بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران
که از سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
سوم دیماه 1396 خورشیدی،شادروان پهلوان حسین شاه حسینی برای همیشه خاموش شد.
روز بس دردناکی بود؛ به حق در آئین خاکسپاری اش با ندای مظلومیت و به حق دوست داران و با ضرب آهنگ ” عزا عزا است امروز، روز عزاست امروز،مصدق بت شکن صاحب عزاست امروز ” به سوی آرامگاه ابدی اش بدرقه و بر دوش ماتم زده هم اندیشان و هم مرامانش از طیف های گوناگون باورمند به نهضت ملی ایران و رهبر فقیدش زنده یاد دکتر محمد مصدق به خاک سپرده شد.
حسین شاه حسینی بی گمان یکی از بی ادعاترین و صد البته پرکارترین و کارآمدترین کنشگران سیاسی سالهای پس از شهریور 1320 تا میانه دهه 90 خورشیدی بود.
او بارها و بارها بر سر مرام و آرمانش به بند و زنجیر کشیده شد از حضور در دانشکده فنی دانشگاه تهران در رشته شیمی محروم شد و … ، اما یک لحظه از آنچه کرده بود پشیمان نشد و تا به پایان حیات پربارش استوار و سربلند ایستاد.
حسین شاه حسینی در طول سالهای حیات 90 ساله اش و بیش از 7 دهه حضور موثر و پررنگ در عرصه های مختلف سیاسی و ورزشی و صنفی الگویی کارآمد و ماندگار،یگانه و درس آموز از کنشگری آرمان خواهانه و مبتنی بر اخلاق و مرام پهلوانی در این سه عرصه بود.
حسین شاه حسینی در سالهای پیش از انقلاب کاپیتان تیم ملی راگبی و بازیکن تیم ملی بسکتبال ایران بود و در این عرصه در میادین محتلف ورزشی خوش درخشید اما مرعوب دامهای قدرت نشد و فریب اربابان ثروت را نخورد. او در بخش ورزشی زندگی اش هم طعم محرومیت و تعطیلی باشگاه والیبال و بسکتبالش را از سوی ساواک چشید؛ چون از تبار پهلوانانی همچون سید حسن رزاز،پوریای ولی و جهان پهلوان غلامرضا تختی بود.
در عرصه فعالیتهای اقتصادی و صنفی تنها برای کسب درآمد و ارتزاق معیشت فعالیت نکرد و صد البته باغ او در کرج همیشه میزبان نشست های سیاسی علنی و مخفی و یا محل اختفای آرمان خواهانی بود که درصدد جنگ و گریز با ساواک بودند و در این عرصه از حقه بازی ها و فساد مرسوم گریبانگیرش! بدرود و منزه بود.
در عرصه صنفی حسین شاه حسینی را هممنش با آزادگان پاکدست و دستگیر و آرمان خواهی همچون حاج حسن شمشیری،حاج محمد راسخ افشار،حاج نوروز علی لباسچی،حاج حسن قاسمیه،حاج محمود مانیان،قاسم لباسچی،حسن قائمی،حاج محمد خلیلنیا،حاج حسن لقایی،حاج کریم دستمالچی،حاج احمد علی بابایی و … باید قرار داد.
صد البته در هماهنگی اصناف و بازار در بزنگاههای مختلف بیش از پیش حسین شاه حسینی پیشگام و پیشتاز بود.
حسین شاه حسینی همیشه می گفت : ” هرچه آموخته از زنده یادان دکتر غلامحسین صَدیقی و آیتالله سید رضا زنجانی آموخته است. ”
در عرصه فعالیت های سیاسی برای نخستین بار پس از ترور هژیر نخست وزیر وقت دستگیر و زندانی شد. او در قیام 30 تیر 1331 و برکناری دولت قوام السلطنه و بازگشت دولت ملی دکتر مصدق به همراه شهید داریوش فروهر دوست صمیمی و نزدیکش نقش بسیاری داشت و از نزدیک شاهد جانفشانی مردم بود.
پس از کودتای ننگین آمریکایی- انگلیسی – روسی 28 اَمرداد 1332 خورشیدی ” نهضت مقاومت ملی ایران ” را به همراه
شادروانان آیت الله سید رضا زنجانی و دکتر محمد نخشب با شعار ” نهضت ادامه دارد ” پایه ریزی و تاسیس نمود.
وصف دقیق پایه گذاران آزاده و رهرو راستین نهضت ملی ایران را شادروان دکتر غلامحسین صَدیقی به زیبایی و گیرایی هرچه بیشتر در سخنرانی مبسوطی در کنگره جبهه ملی ایران در سرای حاج حسن قاسمیه در دیماه 1341 خورشیدی به دقت و ظرافت به ملت ایران پیشکش می کند :
/t.me/zamanimohsen