فرزاد وحید
هرگاه از ما می پرسند اهل کجا هستی مابا افتخار در مورد منشور حقوق بشر کورش و داشتن بزرگانی چون خیام، فردوسی، سعدی و حافظ و ذکریا رازی و پور سینا و … می‌گوییم ایرانی هستیم.
پرسشگر احتمالا هیچکدام از این بزرگان را نمی شناسد و ما را به عنوان یک ملت گروگان گیر و تروریست و یاغی می شناسد و یا به یاد می آورد که ما یک ملت خرافاتی هستیم و از امامزاده های مرده طلب شفا می کنیم و دخیل می بندیم و احتمالا شنیده که ما به معراج و شق القمر و دیدن عکس خمینی در ماه باور داریم و در ته دلش به ما می خندد.
حکومتگران ما هم تصور می کنند که نفوذ داشتن در گروه های جنگ طلب منطقه ای چون حزب الله و حماس و حشد شعبی و حوثی های یمن یک دست آورد و افتخار بزرگ است و هیچ توجهی ندارد به اینکه ما برای حفظ این نفوذ فرامرزی و جنگجویان نیابتی چه بهایی را از نظر اقتصادی و سیاسی می پردازیم و افزون بر مخارج عظیم مالی حفظ این نفوذ چگونه بخاطر عملیات آنها مشمول تحریم های بین المللی شده ایم، تحریم هایی که اقتصاد ما را فلج کرده است. و گروه بزرگی از مردم را به زیر خط فقر برده اند.
حکومتیان به داشتن پهپاد های دقیق و موشک های کروز و بالیستیک افتخار می کنند در حالیکه در مجاورت ما کشورهای همسایه با توسعه اقتصاد و صنعت و همکاری های بین المللی به سازندگی کشورهای خود مشغول بوده اند و سطح در آمدهای مردمشان را چندین برابر مردم در کشور ما کرده اند.
ایکاش ما ایرانیان می توانستیم خود را از زاویه دید دیگران ببینیم و از خواب خرگوشی بیدار شویم و منم منم را را برای همیشه کنار بگذاریم، با دنیای خارج از در آشتی در آییم و مملکت خود را بسازیم.
