تلویزیون روسیه 24- ترجمه پیک نت
هنری کسینجر وزیر خارجه اسبق امریکا و نظریه پرداز کهنسال امریکائی، برای دیدار با پوتین راهی مسکو شد. این سفر چند روز ادامه یافت و در پایان آن، وی در یک مصاحبه تحلیلی شرکت کرد. این مصاحبه که در “اخبار شنبه” صورت گرفت از تلویزیون روسیه 24 پخش شد. او درباره محتوای گفتگویش با پوتین در این مصاحبه صحبتی نکرد. کسینجر که با “پریمایکوف” نظریه پرداز و سیاستمدار مشهور روسیه دوست بود در جریان سفر به روسیه بر سر مزار وی که چند سالی است به درود حیات گفته حاضر شد و دسته گلی نثار وی کرد.
آنچه می خوانید گزینده برجسته ترین نکاتی است که در آن مطرح شد.
ـ شرایط بسیار سختی در جهان پیش آمده. آیا شما با بدتر از این مواجه بودید.
ج: شرایط بسیار بغرنج و پیچیده است اما خطرناک نیست.
ـ در غرب خیلی ها هستند که ترجیح میدهند با ما مقابله کنند و یا آنگونه که شما در مصاحبه «منافع ملی» گفتید کشور ما را بشکنند و یا آن را دور بزنند ولی شما کماکان به اینجا سفر می کنید.
ج: روسیه کشور بسیار پهناوری است که آن را مبدل می کند به یک عنصر سازنده جهان. روسیه کشوری با تاریخ پهناور (عمیق) است و توازن جهانی بخاطر اراده مردمی این کشور است که حاضر به سختی کشیدن بخاطر استقلال و یکپارچگی کشورشان هستند. روسیه در قلک فرهنگ جهانی سهم زیادی ادا کرد. وقتی من به نظم جهانی فکر میکنم، روسیه را یک ضرورت جدایی ناپذیر آن ارزیابی میکنم. البته من همیشه با کارهایی که روسیه انجام میدهد موافق نیستم ولی من هرگز هم نظم جهانی را بدون کشور شما نمی توانم تصور کنم.
ـ به تازگی شما سخنرانی داشتید که در آن حتی یکبار نامی از چین و اروپا نبردید. این باعث میشود افکاری به ذهن هجوم بیآورد که رهبران سیاست جهانی روسیه و امریکا هستند، کشورهایی که مستعد هستند و حاضر و آماده برای استفاده از نیروی نظامی خود.
ج: اروپا و چین در فکر من جای بزرگی را اشغال می کنند. من در اروپا بدنیا آمدم. در عرصه های مختلف کار سیاسی فعالیت کرده ام. در مورد چین به نظرم چین نقشی کلیدی در جهان پیدا کرده است. با این همه، در حال حاضر در دستور کار امروزی، رابطه روسیه و امریکا قرار دارد. امریکا و روسیه در زمان جنگ و دوران سخت بعد از جنگ با هم بودند. البته آنها در دو طرف و در مقابل هم بودند اما بهرحال توازن جهانی اینگونه برقرار بود. من در اینجا نمی خواهم قضاوت کنم و دسته بندی کنم، فقط خواستم یک موضوع تاریخی را مطرح کنم.
ـ فکر می کنید پوتین نقش روسیه را به سیاست جهانی بازگردانده؟
ج: به صورت اتوماتیک این را نمی توان گفت، اما قدرت نظامی مسئله ای مهم است. من این امکان را داشته ام که با آقای پوتین در ارتباط باشم. تقریبا 15 سال است که این ارتباط و گفتگو میان من و او ادامه دارد و هر بار، پس از گفتگو و تبادل نظر دیدگاه روشن تری نسبت به روسیه داشته ام. گفتگو با پوتین امکان میدهد به من که شفاف تر روسیه امروز را بشناسم.
ـ اگر در سالهای 70 کسی به شما می گفت که ممکن است روزی روسیه و امریکا به موازات هم در جایی (در سوریه) ارتششان محلی را بمباران کنند شما می گفتید که این شخص دیوانه است. ولی اکنون این حادثه به وقوع پیوسته.
ج: بله ولی این تنها یک فرم نیست. باید هدف مشترک باشد. شرایط خطرناک کنونی می تواند خطرناکتر هم بشود. هدف اینجا تعیین می شود.
ـ اکنون امریکا و روسیه در خاورمیانه چه میتوانند بکنند؟
ج: من فکر میکنم که روسیه و امریکا نمی خواهند بگذارند فضایی (جایی) که قابل کنترل نباشد بوجود آید. بخصوص که عدم حضور آنان توازن جهانی را به مخاطره می اندازد. برای همین خیلی مهم است که روسیه و امریکا همیشه در ارتباط باشند.
ـ در مورد استراتژی امریکا و روسیه چه دیالوگی را شما می بینید. آیا روسای جمهور باید ملاقاتهایی داشته باشند و یا شما فرم جدیدی برای ارتباط پیشنهاد می کنید؟ مثلا ملاقات در ژنو.
ج: چیزی که مربوط به امریکا میشود به نظرم بهتر است مشاورانی در کاخ سفید باشند که بیشتر با روسیه آشنا باشند تا بتوانند درک درستی را از روسیه ارائه بدهند. این نوع افراد باید بطور ثابت در دولت ها حضور داشته باشند تا بر روابط و مذاکرات نظارت داشته باشند. منظورم نظارت و مشورت است نه دیکته کردن نظرات. یک چیز بنظر من قطعی است، این که باید کانال های دو طرف فعال باشند.
ـ چه کسی رئیس جمهور آینده امریکا خواهد بود؟
ج: من دیگر در مورد مناظره های انتخاباتی در امریکا صحبت نمی کنم. این شیوه رنج آور است برای سیاست داخلی امریکا. سیاست منطقه به منطقه.
ـ نباید نگران صحبت های رادیکالی باشیم که بعنوان سیاست خارجی مطرح می شود؟
ج: روی نطق های تبلیغاتی و تاثیر آن روی روابط بین المللی نباید دراز مدت فکر کرد. هر کسی وارد کاخ سفید شود باید مطابق واقعیات شرایط جهانی عمل کند.
ـ دلتان برای پریماکف تنگ می شود؟
ج: من از پریمایکف خوشم می آمد، ما همیشه با سوءظن به همدیگر نگاه می کردیم ولی در عین حال برای همدیگر مفید بودیم. بعضی وقت ها با هم به تفاهم می رسیدیم و بعضی وقت ها نه. او همیشه محتاط بود. این ریشه در تاریخ روسیه دارد. ولی چیزی که نمیشد از پریمایکف گرفت انسانیت او بود. من به عنوان یک انسان دلم برایش تنگ می شود.
ـ برای قدرتهای جهانی چه چیزی انتخاب می کنید: یک کنفرانس یالتای جدید و یا کنگره جدید وین و یا صلح ویستفال جدید؟
ج: چیزهایی که شما پیشنهاد می کنید را نمی توان مدل های دقیق تاریخی نامید. دلم میخواست کشورهای مسئول که عواقب فروپاشی شیوه زندگی صلحجویانه رمی کنند جمع می شدند و به اصول مشترکی میرسیدند و بعد سعی در به انجام رساندن آن می کردند. اگر به لیست نمونه های شما برگردیم در تک تک آنها می توان یک فکر را دید و آن رسیدن به یک راه حل بود.
