محمود معمار نژاد
یاد محبوبه پرچم کاشانی قهرمان ژیمناستیک و داور بین المللی، هماره گرامی خواهند ماند. محبوبه پرچم کاشانی در سال ۶۱ در شیراز دستگیر و به زیر شدید ترین شکنجه ها کشیده شد . در اواسط پائیز ۶۲ در زندان وکیل آباد شیراز با حلقه دار اعدام شد و پیکرش در گلزار خاوران شیرازکه رژیم لعنت آباد میخواند دفن شد . محبوبه در هنگام اعدام ۲۸ ساله بود و فرزندی دو سال و نیمه بنام مازیار داشت . حال میتوانید درک کنید که چرا نمی توانیم فراموش کنیم و ببخشیم ؟!
محبوبه پرچم کاشانی در سال ۱۳۳۱ در یک خانوادۀ زحمت کش در اصفهان متولد شد. تحصیلات خود را تا سطح دیپلم در همان شهر به پایان رساند. سپس وارد دانش سرای عالی ورزش شد و پس از اخذ لیسانس به سمت دبیر ورزش در دبیرستان های اصفهان به کار مشغول شد.
. چند مدال بابت قهرمانی در ژیمناستیک دختران ایران گرفت مربی و داور ژیمناستیک هم بود و در المپیک مونیخ آلمان از سوی ایران به عنوان داور بین المللی حضور داشت
ابتدای فعالیت های او با هسته های مطالعاتی ” اتحادیه کمونیست ها” شروع شد. ولی بر سر مواضع تئوریک با اتحادیه اختلاف داشت، از همین رو به مطالعۀ مواضع سازمان های دیگر پرداخت. با اعلام موجودیت ” راه کارگر” در تیرماه ۵۸، او که همواره پر تلاش و خستگی ناپذیر به مطالعه ادامه می داد، با قبول مواضع ” راه کارگر” به صفوف سازمان پیوست.
او در ابتدا در بخش دانش آموزی مسئولیت های فراوان به عهده گرفت و سپس همزمان با این مسئولیت در بخش معلمی نیز فعال شد.
محبوبه که در سازمانش به نام های منصوره و منیژه نیز معروف بود، در دورۀ دبیرستان، قهرمان ژیمناستیک بود و در میان معلمین و دبیران اصفهان به شجاعت و افتادگی شهرت داشت. او که روابط انسانی گستره ای داشت به زودی توانست این توان لایزال خود را در مسیر انقلاب به کار گیرد و نیروی زیادی را به صفوف جنبش جذب کند. خستگی و سختی را به مسخره می گرفت و مسئولیت ها را با اشتیاق می پذیرفت و حتّا پس از ۳۰ خرداد ۶۰، زمانی که باردار بود، بدون کوچک ترین مشکلی، تمام مسئولیت را نه تنها به بهترین وجهی انجام می داد، بلکه با انطباق خود با فعالیت زیر زمینی، و پذیرش مسئولیت های دیگر، لیاقت خود را به خوبی نشان داد.
محبوبه پس از دستگیری در سال ۶۱، تحت شدیدترین شکنجه ها قرار گرفت و دشمن با توجه به این که می دانست رفیق محبوبه اطلاعات فراوانی در اختیار دارد، تلاش کرد او را به حرف بیاورد. لیکن او حتّا یک کلمه از اطلاعات خود را به دشمن نداد. مقاومتی که او در زندان نشان داد، زبانزد زندانیان بود. او حتِا حاضر نشد فرزند خردسال خود را در زندان ملاقات کند و بدین وسیله به دشمن نشان داد که او را به هیچ قیمت نمی توان خرید.
روز پس از اعدام محبوبه، دانش آموزان دبیرستانی که او در آن تدریس می کرد ( و حدود دو هزار و پانصد دانش آموز دارد) دسته دسته دور هم جمع شده بودند، دست ها را به هم می فشردند و آرام می گریستند.
همکاران او بر خلاف هر روز که در دفتر صحبت می کردند، ساکت نشسته بودند، بعضاً می گریستند و یا با نفرتی وصف ناپذیر، به جاسوسان اسلامی دبیرستان می نگریستند.
یاد محبوبه پرچم کاشانی قهرمان ژیمناستیک و داور بین المللی، همواره گرامی خواهند ماند
