صدای سخن عشق (حافظ): بخش سی و دو

یک پاسخ

1. با درود و سپاس شایسته
   کار ارزشمند تان در شرح و تفسیر غزل های حافظ ( آنهایی را که من دیده ام) درخور ستایش است. از آنها می شود بسیار آموخت! باری آخرین کاری که از شمان به دستم رسید، شرح غزل با مطلع: “مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد” است!به نظرم در توضیح بیت آخر ، سهوی رخ داده : مشوی ای دیده نقش غم ز لوح سینه ی حافظ /که زخم تیغ دلدار است و رنگ خون نخواهد شد! نوشته اید:”ای دیده از صفحه ی سینه ی حافظ، نشان غم را با اشک مشوی زیرا این رنگ خون نیست بلکه جای زخمی است که یار برسینه ی حافظ زده و رنگ آن نخواهد رفت. “!حافظ در اینجا نخواسته بگوید رنگ خون نیست، برعکس تاکید دارد که این خون ناشی از زخم تیغ دلدار است و رنگ خون ناشی از این زخم شدنی نیست، یعنی رفتنی نیست! شدن = رفتن (بنا بر این فکر نکن که با گریه کردن به آرامش میرسی)! برایتان در این کار سترگ و بسیار ارزشمند، آرزوی پیروزی دارم!

   پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.