اول ماه می روز جهانی همبستگی و اتحاد کارگران است؛ اما متاسفانه این روز نیز در دهه های اخیر، تنها به یک روز نمایشی برای گرامیداشت ظاهری کارگران تبدیل شده و از محتوای بایسته آن که اتحاد و همبستگی کارگران در جهت احقاق حقوق آنان می باشد تهی شده است. بنابراین بیش از هر زمان، به احیای این روز تاریخی برای دمیدن خونی تازه در رگ های تشکل های کارگری و در جهت پیشبرد خواست های بر حق کارگران نیاز داریم.
ما روز اول ماه می را به همه کارگران ایران و خانواده های آنان تبریک می گوئیم و یک بار دیگر استیفای حقوق تمام کارگران شریف ایران را با صدای بلند آرزو می کنیم.ما این پیام را یک بار دیگر تکرار می کنیم که کارگران ایران متحد شوید تا بتوانید برای رسیدن به خواست های بر حقتان به سمت یک انسجام کامل ملی و ایجاد تشکیلات مستقل و سندیکا پیش بروید.
جبهه ملی ایران ضمن درخواست از فعالان کارگری برای حرکت به سمت یک اتحاد فراگیر ملی و ایجاد تشکیلات و سندیکای کارگری در ایران، مواضع خود را در جهت حمایت از منافع کارگران، به شرح زیر بیان می دارد:
1-افزایش حداقل دستمزد تصویب شده توسط شورای عالی کار، اعلام آشکار جنگ علیه معیشت کارگران و مزدبگیران و خانواده های کارگری است. دستمزد و مزایای تعیین شده با توجه به تورم و گرانی لجام‌گسیخته تحت لوای حکومت بی کفایت و ناکار آمد جمهوری اسلامی، از نظر ما کاملا مردود و محکوم است. هر دستمزدی که نتواند هزینه ماهیانه یک خانوار ۴نفره کارگری را در سال 1403تامین نماید، به معنای تحمیل فقر و محرومیت به کارگران خواهد بود.
2-لغو قانون کارمزدی و ایجاد یک شیوه تولید اجتماعی و انسانی که در آن منافع تمام اقشار جامعه در نظر گرفته شده باشد،می تواند تامین حقوق کارگران را امکان پذیر نماید.
3- تعهد دولت به تامین مسکن مورد نیاز برای همه خانواده های ایرانی به ویژه خانواده های کارگری در سراسر کشور.
4-برقراری بیمه‌های اجتماعی مکفی و موثر، بویژه بیمه‌های درمانی و بیمه بیکاری برای کارگران بیکار و جویای کار باید در دستور کار حکومت قرار گیرد.
5-انحلال شرکت‌های پیمانکاری و واسطه‌ای و برچیده شدن این شرکت‌ها از محیط‌های کار و زندگی کارگران و تامین نیروی انسانی این مراکز، از طریق پیمان‌های رسمی و دسته‌جمعی آنان. ما بار دیگر و به مناسبت روز کارگر، حمایت خود را از اعتراضات و اعتصابات کارگران پیمانی و پروژه ای از جمله مطالبات به حق کارگران پروژه‌ای شرکت نفت و گاز و پتروشیمی اعلام میکنیم.
6-توقف سرکوب تشکل‌های مستقل کارگری و صنفی و برخورداری آنان از حق آزادی بیان و عقیده، تشکل و تحزب، اعتصاب و اعتراض، تظاهرات، راهپیمائی و تحصن. این حق تنها توسط یک انسجام درون قشر کارگر قابل دست یابی است و همه ما می دانیم که حاکمیت جمهوری اسلامی به هیچ وجه به این خواسته های بر حق کارگران گردن نمی دهد.
7-آزادی کارگران و فعالین کارگری و صنفی زندانی و کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی؛ منع تعقیب قضائی و بازگشت بی‌قید و شرط آنان به کار و محل زندگی خود. این نیز تنها با اعتراضات سراسری و تحمیل خواست جمعی کارگران بر حکومت استبدادی امکان پذیر است.
8- منع کار کودکان کمتر از ۱۶ سال و تأمین زندگی و آموزش کودکان کار.
9-برابری بین زن و مرد در تمام عرصه‌های حقوقی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، مدنی، شغلی و فرهنگی و از جمله لغو فوری کلیه قوانین تبعیض آمیز و زن ستیز همچون حجاب اجباری و قوانین تنبیهی و سرکوبگرانه. به یاد داشته باشیم که جنبش زنان تنها با همراهی با جنبش کارگران و دانشجویان و سایر اقشار جامعه می تواند پیروز شود.
10-لغو کامل هرگونه ستم و تبعیض از جمله تبعیض های جنسیتی، عقیدتی، نژادی و مذهبی در محیط کار و در جامعه.
11-توقف هرگونه تبعیض نسبت به کارگران مهاجر از جمله کارگران و زحمت‌کشان مهاجر افغانی در ایران.
12-آموزش رایگان در تمام سطوح و برای همه ملت ایران در سراسر کشور.
13-ترمیم حقوق کارگران و معلمان بازنشسته و همسان سازی حقوق آنان با شاغلان بر مبنای نرخ واقعی تورم و سبد هزینه زندگی.
14-مخالفت با جنگ‌های تجاوزکارانه و افشا و محکوم کردن سیاست‌های سلطه طلبانه و منافع استثمارگرانۀ همۀ دولت‌های درگیر در جنگها و مناقشات نظامی. ما بر این باوریم که در نهایت آینده سعادتمندانه کارگران و همه ی ملت ایران تنها با استقرار حاکمیت ملی و برقراری مردم سالاری و استقلال ملی امکان پذیر خواهد بود.
هیئت رهبری اجرایی جبهه ملی ایران
تهران – یازده اردیبهشت ماه 1403
