مهتاب قربانی
این صدای سهیل اعرابی ست، صدای سهیل اعرابی که وصیت نامه اش را می خواند، نتوانستم صدایش را به یکباره گوش کنم ،ده ها بار متوقف اش کردم و گریستم ، چطور می توان این صدا را شنید و ساکت ماند،بی تفاوت ماند، بر کوس بی شرافتی کوبید، صدای پدری که میگوید به روژانا بگویید پدرت زندانی اندیشه بود،صدای مردی که می گوید مرا در بند ۳۵۰ اوین به خاک بسپارید و به یادم اهنگی از ادیت پیاف را گوش بدهید، صدای مردی که عاشق زن گی ست و در عصر تکنولوژی به خاطر اندیشه اش در اوج جوانی مرگ را به مبارزه طلبیده، این صدا تفی ست به صورت ان دسته ایرانی هایی که همیشه خاموش اند،سیلی برخی است بر گونه ی ایرانی هایی که می گویند تند روی نکنیم ،با اصلاحات همه چیز درست می شود، شرمنده ام سهیل عزیز برای هربار که دخترم را در اغوش می گیرم ،برای هوایی که در ازادی تنفس می کنم ،هوایی که لحظه ای خالی از هوای شما نیست ، بمان ،بمان و بار دیگر روژانا را ،زندگی را ،در اغوش بگیر ،روزی خواهد امد که در سرزمین ما هم ازادی بیاید ،حتی اگر ان روز ما نباشیم …
لینک کانال تلگرام مهتاب قربانی
وصیت نامه صوتی سهیل عربی، زندانی عقیدتی در اعتصاب غذا
