نخستین کنگره حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران (همسازی ملی جمهوری خواهان ایران)
حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران – همسازی ملی جمهوری خواهان ایران – در روزهای ۲۴ و ۲۵ ژوئن ۲۰۲۲ میلادی برابر با سوم و چهارم تیرماه ۱۴۰۱ خورشیدی نخستین کنگره خود را در پاریس برگزار کرد.
پرویز نویدی: عضو هیئت رهبری و مسئول ارتباطات حزب چپ ایران. (فرانسه), موضوع : همگرایی جمهوری خواهان دمکرات و لائیک یا سکولار؟
تهیه شده توسط تلویزیون اینترنتی رنگین کمان بنیاد آزادی اندیشه و بیان سوم تیر ماه ۱۴۰۱ پاریس
بحث آزاد جمعه ها: سانسور در ایران موانع جهانی شدن (بخش دوم)
جمعه ها با شما بحث آزاد حزب جمهوریخواه سوسیال دموکرات و لائیک ایران موضوع: سانسور در ایران موانع جهانی شدن سخنرانان: منصوره شجاعی و مسعود
یک پاسخ
با درود!
جمهوریخواهان می بایستی با گشاده روئی از رضا پهلوی هم دعوت می کردند. این اشتباه بزرگ شما باعث می شود تا او را دیگران سرقتش کنند. من نمی فهمم شما باشرفان کی به این موضوع مهم پی خواهید برد! مدتها پیش باید یک دوست ژاپنی در تهران صحبت می کردم او به من گفت. اسلام ایرانیان را اخته کرده است! او به این اشاره کرد که ایرانیان همینطور با خودشان در تناقض هستند. برای متجاوزین به کشورشان جشن و عزا می گیرند. برای تولد همان جنایتکاران جشن و برای مرگ شان عزا. و همین طور هزار و چهارصد سال است که بر سر و روی خود مشت می زنند و خودزنی میکنند. تمامی عروسی هاشان در موصوع مثلا تولد یکی از مقدسینشان است. مقدسینی که آنها را به روز سیاه نشانده اند. بعد ملی ها و روشنفکران همینطور پس از بیشتر از ۷۰ سال همچنان در گیر و در دام ۲۸ مرداد هستند. این ژاپونی با خنده به من گفت: با شناختی که من از مضدق دارم اگر او زنده بود و یا میشد او را زنده کرد این ۲۸ مردادیها را مسخره می کرد. اما اینان همچنان به ۲۸ مردادشان چسبیده اند. اینرا از سر سمبول نمی گویم. بلکه واقعا مثل این است که این ۲۸ مرداد چسب داشته و اینان را در آن زمان و مکان و حتا آن روز چسبانیده است…این ژاپونی که ۷۶ ساله بود و حالا بیشتر و عاشق ایران و بیش از ۴۳ سال در ایران زیسته بود موضوع را درست دیده بود. او یک روز به من گفت: فلانی اگر آمریکا آن بمب هیروشیما و ناکازاکی را مثلا بر تهران و اصفهان یا شیراز انداخته بود آن وقت امروز ایران در کجا می بود. ایرانی که عادت دارد به رویدادهایش بچسبد! او گفت ایرانی ها برای من بسیار عجیب هستند. تاریخ ایران و ژاپن از یادگارهای بشریتند اما ایرانیها به فرهنگ و تاریخ و تمدنشان وفادار نیستند. بلکه به چند رویداد چسبیده اند تا جلو نروند. این برای من ژاپنی که ایرانیها را دوست میدارم و عشقم ایرانی بوده رنج آور است. ژاپن اینطور از پس بمب های اتمی سربلند بیرون آمده. اما ایرانیها برای تجاوز کنندگانشان جشن میگیرند و عزاداری میکنند. اما رضا شاه و محمد رضا شاه با آن همه خدمت را آن گونه نامتمدنانه گریان از کشور بیرون کردند. پایان نقل قولها!
حال من از شما ها که اکثرتان همسن پدر من هستید می پرسم که آخر چطور ممکن است شما اینچنین به قول دوست ژاپونیم در آن ۲۸ مرداد کذائی چسبیده باشید. تازه اکثریتتان هم در همان غرب امپریالیستی و آمریکا و اروپا پناهنده هستید. مثل چپی های محترم و مسلمانان فراری!
من از خودم می پرسم که چطور ممکن است که شما حزبی های «حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران» نتوانید وجود رضا پهلوی را با آنهمه طرفدار در ایران تحمل کنید و ازش استفاده ای ارزشی و ملی بکنید. او را به سوی جمهوریخواهی کمکش کنید! شماها اگر او را دعوت نکنید او را مجبور خواهید کرد به سوی ورشکستگان به تقصر و چپیها و تجزیه طلبان و فدرالیستها تا با آنها همراه شود. من شخصا عمیقا جمهوریخواهم و لاییک و سوسیالیست، اما او را انسان درستی میدانم که برای امروز ایران بسیار مهم و بسیار مفید و بسیار خوب است!
حال شما خود دانید!
آردشیر از تهران