در حالی که طی ماههای اخیر شاهد بازداشت و احضار گسترده معلمان، فعالان کارگری، بازنشستگان کشوری، اساتید دانشگاه ها، دانشجویان و فعالان مدنی، اعضای کانون نویسندگان، اعضای کانون وکلا، و فعالان محیط زیستی بوده ایم، معلمان کشور در یکی از برهه های به یاد ماندنی اعتراضات صنفی خود وارد فاز جدیدی از فعالیت های حق طلبانه نموده ه، و تحصن خود را در داخل مدارس و نهاد های آموزشی تا رسیدن به مقصود آغاز کردند.
ناگفته پیداست که وضعیت نابسامان اقتصادی در کشور موجب اعتراضات و تجمعات پرشماری شده است که بخش قابل توجهی از این اعتراضات عمومی مربوط به قشر معلمان، مدرسان، و بازنشستگان فرهنگی کشور می باشد.
اهمیت امر آموزش و پرورش بر هیچ کس پوشیده نیست. بنا بر این ضرورت تامین معیشت مناسب معلمان، که زمینه ساز آموزش مطلوب در سایه فراغت خاطرآنان است،برای همگان روشن می باشد،اما متاسفانه این موضوع مهم اجتماعی، مانند بسیاری موارد حساس دیگر مورد بی تفاوتی و فراموشی مسئولان مربوطه قرار گرفته است.
شرایط برای بازنشستگان آموزشی نیز طی سالهای اخیر بسی سخت و ناگوار بوده است. آنان به رغم سالها تلاش و پرداخت حق بیمه به امید ایجاد تکیه گاهی بوده اند که بتواند در دوران خانه نشینی حداقل امنیت و آسایش را برایشان فراهم آورد، اما اکنون این قشر زحمتکش و قابل احترام جامعه نا امیدتر از همیشه شاهد گذر سخت و سنگین روزگار هستند.
از اهم مطالبات حق طلبانه فرهنگیان و بازنشستگان نظام آموزشی کشور میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
۱–همسان سازی حقوق بطور کامل و اصولی برای همه رده ها و دریافت مزایای متناسب با وضعیت تورم افسار گسیخته در کشور ( یاد آوری میشود که در آخرین مرزبندی ، خط فقر بر روی دریافتی یازده میلیون تومان در ماه اعلام شده است.)
۲–پرداخت بیمه بیکاری به همه واجدین شرایط که در سنین بالای بیست سال می باشند.
۳–رسیدگی به وضعیت بیمه، بخصوص ناکارآمدی بیمه های تکمیلی، در راستای تامین نیازهای درمانی، دارویی، و بهداشتی و تضمین حداقل امکانات حمایتی.
۴–رفع تبعیض جنسیتی در برخی زمینه ها از قببل بهره مندی از حق عائله مندی، که به رغم یکسان بودن میزان پرداختی بیمه برای بازنشستگان در زمان اشتغال برای زن و مرد، اما زنان از این حق محروم می باشند.
۵– برخورداری از امنیت لازم جهت انجام فعالیت های صنفی و داشتن نماینده برای طرح مطالبات بحق و انتقال آنها به مسئولان مربوطه.
۶–برداشتن سایه ی سنگین سانسور از کتاب های درسی و خودداری از تبعیض و وارد آوردن فشار مضاعف بر معلمان در میان اقوام مختلف کشور.
7-آزادی معلمان زندانی شده و لغو احکام قضایی صادر شده علیه فعالان صنفی.
8-تجهیز مدارس و فراهم کردن امکانات آموزشی ضروری در آن ها در سراسر کشور.
9-رفع تبعیض آموزشی در مدارس و ارتقای سطح مدارس دولتی مشابه با مدارس خصوصی که تحت نام غیر انتفاعی فعالیت می کنند.
سازمان زنان جبهه ملی ایران ضمن حمایت از اعتراضات مسالمت آمیز معلمان و بازنشستگان، به موازات سایر جنبش های حق طلبانه مدنی ، توجه حاکمیت را مجددا و مکررا به این واقعیت جلب می کند که تمامی اعتراضاتی مردمی که در هفته آخر آبان ماه 98 با انتشارخبر افزایش قیمت بنزین آغاز، و به سرعت در میان اقشار و اصناف مختلف جامعه اشاعه یافت ، جملگی ریشه در نارضایتی های انباشته شده در قشرهای مختلف مردم طی چهار دهه دارد. و ناشی از فساد سازمان یافته در میان بسیاری از نهاد های مالی و اقتصادی، بی عدالتی اجتماعی، اعمال انواع تبعیض ها، بی توجهی به اراده ملی در تصمیم گیری ها و سیاست گذاری های کلان در عرصه داخلی و خارجی ، و سرکوب هر نوع اعتراض مسالمت آمیز برای احقاق حقوق فردی و مدنی بوده است. بنابراین جهت سالم سازی جامعه و برقراری آرامش در میان اقشار مختلف، پرهیز جدی از اقدامات خشونت بار، رفع معضلات خانمان برانداز مانند فقر و فلاکت، انواع فساد، اعتیاد، فرار مغزها، کاهش اعتبار بین المللی، و نهایتا جلوگیری از هر گونه اقدام تجزیه طلبانه از سوی بد خواهان این کهن مرز و بوم ضروری است مسئولان عالی نظام جمهوری اسلامی بجای تصمیم گیری در راستای سرکوب مطالبات به حق مردمی به رفع عاجلانه خواسته های ملت پرداخته و از فروپاشی جامعه، قبل از وقوع آن، خردورزانه پیشگیری نمایند.
سازمان زنان جبهه ملی ایران
دوازدهم بهمن ماه 1400 خورشیدی
