یکی از حوادث قابل ذکر دوره چهاردهم مجلس شورای ملی، سرسختی دکتر مصدق در تعقیب متجاوزین به اموال عمومی و وزرای عامل بیگانه بود که از میان آنان می توان از علی سهیلی و تدین را نام برد. علی سهیلی وزیر خارجه رضاشاه و نخست وزیر سالهای ۱۳۲۰ الی ۱۳۲۲ بود. او انتخابات دوره چهاردهم مجلس را انجام داد و به نفع شخص خود و سیاستهای خارجی اعمال نفوذ فراوان کرد. تدین وزیر خواروبار در کابینه علی سهیلی بود. در دوران سخت تهیه مواد خوراکی و قحطی نسبی زمان جنگ[جهانی دوم] ، تدین به جای تهیه خواروبار و آذوقه برای مردم، همدست دزدان و قاچاقچیان و محتکران گردیده بود. تدین در دوره چهاردهم مجلس به سواستفاده از اعتبارات عمومی و بیت المال در زمان وزارت خواروبار متهم گردید و مورد تعقیب قرار گرفت. هنگامی که پرونده مذکور در مجلس مطرح گردید دکتر مصدق با جدیت کامل پرونده های اتهامی را تعقیب کرد تا بتواند آنان را برای محاکمه ، تسلیم دیوان عالی کشور بنماید. در جلسه ای که موضوع در مجلس مطرح شد(جلسه هشتم اسفند ۱۳۲۳) پس از گفتگوهای بسیار دکتر مصدق اصرار داشت، پرونده تدین را برای تهیه گزارشی در اختیار او بگذارند و چون رئیس مجلس با طرح این پیشنهاد مخالفت کرد و بعضی از نمایندگان از رئیس جانبداری نمودند، دکتر مصدق فریاد کشید:اینجا مجلس نیست…اینجا دزدگاه است…و با حال اعتراض مجلس را ترک گفت.
مذاکرات این جلسه مجلس و تصمیم به عدم حضور دکتر مصدق در مجلس سبب شد که قاطبه روشنفکران از مدیران جراید و اعضای بعضی جمعیت ها و بازرگانان و به خصوص دانشجویان دسته جمعی به منزل دکتر مصدق بروند و با اصرار تمام و تظاهرات فراوان او را به مجلس بیاورند.در نتیجه این تظاهرات نیروی انتظامی به سوی دانشجویان تیراندازی کردند که بر اثر آن یکی از دانشجویان کشته و تعدادی مجروح شدند، ولی دکتر مصدق با قدرت و موقعیت بیشتری به مجلس بازگشت.
محمد مصدق در محکمه نظامی -جلیل بزرگمهر- جلد نخست- صفحه سیزده و چهارده
