هموطنان وهمرزمان وهمکاران گرامی درودهای این کارگردردکشیده ازگزمه های شاه وشیخ راپذیراباشید.
یاران بزرگوارهرچندبرخودلازم دانستم به پاس گرامیداشت خونهای پاک زنان ومردانی که برای قبولاندن خواسته ها ومطالبات خود به صاحبان سرمایه تا آنجا ایستادگی کردند که اول ماه مه یازدهم اردیبهشت رابعنوان روزجهانی کارگربه ثبت جهانی برساننداین روزبزرگ رابه تمامی زنان ومردان زحمتکش درهمه کشورهای جهان شادباش بگویم اما اگرمسیرپرفرازونشیب اول ماه ماه مه1886 میلادی راتاکنون مورد تحلیل وبررسی قراردهیم هرگزجوامع کارگری درکشورهای صنعتی بصطلاح پیشرفته وبدترازآن درکشورهای وابسته به قدرتهای بزرگ وخاصا کشورهاییکه تحت حاکمیت دیکتاتورها قرارداشته ودارندبه حداقل مطالبات خود آنگونه که استحقاق داشته اند نرسیده ودراین راه متحمل خسارتهای جانی ومالی ومحرومیت های جبران ناپذیرشده اند.
درقرن بیست ویکم درکشورهای صنتعی پیشرفته برای سودبیشترکارگران بادستگاههای برقی والکترونیکی همگام وهمراه میشوند ودرکشورهای عقب مانده با حاکمانی چپاولگرخودوخانوادهایشان درحسرت نان ومسکن وبهداشت ودرمان ودارودرسختترین شرایط ممکن درفضایی رعب آورگذرعمرمیکنند ودرصورت اعتراض واعتصاب با سرکوب ودستگیری وشکنجه وزندان مواجه اند همچنانکه امروزتعدادی ازفعالین کارگری سرشناس درزندانهای رژیم آخوندی بعلت دفاع ازحقوق همکاران خودگرفتارند.
درجهان امروزحکومت فاشیسم دینی تحت رهبری ولایت مطلقه فقیه درکشورایران است که درداشتن منابع نفت وگازوموادمعدنی ومشتقات آنها درجهان دررتبه اول تاسوم قراردارد ودرعدالت ورفاه ورعایت موازین بین المللی ومیثاق هایی که به آنها تعهدکرده است دررتبه آخرقراردارد.
آنچه بطورخلاصه عنوان کرده ام درکارنامه سیاه چهل ساله حکومت آخوندی ثبت است زیرااز12 فروردین1358 یعنی پس ازمصادره حاصل انقلاب ضدسلطنتی ملت ایران توسط خمینی با آن رفراندوم قلابی ناروایی علیه مولدین کل سرمایه کشورزنان ومردان زحمتکش وکم توقع ایران آغازشد واین جنگ نابرابرتا به امروزادامه دارد.
شاید برای بخشی ازمردم کشورهای مترقی قابل باورنباشد که طی چهاردهه گذشته صدها کارگرطی احکام قرون وسطایی صادره ازبیدادگاههای رژیم آخوندی یا جانشان راازدست داده اند ویا متحمل حبس های طولانی شده اند ودربیشرمانه ترین شکل کارگران رابخاطراعتراض به چندین ماه حقوق های معوقه خود محکوم به تحمل ده ها وصدها ضربه شلاق وبازدن مارک های آنچنانی ازکاراخراج کرده اند ودراین پروسه ضدبشری هزاران کانون خانواده کارگران ازهم متلاشی شده اند ویا اقدام به خودکشی کرده اند.
اما درمقابل حاکمان اسلام پناه ونیروهای سرکوبگرتحت امرشان که پنج درصدملت ایران راتشکیل میدهند صدها هزارمیلیارددلارازحاصل دسترنج کارگران وکشاورزان ودامداران راچپاول وبه حساب های خود وفرزندان وبستگانشان درکشورهای اروپایی وامریکا وکانادا ودیگرنقاط جهان واریز ویا درجنگ های نیابتی درکشورهای بیگانه هزینه کرده اندومبالغ هنگفتی راصرف تبلیغات وتاسیس بنیادهای متعدد وسازمانها وگروه های تروریستی کرده اند.
اما جامعه کارگری زنده است وماندگاروتعیین کننده ومن با امیدواری به ولی فقیه ارتجاع اعلام میکنم فردایی سخت وناگواربرای خود وجانیان وآخوندهای جیره خواردرگاهت درپیش خواهد بود ودرآینده نه چندان دورزنان ومردان کارگردرکنارمعلمان ودانشجویان ووکلاومدافعان حقوق بشروخانواده های جانفشانان راه ازادی وتمامی آسیب دیدگان وسایراقشارمردم همچون سال1357 با قطع شریانهای غارتگریتان برای همیشه بساط جهل وجوروفسادوجنایت حکومت فاشیسم دینی رابه دره نیستی واژگون خواهندکرد.
درفردای آن روزبزرگ جشن آزادی وروزجهانی کارگران ومعلمان رادرسراسرکشوربرگزارخواهندکرد.
به امیدفردای آزادی متحد وپیروزباشید.
با مهرغلام عسگری فعال کارگری درتبعید.