای گذشته، با تاکید بر حق کارگران ایران برای برگزاری مراسم اول ماه مه، از آنان میخواهد تا با حضور در خیابانها و شرکت در مراسم روز جهانی کارگر، در مقابل هرگونه ممنوعیت و محدودیتی برای برگزاری مراسم این روز ایستادگی کنند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 10 اردیبهشت ماه 1394
پیام محمد جراحی از زندان مرکزی تبریزبه مناسبت یازدهم اردیبهشت روزجهانی کارگر
همکاران و هم طبقه ای های عزیز
این روز درایران و جهان، روزما است . روز رزم و پیکار و روز همبستگی طبقاتی و پیوند مطالباتی ما است .
من محمد جراحی فعال کارگری و عضو هیئت موسس نقاشان تریز با قریب به ۳۶ سال فعالیت سندیکایی ، از خرداد ماه ۱۳۹۰ بازداشت شده ام بنابراین امروز همچون سال های گذشته اکنون در میان شما نیستم . بدین طریق فرارسیدن این روز را به همه شما در سراسر جهان و در پهنه جغرافیای ایران تبریک می گویم
خواست من برپا داشتن سندیکای مستقل و برخوداری از تشکل و اجتماعات آزاد در این روز است تا در کنا ریکدیگر بتوانیم برای تحقق جهانی بهتر به تلاش و مبارزه خود رنگ همگانی بخشیم .
مطلع شدم که چند تن از همکاران ما در این و آن جا از جمله اقایان ابراهیم مددی و داوود رضوی بعانوان چهره های شناخته شده سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسراین تهران و حومه ومحمود صالحی فعال کارگری و از چهره های شناخته شده سندیکای خبازان سقز و عضو کمیته هکاهنگی در کنار کاک عثمان اسماعیلی سحنگوی کمیته دفاع از کارگران زندانی در مهاباد ، و دیگران دستگیر و احضار شده اند. من تمامی این دستگیری ها و به زندان کشاندن فعالان کارگری را قویا محکوم می نمایم و خواست ازادی بی قید وشرط همه دستگیرشدگان و ازادی کارگران زندانی و زندانیان عقیدتی و سیاسی را طلب می نمایم .
ازفرصت فرارسیدن این روز بهره می گیرم و آرزو می نمایم که در این روز با همبستگی هر چه وسیع تر و در گسترده ترین همگرایی ها ، همه مزد و حقوق بگیران یعنی کارگران بخش صنایع ، تولیدی و خدمات – معلمان – پرستاران ، فریاد دادخواهی خود را به گوش آن دیگران برای بهسازی زندگی خود و مردمان جامعه ما هماوا و همصدا سر دهند
با آرزوی برپایی اول ماه مه پرشکوه درجای جای جهان و ایران
محمد جراحی
زندان مرکزی تبریز
دهم اردیبهشت ۹۴
رضا رخشان: با وجود بی تفاوتی اکثریت کارگران در ایران،روز جهانی کارگر مبارک
فردا روز جهانی کارگر است. روزیست که به کارگران وزحمتکشان عالم نسبت داده شده است.آنهم در اثر مبارزات پی گیر ودامنه دار کارگران، حادث شده است.هر چند این ستم طبقاتی(یعنی تضاد آشتی ناپذیر کار وسرمایه) در دنیا وبا کیفیات گوناگون(البته این کیفیت بستگی به میزان مبارزه توده کارگر در مبارزه با عمال سرمایه دارد)در جریانست ولی بالاخره در کشورهایی که این روز تعطیل رسمیست وکارگران اجازه برپایی کارناوال وجشن وپایکوبی دارند لااقل مرهمیست بر دردها و الامشان.اما در ایران چطور؟برای اکثریت طبقه کارگر،این روز هم روزیست مانند بقیه روزها.نه قرار است جشن ومراسمی برقرار شود و نه قرار است این روز با بقیه روزها اندکی متفاوت باشد.راستش دامنه این بی تفاوتی گاها آنچنان زیاد و حیرت انگیز است که بسیاری از کارگران حتا حال وحوصله یک تبریک خشک وخالی را به همدیگر ندارند.میتوان در عالم ذهنی قطاری از مطالبات کارگری(البته مشروع )را ذکر کرد.اما وقتی که حداقل دستمزد 712هزار تومان است که با خط فقر فاصله آنچنانی دارد. وقتی کارگران هیچ تشکل خودساخته ومستقلی ندارند.وقتی که در استانه این روز فعالین کارگری دستگیر و روانه زندان میشوند دیگر چه حالی باقی می ماند که کارگران این روز را خاص بدانند.بنظر من جدا از هر گونه بیانیه و صحبتهای پر شور سد من یه غاز،باید به کارگران یاد اوری کرد که علارغم همه مصائب ودشواریها روز جهانی کارگر ،روز توست .درین روز به خودت افتخار کن .و این شادی(هرچند اندک وسطحی) رابا بقیه تقسیم نمایید.چرا که درین فضای رخوت وبی حالی بجز یادآوری شان ومقام کارگر به خویش،دیگر جای هیچ گونه نسخه پیچی باقی نمی ماند.با این حال شرح اوضاع وخیم فعلی به معنای تسلیم و یا پاشیدن بذر نومیدی نیست. بلکه گذر از یک پیچ سخت ودشوار در راهی به سمت جلوست. که قطعا میتوان این امیدواری را داشت که طبقه کارگر با صبر و بردباری و مبارزات طبقاتی با سرمایه داری ازین دشواری به سلامت عبور کند.
با ارزوی زمانیکه اول ماه می کارگران ایران،لااقل مانند بقیه کشورها باشد
رضا رخشان
10/2/1394
حقوق کارگران در پیچ و خم جیب کارفرمایان
بی توجهی کارفرمایان و پیمانکاران به حق و حقوق کارگران هر روز بیشتر از دیروز باب می شود و اگر از طرف نهاد های قانونی راه حلی برای آن اندیشیده نشود جیب کارفرمایان روز به روز بزرگتر و جیب کارگران کوچکتر خواهد شد.
مدت هاست که اوضاع کسب و کار در کشور مناسب نیست و در این میان عده ای از کارفرمایان و پیمانکاران فرصت را مناسب دیده و با نادیده گرفتن حقوق، مزایا، بیمه و پاداش کارگران آنها را مجبور به کار می کنند و تا با کوچترین اعتراضی از سوی کارگران مواجه می شوند به آنها می گویند: بفرمایید، چیزی که زیاده کارگر.
کارگران نیز که برای تامین مخارج زندگی و گذران امورات روزمره خود مجبور به کار کردن هستند، نسبت به حقوق قانونی خود اعتراضی نمی کنند و اگر هم اعتراض کنند صدایشان به جایی نمی رسد.
جواد حدود 57 سال سن و چهار فرزند دارد که یک دختر و پسرش ازدواج کرده اند و دو پسر دیگر در خانه دارد که هر دو دانشجو هسستند. شغل محمد جوشکاری است. بیشتر موها و محاسنش سفید شده است.
وی با بیان اینکه دود حاصل از جوشکاری مخلوطی از ذرات بسیار ریز و گازها می باشد گفت: حدود 30 سال است که جوشکاری می کنم این کار هم سختی های خودش را دارد که گرمای شدید و جرقه های ناشی از جوشکاری که ممکن است باعث سوختگی شود بخشی از سختی های جوشکاری است.
این جوشکار با بیان اینکه گاهی اوقات نیز تراشه فلزات و جرقه های حاصل از جوشکاری باعث ایجاد جراحات چشمی می شود اظهار کرد: متاسفانه بیشتر صاحب کاران و پیمانکاران برای پیشبرد کار خود حقوق و مزایا که هیچ از امکانات و وسایل کاری هم دریغ می کنند و به سختی یک جفت دستکش با مرغوبیت پایین، عینک و یا ماسک جوشکاری در اختیار ما قرار می دهند.
جواد از بریدن انگشت سبابه دست راستش هنگام رابیز بندی یک ساختمان خبر داد و افزود: هنگام رابیز بندی یک ساختمان و آماده شدن برای جوشکاری سیم رابیز انگشت سبابه ام را برید و بعد از عمل جراحی نیز انگشتم حس زیادی ندارد و تقریبا از کار افتاده است، حدود یک ماه در خانه بودم و تمام مخارج بیمارستان را نیز خودم متقبل شدم.
وی با بیان اینکه حق بیمه اش را خودش واریز می کند یادآور شد: چند سال پیش با راهنمایی یکی از دوستانم گواهینامه جوشکاری از فنی و حرفه ای گرفتم و با ارائه به بیمه هزینه های واریزام برای حق بیمه کمتر شد.
او گفت: جوشکاری روی روح و روانم تاثیر گذاشته است، سرم دائما درد می کند، شب ها برای کاهش درد چشمانم باید در اتاق تاریک پارچه سرد روی چشمانم بگذارم، دو روز کار هست و یک هفته نیست تا جایی که برای تامین مخارج زندگی هر چند وقت یک بار در یک شهر مثل سبزوار، تهران، مشهد و … کار می کنم.
با حسین هم صحبت می شوم، او یک کارگر نانوایی است، از روستاهای شاهرود برای کار و گذران مخارج زندگی به شهر آمده است، شغل اصلی او کشاورزی بود ولی به دلیل کمبود بارندگی در سال های گذشته و سود پایین این کار را رها کرده است.
حسین می گوید: از 5 و نیم صبح از خواب بیدار می شوم و تا 8 و نیم شب باید کار کنم تا روزی 20 هزار تومان حقوق بگیرم، در حال حاضر هم محل خواب و زندگی ام داخل نانوایی است.
از او میخواهم درباره ساعت و نحوه کارش بیشتر توضیح دهد، گفت: ساعت حدود 6 صبح باید پخت کنیم قبل از آن هم باید برای خمیر زدن بیدار شوم، تا حدود 9 صبح کار می کنیم، از ساعت 9 تا 11 استراحت می کنیم و دوباره از 11 تا حدود 2 کار می کنیم، نوبت عصر نیز از ساعت حدود 5 بعد از ظهر تا 8 و نیم شب کار می کنیم و اگر صاحب نانوایی سفارش نان برای جایی و مجلسی گرفته باشد باید تا 11 شب کار کنیم.
وی با بیان اینکه در همین نانوایی زندگی می کند اظهار کرد: خانواده ام در روستا زندگی می کنند و من با حقوق روزی 20 هزار تومان و مخارج بالا و گرانی توانایی این را ندارم که خانواده ام را به شهر بیاورم و حداقل از پس اجاره خانه و سایر مخارج بر بیایم به ناچار آنها در روستا زندگی می کنند و من هر دوهفته یک بار برای دیدن آنها به روستا می روم.
این کارگر نانوایی در رابطه با بیمه و دریافت عیدی و سنوات افزود: متاسفانه بیمه نیستم چند سالی سابقه بیمه دارم که خودم به صورت آزاد زمانی که در روستا کشاورزی می کردم پرداخت کردم اما صاحب نانوایی راضی نمی شود من را بیمه کند عیدی هم حدود 350 هزار تومان خود صاحب نانوایی قبل از عید داد که باز حقوق اسفند را پرداخت نکرد.
حسین لبخند تلخی بر لبانش می نشاند و می گوید: گویا در نانوایی هیچ قانونی وجود ندارد و این صاحب کار است که قانون کار را تعریف می کند.
علی یکی دیگر از کارگرانی است که با او هم صحبت می شوم. او یک کارگر ساختمانی است، تحصیلاتش در حد دیپلم، حدود شش سال است که ازدواج کرده و یک دختر 5 ساله به نام یسنا دارد.
درباره اوضاع و احوال کارش می پرسم، دست هایش را بلند کرده و خدا را شکر می کند و می گوید: بد نیست، خدا روزی رسان است، بعضی اوقات کار داریم و بعضی اوقات مثل فصل زمستان خیلی کاری نداریم.
او که پدرش بنّای ماهری است و در کنار پدر این کار را یاد گرفته است گفت: پدرم کار ساخت و ساز قبول می کند و من هم به عنوان شاگرد کنار او کار می کنم، روزی که بیاییم سر کار حقوق داریم و اگر نیاییم حقوق نداریم.
این کارگر ساختمانی اظهار کرد: هزینه بیمه ام را خودم به صورت آزاد واریز می کنم که اگر خود و خانواده ام یه سرماخوردگی ساده گرفتیم حداقل از درمانگاه تامین اجتماعی بتوانیم استفاده کنیم، پاداش و عیدی و سنوات هم که نداریم چون کار ما دائمی نیست و هر چند وقت یک بار جایی مشغول به کار هستیم.
علی افزود: متاسفانه ما حتی در زمان کار کردن هم امنیت نداریم چرا که اگر اتفاقی در محل کار برای ما بیفتد کسی پاسخگو نیست، حوادث ناشی از کار، نبود بیمه و عدم نظارت بازرسان از دیگر مشکلات است.
وی ادامه داد: در زمان هایی که پدرم کاری را قبول نکرده و بیکار هستیم هر کاری بتوانم برای گذران زندگی ام انجام می دهم تا لقمه ای حلال برای خانواده ام ببرم، حتی به اقوام نیز سفارش کرده ام که اگر خرده کاری ساختمان و بنایی دارند به من بگویند تا انجام دهم.
این کارگر ساختمانی خاطرنشان کرد: متاسفانه مسئولان فقط خوب حرف زدن را بلد هستند، در این چند سال که ما کار ساختمانی انجام می دهیم تا به حال نشده است که مسئولی به ما سر بزند و ببیند که ما چگونه کار می کنیم، با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنیم در صورتی که آنها چگونه زندگی می کنند.
کار کردن با شرایط سخت بدون بیمه
علیرضا یکی از کارگران معادن البرز شرقی شاهرود است و آخرین حقوقی که دریافت کرده است دو ماه پیش آن هم نه به صورت کامل بلکه فقط 60 درصد حقوقش را دریافت کرده است اینگونه می گوید: به سختی جان کندن در معادنی که چند صد متر زیر زمین است کار می کنیم به امید آنکه روزی حلال برای خانواده ببریم ولی الان حدود دو ماه است حقوق نگرفته ایم.
وی اظهار کرد: با چه مشکلاتی در معادن چند صد متری زیر زمین کار می کنیم اما بیمه نیستیم، اگر اتفاقی بیفتد چه کسی پاسخگوست؟ ؟؟؟ آن وقت آیا همین مسئولین نمی گویند شما که بیمه نبودید چرا کار کردید؟؟حقوقمان را پرداخت نمی کنند حداقل لیست بیمه مان را رد کنند.
گف
…
