هموطنان،
این فراخوان خطاب به هموطنانی است که صادقانه خواهان برکناری جمهوری اسلامی و استقرار دموکراسی هستند، اما به تنهایی و به شکل انفرادی “مبارزه می کنند”.
به دلایلی که بر خواهیم شمرد، مبارزه انفرادی به جایی نمی رسد و اثرگذار نمی تواند باشد.
دموکراسی با رقابت سازمانهای سیاسی به وجود می آید و رشد می کند. نهایتا سازمانهای سیاسی هستند که با سازماندهی، رقابت، ائتلاف و اتحاد با یکدیگر باید جمهوری اسلامی را وادار به عقب نشینی کرده، دموکراسی را در کشور برقرار سازند.
در نبود سازمانهای سیاسی (کارآمد)، زمینه برای رشد پوپولسیم فراهم می شود وافراد و عناصر تصادفی که فاقد شایستگی های لازم هستند بر راس قدرت قرار می گیرند.
بنابراین، بدون وجود سازمانهای سیاسی با کنشگران متعهد نه برکناری جمهوری اسلامی ممکن است و نه استقرار دموکراسی بعد از آن.
سازمانهای سیاسی نیز، مثل هر سازمان دیگری، از افراد و عناصر منفرد تشکیل می شوند. هر انسان سیاسی باید یک انسان تشکیلاتی هم باشد، واِلا سیاست خارج از تشکیلات یک سرگرمی است یا عملی صرفا برای راحتی وجدان.
نمی توان فقط با آرزو کردن جمهوری اسلامی را ساقط کرد و به دموکراسی دست یافت. عقب نشینی جمهوری اسلامی و استقرار حاکمیت ملت به عملکرد تک تک شما بستگی دارد و تا زمانی که به شکل منفرد عمل می کنید، هیچ گاه آن نیروی متشکلی که برای عقب راندن جمهوری اسلامی لازم است، به وجود نخواهد آمد. بنابراین، لازم است جستجو کنید، به سازمانی که به افکار و عقاید شما نزدیکتر است بپیوندید و در آنجا مبارزه کنید. در آنصورت است که مبارزه شما نتیجه بخش و اثر گذار خواهد بود.
زنان و جوانان ما در میهن با شجاعتی کم نظیر در برابر دشمن تا دندان مسلح به جانفشانی می پردازند و خون می دهند. آیا اخلاقا قابل قبول است که به عنوان یک ایرانی نگران سرنوشت کشورمان از پذیرفتن حداقلی از تعهد به شکل پیوستن به یک سازمان خودداری و سهم خود را در این مبارزه بی امان ادا نکنیم؟ آیا صحیح است که در خارج، در شرایطی که از فضای امنیتی داخل بدور هستیم، فقط با گذاشتن کلیپ یا خبر یا مقاله ای اینجا و آنجا کار عمده مبارزه را به معدودی افراد وا گذاریم و مدعی مبارزه با جمهوری اسلامی باشیم؟
بدون تردید سازمانهای سیاسی ما هم، مثل سازمانهای سیاسی همه کشورها و جوامع خالی از اشکال نیستند. این طور نیست که کارها همیشه بروفق مراد پیش می رود. در سازمانهای سیاسی ما، خواه جبهه ملی، خواه سوسیال دموکرات، مشروطه طلب، چپ یا غیره، هم بر سر موضع و طرز فکر، هم شکل فعالیت و هم مسایل مطرح روز بحث هست و گاه اختلاف نظر هم بروز می کند. گاهی هم سازمان شرایط و موقعیتها را درست ارزیابی نمی کند و مرتکب اشتباه می شود. اما، این روال عادی کار است. فقط آن کسی که کاری نمی کند اشتباه هم نمی کند.
دیده می شود که گاهی، افراد با بروز کوچکترین اختلاف یا برخوردی در داخل سازمانشان، آن را ترک می کنند. آیا ادعای وطن پرستی مستلزم آن نیست که به حضور در سازمان ادامه دهید و سعی کنید آنرا اصلاح و تقویت کنید، به جای اینکه بروید و سازمان جدیدی تاسیس کنید که هیچ تضمینی برای تداوم آن نیست؟
دوستان، امروز وطن عزیز ما برای رهایی از نظام ددمنش و فاسد جمهوری اسلامی به یاری شما نیازمند است. میهن به نیروهایی که به تمامیت ارضی ایران، به دموکراسی و به منشور جهانی حقوق بشر اعتقاد دارند و حاضرند برای این اهداف به مبارزه سازمان یافته بپردازند نیاز دارد. با آگاهی از وظیفه میهنی و انسانی و با مراجعه به وجدان خود به جبهه ملی ایران، ادامه دهنده میراث مصدق، یا هر سازمان دیگری که به مواضع و نظرات سیاسی خودتان نزدیک می بینید، بپیوندید.
از تعهد نهراسید. شما هرکدام دارای تواناییها و ظرفیتهایی هستید. این تواناییها هنگامی می توانند اثر گذار باشند که به شکل سازمان یافته و منسجم عمل کنند. در آن صورت است که این تواناییها می توانند معجزه بیافرینند.
زمان، زمان عمل است. صرف وقت تنها روی بحثها و مباحثات پایان ناپذیر، تجزیه و تحلیلهای طولانی و طرح برنامه های عریض و طویل، بدون هیچ گونه عمل، فقط به تداوم وضعیت فعلی می انجامد. اکنون زمان آنست که از توان بحث و تجزیه و تحلیل و اطلاعات و دانش خود در حوزه عمل جمعی بهره گیرید.
اکنون دوسازمان جبهه ملی برونمرز، جبهه ملی ایران- اروپا و سازمانهای جبهه ملی خارج از کشور، با اقدامات مشترک، پروسه همکاری را در راستای جنبش “زن، زندگی، آزادی” آغاز نموده اند. به ما بپیوندید و جبهه ملیون را در اپوزیسیون تقویت کنید.
ما آماده پذیرفتن نظرات، پیشنهادها و انتقادات شما هستیم.
پاینده ایران
جبهه ملی ایران – اروپا و
سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
1 تیرماه ۱۴۰۲ برابر با ۲2 ژوئن ۲۰۲۳
