جعفر با حکم قضایی و پس از شکایت صاحبخانه اش از پنجشنبه بازداشت شد.چراکه حدود ۹ میلیون تومان اجاره بها و مبلغی هم بابت شارژ ساختمان و هزینه های آب و برق و گاز بدهکاراست. ازسوی دیگر صاحبخانه حکم تخلیه خانه را هم گرفته و با هر بارشنیدن صدای زنگ خانه، دل مادروفرزندانش در نبود مرد خانواده را می لرزاند.حالا رفتگرگرفتار، دراوج تنگدستی ودرگوشه سلول زندان، چشم یاری به دستان نیکوکارانی دوخته است که دراوج سختی ها، همواره یاورمحرومان و نیازمندان آبرومند بوده اند. اما براستی کجایند مسئولانی که تا دیروز با رفتگر شهرشان عکس های یادگاری می گرفتند و امروز به همین راحتی او وخانواده اش را درسخت ترین شرایط زندگی رها کرده اند؟!
*********
رفتگر پاکدست کرجی که ۳ بار کیف های حاوی طلا ومیلیون ها تومان پول نقد را یافته و آنها را بدون هیچ چشمداشتی به صاحبانش برگردانده بود درپی اخراج از محل کار و به دلیل مصدومیت شدید ناشی از برق گرفتگی، بدون هیچ حمایتی خانه نشین شد. تا اینکه سرانجام با شکایت صاحبخانه اش وبه علت ناتوانی درپرداخت اجاره خانه و هزینه های درمانش، زندانی شد.
خبرنگار ی که درزندان کرج به دیدن مرد دربند رفته دراین باره می نویسد: «با دیدن کیف پرازپول لحظه ای تردید نمی کند و دست ودلش هم نمی لرزد. احساسی که با پیدا کردن یک کیف پرازطلا و جواهرات دارد همان احساسی است که مدتی قبل در پیدا کردن کیف پرپول دیگری دا شت. بی تردید این بارهم دستش با دلش همراه است و تصمیم اش یکی است. شاید همین اطمینان قلبی آزمون انسانیت او را سخت تر می کند. تا هر بار، بیداری طبع بلندش را محک بزند. اما حجت این مرد با دلش تمام شده است. به همه نداشته هایش نه گفته تا انسانیتش را به حراج نگذارد و باز هم بی هیچ تردیدی از آزمایش های سخت زندگی سربلند بیرون آید.
جعفر، اهل روستای «قیطول» زنجان است. اما مردم کرج او را به نام رفتگر پاکدست می شناسند. رفتگری که ۳ بار در معرض آزمون های بزرگی قرار گرفته است.اما تنها یک ماه پس از صدور تقدیرنامه شهرداری، زخم بی مهری و قدرنشناسی ها قامت خسته اش را خم کرد. درد این زخم ها وقتی به استخوان رسید که سردی دستبند بر دست های خسته رفتگر نیمه شب های کرج نشست.کارگرپیمانکارو وظیفه شناس، به علت عقب افتادن ۲۱ ماه حقوق و ناتوانی در پرداخت اجاره خانه اش، سرانجام با وجود تلاش های بی ثمر قاضی اجرای احکام وبه خاطرپافشاری صاحبخانه بازداشت و روانه زندان شد.
صبر و ثروت به داشتن مال نیست
جعفر که همه مدارکش را همراه دارد با لهجه آذری می گوید: ۳ بار کیف مردم را پیدا کرده ام.
نخستین بار ۳۰ میلیون تومان داخل یک کیف بود که به ۱۱۰ زنگ زدم وکیف را تحویل دادم.
دومین بار یک کیف با ۷۰ میلیون تومان پول نقد پیدا کردم که موضوع را به رئیس پاسگاه کلاک خبر دادم.
سومین بار هم کیفی حاوی ۳۰۰ میلیون تومان پول نقد و مقدار زیادی طلا و جواهرات پیدا کردم که متعلق به مردی طلافروش در شمال تهران بود.
درحالی که غم غریبی در نگاه رفتگر پاکدست موج می زند، با غصه می گوید: «ساعت ۵ صبح خانمی دو پرس غذا برایم آورد. در آن حوالی ۳ مرد کارتن خواب کنار ساختمانی مخروبه پناه گرفته بودند که من هر وقت نان یا غذایی داشتم برایشان کنار دیوار می گذاشتم. در تاریک، روشن هوا به طرف ساختمان مخروبه می رفتم که چشمم به کیف بزرگی افتاد. جارو را کنار گذاشتم و کیف را برداشتم. اما خیلی سنگین بود. در کیف را که باز کردم مانند جعبه ابزار در هر قفسه اش طلا و جواهرات مختلفی برق می زد و ته کیف هم دسته های تراول چک بود.همان موقع موضوع را تلفنی به سر کارگرم خبر دادم و از ترس اینکه مبادا کیف پیدا شده کسی را وسوسه کند خیلی سریع با کلانتری محل تماس گرفتم.چند روز بعد مردی میانسال با خودرویی گرانقیمت به همان محل پیدا شدن کیف آمد و سراغم را گرفت که حدس زدم صاحب کیف است.
رفتگر پاکدست با یادآوری خاطرات آن روز می گوید: مسئولان شهرداری پس ازدریافت این خبر، مراسمی ترتیب دادند و از من با ۱۰۰ هزار تومان هدیه تقدیر کردند. مدیرانم هم با من عکس هایی یادگاری گرفتند. اما افسوس که یک ماه بعد ورق برگشت و دیگر کسی جواب تلفن هایم را نداد.
حادثه برق گرفتگی
جعفر که چهره اش به زردی نشسته با بغضی خفته درگلو ادامه داد: «ساعت ۸ صبح ۱۸ مهر ۹۴ بود که مثل همیشه در حال جاروکردن خیابانی درمنطقه کلاک بودم که متوجه شدم طوفان شدید شب گذشته درختی را شکسته و افتادن درخت در کانال آب، جریان جوی آب را بسته. اصلاً متوجه نشدم سیم برقی که لابلای شاخ و برگ درخت بوده پاره شده است. دیگر چیزی به خاطر ندارم و وقتی به هوش آمدم در اورژانس بیمارستان مدنی با سوختگی و شکستگی شدید اعضای بدنم، درد می کشیدم. همانجا بود که شنیدم دچار برق گرفتگی شده ام و اهالی محل و دیگر رفتگران من را به بیمارستان منتقل کرده اند.
تهدید کارفرما
رفتگر مصدوم با صدایی بغض آلود ادامه داد: روزهای سخت و پردرد ورنجی را پشت سر گذاشتم. همسرم ناچار شد ودیعه مسکن را از صاحبخانه پس بگیرد تا هزینه جراحی شکستگی دست، کتف و سرم را تامین کند.اما شهرداری و شرکت پیمانکار که با رفتگران قرارداد یک ماهه دارند از قبول مسئولیت وپرداخت هزینه هایم خودداری کردند.درچنین شرایطی روزگارمن که دربستربیماری بودم، با همسر و ۲ فرزندم به سختی می گذشت. کسی حاضر به پاسخگویی یا پرداخت هزینه های درمانم نبود. طوری بامن برخورد می کردند که انگار اصلاً مرا نمی شناسند و همین یک ماه قبل نبود که با من عکس یادگاری می گرفتند و…
به همین دلیل پس از بهبود نسبی ناچار به شکایت شدم. اما به محض اینکه به قانون پناه بردم شرکت پیمانکار، برادرانم و دامادمان را تهدید به اخراج کردند. بعد هم در حالی که آنها نیزهمانند من رفتگر، مستاجر و عیالوار بودند هر سه نفر در یک روز اخراج شدند.
پرونده رفتگر کرجی در پیچ و خم قضایی
کارشناس رسمی دادگستری در رشته حوادث ناشی از کار در بازدید و بررسی محل حادثه اعلام کرد که کارفرما به دلیل تجهیزنکردن کارگر حادثه دیده به وسایل ایمنی و حفاظت فردی مانند کفش مناسب، دستکش، کلاه و نیز اعمال نکردن نظارت های موثر در نحوه انجام صحیح کار به میزان ۱۰۰ درصد مقصر است. اما با وجود مصدومیت شدید رفتگر شهرداری و نبود امکان پیگیری شکایتش، با اعتراض کارفرما در هیات های اول و دوم کارشناسی این میزان تا ۵۰ درصد کاهش یافت و شاکی برای رسیدگی به موضوع در کمیسیون ۷ نفره مجبور بود ۳ میلیون تومان هزینه کارشناسی پرداخت کند.
در چنین شرایطی رفتگر کرجی ودیعه مسکن را برای هزینه های جراحی از صاحبخانه اش پس گرفت و قرار گذاشت ماهانه ۵۵۰ هزار تومان اجاره پرداخت کند. اجاره بهایی که با بیکار شدن او و خانه نشینی اش ماه ها عقب افتاد و سرانجام صاحبخانه اش اورا تهدید به تخلیه خانه با حکم قضایی کرد.
کارگر پاکدست پشت درهای بسته
با این حال جعفر پس از بهبودی نسبی به محل کارش در منطقه ۱۱ شهرداری کرج – کلاک – بازگشت اما او را نپذیرفتند. از چند نماینده مجلس وچند تن دیگرازمسئولان نیز درخواست کمک کرد تا برای بازگشتش به محل کار و جبران خسارت ها وپرداخت بخشی از هزینه های درمانی کمکش کنند. همچنین مکاتباتی با شهرداری کرج انجام داد.تا اینکه بالاخره چند روز پیش او را با قراردادی یک ماهه به محل کارش برگرداندند.
دریافت نکردن ۲۱ ماه حقوق برای یک رفتگر مستاجر، هزینه های زندگی و تحصیل ۲ کودک، سرگردانی در دادسرا و محاکم قضایی و اداره کار و بی پولی و دهها مشکل دیگر، توان ایستادن را از مردی که معجزه وار بار دیگر به زندگی برگشته، می گیرد.پیمانکار شهرداری از پذیرش مسئولیت حادثه خودداری می کند. در حالی که براساس قانون، حمایت از کارگر باید از نظر هزینه های درمان و دوره نقاهت و شرایط پس از این دوران تحت پوشش های بیمه ای و حمایت های قانونی باشد.از سوی دیگرصاحبخانه اش نیز پس از دریافت اخطارهای قطع گاز، برق، آب و نیز دریافت نکردن ۱۶ ماه اجاره بها طاقتش تمام شد.
سرانجام جعفر با حکم قضایی وپس ازشکایت صاحبخانه اش از پنجشنبه بازداشت شد.چراکه حدود ۹ میلیون تومان اجاره بها و مبلغی هم بابت شارژ ساختمان و هزینه های آب و برق و گاز بدهکاراست. ازسوی دیگر صاحبخانه حکم تخلیه خانه را هم گرفته و با هر بارشنیدن صدای زنگ خانه، دل مادروفرزندانش در نبود مرد خانواده را می لرزاند.حالا رفتگرگرفتار، دراوج تنگدستی ودرگوشه سلول زندان، چشم یاری به دستان نیکوکارانی دوخته است که دراوج سختی ها، همواره یاورمحرومان و نیازمندان آبرومند بوده اند. اما براستی کجایند مسئولانی که تا دیروز با رفتگر شهرشان عکس های یادگاری می گرفتند و امروز به همین راحتی او وخانواده اش را درسخت ترین شرایط زندگی رها کرده اند؟!
گزارشی تکان دهنده درباره کارگر پاکدست شهرداری منطقه ۱۱ کرج که در زندان بسر می برد
