در جوامع مردم سالار که موازین دموکراسی نهادینه شده و حقوق اولیه وانسانی شهروندان رعایت و صیانت می گردد،انتخاب نمایندگان مجلس عرصه ای است که افراد ملت با انتخاب وکیل،در تعیین مسیر آینده جامعه خود مشارکت می کنند و از طریق گزینش نماینده،در ترسیم راه و روش سیاست های کلان کشور خود دخالت می نمایند.اما برای شرکت مردم در انتخابات واقعی وسالم و ثمربخش،پیش شرط هایی وجود دارد که بدون تحقق آن ها انتخابات مخدوش بوده و نمی تواند انتخابات واقعی و سالم شناخته شود.
اصلی ترین شرایط لازم برای انجام یک انتخابات واقعی،حضور آزاد احزاب و سازمان های سیاسی با اصول اعتقادی مشخص و شناخته شده برای مردم که از متن جامعه نشات گرفته اند،آزادی اجتماعات،آزادی مطبوعات و رسانه ها،رعایت حق کاندیدا شدن و حق رای دادن به کاندیدای مورد نظر برای آحاد شهروندان است.در صورتی که در ایران و تحت لوای حاکمیت جمهوری اسلامی هیچ یک از این شرایط فراهم نیست.
در فقدان آزادی احزاب و اجتماعات و در نبود آزادی مطبوعات و رسانه ها و در حالی که نه تنها امکان حضور منتقدان و مخالفان حکومت در انتخابات وجود ندارد،بلکه حتی مقامات سابق حکومت نیز رد صلاحیت شده و به انتخابات راه داده نمی شوند،چه جایی برای شرکت در انتخابات باقی می ماند؟این انتخابات از پایه و اساس مغلوط و دور از موازین انتخابات واقعی می باشد.
در جمهوری اسلامی،یک شورای انتصابی حکومتی تحت نام «شورای نگهبان» لیست کاندیدا هایی از حواریون و عوامل مطیع و وابسته به حکومت را در مقابل مردم قرار می دهد و از آنان می خواهد که فقط به این افراد گزینش شده حکومتی رای بدهند.آیا به این صحنه سازی مضحک و پر فریب می توان «انتخابات» نام نهاد؟
اعضاء و هواداران جبهه ملی ایران در چنین صحنه ای که کمترین نشانه ای از یک انتخابات واقعی و آزاد را ندارد حضور نیافته و شرکت نخواهند کرد.ما تمام بحران های کشور و بدبختی ها و مشکلات فعلی مردم ایران و فقر عمومی در جامعه را نتیجه آزاد نبودن انتخابات و عدم شرکت مستقیم مردم در سرنوشت خود میدانیم.
هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران
تهران – اول اسفند ماه 1402
