تقی رحمانی
چرچیل قهرمان ملی انگلیس است و مصدق هم قهرمان ملی ما.
الیزابت جوان با اولین نخستوزیر دوره سلطنتش برخوردی توام با احترام داشت و نخستوزیر کهنه کار هم به تخت و تاج وفادار بود که شاه سلطنت میکند نه حکومت. چرچیل هم سودای کسب تاج و تخت نداشت با وجود ملکه جوانی که تجربه نداشت.
مصدق قهرمان نهضت ملی کردن نفت ایران بود که شاه هم سودش را برد. مصدق پشت قرآن وفاداری خود به سلطنت را امضا کرد برای شاه فرستاد. اما شاه را سودای حکومت بود نه سلطنت، پس با کودتایی مصدق کنار رفت. اما این پایان کار نبود، شاهی که حکومت میکرد هم با انقلابی آواره شد و سلطنت را برای خاندانش نتوانست حفظ کند، چون به نام سلطنت، حکومت میخواست و این خواسته با مشروطه سلطنتی همراه نبود.
چرچیل و الیزابت هر دو بردند. امروز نتیجهاش را میبینیم، مشروطه سلطنتی در انگلیس برقرار است.
شاه و مصدق باختند. اما مصدق بر آرمان ماند و حذف شد. شاه نتوانست حتی سلطنت خود را حفظ کند. مصدق میراث استقلال و آزادی را برای ما به یادگار گذاشت چرا که بر سر اصولش ماند.
آیا دکتر صَدیقی «مُصدِّقی» بود؟ (بخش نخست)
فرید دهدزی به بهانۀ سیوسومین سالگرد جاودانگی دکتر غُلامحُسَین صَدیقی مقالۀ خود را در نقد نظرات جناب آقای مصطفی ملکیان دربارۀ دکتر صَدیقی که در