میرزا محمد فرخی یزدی (تاج الشعرا) در شهر یزد در خانوادهای متوسطه به دنیا آمد، شاعر و روزنامه‌نگار آزادی‌خواه و دموکرات صدر مشروطیت است. وی سردبیر نشریات حزب کمونیست ایران از جمله روزنامه طوفان بود. شاعر و روزنامه‌نگار آزادی‌خواه و دموکرات صدر مشروطیت است. وی سردبیر نشریات حزب کمونیست ایران از جمله روزنامه طوفان بود. در اوایل جنبش مشروطه به جرگه آزادی خواهان پیوست و با گفتار و اشعار انقلابی در برابر ظلم و ستم حاکمان مستبد وقت ایستادگی کرد و در جراید طوفان که در حقیقت کارنامه نهضت انقلاب سیاسی ایران به شمار میاید همکاری قلمی داشت. در سنّ ۱۵ سالگی با سرودن شعری موجب اخرجش از مدرسه شد و در همان دوران بود که به سرودن شعر و سرودههای حماسی گرایش پیدا کرد.
آینه حق نما دل خسته ماست
برهان حقیقت دهان بسته ماست
آنکس که درست حق و باطل بنوشت
نوک قلم و خانه بشکسته ماست
فرخی یزدی در طلوع مشروطیت و پیدایش حزب دمکرات در ایران به حمایت از این جریان اجتماعی و سیاسی پرداخت و در سرودهای چنین گفت:
قسم به عزت و قدر و مقام آزادی
که روح بخش جهان است نام آزادی
هزار بار بود به ز صبح استبداد
برای دسته پا بسته شام آزادی
به پیش اهل جهان محترم بود آنکس
که داشت از دل و جان احترام آزادی
در نوروز سال ۱۳۲۸ هجری قاری قصیدهی در مدح ظلم حکم وقت یزد سرود و در مجمع آزادی خواهان و دمکراتهای یزد سرود که همین امر موجب غضب ضعیم الدوله قشقایی حکم یزد گردید و امر کرد که دهان فرخی یزدی را با نخ و سوزن بدوزند و به زندان انداختند. بعد از این عمل شرم آور و دمکراتها در تلگراف خانه جمع شدند به مجلس و سایر مقامات این خبر را مخابره کردند که خشم عموم وکلا مجلس را بر انگیخت
عید جم شد ای فریدون خو، بت ایران پرست
مستبدی خوی ضحاکی است این نو، نه ز دست
سر انجام ضعیم الدوله معزول و حاج فخر الملک به حکومت یزد منصوب شد و از فرخی دلجوی کرد. فرخی یزدی در اواخر سال ۱۳۲۸ هجری قمری به تهران آمد و در جراید، اشعار تند و مقالات موثری راجع به آزادی ایران انتشار داد.
او در اوایل جنگ جهانی اول به بین النهرین مهاجرت کرد و مورد تعقیب انگلیسیها قرار گرفت و از راه کربلا به ایران باز گردانیده شد. پس از مختصر توقفی در تهران در پی عظمت به شمال ایران مورد هاله و ترور قفقازیها قرار گرفت و چند تیر گلوله به سمت او شلیک شد اما به وی اصابت نکرد. فرخی یزدی در دره نخست وزیری وثوق الدوله با حکومت وقت و قرار داد منحوس ۱۹۱۹ مخالفت کرد و در اثر آن مدتها در حبس نمره ۱ شهربانی تهران زندانی گردید.
روحش شاد و یادش گرامی باد
