امروز دوشنبه دوم فروردین ، پس از 5 ساعت تدریس در کلاس های مختلف در دانشکده ، باخستگی جسمی ولی با شادی روحی وارد خانه شدم. تلویزیون روشن بود و CNN مشغول گزارش زنده از مسافرت رییس جمهور اوباما به کوبا بود . اولین سفر رییس جمهور آمریکا به کوبا پس از 88 سال جدایی – خصومت- تهدیدو محاصره اقتصادی. گزارش مستقیم از کنفرانس مطبوعاتی رائول کاسترو ، رییس جمهور انتصابی کوبا و رییس جمهور انتخابی آمریکا . برای اولین بار کاسترو به سوالات خبرنگاران در جمع ، پاسخ می گفت! خبر نگار جوان و تیز هوش کوبایی- آمریکایی که در تیم رییس جمهور آمریکا بود از رائول کاسترو در مورد زندانیان سیاسی و حقوق بشر سوال کرد . کاسترو با بر افروختگی پاسخ داد . کدام زندانیان سیاسی؟ ما در کوبا زندانی سیاسی نداریم ! اینها تشویش اذهان کرده اند. اینها بر علیه امنیت ملی برخاسته اند . اینها که زندان سیاسی نیستند شما بیایید و زندانی سیاسی را در کوبا نشان دهید ، تا من همگی را آزاد کنم……………….
لحظه ای بعد CNN از هاوانا ، پایتخت کوبا به واشنگتن، پایتخت آمریکا فوکوس کرد و گزارش سخنرانی کاندید اهای ریاست جمهوری آینده امریکا را از هر دو حزب نشان می داد که در جمع لابی بزرگ اسراییل حضور می یافتند تا نشان دهند که تا چه میزان طرفدار اسراییل هستند . میدانیم که لابی ( ایپک) پرقدرت ترین مجمع یهودی آمریکایی – اسراییلی است که در دستگاه دیپلماسی آمریکا – گنگره و اقتصاد این کشور بسیار نفوذ دارند. امروز حدود 2000 نفر در این مجلس گرد آمده بودند تا به برنامه های کاندید های جمهوریخواهان و دمکرات ها گوش فرا دهند و یقینا تصمیم بگیرند تا از کدام کاندیدا برای ریاست جمهوری آینده آمریکا حمایت بکنند.
سخنرانی های کاندیداهای جمهوریخواهان بسیار ترسناک و تامل بر انگیز ونگران کننده بودند . اولین سخنران جان کیسیک رییس ایالت اهایو بود که سخت آتشین از اسراییل دفاع کرد و برفلسطینیان و ایران تاخت از مبارزه بی امان اسراییلی ها بر علیه تروریسم دفاع نمود . سپس دونالد ترامپ در صحنه حاضرشد . او از کی سیک هم فراتر رفت و چیزی نمانده بود که ثابت کند که او و پدرش و آبا و اجدادش اصلا صهیونیست بوده اند . او هم نصف سخنرانی خود را به ایران اختصاص داد و از برنامه های جرج بوش رو خوانی کرد . که در اولین روز ورود به کاخ سفید ، قرارداد برجام را تکه تکه خواهد کرد و مثل کاغذپاره ها به ظرف اشغال خواهد ریخت. او باز هم جلوتر رفت و امنیت آمریکا را منوط به امنیت اسراییل و سرکوب فلسطینی های تروریست دانست . او ادعا کرد که ایران در تمام دنیا سازمان های تروریست دارد و به موقع دست بهعمل خواهد زد ولی آمریکا و اسراییل قوی تر از آنهاست . من از این همه ایران هراسی و نفرت پراکتی و هل من مبارز طلبی یکه خوردم.
نفر بعدی آقای تد کروز سناتورکوبایی تبار متولد کانادا از ایالت تگزاس بود که در انتخابات ریاست جمهوری از طرف حزب جمهوریخواه حمایت می شود ولی تا کنون از ترامپ عقب تر هست ولی از او خطرناکتر. او کپی ناقصی است از جرج بوش . او ترامپ را دروغگو نامید که زیاد طرفدار اسراییل نیست و خود را تنها دوست و هم پیمان اسراییلی ها قلمداد کرد . چنان برطبل خصومت و نفرت از ایران و فلسطین و مسلمان ها کوبید که هر آدم ساده ای را می توانست کور کورانه به جنگ این ( اهریمنان) بکشد .
هیلاری کلینون ، آرام تر و معتدلتر ظاهر شد . ضمن حمایت از اسراییل ، از قرار داد برجام و دیپلماسی اوباما حمایت کرد و سیاست فعلی آمریکا را در منطقه در جهت تنش زدایی و کمک به امنیت اسراییل تئوریزه نمود . او خود را کاندید اصلح و دیپلمات کارکشته نشان می داد که می تواند سیاست برد- برد را در منطقه خاورمیانه پیش ببرد.
اما برنی سندرز جوان 72 ساله، سناتور ایالت شمالی ورمانت، شاید فرزانه ترین و با جرات ترین سخنران بود که از طریق تلویزیون مدار بسته ار ایا لت پوتا در غرب آمریکا سخن می گفت . او سیاست های آمریکا را در خاورمیانه و آمریکای لاتین به باد انتقاد گرفت . سیاست تغییر رژیم کسینجر و برادران دالاس رادر سرنگون کردن سالوادور آلنده در شیلی و مصدق در ایران و کودتا های CIAرا در گواتمالاو دیگر کشور ها ، به باد انتقاد گرفت . از تمامیت هویت دولت اسراییل دفاع کرد و لی تخریب زندگی مردم غزه در فلسطین و کشتار مردم عادی و بمباران مدارس و بیمارستانها ومناطق مسکونی مردم توسط اسراییل را به باد انتقاد گرفت .سندرز تنها کاندیدی بود که از نتان یاهو با نام انتقاد کرد و حضور او را در کنگره آمریکا در مخالفت با سیاست اوباما و 5+1را به باد انتقاد گرفت. او برخلاف دونالد ترامپ و تد کروز ، دیدار اوباما از کوبا را مثبت ارزیابی کرد و ضمن انتقاد بر دیکتاتوری کاسترو در کوبا، از برنامه های بهداشت همگانی و آموزش و پرورش همگانی در کوبا به نیکی یاد کرد . سندرز از دیپلماسی اوباما در گشایش رابطه دیپلماتیک با کوبا و ایران به روشنی تمام حمایت کرد ولی حکومت ایران را در دست داشتن به تروریسم مورد انتقاد قرار داد و در همان حال از رابطه آمریکا با پادشاهی عربستان و حمایت این پادشاهی از داعش را ، عامل بحران های امروز خاورمیانه معرفی کرد. او گفت که اگر ریس جمهور شود قرارداد با ایران را ادامه خواهد به شرطی که حکوت ایران به تمام تعهدات بین المللی خود پایبند باشدد. در ربطه با کوبا هم لحن آشتی جویانه داشت . اوگفت اگر ریس جمهور شود از کاسترو و برادرش در کاخ سفید استقبال خواهد کرد.
می توانم موضع سیاسی هرکدام از این کاندیداها را در چند سطر جمع بندی کنم.
1- دونالد ترامپ – دیکتاتور منش ، خود شیفته ، متوهم ، فرصت طلب و پوپولیست که هر روز حرفش را عوض می کند . قابل پیش بینی نیست وفقط کلی گویی می کند و بر موج سوار می شود. مواضع او بسیار ضد و نقیض و گاهی خیال پردازانه است .مثل احمدی نژاد خودمان است کمی شسته -رفته تر با کراوات قرمز و میلیارد ها دلار ثروت که متکی بر آرای بخشی از سفید پوستان یقه آبی است.
سخت مخالف مهاجرین- مسلمان ها و مکزیکی هاست . شاید در ساختمان سازی ودیوار کشی خوب باشد ولی شاید در مملکت داری هنوز باید تمرین کند. دیوارکشیدن هنر نیست. دیوار ها را پاره کردن هنر است. نظرش در مورد زنها هم از بالا به پایین است و پدر سالارانه.
2- تد کروز= افراطی- جوان و جویای نام – آمریکا را مرکز عالم می داند. و سخت مذهبی متعصب که مسایل را سیاه و سفید می بیند و انسانها را هم دوگونه می پندارد . طرفداران شیطان و طرفداران فرشته .افکارش شبیه مصباح یزدی خودمان است. خودی ها را از غیر خودی ها جدا میکند وسیاست بوش را پی می گیرد . هنوز به محور شیطانی او پایبند است. و سعی می کند مثل او هم حرف بزند. او سخت مخالف ایران و مسلمانان است و سخت مخالف رییس جمهور اوباما – او معتقد است که اوباما فرزند شیطان است وقول داد که وقتی رییس جمهور شود ، تمام برنامه های 8 ساله او را به هم خواهد ریخت. شعار اورا می توان چنین خلاصه کرد . ” آن که با من نیست ، یقینا دشمن من است”
3 جان کسیک. جمهوریخواه معتدل- میانه رو با پرنسیب . اهل گفتگو نه اهل دعوا- در چهارچوب برنامه های سیاسی حزب جمهوریخواه عمل می کند ولی معتقد است که برای حل مشکلات داخلی و خارجی باید با دموکرات هم کار کرد . منافع ملی آمریکا بر منافع حزبی ارجحیت دارند. پیرمردی وارسته و پخته است که گام به گام می رود و آهسته. اهل اتهام زدن و خود را به هر قیمتی بالا کشیدن ، نیست. مرا به یاد مرحوم بازرگان می اندازد.
4- هیلاری کلینتون – سیاستش ترجمان نه سیخ بسوزد نه کباب است . پراگماتیست و عمل گرا ست مثل رفسنجانی خودمان است . دنبال فرصت است چرا که سیاستمدار است . به سرمایه داران بزرگ سخت نمی گیرد معتقد به برابری زن ومرد و سیاه وسفید است البته کنترل شده و تعریف شده….حساب شده حرکت می کند و محافظه کاری را در نظر دارد. کمتر عصبانی می شود و دادو بیداد نمی کند . توهین ها و انتقادات جمهوریخواهان را می شنود و به دنبال فرصت می گردد تا آنها را کله پا کند.لبخند بر چهره دارد و شاید چماق در زیر لباس- بیشتر واقع گرا و سیاست ورز است تا طرفدار ایدئولوژی . هم با پوتین لاس میزند وهم با نتانیاهو.و اگر لازم باشد با شیطان هم هم پیاله می شود. سیاست چماق و شیرینی را به خوبی می داند و در عمل هم به کار برده است. خود را باسیاست های داخلی و جهانی اوباما طراز کرده است و بیشتر از بقیه شانس برنده شدن دارد چون در تمام گروه ها و قشرهای مختلف درون آمریکا طرفدارانی دارد. سیهه ها- سفید ها – جوان ها- زن ها – مهاجرین آمریکای جنوبی و مسلمانها. حزب دمکرات و شخص اوباما هم از او حمایت می کنند.
5- برنی سندر – بسیار شجاع- روشن بین و مخالف سرمایه داران بزرگ است . او نماینده فرزانگان و خردمندان جامعه آمریکاست . یهودی لهستانی الاصل است و از همه بیشتر منتقد نتان یاهوو سیاست های آپارتاید اسراییل و پادشاهی داعش پرور عربستان سعودی است. او تکیه بر جوانان دارد وبه یک خانه تکانی طبقاتی و سیاسی در آمریکا فکر می کند . معتقد است که جهان عوض شده است و آمریکا نمی تواند به سبک گذشته اداره شود . او به مهاجرین احترام دارد و آمریکا را جامعه ای چند فرهنگی و چند مذهبی می بیند و برای امروز آمریکا کمی تند است اما زمینه را برای یک دگرگونی سیاسی آماده می کند . او دونالد ترامپ را یک شارلاتان سیاسی و فرصت طلب می داند که بخشی از مردم را فریب می دهد..سندرز بیشتر به صلح می اندیشد تا به جنگ . یکی از سناتورهایی است که از انقلاب کوبا حمایت کرده و برلشکرکشی بوش به عراق رای مخالف داده است. سیستم دو حزبی موجود در آمریکا را ناتوان و نا کار آمد می داند و معتقد است که با تکیه به مردم آمریکا نه احزاب ، ضروری است که طرحی نو انداخته شود و فاصله طبقاتی موجود اصلاح شود . او را سوسیالیست می دانند و خودش هم این ویژگی را کتمان نمی کند.هرچه فکر کردم جفت او را در ایران پیدانکردم . اگر دوستان کسی را سراغ دارند مراهم در جریان بگذارند.
اشکبوس طالبی مریلند فروردین 1395
