پشت این جنگ ها، پشت این رنگ ها / پشت این زندگی ها ، پشت این سنگ ها
پشت این عشق لعنتی بی خبر / پشت این لبخند های تلخ بی اثر
پشت این لرزیدن های دست که نونِشو میده / پشت این خطای مداده که جونشو میده
من با هر خط که مینویسم له میشم داداش / دارم نقب میزنم به یک بنا به نام من بجنگ
نقب میزنم به سنگ آب میکشم ازش / لاشه های دیروز من که قلدرن
امروز یه باورن که لاشخور خورن / من اون تختم به روی من به گچ زدی به خط
ریه های امروزم از همون گچا پرن / من خُلم یا این همه خلق بی خبر
وقتی پشت هر قیچی باغبونیا گلن / آهاااای عمر کوتاه گل دروغه
آهای پرتگاه نسیب پل دروغه / آهای زن های خسته نفس شبیه مجرم
آهای مرد های چرک قصه های کار / آهای بچه های کوچه های خاطره
آهای گونه های سرخ دخترای دار / آهای پیرزن چرخک به دست
چند تا دست باید بچسبن به هم رئیس / که مهر بسازن بکنن این مملکتو آباد
چند تا دست باید بشن قطع / تا این چرخ بچرخه واسه مملکته آباد
چند رئیس جمهور، چند کابینه / چند شعار شهر آزادینه
من که مست الکلم أ پرت و پلا پرم / من همون نگارم که گیسومو به دندون کشیدم أ توو دست این تبر
تموم من موند زیر چرخ جامعه / قرصم دودم الکلم سقوطم
با تموم مادرای این شهرم این همون پسر بود / به خاطر درد ، رگ سرد ،توو تن لت و پاره ـَم
من پسر صلحم اما ننم سر زا رفت / من موندم لای شما لا*یا
من موندم لای بازی با این بازیا / کلی انسان طلب دارم
پشت هر نگاه پر از لبخند کج شدم به اخمت / بگو تموم مانع ها رو رشدم بشینن
آخ که نمیدونی این پشتم چه بیوه است / پشتم چه بیوه اس ، چه بی سند چه تلخ
این جهان چه رنگینه آخ که نمیدونی / چقد دلم خالیه و راه رفتن با دل خالی چه سنگینه
شدم یه شاعر از دست تو از دست تو تو ها / شدی یه شعر به دست من به دست من منا
پشت این سوز باد تازیونه رو صورت کتک خورده ی این همه خونه / پشت حق مردم شعار ناشیونه
پشت این فراموشی های ماهی گونه / پشت لب لال آرزو های محال و هوا و خواب و خیال و
پشت زار لاله و لاله های زار پاره / پشت بابا های جاهل و مادرای پر از زخم
پشت شهر تحقیر ، برچسب و تقدیر / دستای بی تصمیم
بی قدرت بی خلاقیت / پشت دعای فردایی تلخ
پشت من چه بیوه است / اما هنوزم رو تخمم میرم راه
لحظه هامو لت و پار میکنم با حرفام / پشت سینه ام چه قهره دل
پشت این دل چه دل دلیه اهل دل / پشت پر پروازم بازار داسه
تلخه که تیغا میخونن لا لای لاله / پشتم چه بیوه ـَس
کجا بزارم پشت کدوم ابر ها خدا بزارم / پشت تن زر پرست کوچه های تهران
درخت های پاییز برگ گریه میکنن / به قیمت خدای خسته از صدای گرگا
حتی اگه مثِ پشتم بیوه شم / با این دستام شلوار دنیا رو میکشم پایین
من پسر صلحم اما ننم سر زا رفت / یک دو سه چپ راست بالا پایین
زدین زدین زدین حالا ماییم / منم که میام از پشت قبر آرزو
پشت این عشق لعنتی بی خبر / پشت موی بلندت که دزدیده شد به شعر
یه تیکه ام با صورت رفت توو ناکجا / منم ترددم منم فوت منم منم یه مردم
منم تلخ به رنگ الکل / منم یه صورت با چند هزار چشم و گوش
منم یه قامت با چند هزار دست و پا / من هم کورم ، هم لالم ، هم کرم ، هم خیالم …
متن آهنگ پشت این جنگ ها سورنا
شعر پشت این جنگ ها از علی سورنا
