فراخوان جبهه ملی: ایران چه باید کرد؟

سرمقاله نشریه پیام جبهه ملی ایران

شماره 209 به تاریخ 12 خرداد 1400 خورشیدی

هموطنان عزیز ، ملت شرافتمند ایران !
چهل و سه سال قبل ما ملت ایران ، از هر قشر وطبقه ای و از هر صنف و دسته ای و از هرگروه و طرز تفکری ، با فداکاری و از خودگذشتگی بسیار برای کسب آزادی و استقلال و عبور از استبداد و وابستگی به صحنه آمدیم و توانستیم انقلاب بهمن 57 را به پیروزی برسانیم . در آن هنگام همه امید داشتیم که با برقراری نظامی مردم سالار ویک جمهوری متکی به آرای مردم ، بتوانیم بر سرنوشت خود حاکم شده و با امکانات مادی و معنوی و ظرفیت هایی که در اختیار داریم وطن خود را به جامعه ای آزاد و آباد و توسعه یافته و پیشرفته مبدل نماییم . همه ما «استقلال» و « آزادی» و « عدالت اجتماعی» را آرزو می کردیم و فریاد می زدیم . زیرا که توسعه و پیشرفت و اعتلای جوامع بشری در گرو تحقق همین سه کلمه است . اما با هزاران دریغ و افسوس پس از پیروزی انقلاب ، رویداد هایی مانند اشغال سفارت آمریکا و جنگ عراق با ایران ، برنامه ریزی و تدارک دیده شد که تحت تاثیر آن حوادث، عده ای قلیل با انحصار طلبی و اقتدار گرایی و با طرز تفکری دور از انتظارات و آرمان هایی که ملت ایران از انجام انقلاب در سر داشت ، توانستند قدرت را قبضه کنند وهمه عقاید ونظرات مردمی یعنی آزادی و استقلال و عدالت را به بوته فراموشی بسپارند ، ودر نتیجه خود محوری و انحراف آنان از خواسته ها و اهداف مورد انتظار ملت ایران و در اثر برپایی ساختار قدرتی نوظهور و بی سابقه و دور از موازین دموکراسی ، و بدون توضیح و توجیه قبلی آن برای ملت ایران و با برگزاری یک همه پرسی مبهم ،کشورمان را در شرایط نا هنجار و مخاطره آمیز کنونی قرار داده اند . امروز به جای داشتن استقلال و سیاست مستقل ایرانی و عدم وابستگی به بلوک های قدرت ، زیر نفوذ سیاست های بیگانه قرار گرفته ایم به ویژه زیر نفوذ دولت روسیه که فقط از کشور ما به عنوان «وجه المصالحه » در مناقشات منطقه ای و جهانی در مقابل رقبا استفاده می کند و در آخرین هنرنمایی اش ، حقوق مسلم وقطعی ایران را در دریای مازندران پایمال مینماید .که گوشه هایی از رفتارهایش را در سخنان وزیر خارجه جمهوری اسلامی همگان شنیدند. و از طرف دیگر به قرارداد 25 ساله با چین که بلا تردید بدتر و زیان بار تر از قرارداد مظفرالدین شاه قاجار با دارسی است ، رسیده ایم ، در حالیکه با بقیه دنیا و تقریبا همه ی جهانیان در حال مخاصمه و منازعه هستیم . به جای تحصیل آزادی ، گرفتار اختناق و استبدادی مهیب تر از رژیم دیکتاتوری سابق گردیده ایم. عدالت اجتماعی ما به جایی رسیده که گروه های زیادی از تازه به دوران رسیدگان ، با رانت خواری و تجاوز به اموال عمومی و فسادهای گوناگون ، صاحب ثروت های نجومی و افسانه ای و باور نکردنی شده اند، در صورتی که اکثریت بزرگی از هموطنان ما از ابتدایی ترین امکانات و ضروری ترین ملزومات یک زندگی عادی مانند داشتن کار ، مسکن ، درمان و واکسیناسیون در مقابل ویروسی که دنیا را گرفتار کرده است و آموزش قابل قبول وحتی از لباس و غذای مناسب محرومند و ندانم کاری ها و سوء مدیریت ها حتی شرایط اقلیمی وآب وهوایی کشور را نیز به هم ریخته است . گرانی سرسام آور و تورم ابسار گسیخته ، فقر و بیکاری ، اعتیاد و مفاسد اجتماعی گوناگون ، جان مردم ایران را به لب رسانده است.علاوه بر پایمال شدن حقوق و آزادی های ملت ایران ، سوء سیاست ها و اشتباهات فاحش در سیاست خارجی ، وطنمان را در معرض تهدیدات جدی و در آستانه فروپاشی و بحران موجودیت قرار داده است . و در چنین شرایطی هیات حاکمه جمهوری اسلامی مشغول اجرای برنامه انتخابات فرمایشی و کاملا مهندسی شده ریاست جمهوری می باشد و هیچ اعتنایی به خواست مردم و اراده ملی ندارد . و از سوی دیگر قدرت های خارجی سلطه گر برای تامین منافع غیر انسانی خود مشغول برنامه ریزی و آلترناتیو سازی و پرورش نیروهای دست نشانده ی خود برای تحمیل آنان به میهن ما هستند .
هموطنان عزیز ، ملت شرافتمند ایران !
در این شرایط به شدت اسفبار وبحرانی چه میتوان کرد وچه باید انجام داد ؟ ما بر این باوریم که برای حفظ کیان ملی و عبور از ناملایمات وبحران های فزاینده و جلوگیری از ایجاد خشونت های شدید تر و اغتشاشات اجتماعی ویرانگرتر ، باید به تقویت جامعه مدنی و حمایت از تشکل ها و احزاب ملی و ایجاد سازمان ها ی سیاسی و تشکل های صنفی و محلی در جای جای میهن همت گماشت . زیرا که احزاب و سازمان های سیاسی نشات گرفته از بطن و متن مردم و همچنین جوامع مدنی ستون ها وپایه های دموکراسی و حاکمیت ملی در کشورند .همه باورمندان به ضرورت حفظ ایران و اعتلا و ارتقاء این سرزمین کهنسال آبا اجدادی باید دست به دست هم داده وبرای ایجاد نیرویی کارساز و اثرگذار، متشکل و متحد شوند. و بنا براین ، هرگونه خود محوری و نفاق پراکنی و هر گونه انشعاب و انشقاقی در این شرایط، فاصله گرفتن از این هدف و مقصود مهم بوده و تنها مورد نظر و خواست حکومت جمهوری اسلامی میباشد و باید با تامل و تردید بسیار به آن نگریست . کسانیکه به جای ایجاد تشکل و تقویت سازمان های سیاسی و تشکل های مدنی به دادن بیانیه با امضاء های افراد نا همگون اقدام می کنند، به ایجاد تشکل که مهمترین عامل اثرگذاری در جامعه است لطمه می زنند و راه خطا می پیمایند و به مردم آدرس غلط می دهند . فراخوان های نسنجیده وحساب نشده و بی منطق ، توسط کسانیکه مورد وثوق مردم نیستند ، با عدم پاسخ مردم مواجه می شود و نتیجه ای جز ضربه زدن به جنبش ملی به بار نمی آورد . باید هوشیار بود و دانست که این گونه تحرکات ، هدفی غیر از نا امید ساختن مردم و صدمه زدن و کم رنگ کردن فراخوان های موثر را دنبال نمی کند . معتقدان به استقلال و آزادی وعدالت و حفظ تمامیت ارضی باید در همه جا ، در فامیل و خانواده ، در اداره ، در مدرسه ، در دانشگاه ، در کارخانه ، در بازار ، در هر شهر و شهرک و محله ای یکدیگر را یافته و با ایجاد تشکل های مردمی با هم در ارتباط قرار گیرند و رویدادهای سیاسی کشور را زیر نظر قرار دهند . بر اساس این باور و این نگرش ، جبهه ملی ایران اکنون پیشنهاد ایجاد هسته های تشکیلاتی این سازمان را در سراسر کشور و حتی در بین ایرانیان خارج از کشور با هموطنان عزیز در میان میگذارد . جبهه ملی ایران که هفتاد سال قبل توسط رهبر بزرگ و تاریخ ساز ملت ایران ، دکترمحمد مصدق به صورت رسمی و قانونی تاسیس شده و تداوم یافته است ، با پایبندی به اصول اعتقادی خود که شامل حفظ تمامیت ارضی ، برقراری آزادی و حاکمیت ملی بر مبنای رای آزاد مردم ایران در نظام جمهوری ، استقلال و عدالت اجتماعی و جدایی دین از حکومت و حفاظت از محیط زیست کشور است و مبارزات سیاسی خشونت پرهیز ومسالمت آمیز را راه درست تغییر در وضعیت کشور و عبور از بحران ها می شناسد، همگان را به این تشکل دعوت می نماید . نیروهای علاقمند به جبهه ملی ایران باید در همه جا با متمرکز شدن در هسته های تشکیلاتی ، در دیدارهای منظم و در زمان های معین با هم در ارتباط قرار گرفته و آنگاه به پیکر تشکیلات اصلی جبهه ملی ایران مرتبط شوند . جبهه ملی ایران هم چنین از تمام احزاب و اصناف و جمعیت ها وسازمان های سیاسی ملی و وطن خواه دعوت مینماید که در این شرایط حساس و تاریخی کشور به صفوف جبهه ملی ایران بپیوندند . ما باید خواسته های تاریخی ملت ایران را که از بیش از یک قرن پیش و با انقلاب مشروطیت آغاز گشته و هیچگاه به سرانجام با دوامی نرسیده ، جامه ی عمل بپوشانیم و در سایه استقرار حاکمیت ملی وبدست آوردن آزادی و استقلال و عدالت اجتماعی به توسعه و پیشرفت و اعتلای وطن عزیزمان ،ایران دست یابیم .