جلال ایجادی
حکومت تروریستی حاکم بر ایران و تروریستهای اسلامی در فرانسه همجنس هستند. آنها همجنس هستند زیرا ضد آزادی هستند و خواهان کشتار منقدان اسلام و قران هستند. تروریست های اسلامی روزنامه نگاران شارلی ابدو و یهودیان را کشتند زیرا آنها دارای میل جنایتکارانه کشتن هستند. منشا روانی و سیاسی و دینی این کشتار در کجاست؟ منشا میل به کشتار در عواملی چون ایدئولوژی قرآنی، فرهنگ عامیانه ضدیهود، فناتیسم مذهبی متمایل به بردگی و ضدیت با آزادی اندیشه می باشند. این عوامل روانی و دینی تشویق کننده همه تروریست ها در عمل کشتار می باشند. افزون بر این عوامل روانی که نزد همه بنیادگرایان اسلامی وجود دارد، اسلامیست های حاکم در ایران با اتکا به دستگاه ترور دولتی در داخل و خارج می کشند، حال آنکه تروریست های پاریسی که فاقد قدرت سیاسی هستند با سازماندهی مخفی و با کلاشینکف ها می کشند.
سازماندهی دادگاه تاریخی شارلی
یکی از موجهای ترور اسلامیستی در چند دهه اخیر در فرانسه، موج تروریستی شارلی ابدو میباشد. در سه حمله تروریستی ژانویه 2015 تعداد 11 روزنامه نگار و از جمله «شارب» (عکس) سردبیر هفته نامه طنز و 6 شهروند دیگر کشته شدند. هم اکنون دادگاه تروریستهای حمله به نشریه شارلی ابدو، نگهبانان پلیس و فروشگاه فرآورده های غذایی یهودی، در کاخ دادگستری پاریس ادامه دارد و تا 10 نوامبر طول خواهد کشید. سه تروریست، دو برادر «شریف و سعید کواشی» و «احمدی کولیبالی» بدنبال ترور 17 شهروند هنگام درگیری با پلیس در ژانویه 2015 کشته شدند. این افراد تنها نبودند بلکه دارای یک نظام فرماندهی، یک نظام سازماندهی و سیستم ارتباطی بوده اند و پیرامون آنها افراد زیادی نقش داشته اند. البته دو جریان تروریستی «القاعده» و «داعش» مسئولیت ترورها را به عهده گرفتند، ولی آنچه مهم است شناخت چگونگی اجرای ترورها می باشد. براستی اهداف و سازماندهی عملی این ترورها کدامند؟ برای درک کامل نقش این شبکه، سیستم فرماندهی عملیات و تقسیم وظیفه ها در این سازماندهی تروریستی، 14 نفر محاکمه می شوند. بر پایه تجسس های قضایی ویژه، هر یک از 14 نفر به مشارکت در آماده سازی حمله های تروریستی و تهیه وسایل لازم برای ترور متهم می باشند. دادگاه تلاش میکند تا نقش دقیق آنها را از نظر حقوقی نشان دهد و مجازات مناسب هر متهم را تعیین نماید.
در فرانسه، دادگاه شارلی ابدو دادگاهی دپارتمانی است که صلاحیت رسیدگی به افرادی را دارد که به ارتکاب جرم جنایی متهم شده اند. اینگونه جنایت ها در فهرست جرائمی چون ترور، قتل، مسمومیت، آدم ربایی، تجاوز به عنف، سرقت مسلحانه قرار می گیرند و صلاحیت آن در ماده 231 قانون آیین دادرسی کیفری تعریف شده است. برپایه این ماده قانونی این دادگاه باید سه مقوله حقوقی را تشخیص بدهد: ایا آنها در مقوله سازماندهی تبهکارانه هستند، ایا آنها در مقوله سازماندهی تبهکاری مرتبط با تروریسم هستند و بالاخره آیا آنها در مقوله سازماندهی تروریستی با وابستگی ایدئولوژیکی و هدف کشتار مردم مشخصی هستند.
این دادگاه در تاریخ تروریسم اسلامی جایگاه ویژه ای دارد و پس از پنج سال تحقیق و پیگیری تشکیل میشود. هنوز همه رابطه ها و چگونگی فرماندهی و شناسایی همه افراد شریک معلوم نیست. بنابراین روند دادگاه و بازجوئی ها باید اطلاعات را کامل کند. حال دادگاه چگونه سازمان یافته است؟ صحنه سالن دادگاه با سازماندهی کاملن دقیق ترتیب یافته است. رئیس دادگاه و اعضای هیئت منصفه در بالای سالن جای دارند. دادستان کل در گوشه راست هیات قضات قرار دارد. در سمت چپ و راست سالن متهمین در ویترین های شیشه ای قرار گرفته اند و در پشت هریک از آنها یک پلیس نگهبان قرار دارد و جلوی ویترین متهمین وکلای دفاع نشسته اند. در پیش روی رئیس دادگاه و هیات قضات، متهمین یا شاهدان یا متخصصان قرار می گیرند. رئیس دادگاه تمام پرونده های متهمین را در اختیار دارد و با چهار کامپیوتر اسناد و عکس ها و فیلم های مربوط به صحنه های قتل را برای دادگاه تنظیم نموده است و متناسب با بحث، آنها را به حاضرین نشان میدهد. برای بخش دادخواست، تعداد 65 وکیل از جانب شاکیان حضور دارند و در برابر آنها، بیست وکیل مدافع برای متهمین قرارگرفته اند. در این دادگاه چهارده نفر مورد قضاوت قرار می گیرند، اما فقط 11 نفر در جایگاه شیشه ای نشسته اند. سه نفر دیگر بشکل غیابی مورد قضاوت قرار میگیرند. این سه نفر عبارتند از حیات بومدین همسر احمدی کولیبالی، و همچنین محمد بلوسین و برادرش مهدی بلوسین هستند که هر دو احتمال میرود در سوریه در صفوف داعش کشته شده اند. بنابراین این سه نفر به طور غیابی مورد قضاوت قرار می گیرند. از میان 11 متهم حاضر، «علی ریزا پولات»، از نزدیکان احمدی کولیبالی است و متهم است که در هنگام آماده سازی حملات، همکار نظامی او بوده است. تعداد 10 نفر دیگر نیز متهم به ارائه کمک های تدارکاتی مختلف هستند.
اسناد مربوط به متهمین 15000 برگ است و دادگاه با بردباری و دقت باید تمام شکایت ها را بررسی کند، همه اسناد را وارسی کند و داده ها و روابط پنهانی و جرم های کشف نشده را آشکار سازد. تمام این دادگاه فیلمبرداری می شود اما در 50 سال دیگر بعنوان یک سند تاریخی پخش می شود. عکسبرداری و فیلم برداری از داخل دادگاه آزاد نیست. بنابراین کسانی که در سالن و سالن های مرتبط دادگاه حاضرند بهترین فرصت را دارند تا بطور مستقیم دادگاهی از روایت های تراژیک و نیز گزارش همه جنایت ها را مشاهده کنند و بشنوند.
تمام قربانیان این کشتارها در یک تراژدی تاریخی قراردارند و آنهایی که زنده باقی مانده اند می بینند که چگونه ایدئولوژی اسلامی و شبکه های تبهکار زندگی بسیاری را تباه کرده اند. همه خانواده های قربانیان این ترورها هنگامیکه برای شهادت در برابر دادگاه حاضر میشوند، شما متوجه میشوید که آنها از نظر روانشناسی کاملن آسیب دیده اند و زندگی آنها به کابوس وحشتناک تبدیل شده است. از سوی دیگر تمام متهمین نیز در پشت ویترین خود می بینند که تا چه میزانی به جنایت آلوده هستند و در نهایت محکومیت آنها بخاطر آسیب های سهمگینی است که به انسانها و جامعه تحمیل کرده اند. در پایان هر روز، رئیس دادگاه به یک یک متهمین خطاب کرده و نظر و احساس آنها در باره تراژدی انسان های ترور شده و خانواده های آنان جویا میشود. یازده چهره عرب تبار و اسلامگرا، گاه با صدای بلند و گاه با صدایی خفه، اعلام میکنند که «مخالف» ترور هستند، و ادعا دارند که آنها «هیچ ربطی» به تروریست ها ندارند و اسلام «هیچ ربطی» به ترور و آدمکشی ندارد. این واکنش از طرف کسانی که دستگیر شده و اهل «تقیه» هستند، چقدر قابل اعتماد می باشد؟ اینگونه موضع های دروغپردازانه فقط با هدف متاثر نمودن هیات قضات است. آنها در ایدئولوژی دروغ و جنایت می باشند.
جنبه های مهم این دادگاه کدامند؟
یکم، این تروریست های اسلامی منفرد نیستند بلکه به جنبش بین المللی تروریسم اسلامی وابسته هستند که دارای نقاط اتصال در یمن، سوریه، مصر، عراق، مراکش، فرانسه، بلژیک، اسپانیا، الجزایر، تونس داشته اند. مرکز فرماندهی در دست داعش و القاعده بوده و در خارج از فرانسه است.
دوم– سلاح های استفاده شده کلاشینکوف مدرن بوده و این زرادخانه در بازار خرید و فروش بلژیک تهیه شده است. برخی سلاح های دیگر در محله هایی از حومه شهر توسط برخی باندهای قاچاقچی عرب تبار تهیه شده است.
سوم– سه تروریستی که در ژانویه 2015 در حومه پاریس کشته شدند در زندگی خود، در بزهکاری، قاچاق مواد مخدر، پورنوگرافی کودکان، سفر به مکه، تبلیغات قرآنی، رفت و آمد در مسجد، اطلاع گیری در شبکه های اجتماعی فعال بوده اند. در بسیاری موارد تروریست ها از خانواده هایی هستند که در پاشیدگی و جدایی و تنگدستی مالی و مشکلات تحصیلی هستند و از فرهنگ دمکراتیک کاملن فاصله دارند. ولی روشن است که فقر اجتماعی توضیح دهنده تروریسم نیست. آنها از لایه های اجتماعی تبهکاری وارد تروریسم ایدئولوژیک می شوند.
چهارم– تروریست ها از شبکه ای از افراد پیرامونی در نقش تدارکاتی (اتومبیل، مسکن، حمل اسلحه …) استفاده می کرده اند و این افراد همه مسلمان بوده و روحیه «برادرانه» و «اعتماد متقابل»، آنها را به یکدیگر نزدیک نموده بود.
پنجم– در فرانسه و بلژیک پوشش برای عملیات تروریستی عبارتند از: رستوان حلال، پیتزا فروشی، گاراژ تعمیر، مرکزهای تلفن راه دور، مسجدهای رسمی و غیررسمی، خانه افراد خانواده و دوستانشان و غیره.
ششم– اغلب اعضای خانواده تروریست ها در همبستگی ایدئولوژیکی و دینی با تروریست ها بوده و از نظر روانی متحد آنها هستند و به پلیس دروغ میگویند. این خانواده ها مانند یک «قبیله» عمل کرده و زنان و دختران دارای حجاب هستند.
هفتم– واژه تقیه، که به معنی “احتیاط” و “ترس” است و در واقع به معنی “پنهانکاری و خدعه” است. همه مسلمانان این رفتار را می شناسند. همه تروریست ها و دوستان و متعصبان اسلامی، “تقیه” را تمرین می کنند و همه متهمان این دادگاه «تقیه» می کنند.
هشتم– شبکه های اجتماعی نقش اساسی در تبلیغات اسلامی دارند اما مراکز تجمع جوانان که وابسته به شهرداریها بوده و تمام مساجد، محل تماس های مستقیم و غیر مستقیم می باشند.
نهم– اعمال تروریست ها بسیاری از خانواده ها را نابود کرده است و قربانیان زنده اغلب از نظر روانشناختی دچار بیماری های گوناگون روانی می باشند. اضطراب و وحشت و استرس و بیخوابی و خوابهای دهشتناک زندگی آنها را تباه کرده است. آنها دیگر قادر نیستند به فعالیت حرفه ای بپردازند.
دهم– ایدئولوژی اسلامی و قرآنی، جهاد را در برابر غرب تشویق می کند. این دادگاه یکبار دیگر نظریه های «ملایمت جویانه و خواب آورنده» بخشی از سیاسیون و روشنفکران ایرانی و فرانسوی را افشا نموده و خطر اسلاموفیل ها را گوشزد میکند.
محورهای گفتمان ایدئولوژیک اسلامیست ها
اسلامگرایان خواهان ایجاد جنگ علیه تمدن غرب هستند زیرا این تمدن برای آنها تجلی «کفر مطلق» است و بنابراین با تخریب غرب راه پیروزی اسلام در جهان گشوده می شود.
در این دادگاه، خواست ها و گفتگوی تروریست ها با افراد به گروگان گرفته شده پخش شد. نکته های اصلی که توسط تروریست ها مطرح شد چنین بودند:
یکم، ما بر پایه فرمان خلیفه این اقدام مسلحانه را میکنیم.
دوم، قصد نهایی ما برافراشتن پرچم اسلام بر فراز کاخ ریاست جمهوری فرانسه است.
سوم، ما یهودیان را می کشیم چون آنها طرفدار اسرائیل هستند و پولدار میباشند.
چهارم، غرب در کشورهای اسلامی برادران ما را می کشد و ارتش های غربی باید از این کشورها بیرون بروند.
پنجم، غرب کافر است و مسلمانان حاضر در کشورهای غربی توسط دولتها سرکوب می شوند.
ششم، شما به پیامبر ما توهین می کنید و ما انتقام پیامبر اسلام را می گیریم.
هفتم، همه برادران مسلمان ما، با هر جرمی که دارند باید از زندانها آزاد شوند.
این خواست ها در یک ایدئولوژی خلاصه میشود. این ایدئولوژی یک فراخوان برای نابودی تمدن غربی است. به سخن دیگر هدف اساسی تصرف قدرت سیاسی است و این بمعنای اجرای شریعت اسلام است. برای رسیدن به این هدف، استراتژی بنیادگرایان برهم ریختن وضع کنونی جامعه، ایجاد جنگ داخلی با سربازگیری در مناطق مسلمان نشین و به خطا کشاندن دولت های غربی است.
تروریسم اسلامی با الگوی پیامبر اسلام و قرآن و با انگیزه قوی روانی برای یک طرح سیاسی عمل کرده و تمام سلولهای مغزی آنها با پولسیون های خشونت طلبی و کینه توزی علیه مدرنیته و دمکراسی پرورش یافته است. تروریستهای اسلامی «فرزندان گمراه شده» نیستند بلکه آنها سربازان جهاد هستند و با پول و اسلحه و پروپاگاند دارای آمادگی جهت شهادت برای خلیفه جانشین پیامبر هستند. برای دسترسی به این هدف، یهودیان باید نابود شوند زیرا پیامبر اسلام بارها در قران اعلام نموده که به یهودیان نباید اعتماد نمود و آنها را باید به دوزخ افکند. بدین تریتب اسلامگرایان به نظریه نازیسم نزدیک می شوند و بی سبب نیست که مفتی بزرگ اورشلیم به پیشگاه هیتلر می رود و از او حمایت میکند.
روشنفکران و سیاسیون مماشات گر فرانسوی
یکی از مشخصه های روشنفکر آزاد اندیشی و جسارت است. یکی دیگر از مشخصه های روشنفکر قدرت او در انتقاد به دین است. روشنفکران فرانسوی در سده هیجده دین و استبداد را به نقد پیگیر کشاندند و همه از آزادی اندیشه دفاع کردند. توسعه سکولاریزاسیون جامعه و فروریزی فرهنگ و روحیه دینی و رشد تفکر لائیک نتیجه این مبارزه بزرگ فلسفی و روشنفکری و مبارزه اجتماعی و سیاسی بود. البته این پیروزی ها نمی توانست مانع دشواری ها و بازگشت های ارتجاعی نباشد. جامعه تمایل های کهنه را دوباره نیرو داده و آنها را فعال میکند. نیروهای کلیسایی و سیاسیون متمایل به آن تلاش در احیا دارند تا روندهای سیاسی و اجتماعی را متاثر نمایند. از پنجاه سال پیش جامعه فرانسه با پدیده جدید اسلامگرایی مواجه است که با گذشت زمان رادیکالتر و وسیعتر شده و منشا فشار عظیمی روی جامعه سکولار است. این اسلامگرایی در پی شکستن هنجارهای سکولار بوده و سنگر به سنگر نشانه های خود را به جامعه تحمیل میکند. در مقابل این تعرض، جامعه نیز گاه مقاومت نموده و گاه عقب نشینی می نماید زیرا بخشی از قوای سیاسی و روشنفکری جامعه امروز آسیب دیده میباشد و فاقد اراده و استحکام نظری در دفاع از اصول لائیسیته و اساس جمهوری است. بسیاری از شهروندان مسلمان در جامعه عرفی نقش ایفا نموده و مطابق معیارهای قانونی زندگی می کنند. ولی جمعیت مسلمان که قدرت انطباقی با معیارهای سکولار را ندارد و خواهان اجرای شریعت در جامعه می باشد، از طریق نمایندگان فکری خود مانند کنشگران مذهبی و سیاسی و ایدئولوگ ها و مبلغان و روزنامه نگاران و کارپردازان محله ها، به سیستم دمکراسی فشار آورده تا حداقل بخش هایی از جامعه را به «جامعه های امت» و عملکرد دولت را دستخوش التهاب نموده و به امتیازهای مذهبی و سیاسی جدید برسند.
جمهوری لائیک فرانسه پس از یک سده، یعنی پس از قانون لائیسیته در1905 برای اولین بار با یک بحران مهم روبرو است. نظام جمهوری پاسدار میراث دمکراتیک و لائیک است و بنابراین باید مقاومت کند و از سوی همین نظام سیاسی در پی «صلح اجتماعی» بوده و گاه در پی فشارها عقب نشینی میکند. مدل سیاسی در مقابل «حجاب در مدارس» مقاومت میکند و اسلامگرایان شکست میخورند ولی گاه در مورد زنانه و مردانه کردن استخر در برخی شهرها، مدل سیاسی لائیک عقب نشینی میکند. مدل جمهوری خواهی حاضر در برابر مدل تهاجمی اسلام گرا همیشه دارای شرایط آسانی نیست زیرا در همین جامعه روشنفکران و روزنامه نگاران و سیاسیونی وجود دارند که خواهان سازشکاری و مماشات با نیروهای اسلامگرا هستند. این روشنفکران اسلاموفیل فاقد درک مبانی لائیسیته بوده، از ماهیت توسعه طلبی اسلام بی اطلاع بوده و از درک استراتژی اسلامیست ها عاجز هستند. این سیاسیون اسلاموفیل نیز با فرصت طلبی خود در پی امتیاز دهی و تحکیم شانس خود در مسابقه سیاسی و انتخاباتی خود هستند. در میان نمایندگان سیاسی کمونیست ها و سوسیالیستها و سبزها و چپ افراطی، افراد اسلاموفیل ها زیاد هستند و همین شرایط منجر به تقویت اسلامگرایان گشته است زیرا آنها امکان بازیگری در استراتژی ائتلافی پیدا می کنند و در جامعه قدرت نمایشی بیشتری می یابند.
براستی اگر روند عقب نشینی ادامه یابد تا 50 سالدیگرجامعهفرانسهوتمدنغربچهآسیبهاییخواهددید؟
روشنفکران و سیاسیون ایرانی و شارلی
با انچه بیان شد به این نتیجه می رسیم که «شارلی ابدو» نمود یک جامعه آزاد است، جامعه ای که در آن نقد همه ایدئولوژی ها و ادیان آزاد است و جامعه ای که شهروندان آزادانه انتخاب میکنند و میتوانند دیندار باشند و یا ناباور زندگی کنند. سنگ محک ما در ارزیابی از آزادمنشی دفاع از منقدان دین در جامعه است. روشنفکر در ایران کسی است که نقد قدرت سیاسی و دین در دستور کار اوست. روشنفکر در ایران کسی است که تباهی ناشی از اسلام و شیعه گری را می نمایاند و در این زمینه پنهانکاری نمی کند و دروغ نمی گوید. کسی که با قرآن و اسلام مماشات میکند و محتوای ویرانگر آن را نمی خواهد ببیند و نمی تواند حقیقت را ببیند، روشنفکر نیست.
نوع برخورد و موضع گیری در مورد شارلی ابدو فرصتی برای ارزیابی از افراد است. دیروز کسانی که فتوای آیت الله خمینی علیه سلمان رشدی را محکوم کردند جانبدار آزادی بودند و امروز کسانی که مدافع شارلی ابدو هستند طرفدار آزادی می باشند. رفتار روشنفکران و سیاسیون ایران چگونه قابل تحلیل است؟ اگر به الگوسازی اجتماعی بپردازیم آنها را میتوان به دو گروه اصلی تقسیم کرد.
گروه اول کسانی هستند که با حمایت از نظریه «احترام به مردم مسلمان و دین توده» و دوستی با کنشگران دینی و ایدئولوگ های آنان، جلوی هرگونه انتقاد به اسلام را میگیرند. البته این افراد یک طیف متفاوت از دانشگاهی و روزنامه نگار و سیاسیون چپ و غیره هستند ولی دارای ویژگی محافظه کاری و اسلاموفیلی و اسلام خواهی میباشند. اینگونه افراد قانون لائیسیته را افراطی ارزیابی کرده و خواهان لائیسیته ای مصلوب شده هستند که موجب نارضایتی مسلمانان نشود. افراد این گروه با شارلی و فکاهی های او در باره اسلام و پیامبر اسلام مخالف بوده و محکوم میکنند. افراد این گروه دنباله رو ایدئولوگهای اسلامی هستند و دارای بینش عقب مانده میباشند. این گروه مخالف ذهن آزاد است و در ضدیت با مدرنیته فلسفی میباشد و بناگزیر هوادار نیروهای آرکائیک جامعه است.
گروه دوم کسانی هستند که دارای درک روشن در باره آسیب های ناشی از دین در جامعه هستند و اسلام را عامل عقب ماندگی فکری و ازخودبیگانگی در جامعه می دانند. افراد این گروه با نقد تاریخ رسمی و با نقد جمود فکری و روانی در جامعه خواهان یک تحول عمیق و گسترش مدرنیته فلسفی و سیاسی می باشند. این افراد اهل مماشات نیستند و با درکی علمی و مسئول به خوانش هرمنوتیک قرآن پرداخته، به نقد از ارتجاع فکری و جعلسازی شیعه گری پرداخته و به تقدس زدایی می پردازنند. این گروه بسیار فعال بوده و در رسانه های گوناگون نقش روشنگرانه ایفا نموده و بیش و از پیش مورد استقبال بخش آگاه جامعه قرار گرفته است. امروز در جامعه بدنبال تغییرهای فرهنگی و ستمگری دینی حکومت و تجربه ناکامی از دین و نیز بدنبال روشنگری های این گروه منقد در رسانه ها، نیمی از دینداران به بی دینی رسیده اند. همین گروه طرفدار روح شارلی بوده و دفاع از آن را یک وظیفه تاریخی میداند. این گروه میداند که ترور روزنامه نگاران شارلی و کشتار شهروندان یهودی بطور مستقیم ملهم از ماهیت قرآن و اسلام سیاسی می باشد.
جلال ایجادی
جامعه شناس دانشگاه پاریس
