تاریخ ١۴٠٠ ساله ى اسلام در ١۵ دقیقه

سخنان این خانم آمیخته ای از راست و دروغ و مغالطه است زیرا :

1 – دوره ای که محمد (ص) در مکه به تبلیغ اسلام مشغول بودند 13 بود نه 12 سال.

2 – وحی قرآن به محمد (ص) یک «وحی فرضی» یا «دروغین» نبود زیرا تعالیم او در راستای تعالیم سایر پیامبران و مطابق با عقل و فطرت است و مردمانی که با او دیدار داشتند صداقت را در رفتار او به روشنی می دیدند. او برای خود کاخی نساخت، ثروتی نیندوخت و پیامش حمایت از طبقات محروم و فقرا و زنان و برده ها بود و به همین خاطر مورد خشمِ نزولخوارها و اشرافِ بیرحم عربستان قرار گرفت. به همان دلایلی که نوح (ع)، ابراهیم(ع)، موسی(ع) و عیسی (ع) را پیامبر می دانیم و وحی خدا به آنان را قبول می کنیم وحی بر محمد (ص) نیز با دلایل مشابهی اثبات می شود که در این باره کتاب های زیادی نوشته شده است.

3 – اینکه گفته شود محمد (ص) در مکه می خواست رفیق و مرید جمع کند صحت ندارد. ایشان دنبال رها کردن مردم از خرافات و بت پرستی و قتل نوزادهای دختر و ظلم به زنها و برده ها و بی عفتی و ناپاکی و … بود. محمد (ص) نمی گفت مریدِ من باشید یا دستم را ببوسید بلکه میگفت پاک و درستکار باشید و از ظلم و تبهکاری دوری کنید. در قرآن بیش از 800 بار به تفکر ، حکمت و دانایی، علم و نگریستنِ همراه با دقت به کائنات، روابط اجتماعی، تاریخ و انسان و … توصیه شده است.

4 – اینکه گفته شود محمد (ص) چون در مکه نتوانست مرید جمع کند به مدینه رفت صحت ندارد زیرا محمد (ص) در مکه توانسته بود حدود 300 نفر از مردم را به دین خود در بیاورد و این جمعیت در شهر کم جمعیتی مثل مکه، قابل توجه بود. هجرت پیامبر (ص) به مدینه به دستور خداوند بود و دلایل متعددی داشت از جمله اینکه یاران پیامبر (ص) در مکه تحت آزار و شکنجه بودند و نیز جمعیت قابل توجهی از مردم مدینه از پیامبر (ص) دعوت کرده بودند که به میان آنها برود و اختلافات سیاسی و دینی آنها را حل کند.

5 – اینکه گفته شود مدینه یک شهر تجاری و متعلق به یهود بود صحت ندارد زیرا هر کسی تاریخ مدینه را مطالعه کرده باشد می داند که اقتصاد این شهر بر پایه کشاورزی بوده است. اما شهر مکه یک شهر تجاری و زیارتگاه دینی بود. ضمنا شهر مدینه متعلق به یهود نبود بلکه در بین انبوه قبایل شهر مکه فقط سه یا چهار قبیله از یهود در مناطق بیرون از این شهر – نه در داخل شهر- سکونت داشتند. یک عده از تبلیغاتچی های مرتبط با صهیونیسم عادت دارند همه چیز و همه دستاوردهای بشری را متعلق به یهودیان معرفی کنند همانگونه که درباره مظلومیت این گروه، اغراق می کنند و از ظلمهای آنان چیزی نمی گویند.

6 – اینکه شباهتهایی بین اسلام و یهودیت وجود دارد دلیل بر این نیست که اسلام از این دین تقلید و رونویسی کرده بلکه این شباهت بخشی از شباهت بین همه ادیان آسمانی است که از سوی یک خدا نازل شده اند. خداوند نماز و روزه را در همه دین ها قرار داده است ولی مثلا در دین مسیحیت، عده ای ازِ کشیش ها واجب بودنِ نماز را حذف کردند تا کارشان آسانتر شود!! ولی چیزهای دیگری افزودند که بوی خرافات می دهد. اینکه خوردن گوشت خوک در دین یهودیت نیز حرام است به خاطر اینست که خدای اسلام و یهودیت و همه ادیان آسمانی، یکی است و همان خدا همه ناپاکی ها را حرام کرده است. البته شباهت بی ادیان منحصر به این چند مورد نیست بلکه شامل امور دیگری مثل حرام بودنِ شِرک، قتل، دروغ، دزدی، روابط جنسی نامشروع(زنا و همجنسبازی)، خیانت در امانت، ربا و … نیز می شود.