ایران یکی از جوان ترین کشورهای جهان است. بیشتر کارشناسان معتقدند که جوانان دستکم آنان که در شهرها زندگی می کنند ، در تحولات فرهنگی و اجتماعی دو دهه ی اخیر نقشی مهم ایفا کرده اند و در رویدادهای سیاسی این دوران حضور چشمگیری داشته اند. بی شک نمی توان از جوانان همچون گروهی همگون، با یک مسیر زندگی یکسان و رفتارها و گزینه هایی مشابه سخن گفت ولی آن چه آشکار نشان می دهد ، این است که شمار جوانانی که با الگوهای رفتاری و ارزشی مفروض رسمی فاصله گرفته اند، بسیار است. شاید از آن جهت که در جامعه ای پرگسست و پرتنش بزرگ شده اند خود تجسم گسست از بسیاری از قواعد، آداب و معیارهای رایج باشند .
در نشست یکصد و دوازده انجمن گفتگو و دموکراسی – پاریس ، پای صحبت جوانانی می نشینیم که در همین چند سال گذشته از ایران آمده اند، بین ۲۱ تا ۳۲ سال دارند و از درک و تصور خود از زندگی، جامعه، تاریخ و آینده می گویند. آن ها با تکیه بر تجربه ی خود و مشاهدات و شنیده هایشان تصریح می کنند که نسبت به سنت و نسل گذشته خود چه فکر می کنند؟ چه نگاهی به رفاه، پول، عشق و موقعیت اجتماعی دارند؟ نقش دین، حکومت و اخلاق را در گردش چرخ های زندگی اجتماع امروز ایران چگونه ارزیابی می کنند؟ جوانان را بیشتر فردگرا، آرمانگرا یا عملگرا می دانند؟ با مفاهیمی چون حقوق شهروندی، آزادی، مسئولیت و خلاقیت چگونه برخورد می کنند؟
باشد که در پایان این نشست تصویری پرمایه تر و پیچیده تر از جوانان ایران بدست آوریم .
شرکت کنندگان :
مهرآفرین محمد بیگی/ دانشجوی ادبیات نمایشی
علی آل علی/ فارغ التحصیل مدیریت و بازرگانی بین الملی
روح الله شهسوار/ روزنامه نگار
نازنین ابراهیمی/ دانشجوی هنر
مدیریت نشست : فرنگیس حبیبی
زمان
شنبه 17 سپتامبر 2016 – ساعت18.30 – شش و نیم بعد از ظهر
مکان- کافه پون نوف
CAFE DU PONT NEUF
14 QUAI DU LOUVRE
75001 PARIS
