اخبار و گزارشات کارگری (23 مرداد ۱۳۹۶)

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید :

اعتراض به طرح های کارورزی و مهارت آموزی وظیفه ای همگانی (کارگران،معلمان،پرستاران،کارمندان،دانشجویان،فارغ التحصیلان دانشگاه ها،دانش آموزان ،جوانان متقاضی کارو….) است

اعتراض به اجرای طرح های کارورزی و مهارت آموزی دفاع ازدستاوردهای کارگران، حقوق خود ونسل های آینده است

– اعتصاب کارگران کارخانه سیمان کارون دراعتراض به عدم پرداخت حقوق وحق بیمه چهارمین هفته را پشت سر گذاشت!

 روایت مرگ مظفر عباسی میوه فروش قمی از زبان بستگانش:

«ما داغداریم؛ این بماند، به ما دروغگو هم گفتند؛ این هم بماند؛ فقط نمی‌خواهیم حرفهایمان سانسور شود؛ می‌خواهیم حقیقت رسانه‌ای شود..»

– باید در ابعاد سراسری به اعمال سرکوبگرانه علیه فعالین در تمامی عرصه های اجتماعی اعتراض کرد

 موج اعتراضات سراسری کارگران و زحمتکشان را با تشدید سرکوب‌های قرون وسطایی نمی‌توان پاسخ داد

 پروین محمدی:حکم شلاق علیه کارگران دفاع عریان از صاحبان سرمایه است

 ما خواهان آزادی فوری رضا شهابی هستیم.

 زندانی کردن مجدد رضا شهابی نشانه دیگری از استیصال رژیم ضدکارگر جمهوری اسلامی

 کارخانه بلبرینگ سازی تبریزپس ازتجمعات اعتراضی کارگرانش بطور موقتی تحت پوشش هیئت حمایت از صنایع قرار گرفت

 گرم شدن بازار وعده ووعید بدنبال اعتصاب و تجمع اعتراضی کارگران کارخانه خودروسازان راین

– کنش های 110کارگراخراجی کارخانه اشی مشی رشت برای باز گشت بکار ودریافت مطالباتشان

 تجمع اعتراضی تاکسیرانان تهران مقابل دفتر سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهر تهران

 تجمع اعتراضی اهالی شهر گُشت نسبت به کم آبی مقابل فرمانداری سراوان

 قربانی شدن ده ها کارگر ووعده و وعیدهای توخالی مسئولان طراز اول کشور

 فرو رفتن میل گرد 2متری درکتف کودک کاردر حین کارساختمانی

اعتصاب کارگران کارخانه سیمان کارون دراعتراض به عدم پرداخت حقوق وحق بیمه چهارمین هفته را پشت سر گذاشت!

کارگران کارخانه سیمان کارون ازتاریخ25تیرماه سال جاری تا به امروز در اعتراض به عدم پرداخت حقوق وحق بیمه دراعتصاب بسر می برند.

به گفته کارگران سیمان کارون،در این کارخانه حدود 470 کارگر رسمی، قراردادی و روزمزد مشغول به کار هستند که از 7 تا 17 ماه پیش پرداخت دستمزد کارگران پیمانی وروز مزدی به تعویق افتاده است. همچنین دستمزد کارگران رسمی و قراردادی این کارخانه حدود چهار ماه به تاخیر افتاده است.

کارگران معترض می‌گویند تاخیر‌هایی که در پرداخت مطالبات مزدی آنها ایجاد شده، به هیچ وجه با کار سخت و دشواری که آنها هر روز انجام می‌دهند، همخوانی ندارد و آنها علاوه جبران این وقفه خواستار پرداخت معوقات بیمه‌ای خود به تامین اجتماعی هستند.

معترضان با یادآوری اینکه آنها در ماه‌های  گذشته نیز در اعتراض به تاخیر افتادن مطالبات مزدی کارگران رسمی و قراردادی اعتراض مشابهی انجام داده‌ بودند، افزودند: پس از این اقدام اعتراضی کارفرما وعده داد مطالبات کارگران را به موقع پرداخت کند که تا این لحظه این وعده نیز محقق نشده است.

درهمین رابطه:

آغازسومین هفته اعتصاب کارگران کارخانه سیمان کارون دراعتراض به عدم پرداخت مطالباتشان !

کارگران کارخانه سیمان کارون،از روز بیست وپنجم تیرماه،دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق،حق بیمه ودیگر مطالباتشان در اعتصاب هستند.

براساس گزارش امروز ایلنا،حدود ۴۷۰ نفر از کارگران شاغل در کارخانه سیمان کارون (مسجد سلیمان) از حدود دو هفته پیش تا هم‌اکنون در اعتراض به عدم دریافت حقوق، فعالیت شغلی خود را متوقف کرده‌اند.

منابع خبری در کارخانه سیمان کارون (مسجد سلیمان) از اعتراض کارگران این واحد صنعتی به خاطر پرداخت نشدن دست‌کم سه ماه مطالبات مزدی خبر می‌دهند.

جدا از این این طلب، کارگران سیمان کارون بابت سایر مطالبات مزدی و حق بیمه‌های پرداخت نشده نیز بستان کار هستند و در این رابطه اداره تامین اجتماعی حاضر به تمدید دفترچه بیمه آنها نیست.

علاوه بر این به نقل از کارگران معترض گفته می‌شود که آنها بابت سنوات دو سال گذشته و برخی مزایای عرفی همانند سبد کالا محروم شده‌اند.

طبق اظهارات این کارگران معترض، طبق صورت جلسه شورای تامین قرار بود همه مطالبات معوقه کارگران سیمان کارون تا تاریخ۳۱ خرداد ماه به روز شود اما هنوز هیچ اتفاقی در راستای عملیاتی شدن این مصوبه نیفتاده است.

در این رابطه «مسعود تقی‌زاده» رئیس کارخانه سیمان کارون با تایید معوقات مزدی ۴۷۰ کارگر این واحد تولیدی در خصوص اعتراض کارگران گفت: کارگران این کارخانه از روز ۲۵ تیر ماه اعتراض خود را در اعتراض به معوقات مزدی و بیمه‌ای آغاز کرده‌اند.

او با بیان اینکه روز گذشته بخشی از معوقات بیمه‌ای کارگران به تامین اجتماعی پرداخت شده است، افزود: در حال حاضر موضوع تمدید نشدن دفترچه‌ای درمانی کارگران برطرف شده و همه دفترچه‌ها قابل تمدید و تعویض است.

به گفته تقی‌زاده، پرداخت مطالبات کارگران تنها در صورت ادامه فعالیت‌های این واحد تولیدی میسر است. وی گفت: همه مسئولان شهرستانی و استانی در جریان مشکلات به وجود آمده در سیمان کارون هستند و در این زمینه جلسات متعددی را در پیگیری به این مشکلات  انجام داده‌اند.

روایت مرگ مظفر عباسی میوه فروش قمی از زبان بستگانش:

«ما داغداریم؛ این بماند، به ما دروغگو هم گفتند؛ این هم بماند؛ فقط نمی‌خواهیم حرفهایمان سانسور شود؛ می‌خواهیم حقیقت رسانه‌ای شود..»

مظفر، حدودا چهل‌ساله بود، سه فرزندِ هفت، چهار و دو ساله دارد؛ کاسبی‌اش سالها میوه فروشی بود، اما پول و سرمایه‌ای نداشت که یک باب مغازه یا حتی دکه اجاره کند؛ همان پیاده روِ مقابل منزلش شده بود محل کسب و کارش؛ وانت را می‌گذاشت همانجا و میوه می‌فروخت؛ نه کسبه محلی و نه همسایه‌ها هیچ کدام شکایتی نداشتند؛ آرام، کارش را می‌کرد؛ کاری به کسی نداشت

«ما داغداریم؛ این بماند، به ما دروغگو هم گفتند؛ این هم بماند؛ فقط نمی‌خواهیم حرفهایمان سانسور شود؛ می‌خواهیم حقیقت رسانه‌ای شود..»

عباسی، پسرعموی مظفر عباسی، میوه فروشی است که عصر شنبه پس از برخورد با ماموران سد معبر شهرداری قم جان خود را از دست می‌دهد؛ این خبرِ تکان دهنده منتشر که می شود، مردم شهر را، میوه فروشان قمی را و همسایه های مظفر عباسی را منقلب می کند؛ روز بعد، میوه فروشان قم در ورودی میدان میوه و تره‌بار تجمع می‌کنند؛ آنها پلاکاردی در دست دارند: ما هم فرزندان ایرانیم؛ ما را نَکُشید

این خبر  همه آنهایی را که نگران برخوردها با دستفروشان و فروشندگانِ خیابانی هستند، نگرانتر می‌کند؛ چند سال ِ پیش، جریان مرگِ دلخراشِ علی چراغی، دستفروش تهرانی، توسط ماموران سد معبر شهرداری تهران پیش آمد و چندی پیش، برخورد با زنان دستفروش ارومیه‌ای، فومنی و اهوازی و حالا هم قصه‌ی دردناک مظفر عباسی.

فعالان اجتماعی معتقدند پاک کردن صورت مساله آن هم با اعمال خشونت، جمع‌آوریِ ضربتی فروشندگانِ شهری و دستفروشان و برخوردهای حذفی، نمی‌تواند راه حلی برای غیررسمی زدایی از بازار کار باشد؛ واضح است تا بیکاری هست، تا آمارِ نیروی جویای کار بیش از فرصت های رسمی ِ اشتغال است، هم دوره‌گردی و دستفروشی هست و هم به اصطلاح سد معبر.  یکی از میوه فروش های قم که وانت دارد و دوره می‌گردد و میوه می‌فروشد و دیروز هم در تجمع وانت داران شرکت کرده؛  می‌گوید: شهرداری از جانمان چه می‌خواهد؟ اگر میوه نفروشیم؛ اگر ماشین هایمان راببرند، چه کنیم؟ برویم دزدی کنیم؟

و اما روایت شهرداری قم در مورد حادثه به صورت رسمی منتشر شده‌است:  ساعت ۱۹:۳۰ ماموران سد معبر شهرداری قم به یک راننده وانت میوه فروش به خاطر سد معبر تذکر می‌دهند که منجر به واکنش وی می‌شود و راننده وانت اقدام به شکستن شیشه خودروی خود می‌کند.  هیچ برخوردی با این راننده نمی‌شود و پس از اخذ تعهد بدون هیچ مشکلی راننده وانت از محل دور می‌شود. اما پس از مدتی حال راننده وانت بد شده و سرش به جدول کنار خیابان برخورد می‌کند که با حضور اورژانس به

بیمارستان الزهرا منتقل می‌شود. با این وجود راننده پس از ۲ ساعت فوت می‌کند.

دادستانی قم هم اعلام کرده‌است که آثار ضرب و جرحی دیده نشده و قتلی در کار نبوده‌است. می‌گویند متوفی احتمالا سکته کرده‌است.

حالا دو روز بعد از حادثه، پسرعموی متوفی تقاضا می‌کند که صحبت های خانواده متوفی هم شنیده شود؛ او به ایلنا می‌گوید: شهردار در صدا و سیمای قم، ادعا کرده که مظفر دو ساعت بعدِ تذکر ماموران سکته قلبی کرده، اما ما این روایتِ رسمی را قبول نداریم؛ کلی هم فیلم داریم که کسبه محلی گرفته اند؛ از  همین فیلم‌ها به عنوان مستندات در شکایاتمان استفاده خواهیم کرد؛ در فیلم‌ها مشخص است؛ ماموران سد معبر، با پسرعموی من درگیر می‌شوند، وقتی که بیجان می‌شود، می‌گذارند و می‌روند؛ بعد، مردم و همسایه‌ها در حضور پدر و مادرِ متوفی به اورژانس زنگ می‌زنند؛ اورژانس که می‌آید؛ هرچه تلاش

می‌کند، مظفر احیا نمی‌شود، می‌برندش بیمارستان و آنجا اعلام می‌کنند که تمام کرده‌است….

از عباسی می‌خواهم که از پسرعمویش بگوید؛ از کار و کاسبی‌اش و این که چطور شد ماموران آمدند، اصلا از او چه می‌خواستند؟

عباسی ناپیوسته حرف می‌زند؛ صدایش زیادی مضطرب است، اما آنطور که می‌گوید بیشتر از خودِ حادثه، از آنچه بعدش پیش آمد و رفتارِ شهرداری ناراحت است. او شروع به روایت می‌کند:

«مظفر، حدودا چهل‌ساله بود، سه فرزندِ هفت، چهار و دو ساله دارد؛ کاسبی‌اش سالها میوه فروشی بود، اما پول و سرمایه‌ای نداشت که یک باب مغازه یا حتی دکه اجاره کند؛ همان پیاده روِ مقابل منزلش شده بود محل کسب و کارش؛ وانت را می‌گذاشت همانجا و میوه می‌فروخت؛ نه کسبه محلی و نه همسایه‌ها هیچ کدام شکایتی نداشتند؛ آرام، کارش را می‌کرد؛ کاری به کسی نداشت.»

او زندگی مظفر را شرح می‌دهد؛ این که اگر وانت را از او می‌گرفتند؛ چطور می‌خواست خرج خانوار 5 نفره را دربیاورد؛ این که مظفر به هر دری که می‌زد، بسته بود؛ این که بچه هایش هرچه بزرگتر می‌شدند، سفره‌اش کوچکتر می‌شد. او زندگی پسرعمویش را شرح می‌دهد تا به روز حادثه می‌رسد:

«آن روز هم داشت مشتری‌ها را راه می‌انداخت که ماموران سد معبر آمدند؛ گفتند نباید اینجا کار کنی؛ راه را سد کرده‌ای؛ می‌خواستند وانت را با خود ببرند؛ مظفر به آنها می‌گوید: حقِ بردن ماشین را ندارید؛ فقط بایستی اخطار بدهید و به من فرصت بدهید؛ خالاصه در نهایت گلاویز می‌شوند، همه همسایه‌ها وکسبه شاهدند؛ بعد هم نقش زمین که شد؛ می‌گذارند و می‌روند. مادر و پدر مظفر هم سر می‌رسند؛ غوغایی به پا می‌شود؛ ماموران، صحنه را ترک می‌کنند و پیکرِ بیجانِ مظفر می‌ماند روی دستِ خانواده و همسایه‌ها.»

داغِ دلِ عباسی تازه می‌شود: این که می‌گویند سرش بعدِ دو ساعت خورده به جایی صحت ندارد؛ سرش به کجا خورده؟ چرا پس در گزارش اولیه پزشکی قانونی نیامده که سرِ متوفی به جایی خورده؟ پزشکی قانونی که به ما اعلام کرده بعدِ‌ چهار ماه، نتیجه قطعی را منتشر می‌کند؛ مقامات این اطلاعات را از کجا آورده اند؛ آن همه آدم در محل حاضر بودند، آن همه شاهدِ زنده.

عباسی از شکایت صحبت می‌کند؛ از این که خانواده با جدیت پیگیر قضیه هستند؛ می‌پرسم از چه مقامی شکایت کرده‌اید؛ از شهرداری؟  او پاسخ می‌دهد:

«نه! شهردار که نگفته بروید، بزنید و بکشید؛ گفته فقط بروید تذکر و اخطار بدهید؛ ما از شهردار شاکی نیستیم؛ از مامورانِ سد معبر شکایت کرده‌ایم؛ رفتارِ بدِ این ماموران، این فاجعه را به سرِ خانواده ما آورد؛ مامورانِ سد معبر، باید پاسخگوی رفتارشان باشند.»

عباسی همچنان نگران است؛ از صدا و سیما هم دلخور است؛ آخرِ صحبت باز هم تاکید می‌کند: ما داغداریم؛ جوان از دست داده‌ایم؛ یک خانواده عزادار، یک مادرِ داغدار، از شما می‌خواهند اگر قصد دارید از مظفر عباسی بگویید، حرف‌ها را تمام و کمال به مردم برسانید؛ ما را دروغگو که کردند، شما حداقل سانسورمان نکنید….

باید در ابعاد سراسری به اعمال سرکوبگرانه علیه فعالین در تمامی عرصه های اجتماعی اعتراض کرد

هفته گذشته شعبه 101 کیفری 2 دادگستری شهرستان ساوه حکم پرداخت 9 میلیون تومان جریمه نقدی و تحمل 30 ضربه شلاق برای شاپور احسانی راد عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران صادر کرد. شاپور احسانی راد به خاطر حمایت از کارگران نورد و لوله صفا در جریان اعتصاب اردیبهشت سال 94 آنها که به خاطر نپرداختن حقوق چند ماهه خود از سوی «رستمی صفا» کارفرمای کارخانه و یکی از اختلاسگران در میدان مسابقه اختلاسگری و چپاولگری دست به اعتصاب زده بودند، و با شکایت این اختلاسگر 6 هزار میلیارد تومانی به اتهام اخلال در نظم عمومی توسط دستگاه قضائی شهرستان ساوه به چنین احکام ارتجاعی و قرون وسطائی ای محکوم گردیده است.

بر هیچ انسان شریفی، بخصوص کارگران، معلمان و مزدبگیران محروم جامعه پوشیده نیست که بهانه ها و اتهامات بی اساسی مانند اخلال در نظم عمومی که دستگاه قضائی با دست آویز قرار دادن آنها برای سرکوب و به تمکین و سکوت کشاندن غارت شدگان و چپاول شدگان پرونده سازی کرده و اینچنین احکامی علیه آنان صادرمی کند، چبزی غیر از اخلال در روند چپاول، غارت، دزدی و تباه کردن زندگی خانواده های کارگری توسط کارفرمایان غارتگری مانند «رستمی صفا» و عوامل در قدرت نیست.

«رستمی صفا» با هزاران میلیارد تومان دزدی آزاد است و تحت حمایت تمامی دستگاه ها و ارگان های قضائی، اطلاعاتی و انتظامی جسارت نپرداختن حقوق کارگران را به خود می دهد و در صورت اعتراض، آنان را اخراج می کند که کشته شدن کسان زیادی همچون چراغی در تهران و دست فروش دیگری که دو روز پیش در قم زیر مشت و لگد مأموران سد معبر کشته شدند، نتیجه مستقیم این همدستی ضد انسانی است.

در حایکه کارفرمایان غارتگر و آمران و عاملان قتل کارگران بیکار شده که در ایجاد چنین شرایط غیر انسانی و نابود کننده در حق کارگران و بقیه مزدبگیران محروم در صفی متحد هستند، آزاد و با سرمایه های افسانه ای غرق در رؤیای تصاحب و تسخیر کرات دیگر می باشند، شاپور احسانی راد، اسماعیل عبدی، محسن عمرانی و دیگر فعالین به جرم دفاع از حق خواهی هم سرنوشتیان خود به زندان افکنده می شوند و با توسل به اعمال قرون وسطائی توسط دستگاه قضائی به شلاق محکوم می شوند.

ما کارگران و معلمان همچنانکه تاکنون در مقابل این تعرضات شنیع به حقوق و کرامت انسانی خود ساکت ننشسته ایم، نسبت به ادامه چنین اعمال غیر انسانی ای با گرد آوری نیروی میلیونی خود و همچنین با جلب حمایت توده ای و اتکای به آن، قدرتمندتر مقابله خواهیم کرد.

حکم صادره علیه شاپور احسانی راد باید فورا ملغا گردد و همه فعالین در کلیه عرصه های اجتماعی که در زندان هستند باید آزاد شوند.

انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه     23/5/1396

موج اعتراضات سراسری کارگران و زحمتکشان را با تشدید سرکوب‌های قرون وسطایی نمی‌توان پاسخ داد

اعتراضات بی وقفه کارگران، زحمتکشان و مردم تحت ستم در سراسر شهرها و استان‌های کشور هر روزه ابعاد وسیع تری می‌یابد و قدرتمداران در سردر گمی از حل بحران‌های اجتماعی رو به سوی بیشترکردن فشارها و سرکوب‌ها می‌آورند تا شاید از بحران‌های خود ساخته رهایی یابند. غافل از آنکه اگر چنین شیوه‌هایی پاسخ مشکلات بود، در این چند دهه باید نتایجش آشکار می‌شد. اکنون مردم ما و کارگران و زحمتکشان به حدی تحت فشار معیشت و زندگی روزمره هستند که شیوه‌های گذشته برخورد قدرتمداران را به هیچ گرفته و همچنان به اعتراضات خود ادامه می‌دهند زیرا که قدرتمداران نیز همچنان به چپاول اموال مردم و حقوق‌ها نجومی برای اعوان انصارشان ادامه می‌دهند و حاضر به پرداخت حق و حقوق مردم نیستند.

این تشدید فشارها در روزهای اخیر در کنار موج اعدام‌ها، بار دیگر به سراغ کارگران، معلمان و زندانیان سیاسی آمده است. دستگیری مجدد رضا شهابی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد و اسماعیل عبدی و محسن عمرانی از اعضای کانون صنفی معلمان، صدور حکم قرون وسطایی شلاق برای شاهپور احسانی راد از اعضای اتحادیه آزاد کارگران و تشدید فشار بر زندانیان سیاسی گوهردشت که به اعتصاب غذای 12 تن از آنها منجر شده و … از جمله‌ی این فشارهاست.

این همه در حالی است که اختلاس‌گران و دزدان بزرگ آزادند و در مواردی که هم در میان تصفیه حساب‌های جناحی برای مدت کوتاهی بازداشت می‌شوند با وثیقه‌های چند صد میلیاردی آزاد می‌شوند. غاصبان یا به اصطلاح “صاحبان خصوصی” شرکت‌های بزرگ مانند هفت تپه و گروه ملی صنعتی فولاد اهواز و سایر واحدهای خصوصی شده که ماه‌ها حقوق کارگران را پرداخت نمی کنند، بی هراس از پیگیردهای قضایی همچنان با دریافت حقوق‌های کلان از قِبَل ِسود حاصل از سپرده‌‌ی حقوق این کارگران با بهترین امکانات زندگی می‌کنند اما تعدادی از کارگران شرکت نیشکر هفته تپه به دلیل به جان آمدن از بی‌پولی و فقر و طلب حق‌شان در مقام متهم به دادگاه کشانده می‌شوند و کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز همچنان در هوای آلوده اهواز در خیابان سرگردانند و …

دولتمردان “امنیت ملی” را تنها از زاویه تنگ منافع سرمایه‌داران و کارفرمایان می‌بینند و از کارگران می‌خواهند که نسبت به خواسته‌های به اصطلاح “کارآفرینان” انعطاف داشته باشند. در یکی از نوشته‌های سردمداران حکومتی چنین آمده است:

یکی از معضلات کارفرمایان و کارخانه‌های کشور، وجود اتحادیه‌های کارگری است. لذا کارگران باید نسبت به خواسته‌های کارآفرینان انعطاف داشته باشند. از سوی دیگر یکی از چالش‌های دیگر قانون کار است که در آن طرف صاحب سرمایه مظلوم واقع شده است. لذا برای افزایش سطح اشتغال و رشد بهر‌‌ه وری و اینکه کارفرما در آینده بتواند باز هم استخدام انجام دهد، باید در قانون “حداقل دستمزد و کف دستمزد” تغییر ایجاد کرد و به کارگر و کارفرما اجازه داده شود که در دستمزدهای پایین تر و با مزایای اجتماعی ناچیزتر برای یکدیگر کار کنند و آزادی‌های اقتصادی نباید محدود گردد… یکی از مشکلات، چانه زنی نیروی کار بر سر دستمزد است… چالش دیگر هزینه‌‌ی بالای اخراج نیروی کار برای کارفرما است”. (امنیت ملی و نظام اقتصادی ایران»، نوشته‌‌ی حسن روحانی، محمدباقر نوبخت، محمد نهاوندیان و اکبر ترکان، ص ۳۴۰)

در حالی که به عینه شاهدیم با افزایش بیکاری و تورم که با افزایش نرخ ارتشا و اختلاس همراه است، به چه میزان خودکشی، اعتیاد، سرقت و دیگر آسیب‌های اجتماعی افزایش می‌یابد؛ به هر اندازه که قیمت‌ها به بازار آزاد سپرده شود، جمعیت زیر خط فقر مطلق افزایش می‌یابد و به همان میزان نیز اعتراض و اعتصاب و حق خواهی گسترده تر خواهد شد.

تاریخ چند دهه اخیر در تمام دنیا نشان داده است که با تشدید سرکوب و فشار بر مردم، نه تنها زمینه‌های بحران‌ برطرف نمی‌شوند بلکه تشدید خواهند شد. چاره کار محاکمه و مجازات این قربانیان تورم، بیکاری و فقر و نگهداری آنان در زندان‌هایی با شرایط بسیار سخت و غیرانسانی نیست.

کارگران و زحمتکشان با صدای بلند فریاد می‌کشند که آنچه “امنیت ملی کشور” را به مخاطره می‌اندازد، اجرای سیاست‌های غارتگرانه و چپاول‌گرانه (مانند خصوصی‌سازی و… )، نبود آزادی تشکل برای نیروی کار، دستمزدهای چند برابر زیر خط فقر برای بازنشستگان، معلمان، کارگران و زحمتکشان و در کنارش حقوق‌های کلان و نجومی برای مدیران عالی‌رتبه، پرداخت نشدن همین دستمزدهای اندک برای ماه‌هاست و تنها برقراری عدالت اجتماعی واقعی و انسانی می‌تواند امنیت را برای همه به ارمغان آورد.

کانون مدافعان حقوق کارگر

23 مرداد 1396

پروین محمدی:حکم شلاق علیه کارگران دفاع عریان از صاحبان سرمایه است

علیرغم اعتراضات گسترده در مقابل حکم شلاق و اجرای آن علیه کارگران معدن آق دره ، بار دیگر دستگاه قضائی حکم شنیع و غیر انسانی شلاق را علیه شاپور احسانی راد  از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران و نماینده سابق کارگران کارخانه پروفیل ساوه صادر کرد.

جدای از اینکه شاپور احسانی راد هیچ جرمی جز دفاع از معیشت و بدیهی ترین حقوق انسانی خود و همکارانش مرتکب نشده است، صدور حکم شلاق در قرن بیست و یک با تمامی پیشرفتهای زندگی اجتماعی  بشر امروز، توهین به شان و منزلت انسان و زنده کردن دوران بربریت و برده داری است.

اما در مقابل بی پاسخی سرمایه داران به کارگران حق طلب و بن بست سیستم موجود در مقابل پاسخ به این همه جنایت در حق میلیونها کارگر (دستمزد زیر خط مرگ ،میلیونها کارگر طلبکار حقوق معوقه وبیکارو اخراجی ،هزاران کشته به عنوان حوادث کار،دهها کارگر زندانی طویل المدت بعلت اعتراض به این بی حقوقی و…)  سیستم قضائی ایران بی پرده و عریان به دفاع از مفت خوران و دزدان برآمده است.

در عصری که رسانه و اطلاع رسانی به حدی است که هر فردی به آن دسترسی دارد و میبیند که چطور کارفرمایی (رستمی صفا)6500 میلیارد تومان اختلاس میکند و بعد به عنوان کارآفرین نمونه مورد تجلیل قرار میگیرد اما آشکارا حقوق و دستمزد کارگران زیر مجموعه ی خود را ماهها پرداخت نمیکند، حق بیمه ی کسر شده از حقوق آنان  را به تامین اجتماعی نمیدهد و هزاران خانواده کارگری  را دچار فروپاشی و نابودی میکند، با این حال دستگاه قضائی در مقابل این حقیقت آشکار در مقابل چشمان میلیونها انسان، کارگری را که صدایش علیه  این وضعیت ضد انسانی بلند میشود به زندان و شلاق محکوم میکند.

کاملا آشکار است که احکام قرون وسطایی و زندان و دادگاهشان مختص ما کارگران است و دیگر به جائی رسیده اند که آشکارا بر علیه کارگرانی که صدایشان بدلیل گرسنگی بلند میشود حکم شلاق میدهند و در ملاعام آنرا به اجرا در میاورند تا هیچ کارگری نتواند نظم و امنیت صاحبان سرمایه را برای غارت و چپاولگری به خطر اندازد، وگرنه با این همه آمار و ارقام اختلاس های سربه فلک کشیده، چطور است که شاهد صدور و اجرای حکم شلاق بر علیه کارفرمای دزد و اختلاس گر در ملاعام نمی شویم.

به همین دلیل است که ما کارگران میگوئیم کل سیستم موجود از دادگاه و زندان و قوه قضائیه و اجرائیه و مقننه که به ظاهر برای ایجاد نظم و اداره جامعه بر پا شده اند تماما دستگاههایی هستند برای برقراری نظم و امنیت صاحبان سرمایه و  به تمکین کشاندن ما کارگران در مقابل استثمار و غارتگری آنان.

اما، در این سوی چنین نظم و امنیتی، اراده متحدانه ما کارگران قرار دارد که اجازه نخواهد داد این نظم غارتگرانه هر بلائی را که میخواهد بر سر طبقه کارگر بیاورد و برای حفظ و بقا چپاولگری هایش، کارگران حق طلبی همچون شاپور احسانی راد را به زندان و حکم قرون وسطائی شلاق محکوم و آنرا به اجرا در بیاورد.

23 مرداد 96

ما خواهان آزادی فوری رضا شهابی هستیم.

رضا شهابی عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ، فعال کارگری و زندانی سابق ، پس از عمل جراحی به مرخصی استعلاجی فرستاده شده بود که منجر به آزادی وی گردید.

ولی هفته ی گذشته که چند سال از مرخصیِ منتهی به آزادیِ رضا شهابی می گذرد، جهت ادامه حبس،  به زندان احضار شد.

ما کارگران بر این اعتقادیم که بازداشتهای مکرر کارگران و فعالان صنفی و احکام شلاق برای آنها مصداق  بارز و آشکار دیکتاتوری عریانی است که بر جامعه اعمال می شود.

این رفتارهای ضد انسانی بی شک عکس العملهای تهاجمی

 بر علیه اعتراضات گسترده ما کارگران است .

ما کارگران اعلام می کنیم: بازداشت، زندان و احکام شلاق ما را وادار به سکوت نخواهد کرد .

ما همچنان مصمم هستیم ، ازکلیه حقوق صنفی و اجتماعی برخوردار شویم . بی تردید تا تحقق آخرین مطالبات خود از پای نخواهیم نشست .

ما ضمن محکوم کردن بازداشت مجدد رضا  شهابی و دیگر کارگران زندانی و حکم گرفته ، خواهان برچیده شدن بساط احکام شلاق علیه کارگران معترض هستیم .  

کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ایران .

۱۳۹۶/۵/۲۳

زندانی کردن مجدد رضا شهابی نشانه دیگری از استیصال رژیم ضدکارگر جمهوری اسلامی

بر اساس اطلاعیه های سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، رضا شهابی عضو هیئت مدیره و خزانه دار این سندیکا، روز چهارشنبه هیجدهم مرداد ماه بعد از مراجعه به زندان رجایی شهر زندانی شده و از آن  روز تا کنون خانواده  ایشان نتوانستند با او تماس داشته باشند.  رضا شهابی به دلیل فعالیت های کارگریش با پرونده سازی به شش سال حبس و پرداخت مبلغ هفت میلیون و پانصد هزار تومان جریمه نقدی و پنج سال محرومیت از فعالیت های سندیکایی از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب محکوم گردیده بود که بخش اعظم آنرا در زندان گذراند و سپس به علت جراحات وارده بر اثر شکنجه در دوران حبس در مرخصی پزشکی قرار داشت.  شهابی در سال ۱۳۹۳ هنگامی  که دوران محکومیت را می گذرانید، مجددا با یک پرونده سازی جدید به بهانه اعتراضات بند ۳۵۰ زندان اوین به یک سال زندان دیگر محکوم شد.  در طول دوران مرخصی پزشکی از زندان، مقامات امنیتی و قضایی لحظه ای دست از اذیت و آزار رضا شهابی برنداشتند.  بنا به بیانیه سندیکای واحد، رضا شهابی که با گذاردن وثیقه دویست میلیون تومانی به مرخصی آمده بود بیش از یکسال بود از سوی دادستانی تهران تهدید می شد که در صورت عدم مراجعت به زندان ملک وثیقه گذار ضبط خواهد شد و اخیرا هم دستور ضبط وثیقه صادر شده بود. فشار دادستانی تهران برای بازگرداندن شهابی در حالی صورت می گرفت که پزشکی قانونی با مرخصی پزشکی باقیمانده حبس ایشان موافقت کرده بود.  شهابی برای جلوگیری از ضبط ملک وثیقه گذار بعد از ظهر روز هفدهم مرداد به زندان رجایی شهر مراجعه کرد و مسئولان زندان ابتدا به ایشان چیز دیگری گفتند مبنی بر اینکه نامه آزادی او در پرونده است و اینکه روز بعد برای تحویل وسایل خود مجددا به زندان مراجعه کند.  اما بدنبال مراجعه به زندان رجایی شهر در صبح روز چهارشنبه ۱۸ مرداد ماه، رضا شهابی را به بهانه غیبت در سال ۱۳۹۳ به بند قرنطینه زندان منتقل کردند و تا امروز اطلاع دیگری از وضعیت او در دسترس خانواده و همکاران او نمی باشد. دادستانی به خانواده ایشان اطلاع داده است که پنج ماه از مرخصی پزشکی ایشان غیبت به حساب می آید و حکم جدید یک سال زندان نیز پا برجاست، و بنابراین او باید ۱۷ ماه دیگر یعنی  تا ۱۸ دی ماه ۱۳۹۷ در زندان بماند. بعلاوه اینکه به شهابی گفته شده بود که در صورت عدم پرداخت جریمه نقدی در پایان دوران حبس، او باید ۳۵۵ روز دیگر نیز تحمل حبس کند

رضا شهابی  به دلیل مقاومت های شجانه اش در زندان و به خاطر پایداری و مبارزه پیگیر سندیکای کارگران شرکت واحد برای تحقق مطالبات کارگران، از جمله فعالین کارگری ایران است که در جنبش کارگری ایران و بین المللی چهره ای آشنا و محبوب است. درهمان زمانی که ابراهیم مددی در زندان بود و نیز رضا شهابی در حبس بسر می برد، به دلیل اعتراضات  گسترده تشکل های کارگری نسبت به سرکوب سندیکای واحد و فعالین آن و بطور کلی نسبت به سرکوب فعالیت های کارگری در ایران،  پرونده ای در سازمان جهانی کار علیه رژیم گشوده شده بود که همچنان مفتوح است. در یکی از پاسخهای رژیم اسلامی به شکایت مطرح شده  در سازمان جهانی کار از جمله در رابطه با دلیل زندانی کردن رضا شهابی مجبور شد که کاملا به دروغ متوسل شود و همچنین رسما به مقامات این سازمان اعلام کرد که رضا شهابی آزاد شده و به سر کار باز گشته است. بدنبال تدوام فشارها برای اجرایی شدن آزادی بدون قید و شرط شهابی و بازگشت به کار ایشان، وزارت کار دولت روحانی به دروغهای بیشتری متوسل شد که در سندی جداگانه به زودی به همه آنها خواهیم پرداخت.

رژیم اسلامی باید بداند که نه با توسل به دروغ  های انزجار آور و نه با هر شیوه دیگر قادر نیست که از هزینه ای که زندانی کردن مجدد رضا شهابی، در ایران و سطح جهانی برایش به دنبال خواهد داشت، بکاهد .ما به سهم خود در روزهای اخیر بطور گسترده توجه تشکل های کارگری و مدافعین حقوق کارگری و انسانی در سطح بین المللی را نسبت به زندانی کردن مجدد رضا شهابی جلب کرده ایم و کمپین جدیدی را آغاز نموده ایم که نسبت به  این اقدامات رژیم و بطور کلی  نسبت به سرکوب کارگران و فعالین کارگری  در ایران اعتراضات ادامه یابند. ما به رژیم هشدار می دهیم که با  زندانی کردن و انتقام گیری از فعالین کارگری و معلمان نخواهد توانست اعتراض کارگران در ایران را خاموش کند و در سطح جهانی نیز ماهیت ضد کارگری و سرکوب گرانه اش بیش از پیش افشا خواهد شد.

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

۱۳ اگوست ۲۰۱۷

کارخانه بلبرینگ سازی تبریزپس ازتجمعات اعتراضی کارگرانش بطور موقتی تحت پوشش هیئت حمایت از صنایع قرار گرفت

روزگذشته(22مرداد)،کارگران کارخانه بلبرینگ سازی تبریزدر دومین روزاعتراضشان نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی،مقابل استانداری آذربایجان شرقی تجمع کردند.

درادامه تجمعات اعتراضی  کارگران بلبرینگ سازی تبریزطی دوروز گذشته،کارخانه بمدت 6ماه تحت پوشش هیئت حمایت از صنایع قرار گرفت.

دبیر کارگروه رفع موانع تولید آذربایجان شرقی روز گذشته به خبرنگاران گفت: کارخانه بلبرینگ سازی به مدت 6 ماه تحت پوشش هیات حمایت از صنایع و زیر نظر مشاور وزیر اداره می‌شود.

وی ادامه داد: از محل ماده 8 قانون حمایت از صنایع 150 میلیارد ریال به عنوان تنخواه در اختیار هیات حمایت از صنایع قرار می گیرد تا حقوق معوقه کارگران کارخانه بلبرینگ ‌سازی پرداخت و مواد اولیه لازم برای ادامه فعالیت این واحد تولیدی تامین شود.

خیرخواه همچنین گفت: مجموعه بلبرینگ ‌سازی در حوزه‌های فنی و حقوقی از جمله دیون کارخانه به بانک‌ها، مؤسسه های اعتباری، اشخاص حقیقی و حقوقی مورد بررسی قرار می‌گیرد.

وی اظهارکرد: این کارخانه پس از 6 ماه اگر به سودآوری رسیده باشد با دریافت هزینه های صرف شده تحویل سهامدار می شود .

دبیر کارگروه رفع موانع تولید آذربایجان شرقی افزود: اگر سهامدار شرایط لازم و توان تامین هزینه های مربوطه را نداشته باشد شرکت تصرف و به سهامدار جدید واگذار می شود.

درهمین رابطه:

تجمع اعتراضی کارگران کارخانه بلبرینگ سازی تبریزنسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی مقابل فرمانداری

امروزشنبه21مرداد،جمعی از کارگران کارخانه بلبرینگ سازی تبریزدراعتراض به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی مقابل فرمانداری این شهر تجمع کردند.

حدود190کارگرکارخانه بلبرینگ سازی تبریزعلاوه بر پرداخت4ماه حقوق وحق بیمه نسبت به بلاتکلیفی شغلی خود نیز معترضند.

یکی ازکارگران معترض کارخانه بلبرینگ سازی حاضر درتجمع به خبرنگاران گفت: زمانی وضعیت تولیدات این کارخانه بسیار خوب بود اما از وقتی که شرکت بلبرینگ سازی به نام خصوصی سازی و اجرای سیاست‌های اصل 44 از مالکیت مدیریت دولتی خارج شد، کارفرمای خصوصی جایگزین نتوانست به تعهدات مالی خود عمل کند و در نتیجه این وضعیت به وجود آمده است.

فرماندار تبریز در ارتباط با تجمع امروز جمعی از کارگران بلبرینگ سازی تبریز مقابل فرمانداری گفت: کارگران بلبرینگ سازی به دلیل عدم فعالیت کارخانه و دریافت نکردن حقوق‌ و مزایا در مقابل فرمانداری حضور یافته اند تا مشکلات خود را اعلام کنند.

رحیم شهرتی فر افزود،بیش از 100 نفر از کارگران کارخانه بلبرینگ سازی در اعتراض به دریافت نکردن حقوق معوقه و مشکلات کارخانه صبح امروز مقابل فرمانداری تبریز جمع شدند.

وی ادامه داد: لازم به ذکر است که این کارخانه در دولت دهم به صورت غیر اصولی به شخص و اشخاصی فاقد اهلیت از طریق بانک صنعت و معدن واگذار شد و فردی که این کارخانه را تحویل گرفته، ناتوان از اداره آن است.

فرماندار تبریز با بیان اینکه در نتیجه واگذاری به غیراهل، کارخانه بلبرینگ سازی به عنوان واحدی در حال تولید و سوددهی با ورشکستگی مواجه شده است، گفت: موضوع از طرف کمیسیون کارگری شهرستان تبریز و استانداری بارها و بارها پیگیری شده و مقرر شده درخصوص تعیین تکلیف شرکت اقداماتی انجام شود.

وی اضافه کرد: مقرر شده دستگاه متولی اقدام موثر انجام دهد تا مشکل کارگران حل شود.

شهرتی فر ادامه داد: شب عید بر اساس پیگیری هایی که انجام شد مشکلات آنها تا حدودی رفع شد، ولی متاسفانه مالک کارخانه بار دیگر به طور موثر در کارخانه نیافته و به عنوان مالک به دنبال حل مشکل نیست.

وی گفت: این شرکت کاملا خصوصی است و باید صاحب کارخانه پاسخگو شود، در مرحله بعد در صورت عدم توانایی مالک و ایجاد مشکلات، متولیان امر در این خصوص وارد عمل شده و اقدام خواهند کرد.

گرم شدن بازار وعده ووعید بدنبال اعتصاب و تجمع اعتراضی کارگران کارخانه خودروسازان راین

بدنبال  اعتصاب وتجمع روز گذشته(22مرداد)کارگران کارخانه خودروسازان راین دراعتراض به عدم پرداخت5ماه حقوق وحق بیمه،عیدی 2 سال ومطالبات دیگرشان، بازار وعده ووعید نسبت به بازگشت بکار کارگران اخراجی وپرداخت مطالبات کارگران گرم شد.

امین بهرامی (مدیر روابط عمومی فرمانداری بم) در ارتباط با وضعیت این کارگران به ایلنا گفت: در جلسه‌ای که گذاشتیم مقرر شد شهریورماه، تمامی معوقات مزدی این کارگران شامل دستمزد عقب‌افتاده و پاداش و عیدی آنها پرداخت ‌شود.

این مقام مسئول در عین حال از تخصیص وام 50 میلیارد تومانی به این واحد تولیدی خبر داد و گفت: در ماههای گذشته تعدادی از کارگران این کارخانه به دلیل کمبود بودجه اخراج شدند که این اخراجی‌ها از اول مهرماه به سر کار بازمی‌گردند.

درهمین رابطه:

اعتصاب وتجمع کارگران کارخانه خودروسازان راین دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق ودیگرمطالباتشان مقابل فرمانداری بم

صبح امروزیکشنبه22مرداد، کارخانه خودروسازان راین واقع  در منطقه ویژه اقتصادی ارگ جدید* دراعتراض به عدم پرداخت5ماه حقوق وحق بیمه،عیدی 2 سال ومطالبات دیگرشان،دست از کار کشیده ومقابل فرمانداری بم احتماع کردند.

بنا به گزارشات منتشره،، تعداد 200 نفر از کارگران ارگ جدید کارخانه راین خودرو که سابقه کار بین 5 تا 20 سال دارند به مدت 5 ماه از اول فروردین امسال هیچ گونه حقوق و مزایا و بیمه دریافت نکردند .

کارگران این کارخانه همچنین عیدی سال های94 و 95 را هم دریافت نکردند و همین امر باعث شد که کارگران  اعتراض خود را به فرمانداری بم بکشانند.

مدیران این کارخانه پیش ازاین تعداد 200 نفر از این کارگران را اخراج کرده است .البته در این خصوص هیچ یک از مسئولین کارخانه پاسخگو نبودند .

* شرکت خودروسازان راین در سال ۱۳۸۲ بعنوان یکی از شرکت های تابعه گروه صنایع خودروسازی کرمان در منطقه ویژه اقتصادی ارگ جدید و به منظور تولید خودرو، تاسیس و ثبت گردید.

در اسفند سال ۱۳۸۲ و پس از عقد قرارداد همکاری بین شرکت خودروسازان راین و شرکت هیوندای موتور کره جنوبی ،شرکت خودروسازان راین رسما تولیدکننده خودروهای هیوندای در ایران نام گرفت. پس از آن، با راه اندازی خط تولید خودروی هیوندای ورنا (اکسنت) اولین خودروی تولیدی این شرکت در خرداد ۱۳۸۳ از خط تولید کارخانه خارج شد.

در ادامه­ روند توسعه شرکت، تولید خودروی آوانته (النترا) با  همکاری شرکت هیوندای در دستور کار قرارگرفت و پس از خرید و نصب تجهیزات خط تولید این خودرو، در مرداد ۱۳۸۴ اولین سری ازاین خودروها تولید شد.

شرکت خودروسازان راین سرانجام موفق به عقد قرارداد همکاری با یکی از برترین شرکت های خودروسازی چین گردید.

 در گام نخست با توجه به مزایای ارزیابی شده برای خودروی ولکس C30، تولید این سری از محصولات شرکت گریت وال در دستور کار شرکت خودروسازان راین قرار گرفت و خط تولید این خودرو به در سال ۱۳۹۰ نصب و راه اندازی شد.

کنش های 110کارگراخراجی کارخانه اشی مشی رشت برای باز گشت بکار ودریافت مطالباتشان

110کارگر اخراجی اشی مشی رشت برای باز گشت بکار ودریافت مطالباتشان همه روزه به کارخانه مراجعه می کنند.

جمعی از کارگران کارخانه اشی مشی که در زمینه تولید انواع پفک و نوشابه در شهر صنعتی رشت فعالیت دارند؛ ازاخراج  110نفر از همکارانشان با حداقل6ماه حقوق معوقه خبر دادند.

کارگران اخراجی به صورت میانگین بین ۱۵  تا ۲۵سال سابقه کار دارند و بعد از گذشت سه ماه هنوز بابت مزایای مختلف مزدی بهمن و اسفند سال ۹۴ ، دی و بهمن سال ۹۵، فرودین و اردیبهشت سال ۹۶ و عیدی سالهای ۹۳ ، ۹۴ و ۹۵ و سنوات سال‌های ۹۳ تاکنون طلبکارند.

براساس گزارش منتشره،به نقل از این کارگران عنوان می‌شود: در زمان اشتغال شرایط تولید در کارخانه اشی مشی بسیار خوب بود و در نتیجه نمی‌دانند که به چه دلیلی اخراج شده‌اند.

در عین حال کارگران یاد شده در خصوص وضعیت بیمه بیکاری خود گفتند: هنوز مقرری بیمه بیکاری کارگران اخراجی محقق نشده است.

گفتنی است گروه تولیدی-بازرگانی اشی مشی در سال ۱۳۷۱ راه‌اندازی شد و در زمینه تولید مواد غذایی، آب و سایر نوشیدنی‌ها فعالیت می‌کند.

تجمع اعتراضی تاکسیرانان تهران مقابل دفتر سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهر تهران

روزگذشته(22مرداد)،جمعی از تاکسیرانان تهران در بخش تاکسی بیسیم در اعتراض به عدم پاسخگویی مدیران تاکسی بیسیم تهران  مقابل دفتر سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی این کلان شهر،تجمع کردند.

معترضین متعقدند که شرکت تاکسی بیسیم تهران تخلفات متعددی در روند برخورد و همکاری با تاکسیرانان داشته است.

لازم به ذکر است که در تهران تاکسی‌ها به گروه‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. سهمیه بنزین تاکسی‌های با مجوز، متفاوت و بیشتر از اتومبیل‌های شخصی است:

تاکسی‌های عمومی: در بیشتر شهرهای ایران، تاکسی‌ها با رنگ زرد یا نارنجی مشخص شده‌اند. این تاکسی‌ها گاه دارای مسیر خاصی هستند و تنها مجاز به فعالیت در آن خط هستند. همچنین ممکن است مجبور باشند در روزهای خاصی از هفته فعالیت کنند. تاکسی‌های عمومی در ایران گرچه قابل کرایه کردن توسط یک فرد هستند اما بیشتر اوقات بصورت مشترک توسط مسافران یک مسیر خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند. ظرفیت آنان چهار مسافر است. این نوع تاکسی‌ها ارزانترین تاکسی‌های مورد استفاده در شهرهای گوناگون ایران به حساب می‌آیند.

تاکسی بی‌سیم: این نوع تاکسی که ابتدا در تهران توسط شرکت تعاونی تاکسیرانی تهران راه اندازی گردید در حدود نیم قرن است که به خدمات رسانی درون وبرون شهری در ۳ شیفت شبانه‌روزی مشغول به کار است و سپس در اکثر کلانشهرها به خصوص مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز، قزوین، قم، کرج و برخی شهرهای دیگر به این صورت فعالیت می‌کند که پس از تماس با شماره خاصی که در اکثر شهرها ۱۳۳ می‌باشد، و در تهران، خرم آباد، یزد، بابل شماره ۱۸۲۸ نیز فعال است و اعلام موقعیت خود پس از چند دقیقه تاکسی در محل اعلامی از سوی شما حاضر و به صورت کامل در اختیار شما قرار می‌گیرد.

تاکسی زنان: در تهران در سالهای اخیر نوعی تاکسی ویژه زنان در تهران راه اندازی شده که تاکسی بیسیم بانوان نام دارد. تاکسی بیسیم تهران ویژه بانوان با خودروهای پراید ۱۴۱ و رانندگان آنان زن هستند. این نوع تاکسی هم اکنون در کلانشهرهایی که در قسمت تاکسی بیسیم توضیح داده شد فعالیت می‌کنند.

رزرو اینترنتی تاکسی: سایت تاکسی پول به آدرس www.taxipool.irبرای اولین بار در ایران اقدام به راه اندازی سامانه درخواست تاکسی به صورت اینترنتی کرده است. در این نوع از سرویس تاکسی، امکان درخواست تاکسی به صورت اشتراکی هم وجود دارد.

تجمع اعتراضی اهالی شهر گُشت نسبت به کم آبی مقابل فرمانداری سراوان

صبح امروز23مرداد،جمعی از اهالی شهر گُشت دراعتراض به کم آبی و انتقال آب از این شهر به روستای دهک مقابل فرمانداری سراوان تجمع کردند.

به گزارش یک منبع خبری محلی، جمعی از ریش سفیدان، بزرگان و مردم شهر گشت به نمایندگی از تمامی مردم این شهرستان به نشانه اعتراض به کم آبی و حفر چاه در مسیر قنات و انتقال آن به روستاهای دهک و دیگر روستا های شهرستان سراوان مقابل فرمانداری این شهرستان تجمع کردند.

یکی از معترضین حاضر در این تجمع گفت: چاهی که برای انتقال آب به روستاهای شهرستان سراوان حفر شده است را به صورت مسالمت آمیز پلمپ کنند چرا که با این اقدام روستاهای حاشیه این چاه کاملا بی آب می شوند.

وی با اشاره به اینکه قریب به 5 ماه است که خود شهرستان خاطر نشان کرد: فاصله شهر گشت با چاه حفر شده حدود 12 کیلومتر است، چگونه می توانند به این منطقه که مسافت کم تری نسبت به روستای دهک و اسفندک دارد، آب منتقل کنند.

یکی دیگر از اهالی گشت افزود: منطقه کوه شهیدان، میرعمر، فاروقیه آب لوله کشی ندارند و با تانکر به این قسمت ها آب رسانی می شود.

 وی ادامه داد: چرا هنگامی که آب لوله کشی ندارند برای آنها قبوضی 20 هزار و 30 هزار تومانی صادر می شود؟

وی خواستار مراجعه و بازدید مسئولین از منازل مسکونی شهر گشت شد تا خود به عینه مشاهده کنند که در بیشتر مناطق این شهر آب لوله کشی وجود ندارد.

قربانی شدن ده ها کارگر ووعده و وعیدهای توخالی مسئولان طراز اول کشور

بیش از سه ماه از حادثه انفجار در معدن زغال سنگ زمستان یورت آزاد شهر گلستان می‌گذرد و هیچ گزارشی منتشر نشده و کسی زیر بار پرداخت دیه به همه خانواده‌های قربانیان نمی‌رود. از اجرای دستور فوری وزیر صنعت، معدن و تجارت هم مبنی بر بازرسی از تمام معادن زغال‌سنگ خبری نیست و هفته پیش هم حادثه دیگر دقیقا با همین مشخصات در معدن دیزین کلا نور مازندران رخداد و جان یک نفر را گرفت.

۳ ماه از حادثه معدن آزادشهر و قربانی شدن ۴۴ کارگر گذشت

وعده‌ها رنگ باختند/ از دستور فوری وزیر خبری نیست!

بعد از انفجار معدن زغال سنگ زمستان یورت آزادشهر بازار وعده‌ها داغ بود، اما اکنون بعد از گذشت سه ماه و قربانی شدن ۴۴ نفر نه تنها گزارشی از علت حادثه منتشر نشده است، بلکه کسی هم زیر بار پرداخت دیه همه قربانیان این حادثه دلخراش نمی‌رود.

نیمه‌های اردیبهشت امسال، در عمق ۱۸۰۰ متری زمین حادثه‌ای رخ داد که همه نگاه‌ها را متوجه خود کرد؛ حادثه، انفجاری وسیع که ۴۴ نفر از معدان‌کاران را به کام مرگ کشید.

معدن زغال سنگ زمستان یورت آزادشهر استان گلستان یک معدن بزرگ و قدیمی زغال سنگ است و مثل تقریبا همه معادن زغال سنگ فاقد استانداردهای لازم. حین استخراج زغال سنگ هنگام حفر به طور طبیعی لایه هایی از گاز قابل اشتعال و خطرناک متان در زیر زمین آزاد می‌شود که این گاز خود اصلی ترین عامل خطر است؛ از همین رو تهویه نقشی کلیدی در ایمن سازی معادن زغال سنگ دارد، تهویه ای که معدن یورت از آن بی بهره بود و همین امر موجب تجمع گاز و در نهایت انفجار شد.

بعد از انفجار و اما و اگرهایی که درباره زنده‌یابی معدن کاران مطرح بود، نهایتا همه کارگران گیر افتاده در معدن یورت فوت شدند و تا زمانی که این حادثه در مرکز توجه رسانه ها بود بازار وعده ها هم گرم بود و دستورهای فوری برای رسیدگی به وضع معدن کاران قربانی و آسیب دیده تبدیل به خبر می‌شد. از جمله این دستورها، تشکیل کمیته حقیقت یاب حادثه و ارائه گزارش علت حادثه بود.

تقریبا مرور زمان نشان داد آنچه به عنوان فرض اولیه انفجار مطرح شده بود، درست بود و تجمیع گاز و اشتباه انسانی به خاطر عدم آموزش صحیح و نبود امکانات ایمنی باعث این فاجعه شده است.

اهمیت روشن شدن ابعاد مختلف این ماجرا برای این بود که مشابه معدن زغال سنگ روی در تمام ایران وجود دارد که همگی آبستن حوادثی از این دست هستند. چنان که ۱۵ مرداد نیز حادثه ای دقیقا با همین مشخصات اما در ابعادی کوچک‌تر در معدن زغال‌سنگ دیزین‌کلا در شهرستان نور مازندران اتفاق افتاد %

اخبار و گزارشات کارگری (23 مرداد ۱۳۹۶)

مطالب مرتبط با این موضوع :

Layer-17-copy

تمامی حقوق این وبسایت در اختیار مجموعه رنگین کمان بوده و استفاده از محتوای آن تنها با درج منبع امکان پذیر می باشد.