نوروز پیروز
به ایران و بابل نه کشت و درود به چرخ زحل بر شدی تیره رود
هم آتش بُمردی به آ تشکده شدی تیره نوروز و جشن سِده
آنسان که ایران این مُلک اریِه وِرتر بنیان گذاری شد تا به امروز میهن عزیزمان ایران فراز و نشیب های بیشماری را پشت سر گذاشته است.
بارها و بارها مورد تازش دشمنان آزمند گُجستگ قرار گرفته و بارها ، بارها حکمرانان مُستبد و ناشایست بر اریکه ی حکمرانی آن تکیه زدند.واین همه در کنار بلایای طبیعی خشکسالی، زلزله، سیل های بنیان کن و بیماری های خانمان بر انداز بوده که از شوربختی روزگار هماره موجب آن شده تا این سرزمین تعدادی از باشندگان خود را از دست بدهد.
هم میهانان و ملت آزاده ایران
سال هزارو سیصد و نودهشت را در شرایطی پشت سر می گذاریم که میهن عزیزمان هنوز درسُوگ جانباختگان رویداد سیل و زلزله و همچنین خیزش آزادی خواهی آبان ماه و تراژدی هدف قرار گرفتن هواپیما و جانباختن دهها مسافربیگناه آن نشسته است.
هنوز زانوی غم در بغل داشتیم و غمگنانه های میهن را سوگوار بودیم که با بیماری جهانی کُرونا مواجه و تا به امروز دهها تن ازهم میهنان عزیزمان را از دست دادیم و با شرایط پیش رو بیم آن می رود که تعداد درگذشتگان این بیماری اهریمنی فزونی یابد.
اینکه این بیماری گستره ای به پهنای کره زمین را در برگرفته است یک واقعیت و اینکه کاربدستان حاکم پس از گذشت یک ماه هنوز توان مدیریت خردمندانه ی شرایط کشور را نداشته و سوِء مدیریت و نا کار آمدی آنان موجب شده تا جان میلیونها ایرانی و به ویژه کادر درمان به دلیل نداشتن حداقل های تجهیزات ایمنی و پزشکی به خطر بیافتد نیز یک واقیعت تلخ غیر قابل پذیرش است که بی گمان بانیان آن باید روزی پاسخگوی عملکرد خویش باشند.
چگونه باید پذیرفت کشوری چون ایران با چنین ثروت هنگفتی توان بر آورده کردن حداقل های درمانی و معیشتی شهروندان خود را برای یک بازه زمانی یک ماهه نداشته تا ملت ناچار نباشند که برای گذران زندگی در این وانفسای جانکاه در محل های کارخود حاضر شده و لاجرم آلوده به بیماری و چرخه ی این ویروس کشنده از حرکت باز نیاستد؟
چگونه باید انتظار داشت در چنین شرایط نابسان مدیریتی درهمه ی حوزه های کشور این بیماری ریشه کن شده تا موجب ازپای در آمدن بیشتر ایرانیان نشود؟
داریوش شاه چه نیکو می گوید
خدایا سرزمینم را از دروغ،خشکسالی و دشمن دور بدار
اینک ایران در آستانه ی بهار و نورز جمشیدی فصل سردِ مرگُ و زندگی را تجربه می کند و شگفتا شگفت در چنین شرایطی کاربدستان حاکم گویی برای رهایی از این بلای طبیعی به انتطار یک معجزه ی آسمانی نشسته درهنگامه ای که ملت به ستوه آمده ایران پنچه در پنچه ی اهریمن مرگ انداخته اند.
اما چه باک اگر گوییم این نیز بگذرد و این سرزمین جم و جمشید دگربار همچو ققنوس ازخاکستر زمانه ی سیاه سرد زمستان دهشتناک پیروزمندانه سر برون خواهد آورد و اهریمن مرگ را به سخره ی زیستی اهورایی خواهد گرفت.
هم میهن
نوروز را در شرایطی به جشن خواهیم نشست که هنوز در سوگ بیشمار هم میهنان عزیز خود چشمانمان اشکبار و اندوهگین است
اما این آموزه ی نیک نام نیاکانمان را هرگز از یاد نخواهیم برد که نوروز می آید تا سپیدی برسیاهی پیروزی یابد واین داستان راز آلود ماندگاری ایران در تاریخ است.
خسرو سیف
نوروز 1399 خورشیدی
همه ساله بخت تو پیروز باد شبان سیه بر تو نوروز باد
