سه فعال مستقل در این سفر تا توانستند شرایط طبقه کارگر، نهادهای مستقل کارگری، و خواست های خود را در اروپا و با طبقه کارگر جهانی در میان گذاشتند. آنان در نشست با نهادهای کارگری فرانسه، آلمان، سوئد، ایتالیا، تونس، مصر، فلسطین، لبنان، ترکیه، سنگال، نروژ، اسپانیا و نیز برخی از مسئولین سازمان جهانی کار، سخنی جز بیان درد و رنج و خواست‌های کارگران ایران نداشتند و سخنی جز اتحاد و همبستگی نگفتند. در هر تریبون همان گفتند که در بازداشتگاه ها، زندان ها، بازجویی ها، اعتصاب ها، حوزه کار و تولید گفته بودند. آنان سخنگویان آگاه و مبارز نیروی کار در صحنه نبرد کار و سرمایه بودند. در یک کلام آن ها در تریبون ها، در نشست ها، درپرسش و پاسخ ها، و در مصاحبه ها برملا می ساختند.
به دعوت کلکتیو سندیکائی متشکل از سندیکاهای فرانسوی س.ژ.ت (CGT)، س.اف.د.ت (CFDT)، اف.اس.او (FSU)، اونسا (UNSA) و سولیدر((Solidaires، سه فعال سندیکائی ایرانی رضا شهابی و داود رضوی از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، و لقمان ویسی از انجمن صنفی معلمان مریوان، از ۲۶ مه تا ۴ ژوئیه ۲۰۱۸ به فرانسه سفرکردند. ده سال است که این کلکتیو در حمایت ازمبارزات جنبش کارگری، برای آزادی کارگران زندانی و ارتقای سندیکالیسم مستقل در ایران به فعالیت مشغول است.
اولین بار نبود که کلکتیو سندیکایی فرانسوی نمایندگان کارگران ایرانی را به فرانسه دعوت می کرد. در سال های پیش تر نمایندگانی از «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری»، از «مجتمع نیشکر هفت تپه» و از «شرکت واحد» نیز به دعوت کلکتیو به فرانسه سفر کرده بودند. این سفر اما از کیفیت، کمیت و تأثیرات گسترده ای برخوردار بود. در حالی که صدو هفتمین جلاس سالیانه سازمان جهانی کار پشت درهای بسته، با هیأت های سه جانبه بورژوایی برگزار می شد، رضا شهابی، داود رضوی و لقمان ویسی پس از دیدارها در فرانسه، توانستند به عنوان همراه سندیکاهای س.ژ.ت و س.اف.د.ت، اعضای فرانسوی حاضر در اجلاس، با چند تن از مسئولین سازمان جهانی کار نیز دیدارهایی داشته باشند.
در طی این سفر علاوه بر کلکتیو فرانسوی، تشکلات کارگری و سندیکائی کشورهای سوئیس، آلمان، نروژ، سوئد و انگلستان از این فعالین جنبش کارگری دعوت کردند که در جهت دیدار و آشنائی با جنبش کارگری ایران و برگزاری جلسات عمومی به این کشورها سفر کنند.
در طی ۵ هفته هر سه فعال با صراحت و شفافیت بارها هدف از این سفر را، چه در دیدارهایشان با فعالین جنبش کارگری و نمایندگان مستقل کارگران در کشورهای اروپایی، و چه در سخنرانی ها و پرسش و پاسخ ها در همایش های عمومی چندین ساعته، در مصاحبه ها با روزنامه ها و رادیو، چنین اعلام کردند:آشنایی با وضعیت اسفناک جنبش کارگری، افشای ماهیت ضد کارگری همه جناح های رژیم مستقر در ایران، افشای تشکلات کارگری قلابی رژیم ساخته، تاکید بر استقلال طبقاتی تشکلات کارگری، و ایجاد پیوند طبقاتی و پشتیبانی بین المللی از جنبش کارگری برای دستیابی به خواست های طبقاتی شان در ایران.
امید است که این دیدارها با مسئولین اتحادیه های کارگری فرانسه، آلمان، نروژ و سوئد، سخنرانی و پرسش و پاسخ در نشست های چندین ساعته با فعالین جنبش کارگری و نمایندگان مستقل کارگران کشورهای اروپایی، زمینه ایجاد پیوند طبقاتی و جلب پشتیبانی جنبش کارگری جهانی برای دستیابی به خواست های طبقاتی در ایران را هموارتر سازد.
آن چه در سطور زیر می خوانید گزارش جامع و شفافی است از مراحل مختلف این سفر.
پاریس – تظاهرات پاریس
در فردای ورود سه نماینده جنبش کارگری و فرهنگیان به پاریس، به مناسبت اولین سالگرد انتخاب امانوئل ماکرون به ریاست جمهوری فرانسه، بزرگ ترین تظاهرات در سرتاسر فرانسه در اعتراض به سیاست های اقتصادی دولت برگزار می شود. آنان وظیفه خود دیدند که در راستای همبستگی طبقاتی و انترناسیونالیستی در این اعتراضات شرکت کنند. بدین ترتیب در میدان باستیل و خیابان های پاریس بود که آن ها اولین تماس با جنبش کارگری فرانسه را گرفتند.
ژنو – سازمان جهانی کار
سفر این سه فعال سندیکائی هم زمان بود با صدو هفتمین اجلاس سالیانه سازمان جهانی کار در ژنو. در حالی که اجلاس در پشت درهای بسته و با هیأت های سه جانبه بورژوایی برگزار می شد، آن ها توانستند که از طریق سندیکاهای فرانسوی س. ژ. ت و س. اف. د. ت، در روزهای ۲۸ و ٢٩ ماه مه با نمایندگان نهادهای سندیکائی از جمله سندیکای بین المللی CSI و سندیکای بین المللی حمل و نقل ITF دیدار کنند. از دستآوردهای این دیدارها این بود که این فعالان ایرانی به عنوان نمایندگان واقعی سندیکالیسم مستقل در ایران به رسمیت شناخته شدند.
در طی دو روز در ژنو نمایندگان سندیکا با برنار تیبو عضو هیأت مدیره سازمان جهانی کار، و با بیاته اندرس و کاسترو که به عنوان نمایندگان این سازمان در ماه اردیبهشت گذشته به ایران سفر کرده بودند، دیدار و گفتگو کردند. اهمیت ملاقات با افراد مذکور در این بود که در طی اقامت دو فرد اخیر در ایران، وزارت کار مانع از ملاقات آن ها با نمایندگان سندیکای کارگران شرکت واحد و دیگر تشکلات کارگری مستقل شده بود. گفتگوها متمرکز بودند بر: شکایت های سال های گذشته سندیکای واحد از دولت ایران در رابطه با ممانعت دولت ایران از برگزاری مجمع عمومی سندیکا، آزار و اذیت کارگران شرکت واحد، اخراج اعضای سندیکا، اتهامات سیاسی واهی و سراسر نادرست، محکومیت های قضایی سنگین و زندان برای فعالین سندیکا، و حق ایجاد تشکل های مستقل کارگری بدون دخالت دولت و کارفرما مندرج در مقاوله نامه های ۸۷ و ۹۸ سازمان جهانی کار.
آنان همچنین با سارا فینک و مک اوراتا از کنفدراسیون بین المللی کارگران حمل و نقل و ممدو و مبل از کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های عمومی دیدارهایی داشتند و از آنان خواستدند تا پرونده شکایت های سندیکای کارگران شرکت واحد از دولت ایران در سازمان جهانی کار را جدی تر پیگیری کنند. در پی این نشست و افشای قلابی و حکومتی بودن هیأت نمایندگی ایران در اجلاس سازمان و برملا شدن ماهیت واقعی «تشکلات کارگری زرد و دولتی» نظیر خانه کارگر و شوراهای اسلامی و نظایر آن، سندیکای واحد به عنوان یک سندیکای واقعی مستقل که کارگران شرکت واحد را نمایندگی می کند، به رسمیت شناخته شد و به عضویت کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های حمل و نقل درآمد.
حضور این سه نفر در ژنو فرصتی را برای آنان فراهم آورد تا با نمایندگان نهادهای سندیکائی کشورهای، آلمان، سوئد، ایتالیا، تونس، مصر، فلسطین، لبنان، ترکیه، سنگال، انگلستان، نروژ و اسپانیا ملاقات کنند و از این طریق مسائل و مشکلات جنبش کارگری در ایران را مطرح ساخته و ماهیت به شدت ضد کارگری رژیم اسلامی حاکم در ایران را فاش سازند.
هم زمان بە دعوت کلکتیو فرانسوی تظاهراتی در برابر مقر سازمان جهانی کار در ژنو در روز ٢٩ مه در اعتراض به حضور عوامل حکومتی در اجلاس برگزار شد. آلن بارون از سندیکای سولیدر به نمایندگی از سوی کلکتیو فرانسوی، طی سخنانی به معرفی کلکتیو پرداخت و شمه ای از تاریخچە پیدایش و فعالیت های دە سالەی آن را ارائه داد. او بە این موضوع اشارە کرد کە کلکتیو هیچگاه جنبش کارگری، معلمان، زنان و …در ایران را تنها نگذاشتە و امسال هم برای دومین بار از اعضای سندیکای شرکت واحد و فعالین صنفی معلمان دعوت کردەاند تا صدای کارگران و معلمان ایران باشند.
فرانکفورت : دیدار با مسئولین کنفدراسیون اتحادیه های کارگری آلمان د.گ.ب. (DGB)
در روزهای ۲۹ و ۳۰ مه، سندیکالیست های ایرانی مهمان سندیکای د.گ.ب. آلمان در شهر فرانکفورت بودند. در این سفر آنان با مسئولین منطقه ای سندیکای IG Metallملاقات داشتند و به توضیح وضعیت کارگران و دیگر اقشار زحمتکش در ایران پرداختند. متقابلا سندیکالیست های آلمانی هم بر پشتیبانی خود از مبارزات کارگران در ایران تاکید ورزیدند.
گزارشی از ملاقات سه فعال سندیکائی با مسئولین سندیکای IG Metall در شهر ویسبادن آلمان در نشریه سندیکا:
http://www.igmetall-wiesbaden-limburg.de/aktuelles/meldung/zwischen-arbeitskampf-und-gefaengnis/
همچنین به ابتکار کنفدراسیون سندیکایی د.گ.ب. یک جلسه عمومی در شهر فرانکفورت برگزار شد که با استقبال ایرانیان و آلمانی ها مواجه شدو حدود ۲۰۰ نفر در آن شرکت کردند.
ویدئو جلسه فرانکفورت را در آدرس زیر می توانید مشاهده کنید:
www.iran-echo.com/videos/frankfurt.mp4
نشریه سوسیالیستی Express مصاحبه ای با داوود رضوی انجام داد که در زیر می توان ملاحظه کرد:
http://express-afp.info/wp-content/uploads/2018/07/2018-6_Einen-anderen-Weg-gehen_2.pdf
پاریس : مصاحبه با رادیو بین المللى فرانسه
در ۱ ژوئن رادیو بین المللى فرانسه مصاحبه ای با رضا شهابى انجام می دهد که در زیر می توان ملاحظه کرد:
http://www.iran-echo.com/videos/RFI_shahabi_paris_01062018.mp3
پاریس : مصاحبه با نشریه بین المللی سندیکای همبستگی – سولیدر
الن بارون، مسئول بخش بین الملل سندیکای سولیدر و عضو کلکتیو سندیکایی فرانسوی، در روز ۴ ژوئن با سه مهمان کلکتیو به گفتگو می نشیند. محور گفتگوها حول وضعیت عمومی کارگران، کارگران شرکت واحد و معلمان، مبارزات اقتصادی آن ها، و تشکل های مستقل و دولتی بود.
متن فرانسوی این مصاحبه را در آدرس زیر می توانید ملاحظه کنید:
https://solidaires.org/Echanges-avec-trois-syndicalistes-iraniens
http://www.iran-echo.com/echo_pdf/echanges-fr.pdf
رن : کنگره کنفدراسیون س.اف.د.ت CFDT
در روزهای ۶ و ۷ ژوئن فعالان جنبش کارگری به چهل ونهمین کنگره کنفدراسیون دموکراتیک کار فرانسه (س.اف.د.ت.) در شهر رن دعوت شدند. رضا شهابی دراین کنگره سخنرانی کرد و از حمایت این سندیکا از مبارزات کارگران ایران و تلاش آن برای آزادی خود تشکر کرده و آن را نمونه ای از همبستگی بین المللی کارگران‌دانست. این سخنرانی با استقبال پرشور نزدیک به دو هزار نماینده فرانسوی و خارجی حاضر در کنگره روبرو شد. در حاشیه این‌کنگره نمایندگان سندیکا با شاران بارو دبیر کل آی. تی. یو. سی. (کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری) و نیز پیتر سیودنک، مشاور بخش بین المللی کنفدراسیون سندیکایی “د.گ.ب” آلمان دیدار و تبادل نظر کردند. نامبردگان ضمن قدردانی ازمبارزات سندیکای کارگران شرکت واحد بر لزوم حمایت فعالتر از آن تاکید داشتند.
متن سخنرانی رضا شهابی در چهل ونهمین کنگره کنفدراسیون دموکراتیک کار فرانسه در شهر رن فرانسه:
http://www.iran-echo.com/echo_pdf/shahabi_cfdt.pdf
پاریس : دیدار با مسئولین اتحاد سندیکایی همبستگی – سولیدر Solidaires
سه فعال سندیکائی ایرانی در طی اقامت شان در پاریس چندین دیدار با مسئولین بخش های حمل و نقل، آموزشی، بین المللی و اعضای سندیکای سولیدر داشتند. اولین دیدار آنان در ۸ ژوئن با مسئولان سندیکای سولیدر از جمله استفان انجارلان دبیر سراسری سندیکا و همچنین با مسئولین بخش معلمان و پخش بین الملل بود. استفان انجارلان از حمایت همه جانبه سندیکای سولیدر از جنبش کارگری ایران در ده سال گذشته گفت و بر همکاری بیشتر بین جنبش کارگری ایران و سندیکای سولیدر تاکید ورزید.
پاریس : شرکت در مجمع عمومی کارگران اعتصابی راه آهن فرانسه
از اواسط ماه مه کارکنان شرکت ملی راه آهن فرانسه در اعتراض به سیاست های دولت امانوئل ماکرون در اعتصاب بسر می بردند. در روز ۹ ژوئن به دعوت سندیکای سولیدر، که یکی از ارکان اصلی این اعتصاب طولانی است،
فعالین سندیکائی ایرانی در مجمع عمومی کارگران اعتصابی راه آهن در ایستگاه Paris Nord شرکت می کنند.
دستور جلسه این مجمع عمومی که تماما توسط سولیدر برگزار شده بود، رای گیری در مورد ادامه اعتصاب بود. در پایان مجمع، رضا شهابی برای کارکنان اعتصابی سخنان کوتاهی در مورد اهمیت همبستگی بین المللی کارگران و تاثیر آن بر جنبش کارگری در ایران و موقعیت کارگران دربند ایراد کرد که مورد استقبال شرکت کنندگان در مجمع قرار گرفت. بعد از پایان مجمع مهمانان همراه با اعتصابیون شرکت کننده همگی به محل مجمع عمومی کارگران اعتصابی در ایستگاه Gare de Lyon که علاوه بر سولیدر، سندیکای س. ژ. ت. هم شرکت داشت، رفتند. پس از رای گیری برای ادامه اعتصاب، که به اتفاق آرا تصویب شد، همگی در تظاهراتی که در محوطه ایستگاه برگزار شد، شرکت کردند. تظاهرات پرشوری بود و مهمانان ایرانی به شدت تحت تاثیر فضای مبارزاتی و رادیکال این تظاهرات قرار گرفتند.
پاریس : شب همبستگی با کارگران ایران
در ۱۱ ژوئن، به دعوت کلکتیو سندیکائی فرانسه، یک شب همبستگی با کارگران ایران در پاریس برگزار شد.
« در ده سالی که «کلکتیو» فعال است، توانستیم نه زیاد، بلکه کمی موثر باشیم. کاری که ما در این مدت انجام دادیم شاید تاثیرش این بوده باشد که فعالان کارگری در ایران مجازات‌های کمتری و محکومیت‌های کمتر طویل‌المدتی بگیرند. دوبار توانستیم کمک کنیم که رضا شهابی از زندان آزاد شود و من هنوز باورم نمی‌شود که رضا این جاست. اگر ما توانستیم برای آزادی سندیکالیست‌های ایرانی از زندان کاری انجام بدهیم مسلما با کمک رفقای ایرانی بوده است.»
آلن بارون مسئول بخش بین‌المللی سندیکای سولیدر جلسه را با سخنان فوق شروع کرد.
موضوع نشست همبستگی با کارگران ایران در پاریس «وضعیت تشکل‌های مستقل کارگری و شرایط کار در ایران» بود. این نشست با سخنان نمایندگان سه سندیکاهای فرانسوی در کلکتیو، «فیلیپ رئو» مسئول بخش بین‌المللی سندیکای س.اف.د.ت.، «آلن بارون» مسئول بخش بین‌المللی سندیکای سولیدر، و «فیروز نجات» از مسئولان بخش بین‌المللی سندیکای س.ژ.ت.، اغاز شد. آنگاه رضا شهابی، داود رضوی و لقمان ویسی سخن گفتند. سخنرانان در ادامه به پرسش‌های حاضران درباره چرایی عدم گسترش تشکل‌های مستقل کارگری در ایران، سرکوب و محاصره اقتصادی و این که چگونه رژیم اجازه داد آن ها از کشور خارج شوند، پاسخ دادند.
پس شنیدن سخنان شهابی، رضوی و ویسی روشن شد که فعالیت های کلکتیو در حمایت از کارگران ایران، که آلن بارون با فروتنی آن را «کمی موثر» خوانده بود، برای فعالان و تشکل‌های مستقل کارگری در ایران پراهمیت بوده و نقش مهمی در پشتگرمی دادن به فعالان کارگری در تداوم مبارزات شان داشته، و حتی زمانی که در سلول‌های انفرادی زندان‌ها به بند کشیده شده‌اند، می دانند که تنها نیستند.
دقیقا این حمایت‌های کلکتیو بوده که به نمایندگان تشکل‌های مستقل کارگری ایران امکان داده است که در مقابل گزارش های مخدوش و غیرواقعی نمایندگان وزارت کار حکومت ایران و تشکل‌های کارگری دست‌ساز و مطیع دولت ایران، سازمان بین‌المللی کار، تشکل‌های کارگری بین‌الملی و تشکلات کارگری در سراسر جهان را در جریان وضعیت واقعی کارگران، سرکوب فعالان و تشکل‌های مستقل کارگری قرار دهند و صدای کارگران ایران باشند.
در پایان نشست، رضا شهابی و داوود رضوی لوحی را که آرم سندیکای شرکت واحد بر آن نقش بسته بود به نشانه قدردانی از زحمات کلکتیو به نمایندگان سندیکاهای فرانسه اهدا کردند.
ویدئو جلسه پاریس را در آدرس زیر می توانید مشاهده کنید:
www.iran-echo.com/videos/paris_2018.mp4
اسلو : دیدار با مسئولین سازمان سراسری کارگری LO
نمایندگان سندیکای کارگران شرکت واحد و نماینده معلمان کردستان – مریوان، به دعوت سندیکای ال.او. نروژ به آن کشور سفر کردند و درشهر اسلو در روزهای ۱۳-۱۴ ژوئن دیدارهایی با سندیکای ال.او. و سندیکای معلمان داشتند.
استکهلم : دیدار با مسئولین سازمان سراسری کارگری LO
بنا به دعوت سندیکاهای سوئدی »سازمان سراسری کارگری – ال.او. » ، اتحادیه فلزکاران و کمونال سوئد، رضا شهابی، داود رضوی و لقمان ویسی به آن کشورسفر کردند. در روزهای ۱۵ و ۱۶ ژوئن در شهرهای استکهلم و گوتنبرگ دیدارها و نشست هایی با سندیکاها برگزار شد، همچنین با نشریات این سازمان هانشست و گفتگو داشتند و شرایط اقتصادی سیاسی کارگران ایران را تشریح نمودند. مهمانان در روز ۱۵ ژوئن درمحل خانه کارگریABF در شهر استکهلمحضور یافتند و در جلسه ای که توسط سندیکاهای میزبان فراخوانده شده بود به پرسش های ایرانیان علاقمند به جنبش کارگری پاسخ گفتند. در مجموع هر سه نماینده جنبش کارگری و فرهنگی ایران، در سخنانشان به برابری زنان و جنبش زنان، دانشجویان و اهمیت به کودکان کار و حل مشکلات جامعه از طریق راه حل های سوسیالیستی پرداختند.
ویدئو جلسه پرسش و پاسخ در شهر استکهلم را در آدرس زیر می توانید مشاهده کنید:
www.iran-echo.com/videos/stokholm.mp4
هامبورگ: دیدار با مسئولین اتحادیه متحده کارگران خدمات ( وردی ver.d)
بنا به دعوت سندیکای آلمانی » وردی » رضا شهابی، داود رضوی و لقمان ویسی به شهر هامبورگ سفر کردند و با مسئولین سندیکا دیدار داشتند. در ۱۸ ژوئن یک جلسه عمومی برای مهمانان ترتیب داده شد. در این جلسه که حدود ٨٠ نفر شرکت کرده بودند، ابتدا نماینده سندیکای وردی ضمن خوش آمد گویی، به اهمیت ارتباط با نمایندگان واقعی اتحادیه ها در ایران تاکید کرده و از شرکت هیأت کارگری ایرانی در این جلسه، تشکر نمود.
اولین سخنران رضا شهابی، گزارشی از دستگیری ها، اعتصاب غذا، فشارها ومشکلاتی که این شرایط برای او وخانواده اش بوجود آمده بود، ارائه داد و بر اهمیت حمایت بین المللی از کارگران ایران، تاکید نمود.
سپس داود رضوی، از شرایط تشکیل سندیکای واحد و تحمیل آن به حاکمیت صحبت کرد. رضوی، به تغییر شرایط و ایجاد امید در میان کارگران، برای ایجاد تشکل های مستقل خود، اشاره کرد و به همکاری تنگاتنگ سندیکای واحد در تشکیل سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه اهواز اشاره کرد و آن را دستاوردی بزرگ ارزیابی کرد. او سپس شرایط اسفبار فعلی کارگران، چه قبل از برجام و چه بعد از خروج آمریکا از آن را تشریح کرد. او یکی از دلائل عدم ایجاد تشکل های مستقل کارگری را ناامنی شغلی، قراردادهای کاری موقت و “سفید امضاء ” ، اخذ سفته از کارگران، عدم پرداخت دستمزد کارگران، جو پلیسی در محیط کار و نقش سرکوبگرانه انجمن ها و شوراهای اسلامی دانست. او از این که بعد از سال ها، سازمان جهانی کار سرانجام با نمایندگان واقعی کارگران ملاقات کرده و افشای ماهیت نمایندگان قلابی و دولتی را، دستاوردی بزرگ دانست که نتیجه حمایت و دخالت فعال “کلکتیو سندیکایی فرانسوی” و سایر اتحادیه های بزرگ اروپایی می باشد. او از همه اتحادیه ها و فعالین کارگری خواست که دامنه حمایت هایشان را گسترش دهند.
لقمان ویسی هم به شرایط فلاکت بار معلمان، بخصوص “معلمین آزاد” که هیچگونه تضمین شغلی ندارند و هیچ تشکل صنفی نمی توانند شکل دهند، اشاره کرد و مسئله آموزش پرورش طبقاتی و ایجاد مدارس خصوصی از یک طرف و هزاران مدرسه دولتی که از هیچگونه امکاناتی برخوردار نیستند را از فجایع اوضاع آموزشی ایران دانست.
در خاتمه مهمانان به پرسش های حاضرین در جلسه پاسخ دادند.
ویدئو نشست هامبورگ را در آدرس زیر می توانید مشاهده کنید:
http://www.iran-echo.com/videos/hamburg.mp4
پاریس : دیدار با مسئولین سندیکای س. ژ. ت. (Confédération Générale du Travail – CGT)
روز ۲۸ ژوئن به دعوت کنفدراسیون عمومی کار فرانسه (س. ژ. ت.)، شهابی، رضوی و ویسی با فیلیپ مارتینز دبیر سراسری این سندیکا در دفتر او دیدار کردند. در این ملاقات، ژان پی یر ژِروه مشاور امور ارتباطات و فیروز نجات از بخش بین المللی این سندیکا نیز حضور داشتند. در این دیدار که بیش از دو ساعت و نیم طول کشید، ابتدا اقای مارتینز با ابراز خوشوقتی از این آشنائی، در مورد همبستگی سندیکای خود با کارگران جهان و به ویژه جنبش سندیکائی ایران سخن راند و بر همبستگی روزافزون بین س. ژ. ت. و تشکلات سندیکائی ایران و به ویژه “سندیکای واحد ” تاکید کرد و توضیحات مختصری نیز درباره تاریخ سندیکا در فرانسه و ساختار س. ژ. ت. ارائه داد.
رضا شهابی با سپاسگزاری از رابطه فیمابین از همبستگی و پشتیبانی چند ساله س. ژ. ت. از مبارزات کارگران ایران در راه کسب حقوق اولیه خود تشکر کرد و اظهار امیدواری کرد که این همبستگی ها همچنان ادامه یابند. داود رضوی نیز پس از سپاسگزاری، مختصری درباره تاریخ سندیکای واحد گزارش داد و ضمن تاکید بر اهمیت همبستگی بین المللی بین کارگران، از پشتیبانی کلکتیو سندیکائی فرانسه و به ویژه س. ژ. ت. از فعالان کارگری ایران و نیز حمایت از مطالبات ان ها از جمله ایجاد سندیکاها و تشکلات مستقل از دولت تشکر کرد. لقمان ویسی نیز مختصری در مورد نظام اموزشی ایران و نیز فعالیت های صنفی معلمان ایران سخن گفت و از همبستگی کلکتیو سندیکائی فرانسه و س. ژ. ت. با معلمان دربند و نیز با جنبش صنفی معلمان ایران سپاسگزاری کرد.
در ادامه نشست، سه فعال سندیکائی ایرانی به پرسش های فیلیپ مارتینز در مورد قانون کار ایران، وضعیت مزدبگیران و تشکلات مستقل کارگری، سرکوب ان ها از سوی حکومت ایران و مطالبات کارگران ایران اعم از زن و مرد، پاسخ دادند. این دیدار در محیطی سرشار از دوستی و همبستگی پایان یافت.
پاریس : دیدار با اعضای سندیکای فرهنگیان فدراسیون متحده سندیکایی – اف.اس.او FSU
سه فعال سندیکائی ایرانی در روزهای ۲۸ و ۲۹ ژوئن با مسئولان سندیکای فرهنگیان اف. اس. او. در مقر سندیکا دیدار کردند. نخست میشل اولیویه از بخش بین الملل سندیکا و عضو کلکتیو سندیکائی فرانسه گزارش مختصری درباره فعالیت های گروه اش ارائه داد و پس از معرفی مسئولان بخش های مختلف سندیکای معلمان – از جمله بین المللی، آموزش متوسطه، حقوق آزادی ها – هر یک درباره فعالیت های خود که از چارچوب منافع فرهنگیان نیز فراتر می رفت، سخن گفتند. محور این سخنان، مسأله احترام به حقوق و آزادی های فردی و ربط ان ها با فعالیت سندیکائی و همبستگی سندیکای معلمان با جنبش کارگری ایران و مطالبات صنفی آن ها بود. این دیدار که بیش از سه ساعت به درازا کشید با پاسخگویی مهمانان به پرسش های حاضرین پایان یافت.
در روز ۲۹ ژوئن، به دعوت اودیل کوردُلیه، مسئول بخش بین المللی و معاون بخش آموزش متوسطه سندیکا، لقمان ویسی با کلِر گِویل، مسئول بخش دبیرستان های سندیکا دیدار داشت. گویل گزارشی از ساختار بخش دبیرستان های سندیکا داد. در این دیدار که تمام روز ادامه داشت، در ابتدا فعالین سندیکائی فرهنگیان فرانسوی و سپس ویسی هر یک در مورد نظام اموزشی دو کشور، وضعیت و مسئولیت فعالیت سندیکائی تبادل نظر کرده و بر همبستگی سندیکای معلمان فرانسه با معلمان ایران تاکید کردند.
بعدازظهر آن روز، لقمان ویسی در محل بخش دبستان ها و تحصیلات حرفه ای این سندیکا در پاریس حضور یافت و طی دیدار دوساعته با مسئولین سندیکا از جمله میشل اولیویه، دومینیک مارله از سندیکای بین المللی معلمان و فرانسِت پوپینو مسئول این بخش از سندیکا، گزارش مبسوطی در مورد مدارس و سیستم اموزشی ایران، امکانات محدود آن، و در مورد فعالیت های صنفی ارائه داد.
این دیدار با خواست و تأکید مسئولان سندیکای معلمان فرانسه و نیز سندیکای بین المللی معلمان بر ادامه تماس بین فرهنگیان ایران و اروپا، بر همبستگی متقابل و لزوم تداوم فعالیت های کلکتیو سندیکائی و نقش سندیکای معلمان در آن، پایان گرفت.
پاریس : دیدار با اعضای بخش کارکنان شرکت مترو و اتوبوسرانی پاریس عضو سندیکای همبستگی – سولیدر
یکی دیگر از تماس های سه فعال سندیکائی ایرانی با سندیکای سولیدر، دیدارشان در روز ۲ ژوئیه با کارکنان شرکت مترو و اتوبوسرانی پاریس عضو این سندیکا بود. این سندیکا و به ویژه بخش مترو و اتوبوسرانی پاریس و راه آهن آن در حمایت از مبارزات جنبش کارگری در ایران پیشینه ای طولانی دارد. پس از گزارشات دو طرف، بر افزایش تماس ها در آتیه و امکان ایجاد دوره های آموزشی (وورک-شاپ) بحث و تبادل نظر شد. از نظر فعالین سندیکای شرکت واحد این ملاقات بسیار مفید ارزیابی شد.
توضیحات
- لازم به یادآوری است که سفر سه نماینده سندیکائی به برلین، به دعوت کنفدراسیون سندیکایی د. گ. ب.، به دلیل کمبود وقت و همچنین سفر آن ها به لندن به دعوت اتحادیه کارگری تی. یو. سی. انگلستان، به خاطر عدم صدور به موقع ویزا ورود به آن کشور، متأسفانه لغو شدند.
- • شهابی در این اولین سخنرانی اش در این سفر که در فرانکفورت برگزار شد، نیروها و سازمان های سیاسی مدعی و واقعی پشتیبان طبقه کارگر را به عمل مشترک و به اتحاد عمل و سازمانیابی پیرامون منشور و پلاتفرمی مشترک فراخواند، پراکندگی، پراکنده کاری و سکتاریزم را نکوهش کرد و به سان کارگری مسئول و آگاه از حامیان طبقه کارگر چشمداشتی مسئولانه طلب کرد. او در بخشی از سخنان اش گفت:
« که اختلاف نظرها را به جای خود به رسمیت بشناسید، و اما باید که به شیوه و منش سیاسی بیان شوند و یکدیگر را تضعیف نکنید و در برابر هم نایستید و زیر پای هم را خالی نکنید که این کمک بزرگی به کارگران است».
مگر این گفته بیان و خواست همیشگی هر حامی واقعی طبقه کارگر نیست که از زبان رضا شهابی بیان شد؟ آیا هیچ فرد دلسوز و مسئولی می تواند نظر دیگری داشته باشد؟ تعجبی ندارد اگر این سخنان به گوش فرقه گراها و دوستانی که دچار خودشیفتگی اند خوش نیاید. بیان حقیقت برای آنانی که در وادی ذهنیات اند و یا در برهوت سیر می کنند البته که تلخ است. در پی سخنرانی های بعدی شهابی، تنی چند از این منتقدین به قضاوت نادرست خود پی می برند، ولیکن بجای پوزش طلبی، مدعی می شوند که این شهابی بوده که تحت تأثیر انتقادات آن ها، تغییر موضع داده و به راه چپ هدایت شده است!
باشد که بازگفت هایی ازمواضع رضا شهابی در گذشته و درطی سفر اخیرش به اروپا، منتقدان را به راه بیان حقیقت هدایت کند.
مبارزه طبقاتی:
« کارگران باید به نیروی خود ایمان بی آورند. باید تمام انرژی شان را صرف آگاه شدن و آگاه کردن کارگران دیگر کنند. کارگران باید اقتصاد و سیاست را به خوبی بشناسند و خود را برای ساختن جامعه ای جدید آماده کنند. تاریخ جهانی مبارزه ی طبقاتی، و فعالین پیش رو، به کارگران یاد داده اند که مهم ترین مسئله برای کارگران حفظ استقلال شان از طبقه ی بورژوا و احزابش است، احزاب بورژوا یکی و دو تا نیستند. هزار چهره دارند. یکی اسلامی است. یکی ناسیونالیستی است؛ یکی لیبرال است؛ حتا یکی ممکن است خود را سوسیالیست بنامد. همه ی این احزاب خود را دوست کارگران معرفی می کنند و کلمه ی «کارگر» ورد زبانشان است، اما در عمل در خدمت سرمایه داران اند، زیر قبای مخملی سبز و غیر سبزشان و لبخند مهربان شان خنجر پنهان کرده اند، تاریخ جهانی مبارزه ی طبقاتی، به ما یاد داده است که باید در تأسیس تشکل های واقعی و مستقل کارگری، تشکل های توده ای طبقه کارگر، بکوشیم، اما نباید به این اکتفا کنیم؛ بلکه باید در جهت منافع کلان طبقاتی تلاش کنیم و قدرت بگیریم تا بتوانیم جامعه ای انسانی و عاری از بهره کشی انسان از انسان بسازیم. تاریخ جهانی مبارزه ی طبقاتی به ما یاد داده است که سیاست برای کارگران عرصه ی بازی نیست…»
از کتاب « درباره ی مبارزه طبقاتی کارگران ایران» ص ۸ ، نوشته رضا شهابی – ۱۳۹۲
تشکل های کارگری
«تنها به تشکل های خودساخته و از پایین فرودستان باور داریم. نه تشکل های دولتی و فرمایشی، نه تشکل های کاغذی/مجازی که تنها به کار نمایش دولت سرکوبگر کارگران می آید. اگر می توانید، تشکل های موجود که بدنه کارگری و توده ای دارند و علیرغم تمام فشارها تلاش می کنند را تقویت کنید.»
جنبش چپ در داخل و خارج
» اگر ما امروز این جا هستیم، بخاطر همین حمایت جنبش چپ در داخل و خارج از کشور بوده است، و از یاد نمی بریم که شما در سرما و گرما عکس های ما را به دست گرفتید و از ما حمایت کردید.«
از سخنرانی در استکهلم
اهمیت همبستگی بین‌المللی:
« بازجویان تمام تلاششان را کردند تا فعالیت های مان را به گروه های خارج کشور یا تروریست ربط دهند … به محض این که کلکتیو سندیکاهای کارگری فرانسه و نهادهای بین‌المللی حمایت‌هایی کردند زندانبان بعد از ۳۰ روز ۱۸۰ درجه چرخش کرد. مسئولین زندان و وزارت اطلاعات در زندان با من گفتگو کردند… زندانبانی که تا دیروز اعتصاب غذای من را به رسمیت نمی‌شناخت بعد از ۳۰ روز میاد میگه که:” تو تا حالا اعتصاب بودی، من خبر نداشتم. چرا به ما نگفتی؟ ما باید از طریق رسانه‌های ضدانقلابی خارج و سازمان‌های بین‌المللی متوجه بشیم که تو در اعتصاب غذایی؟” بعد از این اعتراضات و حمایت‌ها و آکسیون‌ها، قوه قضائیه و زندانبان واقعا کلافه شده بودند و می خواستند من از اعتصاب غذا دست بردارم و به سر و صدایی که در فضای مجازی و در رسانه‌ها درگرفته بود پایان دهم.»
از سخنرانی در شب همبستگی با کارگران ایران در پاریس
امپریالیزم و قدرت های خارجی
« ما به نقش دخالتگر و نجات دهنده هیچ دولتی اعتقاد نداریم. امپریالیست ها از جمله امریکا با “دخالت های بشردوستانه” اش در منطقه ما کجا مدینه فاضله ساخته که حالا بخواهیم به آن خوشبین باشیم؟ جز این بوده که سال هاست زن و مرد و کودک زیر بمب و گلوله هایشان کشته شده اند.»
»ما مخالف رژیم چنچ و مداخلات امپریالیستی هستیم «
از سخنرانی درهامبورگ
سازمان جهانی کار و نهادهای وابسته
» باید سازمان جهانی کار را “وزارت کار جهانی” بخوانیم؛ ما هیچ توهمی نسبت به ماهیت این سازمان ها نداریم، زیراعملاً نه با کارگران که با دولت ها سروکار دارد و نه با جنبش ها، تشکل های مستقل کارگری. هر جا که تمام دولت ها باهم توافق دارند، مقاوله نامه امضا می کنند، اما هر وقت که بعضی دولت ها ساز خود را می زنند آی. ال او. به توصیهنامه بسنده می کند… به نقش دخالتگر و نجات دهنده هیچ دولتی باور ندارم و فقط به تشکل های خودساخته و از پایینو مستقل از دولت باور دارم. اما دریافت حمایت ازاین سازمان ها و نه از دولت ها و فشار به جمهوری اسلامی و اعتراضبه سرکوب و نقض ابتدایی ترین حقوق کارگران را مثبت می دانم.«
از سخنرانی در استکهلم
گزارشی از «همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – فرانسه»
