ضمیمه:ویژه نامه اعتراض به تبصره های 33و24 پیشنویس برنامه ششم
– قِصه پر غُصه کارگران معادن البرز شرقی پس از خصوصی سازی!
– فرزاد مرادی نیا بعد از عمل جراحی با دستبند به بخش منتقل شد!
– تجمع دانشجویان صنعت نفت آبادان و اهواز وارد سومین روز شد
– مرد سالاری
قِصه پر غُصه کارگران معادن البرز شرقی پس از خصوصی سازی!
کارگران معادن ذغالسنگ شرکت البرز شرقی در منطقه طزره دامغان سه ماه است که حقوق دریافت نکردهاند و از بسیاری امکانات و مزایای دیگر محروم شدهاند.
معادن ذغال سنگ شرکت البرز شرقی واقع در منطقه طزره شهرستان دامغان با ذخیره بیش از 45 میلیون تن زغالسنگ در خود، جزء بهترین معادن کشور از نظر میزان ذخیره ذغال سنگ محسوب میشود و قریب به یکهزار و 300 کارگر در معادن این شرکت مشغول بهکار هستند، کارگران زحمتکشی که در سالهای اخیر، بیش از کار کردن در شرایط بسیار سخت اعماق زمین، تأخیرهای چندین ماهه در پرداخت حقوق و شرمندگی نزد خانوادههایشان، مشکلات بیمه، قراردادهای نامطمئن و نبود امنیت شغلی آنان را آزرده کرده است.
هنوز هوا کاملا روشن نشده بود، همان اتوبوس رنگ و رو رفته همیشگی با شمایل و صدایی آشنا برای همه ما دهه شصتیها میآمد، به سرویس “ذوبآهنیها” معروف بود، تعداد زیادی از جوانها و مردهای زحمتکش شهر ما با چهرههایی که گرد ذغال، یادگار ارزشمند تلاش برای نان حلال را روی آنها نقش کرده بود، سوار میشدند و این داستان همیشگی و دلگرمکنندهای برای مردان و خانوادههای شهری و روستایی دیار ما بود که آن وقتها مراکز صنعتی قابل اتکا و اشتغالزایش چندان متعدد نبود و امروز هم … !!
اشتغال در معادن طزره دامغان و مجموعه شرکت ذغال سنگ البرز شرقی، علیرغم خطرات و سختی کار بسیار و حتی داغدار شدن برخی خانوادههای منطقه به دلیل جانباختن نانآور خانهشان در حوادث معدنی و سوانح جادهای این مسیر، به دلیل امنیت شغلی و نظم در پرداخت حقوق و مزایای کارکنان در گذشته نهچندان دور، همواره به عنوان مثالی از یک شغل مطمئن در بین مردم شهرستانهای دامغان و شاهرود پذیرفته شده بود، اما متأسفانه در سالهای اخیر داستان عدم پرداخت حقوق و مزایا و امنیت شغلی کارگران معادن البرز شرقی نیز به “مثنوی هفتاد من” مشکلاتی از این دست در کشور اضافه شده است.
شاید بتوان بهجرأت گفت که کاستیها و مشکلات ریشهای کارگران معادن طزره شهرستان دامغان وقتی آشکار شد که در راستای اجرای اصل 44 قانون اساسی و سیاست خصوصیسازی، 95 درصد از سهام معادن این شرکت در سال 93 به ذوب آهن اصفهان واگذار و پنج درصد باقی مانده نیز طبق قانون، بجای سهام عدالت بصورت سهام ترجیحی به کارگران و کارکنان شرکت تعلق گرفت و در مرحله بعد این واگذاری، زمین شرکت نیز به مزایده گذاشته شد که در نهایت شهرداری شاهرود برنده آن شد؛ که البته این ارائه سهام و مزایده نیز در نوع خود اعتراضات متعددی را بههمراه داشت.
نکته قابل ذکر دیگر این است که شهرستان دامغان از نظر تعداد معادن از شهرستانهای غنی استان سمنان و کشور بوده و 102 معدن را در خود جای داده است که از این تعداد 37 معدن زغالسنگ و 65 معدن نیز ذخیره دیگر کانیهای معدنی را در خود جای دادهاند، اما به رغم این تعدد، تنوع و پویایی و تلاشهای انجام شده میزان سرمایهگذاری و تولید اشتغال و ثروت در این بخش تا شرایط مطلوب فاصله زیادی دارد.
اما نوستالژی پررنج کارگران سفید سیرت معادن زغالسنگ شرکت البرزشرقی وقتی دوباره برای ما تازه شد، که داستان تجمع و حضور اعتراض آمیز آنها در مراکز دولتی از فرمانداری دامغان و شاهرود تا دفتر نمایندگان مجلس و دیدار با مسئولان شهرستانی و استانی و حتی برگزاری جلسات نمایندگان این کارگران با استاندار و وزیر صنعت و معدن برای رفع مشکلاتشان با تجمع بیش از 300 نفر از آنان در جلو درب فرمانداری شهرستان دامغان و سپس برگزاری جلسه با فرماندار، معاونان و مسئولان ادارات ذیربط این شهرستان بار دیگر تکرار شد تا شاید نماینده عالی دولت در دامغان بتواند برای مصائب و مشکلات آنان بهویژه حقوق آنان که سه ماه است پرداخت نشده است راه حلی بیاندیشد.
نماینده کارگران شرکت ذغالسنگ البرز شرقی در این جلسه،واگذاری این شرکت به ذوب آهن اصفهان را غیر منطقی دانست و گفت: همانگونه که اصل 44 قانون بر سیاست خصوصیسازی تأکید دارد، قانون اساسی نیز تأکید میکند، کارگاههای دولتی که زیانده هستند، دولت باید نخست آنها را به سوددهی رسانده و سپس به بخش خصوصی واگذار کند؛ حال پیگیری کنید که آیا شرکت ذغال سنگ البرز شرقی سود ده بوه که واگذار شده است.
وی با اشاره به برگزاری جلسهای با حضور وزیر صنعت معدن و تجارت با شرکت مدیرعامل و مدیر مالی شرکت ذوب آهن اصفهان و نمایندگان کارگران شرکت ذغالسنگ البرز شرقی در تاریخ 18 آذرماه و وعدههای داده شده در خصوص حل مشکلات پرداخت حقوق، سرویس حمل و نقل، سوخت، غذا و بیمه کارگران، افزود: وعدههای این جلسه نیز در حد حرف باقی مانده و اکنون کارگران معادن ذغال سنگ البرز شرقی نه غذا دارند، نه سوخت، نه سرویس حمل و نقل و نه حقوق دریافت کردهاند.
وی با اشاره به اینکه کارگران این معادن در سهماه اخیر تنها 700 هزار تومان از حقوق خود را دریافت کردهاند، تصریح کرد: پس از جلسه مذکور همکاران خود را توجیه کردیم که بهکار خود ادامه دهند اما مسئولان بدعهدی کردند و امروز کارگران حتی قادر به تأمین مایحتاج ضروری زندگی خود نیز نیستند.
نماینده کارگران شرکت ذغالسنگ البرز شرقی خواستار حضور مدیرعامل و مسئولان ذوب آهن اصفهان برای بررسی و حل و فصل مشکلات کارگران این شرکت شد و خاطرنشان کرد: سوال این است که چرا شرکت ذوب آهن اصفهان معادن البرز شرقی در طزره دامغان را به قیمت 61 میلیارد تومان خریداری کرده ولی اکنون به تعهدات خود عمل نمیکند.
وی اظهار داشت: هنگامی که شرکت ذوب آهن اصفهان و به تبع آن ذغالسنگ البرز شرقی به بندهای 11گانه تعهدات خود و حتی مواردی چون پرداخت حقوق و بیمه تکمیلی کارگران همیشه در معرض خطر معادن عمل نمیکنند، ما مجبور هستیم به فرماندار، استاندار و دیگر مسئولان برای نظارت و احقاق حقوق خود مراجعه کنیم.
وی اظهار داشت: آیا مفهوم اجرای اصل 44 و خصوصیسازی این بوده که قراردادهای ما تک برگی باشد، پولهای واریزی و درآمدهای شرکت صرف پرداخت بدهی و امور نامعلوم شود و حقوق کارگران ماهها پرداخت نشود و یا کارگران ما امروز حتی مواد لازم برای ادامه استخراج را در اختیار نداشته باشند.
وی با اشاره به اینکه در خردادماه سالجاری نیز معاون وزیر صنعت معدن و تجارت نیز وعده تزریق 100 میلیارد تومانی منابع مالی به این شرکت را داد که هیچگاه محقق نشد، اضافه کرد: تونل یک این معادن ارزشمند تعطیل شده، معدن موسوم به معدن برناکی با 200 کارگر بسته شده و حتی آشپزخانهای که تأمین کننده غذای کارگران معادن ذغالسنگ طزره بود نیز با 30 کارگر تعطیل شده است و با ادامه این روند، معادن دیگر نیز به چنین وضعیتی دچار خواهند شد.
همانگونه که در بخش ابتدایی گزارش آورده شد، پس از واگذاری 95 درصد از سهام معادن ذغالسنگ البرز شرقی در سال 93 به ذوب آهن اصفهان مقرر شد پنج درصد باقیمانده نیز مطابق قانون بجای سهام عدالت به شکل سهام ترجیحی به کارکنان و کارگران زحمتکش این شرکت داده شود، حال آنکه در این بخش و مسئله مزایده زمینهای سایت شرکت با ارزش افزوده بالا نیز شواهد نشان میدهد که حقوق کارگران تضییع شده است.
مدیر امور اکتشافات و راهبردی شرکت البرز شرقی نیز پیش از این در مصاحبه مطبوعاتی مدیر عامل شرکت ذغالسنگ البرز شرقی با خبرنگاران گفته بود: باید پنج درصد از معادن سودده نیز به کارکنان ما تعلق می گرفت، طبق گفته سازمان خصوصی سازی به کارکنان شرکتهای در حال واگذاری، سهام عدالت تعلق نگرفته و به جای آن پنج درصد از سهم شرکت را به عنوان سهام ترجیحی می گیرند، مانند بانکها، مخابرات و پتروشیمی که این پنج درصد سهم کارگران نیز از محل معادن زیانده قرار داده شده و کارگران ما از سهم زمین بی نصیب ماندند، با این کار ظلم بزرگی به کارگران ما شد چون سهام قسمت زیانده شرکت را به آنها واگذار کردند، علاوه بر این سهام عدالت به تمام اعضای خانواده تعلق میگیرد در حالی که سهام ترجیحی را فقط به سرپرست خانوار میدهند.
گفتنی است، دولت قبل در قبال سهام عدالتی که به همه مردم داده، مصوب نموده بود تا پنج درصد سهام شرکتهای دولتی را در قالب سهام ترجیحی به کارکنان و کارگران آن شرکتها واگذار کنند، اما تصمیمسازان سازمان خصوصیسازی با استفاده از ضعف قانون، پنج درصد سهم کارگران و کارکنان این شرکت را از محل معادنی که همواره زیانده هستند، تامین نموده و این قشر زحمتکش را از بخش دوم واگذاری که زمین سایت شرکت با ارزش افزوده بالا است، محروم ساختند.
با توجه به روند فرسایشی و تکرار مشکل معوق شدن پرداخت حقوق کارگران معادن شرکت ذغالسنگ البرز شرقی و مسائلی از قبیل عدم پرداخت کامل حق بیمه کارگران پیمانی این معادن در هرماه به تآمین اجتماعی که سوابق بیمهای آنان را دچار مشکلات عدیده خواهد کرد و وضع نابسامان بازنشستگان این شرکت، تحقق خواستههای بهحق این کارگران مستلزم عزم جدی مسئولان استانی و کشوری است.
کارگران زحمت کش معادن ذغال سنگ البرز شرقی واقع در طزره دامغان شاید اسفندماه سال 93 وقتی علی ربیعی وزیر کار و رفاه اجتماعی به دعوت نماینده مجلس و مسئولان شهرستان دامغان به محل کار آنان آمد، به سخنان نماینده آنان درباره تأخیر چندماهه در پرداخت حقوق و مزایا، پاداش بازنشستگی، بیمه و سختیکار گوش داد، لباس معدن کاران را بر تن نمود به داخل معدن رفت و پس از بازدیدی چند دقیقهای با صورتی سیاه شده همچون معدنکاران به جمع آنان باز گشت امیدوار شدند که وعدههای وی درباب حل مشکلاتشان ظرف چندماه و سرمایهگذاریهای جدید در معادن این منطقه با هدف مدرن سازی و تولید یکهزار شغل جدید محقق شود اما تا به امروز تنها قصه دردناک بیپولی، شرمندگی و بیکاری ادامه داشته است.
بخشی ازیک گزارش تسنیم بتاریخ18دی
فرزاد مرادی نیا بعد از عمل جراحی با دستبند به بخش منتقل شد!
بنا به گزارش ارسالی امروز 17 دی فرزاد مرادی نیا فعال کارگری و از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری مورد عمل جراحی قرار گرفت. بر اساس این گزارش بعد از عمل جراحی فرزاد را علیرغم اینکه قدرت حرکت نداشته است و از شرایط جسمانی مناسبی برخوردار نبوده است با دستبند و پابند به بخش منتقل کرده اند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری این برخورد غیر انسانی به فرزاد مرادی نیا کارگر زندانی، را محکوم کرده و خواهان آزادی فوری این فعال کارگری و ادامه درمان وی در شرایطی بدون فشارهای روحی می باشد.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
17 دی 1394
تجمع دانشجویان صنعت نفت آبادان و اهواز وارد سومین روز شد
تجمع دانشجویان دانشکده صنعت نفت آبادان و اهواز در واکنش به تصمیم وزارت نفت در خصوص لغو استخدام این دانشجویان در این وزارتخانه ادامه دارد.
به گزارش 18دی خبرگزاری دانشجو ، تحصن دانشجویان دانشکده صنعت نفت آبادان و اهواز در واکنش به تصمیم وزارت نفت در خصوص لغو استخدام این دانشجویان در این وزارتخانه ادامه دارد. دانشجویان معترض عنوان میکنند که در دفترچه کنکور سراسری آمده است: فارغ التحصیلان گروه الف دانشکده نفت در اولویت استخدام هستند. اما حالا با صحبتهای وزیر و معاونت منابع انسانی ایشان این حق مسلم از ما سلب شده است.
لازم به ذکر است که رتبههای ورودی این دانشگاه جزو رتبههای بالای کنکور هستند طوری که این دانشجویان در سایر رشتههای مهندسی و در دانشگاه های با تراز بالاتر نیز قبول میشدند.
مرد سالاری
از مجموعه سخنرانی های سمینار “رابطه جنبش زنان و جنبش کارگری”
(متن پیاده شده سخنرانی علیرضا ثقفی)
مساله ای که همواره میان فعالان جنبش کارگری و جنبش زنان چالش برانگیز بوده، این است که نگاه جنبش چپ و کارگری نسبت به مردسالاری چیست؟ راه حل جنبش کارگری برای مردسالاری چیست؟
من به طور مختصر از نظر تاریخی به این موضوع اشاره می کنم و باز کردن این موضوع را باید واگذار کنیم به بحث هایی که در ادامه انجام خواهد شد.
لینک متن کامل: http://www.kanoonm.com/2143
هیجدهم دی ماه1394