مسائل گذار: ایران به کدام سو می‌رود

یک پاسخ

1. سپاس از برنامه خوبتان. به نظر من پرسشهایی که جناب پارسا طرح کردند بسیار دقیق بود و شاید پاسخ های مهمان گرامی به آن دقت به آنها پاسخ نداد.
   من به نظرم رسید که فقط در مورد یکی از موضوعات طرح شده نظرم را با شما در میان بگذارم و آن قرار گرفتن عکس محمدرضاشاه پشت جایگاه رضا پهلوی است. به نظر من هم محمدرضا شاه نمی تواند نماد دموکراسی‌خواهی قلمداد شود اما می‌توان او را نماد بسیاری از موضوع‌های دیگر دانست؛ برای نمونه، پیشرفت و سازندگی، نظام اداری کارا، آزادی اجتماعی، جدایی دین از سیاست، ایران دوستی، …
   درست است که کارنامه محمدرضا شاه و رضا شاه بزرگ جلوه مقبولی در حوزه مردم سالاری ندارد اما همچنان که در دوره مشروطیت هم نیاز ما فقط به آزادی خواهی نبود و موضوع‌های عدالت، امنیت، استقلال و مدرن شدن کشور نیز موضوع‌های بسیار مهمی بودند که دولت‌های پیش از رضاشاه از برآوردن شان ناتوان ماندند متاسفانه امروز هم در چنین جایگاهی قرار داریم.
   با این حال خود من هم موضوع مردم سالاری را مهم می دانم و بر این باور هستم که می بایست هم زمان و هم راستا با دیگر توسعه ها در حوزه های اجتماعی و فرهنگی و… پیش برود.
   هر چند آقای رضا پهلوی می تواند و با توجه به تجربه زیسته اش در سرزمینی دموکرات جایگاه آن را دارد که نگاهی دموکرات به اداره کشور داشته باشند اما مهمتر از اینها این است که ما در دوره گذار برای پراکنده نشدن و همسویی نیازمند کسانی هستیم که دارای سرشناسی و مقبولیت عمومی باشند و از این رو می بایست از این اعتبار اجتماعی – که اتفاقا به درستی خط مشی شخصی اش را ترسیم نکرده تا بتواند فراتر از جریان های سیاسی یاریگر مردم ستمدیده باشد – مراقبت کنیم و حضورش را، حتا با وجود نقدهای مان که البته می بایست مطرح کنیم، گرامی داریم. پاینده باشید.

   پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.