برگرفته از برگ فیسبوک محسن زمانی
بدرود مادر دلسوز و سینه‌سوخته محیط زیست ایران
دکتر مه‌لقا ملاح، کتابدار و بنیان‌گذار سازمان غیردولتی جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست درگذشت.
به گزارش هنر ام‌روز، از مه‌لقا ملاح مقالات متعددی دربارهٔ آلودگی محیط زیست و شیوه‌های مبارزه با آن در نشریات گوناگون منتشر شده. او مدتی مدیر مسئول و سردبیر فصلنامهٔ فریاد زمین نیز بوده است.
مه لقا ملاح متولد سال ۱۲۹۶ در کاروانسرای عباسی مشهد ، فعال محیط زیست، هنگامی که پدر و مادرش با کاروان برای زیارت به مشهد می‌رفتند در کاروانسرای عباسی مشهد و در میانه راه به‌دنیا آمد. خانم دکتر مه لقا در خانواده ای با ۲ دختر و ۳ پسر به دنیا آمده و زندگی کرد. مادرش خدیجه افضل وزیری و مادربزرگ وی بی‌بی‌خانم استرآبادی از زنان پیشگام عصر خود بودند. پدرش آقابزرگ ملاح به دلیل داشتن منصب دولتی در شهرهای مختلف ساکن می‌شد به همین دلیل مه‌لقا در شهرهای مختلفی مانند مشهد، قوچان، اصفهان، دامغان، همدان و کرمانشاه تحصیل کرد.
او بعد از تحصیل در زمینه “علوم تربیتی” در مقطع لیسانس و “علوم اجتماعی و جامعه‌شناسی” در مقطع فوق لیسانس در دانشگاه تهران ، برای ادامهٔ تحصیل به پاریس رفت و در دانشگاه سوربن رشته “علوم اجتماعی” را ادامه داد و با مدرک دکترا به ایران بازگشت. علاوه بر این مه لقا ملاح در زمان حضورش در فرانسه، دورهٔ کتاب‌داری را نیز در کتاب‌خانه ملی فرانسه گذراند. دکتر ملاح پس از بازگشت به ایران در کتاب‌خانه دانشگاه تهران مشغول به کار شد و بعد از مدتی در سال ۱۳۴۷ به ریاست کتابخانهٔ مؤسسهٔ تحقیقات روان‌شناسی برگزیده شد.
حدود بیست وشش سال پیش خانم ملاح انجمن زنان حمایت از محیط‌زیست را در خانه‌اش در قیطریه راه‌اندازی کرد. هدفش از راه‌اندازی این انجمن، پیگیری مطالبات زیست‌محیطی در گوشه و کنار کشور بود. مطالبه‌هایی که اغلب شهروندان از آن غافل بودند و نیاز به آموزش داشتند. جلوگیری از آلودگی آب سد لتیان، انتخاب روز ملی هوای پاک و دعوت از دانش‌آموزان برای راهپیمایی در این روز، جلوگیری از واگذاری اراضی ملی توسط دولت برای جبران بدهی‌ها و… تنها گوشه‌ای از فعالیت‌هایی است که ملاح به کمک همراهانش در انجمن به سرانجام رساند.
«مه‌لقا کاشفی» عضو هیئت‌مدیره این انجمن که از سال نخست با او همراهی می‌کند درباره انجمن و خانم ملاح در گفتگویی با همشهری گفته بود: «خانم ملاح معتقد است که زنان عامل اصلی ایجاد زندگی در هر محیطی هستند. به همین دلیل می‌توانند اثرگذار باشند. مدیریت خانه‌ها در جامعه ما برعهده زنان است. آنها اگر آموزش لازم را دیده و آگاهی داشته باشند می‌توانند مواردی مثل تفکیک زباله از مبدأ و تلاش برای کاهش آلودگی را به اعضای خانواده خودآموزش دهند. ما شعاری داریم که می‌گوید آموزش یک زن، آموزش یک ملت است. زنان هستند که فرزندان را پرورش می‌دهند و به همین دلیل توجه به زنان می‌تواند در تربیت نسلی مسئولیت‌پذیر در برابر طبیعت و محیط‌زیست مؤثر باشد.»
