پرونده قضایی9کارگرمعترض معدن سنگ آهن بافق مختومه باید گردد
– تجمعات کارگران کارخانه پلی اکریل اصفهان دراعتراض به عدم پرداخت چند ماه حقوق!
– اعتصاب کارگران شهرداری نالوس دراعتراض به عدم پرداخت7ماه حقوق!
– تجمع شبانه وروزی دستفروشان اهوازی دراعتراض به طرح جمع آوری بساطی ها!
– بیانیه ی کانون صنفی معلمان البرز در حمایت از بیانیه ی مشترک آقایان اسماعیل عبدی و جعفر عظیم زاده
-«به اتهامات امنیتی علیه فعالان صنفی فرهنگیان خاتمه دهید»
-15 کارگر کارخانه ستبران تاکستان اخراج شدند!
به این کارگران بیمه بیکاری هم تعلق نمی گیرد؟!
– عدم پرداخت یکسال حقوق وحق بیمه کارگران کارخانه صندوق نسوزنوشهر!
– مطالبات100 کارگر شرکت بلندطبقه درفاز 19 عسلویه هنوزپرداخت نشده است!
– تأخیرچندماهه پرداخت کارانه پرستاران!
– نامه سرگشاده کارگر شهرداری دهدشت به شهردار!
-5 هزار شکایت از کارفرمایان در سال گذشته در اردبیل ثبت شده است
– ممانعت وزارت بهداشت از اجرای قانون مشاغل سخت و زیان آوربرای پرستاران!
– قراردادهای شرکتی برای تضعیفِ قدرت کارگران است/ حضور دستگاه قهریه در اعتراض‌های کارگری بیشتر میشود
– تجمع اعتراضی اهالی روستا پیزرد بهرام بیگی مقابل استانداری کهگیلویه و بویراحمد!
– تجمع اعتراضی دانشجویان دانشکده تجسمی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران!
– بیش از 41 میلیون نفر تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی قرار گرفتند
– رضارخشان:ستایش واعظم قربانیان سرمایه داری اند
– پرستاران در معرض شدید آسیب های شغلی/ بیشترین شکایت از کمر درد
– مرگ کارگرجوان براثرسقوط به اعماق چاه!
– اعتراض مردم مولداوی علیه فساد مالی در این کشور ادامه دارد
تجمعات کارگران کارخانه پلی اکریل اصفهان دراعتراض به عدم پرداخت چند ماه حقوق!
دستمزد1700کارگر کارخانه پلی اکریل اصفهان از بهمن ماه 94 پرداخت نشده و علاوه بر این سه ماه دستمزد معوقه، 4 ماه مزایای مزدی پرداخت نشده نیز دارند.
این کارگران در روزها و هفته های گذشته در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات خود اجتماعاتی را ترتیب داده اند که تا این لحظه با بی توجهی کارفرما مواجه شده است.
به گزارش6اردیبهشت ایلنا، با وجود تغییرات مدیریتی درشرکت پلی اکریل اصفهان، دستمزد 1700 کارگر این کارخانه از بهمن 94 پرداخت نشده است.
از قرار معلوم با وجود اینکه مدیر عامل و سهامداران این کارخانه در اواخر سال گذشته تغییر کرده است، بهبودی در وضعیت کارگران به وجود نیامده و حتی اوضاع بدتر نیز شده است.
به گفته کارگران، دستمزد آنها از بهمن ماه 94 پرداخت نشده و علاوه بر این سه ماه دستمزد معوقه، این کارگران که تعداد آنها حدود 1700 نفر است، 4 ماه مزایای مزدی پرداخت نشده نیز دارند.
کارگران با اعلام این مطلب که در حال حاضر وضعیت این قطب نساجی کشور مطلوب نیست، گفتند: متاسفانه هزینه جابجا شدن تصمیمات مدیران و بالادستی ها را کارگران می پردازند و جالب اینجاست که مدیریت کارخانه در هفته های گذشته هیچ وعده ای جهت پرداخت مطالبات مزدی، به کارگران نداده است.
اعتصاب کارگران شهرداری نالوس دراعتراض به عدم پرداخت7ماه حقوق!
امروز6اردیبهشت ماه،کارگران و کارمندان شهرداری نالوس دراعتراض به عدم پرداخت7ماه حقوق ، با دست کشیدن از کار مقابل ساختمان شهرداری تجمع کردند.
به گزارش شنوباس،امروز دوشنبه 6 اردیبهشت ماه، کارگران و کارمندان شهرداری نالوس در اعتراض به عدم پرداخت حقوق 7 ماهه دست از کار کشیده و مقابل ساختمان شهرداری این شهر تجمع کردند.
یکی از کارمندان تجمع کننده گفت: 7 ماه است شهرداری نالوس به دلیل مشکلات مالی از پرداخت حقوق کارگران و کارمندان خود ناتوان است.
وی افزود: عدم پرداخت حقوق به مدت 7 ماه باعث شده اغلب کارمندان و تمام کارگران شهرداری با مشکلات گسترده ای در جهت تامین معیشت خود و خانواده شان روبرو شوند.
این کارمند شهرداری نالوس اظهار کرد: متاسفانه مدیریت نادرست و نداشتن منبع درآمدی برای شهرداری نالوس منجر به ایجاد مشکلات زیادی مانند ناتوانی در پرداخت حقوق پرسنل شهرداری شده است.
تجمع شبانه وروزی دستفروشان اهوازی دراعتراض به طرح جمع آوری بساطی ها!
در دو شب گذشته (از شنبه چهارم اردیبهشت)، تعدادی از دستفروشان خیابان سلمان فارسی (نادری) در اعتراض به مصوبه شورای اسلامی این شهر مبنی بر برچیدن دستفروشان و انتقال آنها به پارک ربیع ، در این خیابان تجمع کرده اند.
به گزارش6اردیبهشت ایرنا،در پی مصوبه شورای اسلامی شهر اهواز مبنی بر جابجایی دستفروشان هسته مرکزی از شنبه چهارم اردیبهشت، تعدادی از دستفروشان خیابان سلمان فارسی (نادری) در دو شب گذشته با تجمع در این خیابان نسبت به این مصوبه اعتراض کردند. به اعتقاد این دستفروشان محلی که برای استقرار آنها در پارک ربیع در نظر گرفته شده، بسیار دورافتاده است و محل مناسبی برای کسب نیست.
سرپرست معاونت خدمات شهری شهرداری اهواز در این باره گفت: طرح ساماندهی دستفروشان از شنبه آغاز شده و پارک ربیع (آخر آسفالت) برای انتقال دستفروشان آماده سازی شده است.
علیرضا حلاج با اشاره به اینکه طرح ساماندهی دستفروشان چند ماه پیش مصوب شده، افزود: در مذاکره با دستفروشان مقرر شد مهلتی به آنها داده شود و پس از عید نوروز طرح اجرا شود که در هفته گذشته نیز اطلاع رسانی به دستفروشان از طریق نصب پلاکارد و ابلاغیه انجام شده است.
وی دلیل مخالفت دستفروشان را با انتقال به محل جدید، رونق کسب و کار در هسته مرکزی شهر اهواز به ویژه خیابان سلمان فارسی عنوان کرد و گفت: پارک ربیع آماده سازی شده که امکانات مناسبی داشته و برای حدود یک هزار نفر گنجایش دارد.
به گفته وی، بر اساس آمارگیری که انجام شده حدود یک هزار نفر دستفروش در مرکز شهر اهواز مشغول فعالیت هستند.
طرح ساماندهی دستفروشان هسته مرکزی اهواز با اعتراض کسبه خیابان سلمان فارسی در آبان امسال مصوب شد. با وجودی که رئیس شورای اسلامی شهر اهواز چندی پیش اعلام کرده بود که جابجایی دستفروشان پس از انتخابات انجام می شود اما کمیسیون خدمات شهری شورای شهر مصوب کرده که این جابجایی از شنبه چهارم اردیبهشت عملیاتی شود.
پدیده دستفروشی در اهواز چندین سال است که به معضلی در این شهر تبدیل شده و مسئولان هنوز نتوانسته اند راه حل اساسی برای آن پیدا کنند.
بیانیه ی کانون صنفی معلمان البرز در حمایت از بیانیه ی مشترک آقایان اسماعیل عبدی و جعفر عظیم زاده
لذا ما فرهنگیان البرز حمایت قاطع خود را از بیانیه ی مشترک جناب آقای اسماعیل عبدی، دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران و آقای جعفر عظیم زاده، رئیس هیئت مدیره اتحادیه ی آزاد کارگران ایران را اعلام می نماییم و خواستار رفع فضای امنیتی از اصناف مختلف و رفع فشار از ایشان و آزادی بی قید و شرط همه ی فعالان صنفی فرهنگیان دلسوخته و فداکار ( از آن جمله اسماعیل عبدی ، محمود بهشتی لنگرودی ، رسول بداقی و … ) و جامعه ی مظلوم و زحمتکش کارگری و پیگیر مطالبات به حق خود در خصوص معیشت و ارتقا سطح زندگی و شأن اجتماعی فرهنگیان کشور و ارتقأ سطح آموزشی کشور عزیزمان هستیم و و همواره بر آن اصرار داریم تا محقق شود.
به نام خداوند جان و خرد
پیامبررحمت میفرماید:الملک یبقى مع الکفرولایبقى مع الظلم.
پیشرفت و ترقی هر کشوری بر اساس مشارکت آزاد در فعالیت های صنفی و مدنی و مطالبه ی حق و حقوق قانونی اصناف و گروههاى مختلف می باشد. بر این اساس که قانون اساسی نیز بر آن صحه گذارده است. معلمان خواستار پیشرفت همه جانبه ى کشور و رفع فضای امنیتی از ایشان و فعالان این عرصه است. معلمان ضمن اعلام وفاداری به قانون اساسى و نیز با توجه به سخنان ریاست جمهوری در سال گذشته که تاکید فرمودند، تجمع برای اعتراض به وضعیت معیشتی حق معلمان است، معتقدیم
برخوردهایی که امروز شاهد آن هستیم برگشت به عقب بوده و نتیجه ای جز پسرفت و عقب ماندگی براى جامعه در بر نخواهد داشت. وضعیتی که به هیچ وجه زیبنده ی جمهوری اسلامی ایران نمی باشد، زیرا که با اصل قانون اساسى ودموکراسی و جمهوریت آن و برقراری مدینه ی فاضله, منافات چشمگیری دارد. چرا که از بزرگان دین آموخته ایم اگر کسی ظلمی که بر او روا داشته شده را بپذیرد مسلمان نیست و خود همراهی کننده ظالم است .
لذا ما فرهنگیان البرز حمایت قاطع خود را از بیانیه ی مشترک جناب آقای اسماعیل عبدی، دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران و آقای جعفر عظیم زاده، رئیس هیئت مدیره اتحادیه ی آزاد کارگران ایران را اعلام می نماییم و خواستار رفع فضای امنیتی از اصناف مختلف و رفع فشار از ایشان و آزادی بی قید و شرط همه ی فعالان صنفی فرهنگیان دلسوخته و فداکار ( از آن جمله اسماعیل عبدی ، محمود بهشتی لنگرودی ، رسول بداقی و … ) و جامعه ی مظلوم و زحمتکش کارگری و پیگیر مطالبات به حق خود در خصوص معیشت و ارتقا سطح زندگی و شأن اجتماعی فرهنگیان کشور و ارتقأ سطح آموزشی کشور عزیزمان هستیم و و همواره بر آن اصرار داریم تا محقق شود.
فشاروخفقان وسرکوب شیوه مناسبى براى اقشار مظلوم جامعه نیست.
فاعتبروا یا اولی الابصار
(کانون صنفی معلمان البرز)
1392/2/6
یکشنبه ششم اردیبهشت
«به اتهامات امنیتی علیه فعالان صنفی فرهنگیان خاتمه دهید»
بیانیه ی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور درخصوص اعتصاب غذای معلمان زندانی
به نام خداوند جان و خرد
«به اتهامات امنیتی علیه فعالان صنفی فرهنگیان خاتمه دهید».
درحالی به روز بزرگداشت مقام معلم نزدیک می شویم که تعدای از بهترین معلمان ایران با حکم های بسیار سنگین در زندان به سر می برند.
این معلمان همراه با سایر فرهنگیان کشور، بر اساس تعهد و مسئولیت معلمی و از سر دلسوزی نسبت به فرزندان این آب و خاک و با اتکا به اصل 26قانون اساسی، برای بهبود اوضاع آموزشی کشور، رفع تبعیض در پرداخت حقوق و مزایا و تشویق دولت ها به رفع قانونمند این تبعیض ها، با اقداماتی کاملاً صنفی به نقد عملکرد مسؤلان پرداخته اند.
فرهنگیان کشورو نمایندگان آنها سال هاست که بر اساس حقوقی که توسط قانون اساسی جمهوری اسلامی به رسمیت شناخته شده با برگزاری جلسات متعدد و صدور بیانیه های بسیار، در جهت احقاق منزلت و معیشتِ فراموش شده خود، صدایشان را به گوش مسئولان رسانده اند. اما در تمام این سال ها نه تنها دولتیان و مجلس نشینان وقعی بر این خواسته های قانونی ننهاده اند، بلکه با بی مبالاتی نسبت به مسئولیت قانونی خود، راه زندان و تبعید را برای معلمان عدالت خواه این سرزمین هموار کرده اند.
بی توجهی عامدانه به خواسته های فرهنگیان و عدم تخصیص بودجه ی مناسب برای آموزش در این سرزمین گویی به سنتی در تمام دولت ها و مجلس ها تبدیل شده است زیرا همگان شاهدند که معلمان دلسوز و منتقد به جای قدردانی و تشویق ، با برخوردهای امنیتی و حبس های طولانی مدت نواخته می شوند.
در شرایطی که نه تنها مطالبات انباشته شده ی فرهنگیان کشور برآورده نشده بلکه احکام سنگین امنیتی برای معلمان دلسوز و عدالت خواه صادر شده است، سخن گفتن از گرامیداشت مقام معلم از سوی مسؤلان و ترتیب دادن برنامه های رنگارنگ برای تجلیل از جایگاه معلم، نشان از فقدان درک درست مسؤلان از مشکلات واقعی معلمان دارد و این طرز عمل چیزی جز تحقیر آنان در قالب نمایش نخواهد بود.
تشکیل پرونده های قضایی با «اتهامات امنیتی» توأم با برگزاری دادگاه های غیرعلنی و بدون حضور هیئت منصفه که مخالف نص صریح قانون اساسی و قوانین قضایی کشور است، هیچ گونه تناسبی با فعالیت های صنفی ندارد.
بنابراین صدور احکام سنگین برای معلمان زندانی (رسول بداقی ۶ + ۳ سال بدون مرخصی ، محمود بهشتی ۱۴ سال، اسماعیل عبدی ۶ سال و صدور احکام سنگین برای سایر کنشگران صنفی فرهنگیان با اتهامات امنیتی ، به هیچ وجه مورد پذیرش فرهنگیان کشور نبوده و نیست. مسلما اعمال چنین فشارهای شدیدی بر تشکل های صنفی فرهنگیان، نه تنها معلمان را از پیگیری حقوق قانونی خود، مأیوس نکرده ، بلکه عزم آنها را برای پیگیری خواسته هایشان جزم تر نموده است.
اسماعیل عبدی دبیرکل کانون صنفی معلمان ایران (تهران) که به اتهام فعالیت های صنفی و دفاع از حقوق معلمان و دانش آموزان در زندان به سر می برد، تصمیم گرفته است در اعتراض به «صدور حکم ناعادلانه بر اساس اتهامات امنیتی»، از دهم اردیبهشت ماه ۱۳۹۵، دست به اعتصاب غذای نامحدود بزند.
این درحالیست که محمود بهشتی لنگرودی، سخنگوی فعلی و دبیرکل اسبق کانون صنفی معلمان تهران نیز از اول اردیبهشت در اعتراض به صدور حکم حبس چهارده ساله ی خود، دست به اعتصاب غذا زده است.
جای بسی تاسف است که گوش شنوایی در نظام قضایی کشور برای شنیدن و پاسخ دادن به این خواسته ی حداقلی یعنی «رفع اتهامات امنیتی از پرونده ی فعالان صنفی» وجود ندارد، درحالی که غارتگران بیت المال و بدهکاران بزرگ بانکی که کوس رسوایی شان گوش فلک را کر کرده است ، در نگاه مقامات کشور، ذره ای امنیت ملی را به خطر نینداخته اند و از حقوق شهروندی برجسته تری نیز بهره مند هستند.
در این شرایط فعالان صنفی فرهنگی که دربند هستند ، اعتصاب غذا را تنها راه برای رساندن صدای حق خواهی خود دیده اند چرا که مدت هاست فریاد دادخواهی و عدالت طلبی آنان بی پاسخ مانده و مقامات مسئول وقعی به خواسته های آنها نمی نهند.
جامعه معلمان و فعالان صنفی فرهنگیان نگران به خطر افتادن سلامتی این معلمان زندانی هستند و با حساسیت وضعیت آنها را دنبال می کنند و به مسئولان یادآور می شوند پیش از آن که دیر شود، فرصت را غنیمت شمرده ، به قانون مندی و اجرای عدالت برگردند.
تشکل های صنفی فرهنگیان در سراسر کشور، بارها از راه گفتگو ،قانون شکنی مسئولان و تضییع حقوق معلمان را یادآور شده و به امید رفع مشکلات در فضایی آرام، به وعده های تکراری آنها دل سپرده اند اما جای بسی تأسف است که این وعده ها غالبا ترفندی سیاست آلود برای پایمال نمودن حقوق شهروندی فرهنگیان بوده است.
اینک و این بار نیز در آستانه ی هفته ی معلم، امیدواریم مسؤلان دستگاه قضا صدای تظلم خواهی معلمان را بشنوند و به خود آیند و به عواقب آن اندیشه کنند و یا قوای مقننه و مجریه به بانگی
رسا علیه این همه عملکرد قانون شکنانه تبدیل شوند. در غیر این صورت بانیان و ناظران این کنش ها
هر دو در پیشگاه معلمان کشور، تاریخ سرزمین خود و ایزد عدل آفرین، مسئول خواهندبود.
جامعه فرهنگیان ایران ، نسبت به نگاه امنیتی مسؤلان به فعالیت های صنفی به شدت معترض اند و خواستار رفع اتهامات امنیتی از پرونده فعالان صنفی معلمان و صدور حکم آزادی آنها هستند و با صراحت اعلام می دارند مسئولیت عواقب اعتصاب غذای فرهنگیان دربند ، مستقیما متوجه مقامات قضایی و امنیتی کشور است.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور
پنجم اردیبهشت ۱۳۹۵
15 کارگر کارخانه ستبران تاکستان اخراج شدند!
به این کارگران بیمه بیکاری هم تعلق نمی گیرد؟!
15 کارگر کارخانه تولید مواد اولیه کاشی و سرامیک «ستبران» با سوابق کار 6 تا 16 سال، از اردیبهشت ماه سال جاری اخراج شدند.
به گزارش6اردیبهشت ایلنا،کارگران اخراجی کارخانه ستبران گفتند:در این واحد تولیدی حدود 30 کارگر مشغول به کار هستند اما از ابتدای اردیبهشت ماه سال جاری به دلیل آنچه از سوی کارفرما «رکود بازار فروش محصولات» عنوان شده است، تعداد 15 کارگر این کارخانه با سوابق کار 6 تا 16 سال پس از خاتمه قرارداد موقت کارشان اخراج شده‌اند.
در این زمینه یکی از کارگران اخراجی کارخانه ستبران می‌گویند از مجموع 15 کارگر اخراجی این واحد 11 نفرشان برای دومین بار است که طی یک سال گذشته اخراج می شوند.
به گفته وی ، او و دیگر همکاران اخراجی یک بار اردیبهشت ماه سال گذشته اخراج شده و در نهایت در مرداد ماه همان سال با اعلام نیاز کارفرمابه کارسابقشان باز گشتند.
این کارگر اخراجی از تلاش خود برای دریافت مقرری بیمه بیکاری و بازگشت به کار خبر می دهد ودر ادامه می‌گوید: زمانی که برای دریافت مقرری بیمه بیکاری به اداره کار تاکستان مراجعه کردیم متوجه شدیم که چون 4 ماه از سال گذشته از مقرری بیمه بیکاری استفاده کرده‌ایم در نتیجه طبق شرایط جدید بیمه بیکاری امکان برقراری دوباره مقرری وجود ندارد.
این کارگر اخراجی در ادامه گفت:از سوی اداره کار به ما گفته شده به موجب قانون جدید بیمه بیکاری، آن دسته از بیمه شدگانی که سابقه دریافت مقرری بیمه بیکاری دارند باید از زمان اشتغال به کار مجددا آنان تا قطع رابطه کاری یکسال گذشته باشدتا مشمول دوباره مقرری بیمه بیکاری شوند.
وی در تشریح خواسته خود و دیگر همکاران اخراجی خود می‌گوید: مشکل اصلی این نیست که چراکارفرما هر زمان که نیاز به تخصص ما دارد ما را به سر کار می برد. در حال حاضر پرداخت مقرری بیمه بیکاری خواسته اصلی ماست؛ در تمامی این سال‌ها بر اساس دستمزد‌هایمان حق بیمه پرداخت کرده‌ایم و اکنون که برای تامین معاش خود شغلی نداریم، حق داریم که از مزایای بیمه بیکاری که پولش را پرداخت کرده‌ایم استفاده کنیم اما اگر به هر دلیلی امکان پرداخت بیمه بیکاری وجود ندارد کارفرما با ید ما را به کارسابقمان بازگرداند.
عدم پرداخت یکسال حقوق وحق بیمه کارگران کارخانه صندوق نسوزنوشهر!
رئیس اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی نوشهر با بیان اینکه در حال حاضر 45 تا 50 کارگردرکارخانه صندوق نسوزنوشهرمشغول کار هستند که بیش از یک سال است حقوق خود را دریافت نکرده‌اند، یادآور شد: در چند سالی که شرکت با مشکلات مالی مواجه شد بارها توسط بانک‌های مختلف تسهیلات پرداخت شد و اداره تعاون،کار و رفاه نیز 100 میلیون تومان به صورت بلاعوض کمک کرد، اما با وجود حمایت‌هایی که از سوی مسئولان و بانک‌ها شد تا این لحظه این شرکت نتوانسته است فعالیت کامل خود را با وجود مالکان و شرکای قبلی از سر گیرد.
به گزارش5اردیبهشت فارس، غلامرضا مافی در حاشیه آغاز به‌کار مجدد شرکت صندوق نسوز « خرم» نوشهر در جمع خبرنگاران با اشاره به اینکه کمبود نقدینگی و اختلاف بین شرکا از علل کاهش فعالیت این شرکت بود، اظهار کرد: در یکی دو سال اخیر به علت مسائل مالی و بدهی‌های مختلف بسیاری از کارگران بابت حق‌الزحمه خود از شرکت طلب دارند و مدت‌هاست حق بیمه و حقوق آنها پرداخت نشده است.
وی افزود: شرکت گروه صنعتی «خرم» سازنده انواع صندوق نسوز و درب خزانه و نردبان کشویی آتش‌نشانی چند دهه قبل توسط شخصی به نام خرمی در محدوده روستای عالم‌کلا در زمینی به مساحت 15 هزار متر راه‌اندازی شد که تولیدات خوبی داشت و کارگران و خانواده‌های زیادی از قبل آن امرار معاش می‌کردند.
رئیس اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی نوشهر تصریح کرد: بعد از فوت مالک اصلی شرکت، فرزندان وی عهده‌دار مدیریت شرکت شدند که آنها نیز پس از چندین سال یا از دنیا رفتند و یا مشکلاتی ایجاد شد.
این مسئول خاطرنشان کرد: در چند سال گذشته شرکت توسط چند شریک مالی و هیأت‌مدیره اداره می‌شد و بعد از مدتی به علت اختلاف بین شرکا و مسائل و مشکلات مالی که به‌وجود آمد، میزان تولید شرکت کاهش یافت و در نتیجه کارگران با مشکل عقب افتادگی حقوق و مزایا و بیمه مواجه شدند.
مافی با بیان اینکه در حال حاضر 45 تا 50 کارگر در این شرکت مشغول کار هستند که بیش از یک سال است حقوق خود را دریافت نکرده‌اند، یادآور شد: در چند سالی که شرکت با مشکلات مالی مواجه شد بارها توسط بانک‌های مختلف تسهیلات پرداخت شد و اداره تعاون،کار و رفاه نیز 100 میلیون تومان به صورت بلاعوض کمک کرد، اما با وجود حمایت‌هایی که از سوی مسئولان و بانک‌ها شد تا این لحظه این شرکت نتوانسته است فعالیت کامل خود را با وجود مالکان و شرکای قبلی از سر گیرد.
مطالبات100 کارگر شرکت بلندطبقه درفاز 19 عسلویه هنوزپرداخت نشده است!
باقیمانده کارگران پیمانکاری فاز 19 منطقه ویژه عسلویه همچنان منتظرند تا طبق توافق صورت انجام شده کارفرمای آنها بابت معوقات مزدی پرداخت نشده با آنها تسویه حساب کند.
به گزارش6اردیبهشت ایلنا،با وجود تعهد شرکت بلندطبقه مبنی بر تسویه حساب کامل با 280 کارگر پیمانکاری فاز 19 عسلویهاین شرکت تا روز چهارشنبه (اول اردیبهشت ماه) 100نفر دیگر از این کارگران موفق به دریافت معوقات مزدی خود نشدند.
بر اساس صورتجلسه ای که در حضور مسئولان محلی توسط طرفین امضا شده است، شرکت بلندطبقه متعهد شده بود تا در موعد مقرر با تمامی 280 کارگر این پیمانکاری تسویه حساب کند که در عمل جزء حدود 180 کارگر با سایر کارگران هنوز تسویه حساب نشده است.
لازم به یادآوری است، این کارگران که به مشاغل همچون جوشکاری، مونتاژکاری، ساپورت،.فورمن و کمکی اشتغال داشتند که از واپسین روزهای سال گذشته اعتراضات خود را آغاز کرده و تا هفته اخیر نیز ادامه دادند.
تأخیرچندماهه پرداخت کارانه پرستاران!
قائم مقام سازمان نظام پرستاری از تأخیر چندماهه در پرداخت کارانه پرستاران خبر داد.
به گزارش6اردبهشت پانا،محمد شریفی مقدم درخصوص تأخیر در کارانه های پرستاران گفت: مهمترین دلیل در پرداخت دیرهنگام کارانه ها نبود بودجه و بدهی بیمه ها به مراکز درمانی است که باعث شده تا کارانه پرستاران با تأخیر چندماهه روبرو شود.
قائم مقام سازمان نظام پرستاری با بیان اینکه محوری ترین عضو نظام سلامت پرستاران هستند، خاطرنشان کرد: پرداخت کارانه در بیمارستان ها متفاوت است که در برخی بیمارستان ها مدیریت مالی وجود دارد اما در قالب بیمارستان ها به دلیل بدهکاری بیمه های درمانی مشکلات جدی پیش آمده است که یکی از آن ها عدم پرداخت چند ماهه کارانه کادر پرستاری است.
وی با اشاره به تعرفه های درمانی نیز گفت: طرح تحول سلامت موجب ناهماهنگی در افزایش تعرفه های پزشکی شده است. از طرفی تعرفه های خدمات پرستاری علی رغم وجود قانون و مصوبه مجلس هنوز به اجرا درنیامده و در حد شعار باقی مانده است. طرح تحول سلامت تعرفه های پزشکی 300 تا 400 درصد رشد داشت که این میزان افزایش باید طی 10 تا 15 سال اتفاق می افتاد اما همچنان می بینیم که عده ای بیش از این توقع دارند و بر سر افزایش تعرفه های پزشکی اختلاف دارند.
شریفی مقدم در ادامه خاطرنشان کرد: جامعه پرستاری انتظار دارد تا شورای عالی بیمه پس از 9 سال بتواند تعرفه های خدمات پرستاری را اجرا کند که متاسفانه با وجود تلاش ها و مذاکراتی که از سوی سازمان نظام پرستاری صورت گرفته این دغدغه پرستاری عملیاتی نشده است.
قائم مقام سازمان نظام پرستاری با بیان اینکه جامعه پرستاری نیازمند تقویت است، خاطرنشان کرد: اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، اجرای کامل ارتقای بهره وری و مشاغل سخت و زیان آور برای پرستارها، اخذ مجوز استخدام از مهم ترین مطالبات جامعه پرستاری است.
نامه سرگشاده کارگر شهرداری دهدشت به شهردار!
آقای شهردار می دانید که ما تمام خرج زندگیمان حقوقمان هست. تاخیر در پرداخت حقوق باعث شده تا اقساط واممان معوق شود.بدهکار در بازار شویم.حتی هیچ بانک و موسسه ای حاضر به پرداخت وام به من نمیباشد.
متن نامه کارگرشهرداری دهدشت به شهردار:
آقای شهردار سلام من یکی از پرسنل شهرداری دهدشت میخوام کمی با شما درد و دل کنم. آقای شهردار می دانید که ما تمام خرج زندگیمان حقوقمان هست. تاخیر در پرداخت حقوق باعث شده تا اقساط واممان معوق شود.بدهکار در بازار شویم.حتی هیچ بانک و موسسه ای حاضر به پرداخت وام به من نمیباشد.
جناب شهردار مگر گناه ما چیست که باید تاوان این بی مدیریتی را بدهیم.شما هم خودت و هم همسرت شاغل هستید و نیازی به حقوق شهرداری ندارید و هیچوقت زن و بچه ات با شکم گرسنه نخوابیده اند. کرایه خانه نمیدهی،کرایه تاکسی نمیدهی و در خانه ی خودت کنار زن و فرزندت راحت میخوابی. اما آقای شهردار من کارگرم و محتاج نان شب. نمیتوانم شکم گرسنه ی زن و فرزندم را ببینم.
میدانی چند وقت است رنگ گوشت را ندیده ام. غذای ما شده گوجه های خراب مغازه ها که میخواهند به حیوانات بدهند با التماس از آنها میگیرمشان برای شام و نهار خانواده ام. جناب شهردار نه حقوق میدهی و نه اضافه کار و نه عیدی سال ۹۴ را. نامه ی بانک برایم آمده که ضامنهایم را به دادگاه احضار کنند آنهم به دلیل عدم پرداخت حقوق.
جناب شهردار مگر میشود منه پدر خانواده بیخیال باشم و ببینم فرزندانم حسرت به دل باشند. میدانی آخرین باری که برای فرزندم لباس خریدم کی بود؟ جهیزیه دخترم را نتوانستم مهیا کنم و بخاطر فقر و نداری لگد به بخت دخترم زده شد. شش ماه هست که خانواده ام آرزوی دیدن تلویزیون را دارند و نمیتوانم حتی تلویزیونم را تعمیر کنم. یخچالم یک فیبر است که با یخهای همسایه پرش کرده ام. نان بچه هایم مانده ی نان همسایه ها است و لباسشان دیوار مهربانی.
جناب شهردار درد بدیست که یک پدر شرمنده ی فرزندانش باشد تجربه نکردی که بتوانی دردم را درک کنی. اما شما حواست به ما نیست.تمام دغدغه ات تثبیت خود در پستت میباشد و شب و رزوت شده رایزنی برای ماندن. بجای این همه رایزنی به فکر زن و بچه های ما باش. خداوند ناظر است و منی که شرمنده ی زن و فرزندم هستم را میبیند و شما باید جوابگو باشی. جناب شهردار مگر کار شهردار چیست یعنی نمیتواند یک حقوق را پرداخت کند؟ نمیتواند لااقل مبلغی به عنوان مساعده به ما بدهد که حداقل اینگونه شرمنده ی خانواده نباشیم.
جناب شهردار اشکهای شبانه ی من را فقط خدا میبیند چون اگر خانواده ام ببینند کمرشان میشکند.وقتی ستون خانواده بشکند خانواده از هم میپاشد. جناب شهردار تحمل اینهمه فشار و درد و شرمندگی را نداریم.کوه هم باشیم کمر خم میکنیم. جناب شهردار وقتی از دری فقر وارد شد از در دیگر ایمان خارج میشود و یادت باشد فقر باعث همه ی بدبختی های یک خانواده است. اگر مانده ی غذاهای همسایه های من نبود و اگر دیوار مهربانی این مردم مهربان نبود چه بلایی بر سر خانواده ام می امد.
آیا باید گدایی کنم یا دزدی؟ یا به سمت پول نزول روی بیاورم؟ چرا باید ایمانم را بدهم آنهم بخاطر عدم مدیریت شما؟ جناب شهردار حداقل کار یک شهردار پرداخت حقوق و مطالبات پرسنل است که شما در پرداخت همین حداقل هم ناتوان هستید.
پس بخاطر دل خانواده ای گرسنه ی ما یا حداقل وظیفه ی خود را انجام بده یا بگذار دیگری بیاید و بیشتر از این ما شرمنده ی خانواده نشویم که هم خدا راضیست و هم بنده ی خدا. در پایان جناب شهردار من شرمنده ی خانواده ام بشوم شما شرمنده ی خداوند میشوی که یک خانواده را به سمت نابودی سوق میدهی.پس حواست باشد که گونه ای قدم برندار که بدهکار شکم گرسنه ی پای برهنه ی ماها باشی.
منبع:عصردنا-6اردیبهشت
5 هزار شکایت از کارفرمایان در سال گذشته در اردبیل ثبت شده است
به گفته مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سال گذشته پنج هزار فقره شکایت از کارفرمایان موردبررسی قرار گرفته است که بیشترین میزان آن به اتمام مدت قرارداد و عدم تمدید قرارداد کار و در عین حال پرداخت نشدن مطالبات برمی‌گردد.
وی در عین حال از دیگر مصادیق عدم رعایت قوانین و مقررات کار در استان را قراردادهای سفید تاریخ، سفید مبلغ و سفید امضا عنوان کرد و متذکر شد: این شکل از قراردادها که برای کوتاه‌مدت تنظیم میشود آفت و معضل اصلی در رابطه با کارگر و کارفرما است.
به گفته مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اخذ رسید بدون دریافت وجه به کارگر نیز دیگر تخلفی است که گاها مشاهده میشود.
به گزارش6اردیبهشت خبرآنلاین،حسین منوری با تأکید به اینکه سال گذشته به منظور رصد این مهم شش هزار و ۵۰۰ فقره بازرسی انجام شده است، اضافه کرد: بررسی‌ها نشان می‌دهد شکایت کارفرما از کارگر به ندرت گزارش میشود اما در مقابل شکایت کارگران از کارفرماها رقم قابل‌توجهی دارد.
به گفته منوری سال گذشته پنج هزار فقره شکایت از کارفرمایان موردبررسی قرار گرفته است که بیشترین میزان آن به اتمام مدت قرارداد و عدم تمدید قرارداد کار و در عین حال پرداخت نشدن مطالبات برمی‌گردد.
وی با تأکید به اینکه قراردادهای مدت معین کارفرما بر اساس قانون در مدت مقرر می‌تواند فسخ شود، اضافه کرد: بااین‌وجود به دلیل اینکه برخی فسخ‌ها مزایایی برای کارگران دارد و این مزایا رعایت نمی‌شود در این خصوص شکایت‌هایی به دست ما می‌رسد.
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان از جمله ضرورت پرداخت مقرری بیمه بیکاری را عنوان کرد و گفت: اگر قرارداد بدون میل کارگر فسخ شود این بیمه باید پرداخت شود که اغلب مورد بی‌توجهی است.
منوری با بیان اینکه سال گذشته برای هزار و ۵۰۰ نفر مقرری بیمه بیکاری پرداخت شده است، اضافه کرد: بر اساس قانون کار این مقرری شامل هشت میلیون و ۱۲۰ هزار ریال برای هر ماه است.
وی در عین حال از دیگر مصادیق عدم رعایت قوانین و مقررات کار در استان را قراردادهای سفید تاریخ، سفید مبلغ و سفید امضا عنوان کرد و متذکر شد: این شکل از قراردادها که برای کوتاه‌مدت تنظیم میشود آفت و معضل اصلی در رابطه با کارگر و کارفرما است.
به گفته مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اخذ رسید بدون دریافت وجه به کارگر نیز دیگر تخلفی است که گاها مشاهده میشود.
منوری یکی از مهمترین مصادیق عدم رعایت قوانین را تأخیر در پرداخت‌ها برشمرد و متذکر شد: این موضوع تأثیر منفی بر روی معیشت کارگر داشته و حتی اعصاب و روان و روند عادی زندگی وی را مختل می‌کند.
وی افزود: به دلیل تأثیرات گسترده منفی پرداخت نشدن مطالبات درخواست ما از کارفرمایان توجه به‌حق و حقوق کارگران است.
ممانعت وزارت بهداشت از اجرای قانون مشاغل سخت و زیان آوربرای پرستاران!
عضو شورای عالی سازمان نظام پرستاری کشور با اشاره به شنیده ها مبنی بر لغو قانون مشاغل سخت و زیان آور برای پرستاران، گفت: قانونی که دولت و مجلس تصویب می کنند، هیچ وزارتخانه و شخصی نمی تواند آن را لغو کند.
به گزارش6اردیبهشت پایگاه اطلاع رسانی سازمان نظام پرستاری،علی اشرف رحمان پناه گفت: قانونی که مجلس تصویب می کند اگر بخواهد لغو شود باید دولت آن را لغو کند. اگر وزارتخانه ای بخواهد قانون تصویب شده توسط دولت را نادیده بگیرد، آن اقدام غیر قانونی است .
وی اظهار داشت: در قانون مشاغل سخت و زیان آور، پرستاران در صف اول می باشند اما متاسفانه وزارت بهداشت به دلایل مختلفی چون کمبود نیرو،ضعف مالی و … از قرار دادن این قانون در حق پرستاران اجحاف می نماید و پرستاران را مشمول این قانون نمی داند که وجود این نادیده گرفتن پرستاران مساوی است با مخالفت با قانونی که دولت تصویب نموده است.
عضو شورای عالی سازمان نظام پرستاری کشور ادامه داد: اگر این قانون برای پرستاران بکار برده نشود پرستاران می توانند با مراجعه به کمیسیون اصل ۹۰ و دیوان عدالت اداری شکایت نمایند که این عمل وزارت بهداشت را می توان به گونه ای نادیده گرفتن سازمان نظام پرستاری که نماینده قانونی پرستاران است، در نظر گرفت.
وی افزود: پرستاران طبق ماده ۱۶ قانون اساسی سازمان نظام پرستاری مشمول قانون مشاغل سخت و زیان آور هستند اما به دلایلی برای پرستاران اجرایی نشده است و بیشترین ضرر متوجه پرستاران است.
قراردادهای شرکتی برای تضعیفِ قدرت کارگران است/ حضور دستگاه قهریه در اعتراض‌های کارگری بیشتر میشود
طبقه کارگر و دستمزدبگیران باید به نیروهای درونی خودشان اتکا کنند. اینکه منتظر باشند عقلانیتی در جریان سیاست‌گذار به نفع افزایش دستمزدها پدید بیاید؛ خطاست. من چنین منطق و عقلانیتی را در برنامه‌ریزی‌های دهه‌های اخیر ندیده‌ام.
پرویز صداقت، کارشناس اقتصادی در آستانه روز جهانی کارگر در گفت‌وگوی تفصیلی که متن کامل آن به شرح ذیل است، به ترسیم وضعیت معیشتی کارگران در وضعیت فعلی و نقش تشکل‌های کارگری در پیشبرد مطالبات جمعی کارگران پرداخت. او معتقد است؛ اگر اوضاع جاری به همین منوال ادامه یابد، چشم‌انداز روبرو چندان روشن نیست.
نمود عینی پسابرجام در زندگی کارگران چه می تواند باشد؟ می‌دانیم که مزد امسال با استناد به این استدلال که تورم اتفاقی ماه بهمن ۱۲ درصد و تورم انتظاری سال بعد ۱۰ درصد است، ۱۴ درصد افزایش پیدا کرد درحالیکه سال قبل که هنوز حرفی از برجام نبود، مزد ۱۷ درصد افزایش پیدا کرد.
با نگاهی به واقعیت‌های عینی و ملموس به نظر می‌رسد که فقیرتر شدن طبقه کارگر و طبقات فرودست جامعه کماکان ادامه خواهد داشت و به عبارت دیگر پسابرجام هنوز برای طبقه کارگر به لحاظ معشیتی دستاوردی نداشته است، البته دولت امیدوار است که در دوران پسابرجام با بهبود شرایط سرمایه‌گذاری و بهبود فضای کسب‌وکار و جذب سرمایه‌های خارجی موج جدیدی از انباشت سرمایه اتفاق بیفتد. در چنین حالتی گفته میشود طبقه کارگر و فرودستان هم از مزایای ناشی از انباشت سرمایه بهره‌مند بشوند.
ایدئولوژی اقتصادی رایج در ایران، بر مبنای جزمیت نولیبرالی تدوین شده است
ایدئولوژی اقتصادی رایج در ایران از پس از دوران جنگ تاکنون، برمبنای این جزمیت نولیبرالی تدوین شده که معتقد است انباشت سرمایه در درازمدت به سبب اثرات فروبارشی پیامدهایی به نفع بهبود وضعیت معیشتی طبقات فرودست خواهد داشت. به همین دلیل، این ایدئولوژی انجماد دستمزدها و محدود ساختن افزایش دستمزدها را در کوتاه‌مدت توجیه می‌کند. به این ترتیب که به رغم سختی‌های کوتاه‌مدت از آن‌جایی که کاهش یا عدم افزایش بسنده دستمزد منجر به افزایش حاشیه سود و به تبع آن افزایش بیشتر سرمایه‌گذاری خواهد شد در درازمدت طبقه کارگر از آن بهرمند می‌شوند؛ ولو آن که در کوتاه‌مدت آسیب ببیند.
علاوه بر تجربه‌های متعدد جهانی که خلاف این را نشان می‌دهد، در ایران آنچه از سال ۱۳۶۸ تا امروز اتفاق افتاده این بوده که به‌رغم اینکه تقریباً همواره این سیاست اجرا شده اما آمار و ارقام و واقعیت‌های عینی که مشاهده میکنیم همه نشان می‌دهد این اثرات فروبارشی که صحبتش بوده هیچ‌گاه تحقق پیدا نکرده است. یعنی فقرا به صورت نسبی فقیرتر و ثروتمندان غنی‌تر شده‌اند. گویی هیچ وقت قرار نیست این به‌اصطلاح اثرات فروبارشی اتفاق بیفتد. البته باید تأکید کرد که این صرفاً یک حکم جزمی ایدئولوژیک نیست که در شالوده‌ی برنامه‌ها و سیاست‌های اقتصادی دولت وجود داشته، این صرفاً یک خطای فکری نیست، بلکه منافع طبقاتی عظیمی هم پشت سر خودش دارد.
بحثی که شما پیش کشیدید این است که سیاست کلی در دولت‌های پس از جنگ به افزایش تضاد طبقاتی انجامیده است؛ حال حتی اگر قرار باشد بعد از برجام سرمایه‌گذاری‌های خارجی رونق بگیرد در شرایطی که دستمزد فقط ۱۴ درصد افزایش پیدا کرده، پس هر نوع سرمایه‌گذاری خارجی نمیتواند سطح معاش کارگران را بهبود ببخشد؛ حال می‌خواهم این سوال را مطرح کنم که این مسئله واقعی نبودن دستمزد؛ چشم‌انداز روشنی باقی می‌گذارد؟
اساساً سیاست دولت‌ها بهبود وضعیت معیشت طبقات فرودست جامعه نیست. سیاست دولت‌ها در سه دهه گذشته، بهبود فضای کسب‌وکار در همان مفهومی است که مثلاً در اسناد بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول از آن بحث میشود.
فضای مطلوب کسب‌وکار در ایدئولوژی اقتصادی سرمایه‌داری معاصر آن چیزی است که در بهشت‌های مالیاتی مانند پانامای امروز می‌بینیم. یعنی جریان آزاد ورود و خروج سرمایه، باز بودن حساب‌های سرمایه، واگذاری مالکیت‌ها به بخش خصوصی، گسترش انواع و اقسام شرکت‌های پیمانکاری، حضور حداقلی دولت، حداقل پوشش‌های تامینی اجتماعی و غیره.
بهبود فضای کسب‌وکار برای سرمایه‌گذاری، یعنی بهبود فضای فعالیت‌های اقتصادی دارندگان سرمایه‌ها. مهمترین الزامش هم این است که حاشیه سود سرمایه‌ها افزایش پیدا کند. حاشیه سود سرمایه‌ها در کوتاه‌مدت با تثبیت دستمزدها یا افزایش حداقلی دستمزدها افزایش پیدا خواهد کرد.
البته، همین امر پاشنه آشیل این سیاست در درازمدت است. چون این گروه‌های دستمزدبگیر که در مرحله بعد به عنوان متقاضی همین کالاها یا خدمات باید وارد بازار بشوند قدرت خرید کافی نخواهند داشت که این باعث میشود رکود ناشی از فقدان تقاضای مؤثر در اقتصاد ایجاد شود و همان دارندگان کسب و کار زیان خواهند دید اما طبقه سرمایه‌دار فاقد نگاه درازمدت است و اساساً کوتاه مدت می‌اندیشد.
طبقه کارگر و دستمزدبگیران به نیروهای درونی خودشان اتکا کنند
الان این اتفاق افتاده و اکثر دستمزدبگیران زیر خط فقر هستند و قدرت خرید پایینی دارند. اما همانطور که شما بیان کردید در یک نگاه بلند سرمایه‌محور هم پایین ماندن طولانی مدت دستمزد، باعث میشود تولید داخلی بیش از پیش ورشکسته بشود. با این وجود شما هیچ چشم‌اندازی نمی‌بینید که واقعی شدن دستمزدها حداقل در سال‌های آینده در دستور کار قرار بگیرد؟
ببینید اینجا طبقه کارگر و دستمزدبگیران باید به نیروهای درونی خودشان اتکا کنند. اینکه منتظر باشند عقلانیتی در جریان سیاست‌گذار به نفع افزایش دستمزدها پدید بیاید؛ خطاست. من چنین منطق و عقلانیتی را در برنامه‌ریزی‌های دهه‌های اخیر ندیده‌ام.
طبقه کارگر در شرایط کنونی فاقد قدرت چانه‌زنی جمعی شده است
برسیم به بحث تشکل‌ها؛ اولا اینکه در جلسه‌های دستمزد، دولت و کارفرمایان دست بالا را دارند و نمایندگان به اصطلاح کارگری قدرت چانه‌زنی ندارند و ما در این شرایط دچار پارادوکس شدیدی هستیم از یک طرف توقع داریم توان چانه‌زنی دستمزدبگیران افزایش پیدا کند و از طرف دیگر مدیریت دولتی اجازه هیچگونه کنش صنفی را به دستمزدبگیران نمی‌دهد.
اینجا شما به یک پارادوکس اشاره کردید و این یک پارادوکس خیلی مهم و یک نکته کلیدی برای شناخت وضعیت طبقه کارگر امروز است. طی چهار دهه گذشته طبقه کارگر در ایران به لحاظ عینی بسط پیدا کرده است، اما به لحاظ ذهنی قبض یافته است. چرا به لحاظ عینی بسط پیدا کرده است؟ چون تعداد افردی که در زنجیره خلق ارزش در جامعه در مقام دستمزدبگیر هستند، به انحای مختلف از طریق گسترش مناسبات سرمایه‌داری، به پیمان سپردن بسیاری از فعالیت‌ها، خصوصی‌سازی‌ها و مجموعه برنامه‌ها و سیاست‌های اقتصادی حاکم افزایش پیدا کرده است.
بی‌ثباتی شغلی، مانع همبستگی کارگران شده است
به رغم افزایش کمّی طبقه کارگر، مجموعه شرایط حاکم باعث شده که این طبقه به‌شدت فاقد قدرت کنشگری و چانه‌زنی جمعی باشد. صرف‌نظر از لایه خاصی از مدیران و اقشار بالایی، امروز حدود 5/12 میلیون نفر هستند که به‌صورت مستقیم تحت پوشش تأمین اجتماعی به کار مشغول‌اند. بخش عمدهی این افراد، یعنی حدود 87 درصد دارای قراردادهای موقتی هستند و 80 درصد این گروه دارای قراردادهای کوتاه‌تر از یک سال‌اند، بنابراین یک مانع مهم شکل‌گیری همبستگی درون این طبقه بی‌ثباتی شغلی کارگران است.
دومین و احتمالاً مهمترین مانع این است که در خوش‌بینانه ترین برآوردها براساس همان تعاریف غریب مرکز آمار ایران که فرد را با یک ساعت کار در هفته شاغل به حساب آورده، رقمی نزدیک به 2.5 میلیون بیکار داریم. پس با این حساب، 5/2 میلیون ارتش ذخیره بیکاران را داریم و انبوهی از بی‌ثبات‌کاران یعنی حدود 10 تا 11 میلیون افراد فاقد امنیت شغلی.
شعارها علیه کارگران مهاجر همبستگی طبقه کارگر را از بین می‌برد
یک گام جلوتر بیاییم و به درون طبقه کارگر نگاه کنیم. در درون طبقه‌ی کارگر ایران انبوهی از تقسیم‌بندی‌ها، اختلاف‌ها و تبعیض‌ها براساس جنسیت، قومیت و انواع هویت‌های دیگر را شاهد هستیم. این یعنی طبقه کارگر به‌شدت پاره‌پاره و به گروه‌های مختلف تجزیه شده است. برای مثال بیکاری بین زنان جویای کار دو برابر مردان است. نمونه دیگر شعارهایی است که در مراسم رسمی سال گذشته روز کارگر علیه کارگران مهاجر داده شد. این شعارها به‌نوعی از بین بردن همبستگی درونی طبقه‌ی کارگر است.
در شاکله بالادست جامعه، طبقه کارگر محلی از اعراب ندارد
ناگفته نباید گذاشت که سیاست حاکمیت نیز در قبال حرکت‌های جمعی کارگری مطلقاً تساهل‌گرایانه نبوده است. در واقع در شاکله‌ی بالادست جامعه، طبقه‌ی کارگر محلی از اعراب ندارد و به همین دلیل شاهد هستیم که این طبقه حتی قدرت ایجاد تشکل‌های مستقل خود را هم ندارد.
بخش عمدهی طبقه کارگر دچار توهم تعلق به طبقه متوسط است
مایلم به این نکته هم که یکی از عواملی که در قبض ذهنی طبقه‌ی کارگر مؤثر بوده این است که بخش عمده‌ای از طبقه کارگر ما دچار توهم تعلق به طبقه متوسط است. آموزگاران و پرستارانی که در یک رابطه دستمزدی در زنجیره بازتولید اجتماعی (در آموزشگاه‌ها و بیمارستان‌هایی اغلب خصوصی یا کالایی‌شده) کار می‌کنند اما به دلایلی مانند سلایق و سبک زندگی یا سطح تحصیلات خود را طبقه متوسط می‌دانند، دچار توهم‌اند.
آنان به‌رغم تفاوت سلایق و علایق، قراردادها و شرایطِ کاری مشابه کارگران یقه‌آبی دارند، اما خود را متفاوت تصور می‌کنند. در واقع توهم بخشی از طبقه کارگر به تعلق به طبقه متوسط که باید مفصل درباره‌‌ی عوامل‌اش صحبت و تحقیق کرد از عوامل مهم درخودماندگی طبقه‌ی کارگر ایران است و یکی از دستور کارهایی که علاقمندان به مسائل کارگری باید دنبال کنند مبارزه با همین توهم است.
به سبب مجموعه این دلایل است که می‌گویم طبقه کارگر ایران گرچه به لحاظ عینی گسترش پیدا کرده ولی به لحاظ ذهنی به‌شدت تضعیف شده است. این طبقه اکنون فاقد سوبژکتیویته جمعی است و به عبارت دیگر اکنون طبقه کارگر به‌اصطلاح طبقه‌ای کاملاً در خود است، نه برای خود. از همین رو، کارگران فاقد اثرگذاری کافی در زمینه‌ی چانه‌زنی در مسئله افزایش دستمزد و به طور کلی بر روی سرنوشت جمعی خودشان هستند.
حضور دستگاه قهریه در اعتراض‌های کارگری بیشتر میشود
شما کارنامه دولت را در این سه سالی که گذشته در زمینه نهادهای صنفی و آزادی کنش‌های صنفی چطور ارزیابی می‌کنید؟
در این حیطه عملکرد دولت فعلی را استمرار عملکرد دولت قبل می‌دانم. به گمانم اینکه شما در برخی زمینه‌ها افزایش فشار می‌بینید ناشی از تشدید بحران اقتصادی است. در شرایط بحرانی اعتراض‌ها ولو پراکنده افزایش پیدا می‌کند و دستگاه قهریه هم حضور قاطعانه‌تری پیدا می‌کند. ولی در واقع در زمینه آزادی تشکل‌های صنفی کماکان همان سیاست‌های قبلی ادامه یافته است.
قراردادهای کارگری با شرکت‌های پیمانکاری قدرت چانه‌زنی طبقه کارگر را می‌کاهد
ما در جریان تماس‌هایی که با تشکل‌های رسمی کارگری در کارخانه‌ها داریم همین تشکل‌های رسمی مثل انجمن‌های صنفی و شوراهای اسلامی کار هم که مطابق فصل ششم قانون کار تشکیل می‌شوند، با این وجود دولت دخالت می‌کند و بازرس‌های وزارت کار اجازه نمی‌دهند افرادی که در دفاع از طبقه کارگر توانا هستند سرکار بیایند و اجازه اجرای همان فصل ششم ناقص را هم نمی‌دهند. فکر می‌کنید در حال حاضر با تمام مشکلات معیشتی که کارگران دارند مثل دغدغه دستمزد و امنیت شغلی پایدار آیا می‌تونیم بگوییم تغییراتی در فصل ششم قانون کار و ایجاد تشکلات مستقل کارگری می‌تواند یکی از مطالبات محوری کارگرها باشد؟ آیا کارگران می‌توانند فرصت پرداختن به این مطالبه را نیز پیدا کنند؟
نهاد تنظیم‌کننده‌ی بازار کار، یعنی وزارت کار، نهادی بی‌طرف نیست و اساساً منافع کارفرمایان را درنظر می‌گیرد. بنابراین در شرایط نبود فشار مؤثر از پایین، اگر اصلاحی هم در قانون صورت بگیرد احتمالاً اصلاحاتی صوری در جهت ایجاد شباهت با کنوانسیون‌های بین‌المللی با هدف سهولت بیشتر هم‌پیوندی اقتصاد ایران با اقتصاد جهانی است، نه به قصد ایجاد امکان ایجاد تشکل‌های کارگری.
کلیت سیاست‌های دولت برای بی‌ثبات کردن کارگران، واگذاری فعالیت‌های اقتصادی به پیمانکاران و به تبع آن بستن قراردادهای کارگری با شرکت‌های پیمانکاری و غیره همه در جهت تضعیف قدرت جمعی چانه‌زنی طبقه‌ی کارگر بوده است. به همین ترتیب طبیعی است دولتی که این سیاست‌ها را دنبال کرده است دنبال مجوز دادن به تشکل‌های مستقل کارگری نخواهد بود.
ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری یکی از مهمترین مطالبات کارگران است زیرا بدون ساماندهی و داشتن تشکل‌های مستقل نمی‌توان گام‌های بعدی را برداشت و این نخستین اقدامی است که طبقه کارگر باید در دستور کار قرار دهد.
تحقق مطالبات کارگری بدون حرکت جمعی امکان‌پذیر نیست
به نظر می‌رسد سه جانبه‌گرایی در کشورهایی با سیاست‌های نولیبرالی تا حدودی واقعی است ولی ایران اصول پایه‌ای سرمایه‌داری را اخذ کرده بدون اینکه اصول سه جانبه‌گرایی را قبول داشته باشد.
در کشورهای دیگر هم این سنت‌ها از آسمان نازل نشده و به دلیل صدها سال مبارزه بوده است. دست‌یابی به این شرایط و مطالبات بدون حرکت جمعی طبقه‌ی کارگر امکان‌پذیر نیست.
حالا که پسابرجام اتفاق افتاده، باوجود این نرخ پایین افزایش دستمزد چقدر احتمال می دهید که بستری ممکن است برای جذب سرمایه‌های خارجی فراهم شود به ابزاری برای ارزان سازی بیشتر نیروی کار و بهره‌کشی کار کارگر تبدیل شود؟
بله، بدیهی است. از این رو که میخواهند فرصت‌های سرمایه‌گذاری برای سرمایه‌گذاران خارجی حاشیه سود هرچه جذاب‌تری داشته باشد، یکی از راه‌ها هم انجماد دستمزدهاست. البته به گمانم توجه اصلی سرمایه‌گذاران خارجی به ایران نه در صنایع کاربر، بلکه به سبب مزیت‌های نسبی اقتصاد ایران در حوزه‌ی نفت و گاز و انرژی و نیز توجه به بازار ایران برای فروش محصولات‌شان است.
نگه‌داشتن نرخ بیکاری در شرایط کنونی نیازمند سرمایه‌گذاری‌های کلان است
این هم گفتنی است که ایجاد اشتغال در این حوزه‌ها به سرمایه‌گذاری‌های کلان نیاز دارد. اگر مثلاً در بخش خدمات میزان سرمایه‌گذاری نسبتاً اندکی می‌تواند یک شغل ایجاد کند، در حوزه‌های نفت و گاز میزان سرمایه‌گذاری که اشتغال‌زایی بکند، بسیار بالا خواهد بود. به همین دلیل، با توجه به برآورد واقع بینانه‌ای که از میزان سرمایه‌گذاری‌های خارجی باید داشته باشیم اشتغال‌زایی در این بخش‌ها قادر به حل بحران بیکاری نخواهد بود و این یک توهم است که سرمایه‌گذاری خارجی مشکل بیکاری را حل کند. حتی اگر دولت بتواند نرخ بیکاری را در همین حدود فعلی هم نگه دارد نیازمند سرمایه‌گذاری‌های کلان است که در شرایط رکود فعلی خیلی بعید به نظر می‌رسد.
منبع:ایلنا-6اردیبهشت
تجمع اعتراضی اهالی روستا پیزرد بهرام بیگی مقابل استانداری کهگیلویه و بویراحمد!
صبح امروز6اردیبهشت، اهالی روستای پیزرد بهرام بیگی با حضور در محل استانداری کهگیلویه و بویراحمد به دلیل احتمالی رانش زمین و ریزش کوه تجمع کردند.
به گزارش6اردیبهشت کبنانیوز،شکرالله محمودی‌فر رئیس شورای اسلامی روستای پیزرد بهرام بیگی در این باره گفت: ۲۳ سال پیش روستای پیزرد بهرام بیگی دچار رانش زمین و ریزش کوه شد که در همین راستا قطعه زمینی به مساحت ۱۰ هکتار جهت اسکان اهالی این روستا توسط مسئولان کهگیلویه و بویراحمد در نظر گرفته شد و بنیاد مسکن اقدام به قطعه‌بندی آن کرد و تحویل مردم روستا داد.
وی در ادامه افزود: بعد از این اقدام بنیاد مسکن و صدور پروانه ساخت مردم روستا شروع به ساخت و ساز خانه‌های خود کردند و بعد از مدتی که مردم را به دو گروه اصلی و فرعی تقسیم کردند از آنها خواستند که بابت زمین تحویل داده شد، هر خانوار باید ۳۰ میلیون ریال پرداخت نماید.
محمودی‌فر با بیان اینکه مردم روستا از نظر مالی بضاعت کافی ندارند، اضافه کرد: این روستا فاقد آب و برق و سایر خدمات رفاهی هستند و از طرفی مسئولان وعده دادن تسهیلات مسکن را به مردم روستای پیزرد داده بودند که تاکنون در این خصوص اقدامی صورت نگرفته است.
رمضان ایمان‌نژاد دهیار روستای پیزرد بهرام بیگی همچنین با بیان اینکه مردم توان مالی و از طرفی آب و برق برای ساخت خانه‌های روستایی وجود ندارند، از مسئولان درخواست کرد تا به کمک به مردم این روستا بیایند.
ایمان‌نژاد تصریح کرد: هر لحظه ممکن است بر اثر رانش زمین و ریزش کوه مردم این روستا به زیر آوار بروند. لذا از مسئولان تقاضا داریم که به دلیل ضعف توان مالی مردم و نبود هیچ گونه امکانات به داد اهالی روستا پی زرد بهرام بیگی برسند.
تجمع اعتراضی دانشجویان دانشکده تجسمی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران!
روز5اردیبهشت ماه،دانشجویان دانشکده تجسمی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران تجمعی اعتراضی برگزار کردند.
به گزارش 6اردیبهشت خبرنامه دانشجویان ایران،این تجمع روز یکشنبه 5 اردیبهشت ساعت 12 مقابل ساختمان دانشکده تجسمی آغاز شد و سپس با اضافه شدن دانشجویان باقی رشته‌ها به سمت حیاط مرکزی و مقابل دفتر ریاست پردیس ادامه یافت.
سپس بیانیه‌ای قرائت شد و به امضای جمع کثیری از حاضران رسید. از این بیانیه سه نسخه تهیه و به دفتر ریاست پردیس، معاونت دانشجویی و ریاست دانشکده تجسمی ارسال شد.
در ادامه پس از موافقت جمع، 8 نفر از حاضرین از رشته‌های نقاشی، عکاسی و مجسمه‌سازی و یکی از اعضای شورای صنفی، برای طرح اعتراض و خواسته‌هایشان به دفتر عزیزی، ریاست پردیس رفتند.
بحث‌ها با ریاست پردیس حول سه محور ذیل انجام شد:
-تأمین امکانات و جلوگیری از تخریب و تقسیم فضاهای آموزشی رشته‌ی نقاشی و رشته‌های دیگر.
-درخواست جلسات حضوری ادواری برای دخیل کردن دانشجویان در تصمیم‌گیری‌ها و اعلام تصمیمات ریاست دانشکده تجسمی.
-رسیدگی به مشکلات بین دانشجویان و اساتید بدون واهمه از عواقب آن برای دانشجویان.
عزیزی نیز وعده‌ی جلوگیری از تخریب و تقسیم کارگاه‌ها، باقی ماندن اتاق بوم در اختیار رشته‌ی نقاشی، اختصاص فضای کافی موردنیاز رشته‌های جدید و در صورت تأمین نشدن، جلوگیری از پذیرش رشته‌های جدید را دادند.
با توجه به اینکه وعده‌ها به‌صورت شفاهی بوده است، دانشجویان پردیس هنرهای زیبا اعلام کردند با آگاهی از وضع موجود، برای تحقق این وعده‌ها و برداشتن گام‌های بعدی همچنان پیگیر این موارد خواهند بود.
بیش از 41 میلیون نفر تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی قرار گرفتند
تا پایان آذر ماه سال گذشته، 41 میلیون و 197 هزار و 498نفر تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی قرار گرفتند.
به گزارش6اردیبهشت اداره کل روابط عمومی سازمان تأمین‌اجتماعی، براساس اعلام دفتر آمار و محاسبات اقتصادی و اجتماعی این سازمان، تعداد افراد تحت پوشش نسبت به دوره مشابه سال قبل، افزایش 3درصدی را نشان می دهد.
براین اساس، از مجموع جمعیت تحت پوشش، 35 میلیون و 897هزار و 860 نفر بیمه شده بودند که بیش از 13 میلیون و669 هزار و75 نفر بیمه شده اصلی و 22 میلیون و 228 هزار و 785 نفر بیمه شده تبعی بودند.
همچنین در همین مدت 5 میلیون و 299 هزار و638 نفر از جمعیت تحت پوشش را مستمری بگیران تشکیل می‌دهند که 2 میلیون و950 هزار و 815 نفر مستمری‌بگیر اصلی و 2 میلیون و348 هزار و 823 نفر مستمری بگیر تبعی بودند.
گفتنی است، تعداد بیمه‌شدگان تأمین اجتماعی تا پایان آذر ماه سال 94 نسبت به دوره مشابه سال قبل از آن، افزایش 7 /2 و تعداد مستمری بگیران این سازمان در همین مدت رشد 5 درصدی را نشان می‌دهند.
رضارخشان:ستایش واعظم قربانیان سرمایه داری اند
در چند روز اخیر شاهد حوادث تلخ و دردناکی از جنبه میزان خشونت عریانی که در ماجرای قتل ستایش دختر 5ساله افغان توسط یک نوجوان 15ساله و همچنین ماجرای شکنجه های دهشتناک ،اعظم و دو دخترش از مشهد،آنهم توسط شوهر ویا پدر هستیم. راستش از حیث میزان بالای خشونت بکار رفته در هردو مورد،آنچنان گسترده وناگوار است که بازگو کردن ماجرا ،کار من یکی نیست. با این حال ،از روزی که این دو جنایت در فضای عمومی ،چه در سطح رسانه های رسمی وچه فضای مجازی مطرح شده است جامعه در بهتی سنگین فرو رفته است.اینکه چرا؟ریشه اینهمه نفرت چیست؟هر کسی از منظری به این دو ماجرا می پردازد. بعضیها چاره را در انتقام می بینند و عده ای روانشناسانه به ما جرا می پردازند. اما بنظر من، این مناسبات سرمایه داریست که انسانها را به این درجه از استیصال وناامیدی می کشاند.این مناسبات ظالمانه است که حسرت یک زندگی انسانی توام با ارامش واسایش را بر دل اکثریت جامعه گذاشته است.این مناسبات غیر انسانیست که موجب انباشته شدن انواع خشمها،بغضها ،حسرتهاو دردها در وجود آدمی می گردد.که همگی آنها به تنگناهای زیستی ومعیشتی و میزان بالای بیکاری وفقر جامعه برمی گردد.پس اخلاقیات و وجدانیات از هم می درد و در چنین اوضاعی انسان تبدیل به بشکه باروت خشونت میشود که هر لحظه ممکنست منفجر شود.که بر روی هر کسی ممکنست آوار شود.چه ستایش معصوم باشد وچه اعظم و دخترانش.تا زمانیکه در برین پاشنه می چرخد ازین بمبها هر آن ممکنست منفجر شود.حوادثی که هر دو سوی آن قربانی اند.
با آرزوی دنیایی انسانی و عاری از خشونت
رضارخشان
5/2/1395
پرستاران در معرض شدید آسیب های شغلی/ بیشترین شکایت از کمر درد
کمر درد یکی از شایع ترین و پرهزینه ترین صدمات شغلی محسوب می شود و پرستاری از جمله مشاغلی است که به علت ماهیت کاری با شیوع بالای کمردرد همراه است.
به گزارش 6اردیبهشت پایگاه اطلاع رسانی سازمان نظام پرستاری، شیوع کمر درد در گروه شغلی پرستاری بیش از ۵۰ درصد گزارش شده است که هزینه های مستقیم و غیر مستقیم ناشی از آن قابل توجه است.
مطالعه ای بر روی ۱۲۲۶ نمونه تصادفی از پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی انجام شده است که نتایج آن قابل تامل است.
در نمونه مورد بررسی شیوع نقطه ای، یک ماهه، ۶ ماهه، یک ساله و در طول زندگی کمر درد به ترتیب ۵۱.۵، ۵۶.۳، ۵۸.۹، ۵۹.۶ و ۶۲ درصد گزارش شد.
کمر درد با عوامل مختلف شغلی از جمله سابقه کار، سمت در شغل، بخش محل خدمت و میزان رضایت شغلی ارتباط معنی داری داشت.
بیشترین علت شیوع درد، بلند کردن بار سنگین (۳۰.۴ درصد) و شایع ترین عامل تشدید کننده و تسکین دهنده درد ایستادن طولانی و استراحت (۵۷.۶ و ۵۹.۲ درصد) ذکر شد.
از بین نمونه ها ۳۳.۷ درصد به علت کمردرد، مرخصی با میانگین ۷۹ روز گرفته بودند.
یافته های این تحقیق تاییدی بر این مطلب است که پرستاران در معرض خطر بیشتری برای آسیب های کمری هستند.
همچنین رابطه عوامل شغلی با کمردرد معنی دار بوده و به نظر می رسد که با کوشش جهت تصحیح یا تعدیل این عوامل خطر بتوان به ارتقا سلامت و بازده کاری در این گروه افزوده و به کاهش پی آمدها و هزینه های حاصل از آن کمک نمود.
مرگ کارگرجوان براثرسقوط به اعماق چاه!
روز5اردیبهشت ماه،سقوط کارگر جوان مقنی به اعماق چاه در خیابان هنگام نرسیده به چهارراه استقلال، مرگ وی را به دنبال داشت.
به گزارش6اردیبهشت پایگاه خبری 125، مرتضی بهروز معاون منطقه 3 عملیات در این باره گفت: در یک ملک شخصی چاهی به عمق 25 متر برای آزمایش خاک حفر شده بود و کارگر جوانی مشغول کار در این چاه بود که ناگهان به اعماق چاه سقوط کرد.
وی در ادامه گفت: نیروهای عملیاتی به سرعت محل حادثه را ایمن سازی کرده و با رعایت نکات ایمنی به اعماق چاه رفتند و با استفاده از تجهیزات مخصوص این کارگر تبعه افغانستان که حدوداً 35 ساله بود را از چاه خارج کرده و تحویل عوامل اورژانس حاضر در محل دادند.
این معاون منطقه اضافه کرد: متأسفانه عوامل اورژانس پس از انجام معاینات پزشکی اعلام کردند کارگر جوان در همان لحظات اولیه جان خود را از دست داده است.
اعتراض مردم مولداوی علیه فساد مالی در این کشور ادامه دارد
صدها نفر در شهر کیشینائو، پایتخت مولداوی در اعتراض به فساد مالی مقامات این کشور دست به اعتراض زدند. این تجمع در ادامۀ اعتراض هایی است که از ماه سپتامبر گذشته و در پی مفقود شدن یک میلیارد دلار از بانک های این کشور آغاز شده است.
به گزارش25آوریل یورونیوز،معترضان خواهان محاکمۀ اختلاس کنندگان و استعفای نخست وزیر این کشور هستند. گفته می شود مبلغ مذکور یک هشتم از تولید ناخالص داخلی مولداوی است و عدم معرفی عاملان این اختلاس نشان از ریشه دار بودن فساد مالی در میان قدرتمندان این کشور دارد.
برگزارکنندگان این تجمع از مردم خواسته اند روز دوشنبه نیز با شرکت در یک راهپیمایی با ادامۀ اعتراض ها دولت را موظف به پاسخگویی کنند.
ششم اردیبهشت ماه1395
